39
Et dabo te in manus eorum, et destruent lupanar tuum, et demolientur prostibulum tuum : et denudabunt te vestimentis tuis, et auferent vasa decoris tui, et derelinquent te nudam, plenamque ignominia :
Ezechiel 16:39
Apocalypsis Revelata # 503
503. Quid "Aegyptus" in Verbo significat, dicetur. "Aegyptus" significat naturalem hominem conjunctum spirituali, et tunc affectionem veri, et inde scientiam et intelligentiam; ac in opposito sensu significat naturalem hominem separatum a spirituali, et tunc fastum propriae intelligentiae, et inde insaniam in spiritualibus. "Aegyptus" significat naturalem hominem conjunctum spirituali, et tunc affectionem veri, et inde scientiam et intelligentiam, in sequentibus locis:
"In dic illo erunt quinque urbes in Terra Aegypti, jurantes Jehovae Zebaoth. In die illo erit Altare Jehovae in medio Terrae Aegypti; tunc notus fiet Jehovah Aegypto, et cognoscent Aegyptii Jehovam in die illo," (Esaias 19:18-21); 1
"In die illo erit semita ex Aegypto in Aschurem, ut veniat Aschur in Aegyptum, et Aegyptus in Aschurem, serviantque Aegyptii cum Aschure: in die illo erit Israel trina Aegypto et Aschuri, benedictio in medio Terrae: cui benedicet Jehovah Zebaoth dicendo, Benedictus populus Meus Aegyptus, et Opus manuum Mearum Aschur, et haereditas Mea Israel," (Esaias 19:23-25);
Aegyptus ibi est naturale, Aschur est rationale, et Israel est spirituale; haec tria faciunt hominem Ecclesiae. Inde rex Aegypti dictus fuit "Filius sapientum," "Filius regum antiquitatis;" ac Aegyptus dicta "Lapis angularis tribuum," (Esaias 19:11, 3); et de Salomone dicitur,
Quod "sapientia ejus fuerit prae sapientia Aegyptiorum," (1 Regnum 5:10 (B.A. 4:30));
Et quod "acceperit filiam Pharaonis in uxorem, et adduxerit illam in urbem Davidis," (1 Regnum 3:1);
Et quod "aedificaverit filiae Pharaonis domum juxta porticum," (1 Regnum 7:8); propterea etiam Josephus delatus est in Aegyptum, et factus est totius terrae Dominator ibi, (Genesis 41).
Quoniam "Aegyptus" significabat naturalem hominem quoad affectionem veri, et inde scientiam et intelligentiam, ideo Josephus conjux Mariae ex monito Angelicum Domino infante abivit in Aegyptum, (Matthaeus 2:14-15); 2
secundum praedictionem,
"Cum puer Israel, tunc amavi illum, et ex Aegypto vocavi Filium Meum," (Hoschea 11:1);
"Vitem ex Aegypto proficisci fecisti, plantasti eam, et radicari fecisti radices ejus," (Psalm. 80:9-10 (B.A. Psalm. 80:8-9)); homo enim nascitur naturalis, fit rationalis, et postea spiritualis; ita vitis ex Aegypto plantatur et radicatur. Propter illam repraesentationem, etiam Abraham peregrinatus est in Aegypto, (Genesis 12:10 seq.);
Et Jacobus cum filiis suis jussus est abire in Aegyptum, et quoque ibi morati sunt, (Genesis 46, seq.).
Inde quoque Terra Canaan, per quam significatur Ecclesia, describitur quoad extensionem suam,
Usque ad fluvium Aegypti, (Genesis 15:18; 1 Regnum 5:1 (B.A. 4:21); Micham 7:12);
et Aegyptus aequiparatur Horto Eden, Horto Dei, (Ezechiel 30:2, 8; Genesis 13:10);
ac scientiae naturalis hominis vocantur Desiderabilia Aegypti, (Daniel 11:43);
Ac byssus in acupictura ex Aegypto, (Ezechiel 27:7). 3
(Praeter alibi de Aegypto bene, ut Esaias 27:12-13; Ezechiel 29:13-16; 31:1-8; Hoschea 11:11; Sacharias 10:10-11; 14:16-18; Psalm. 68:32-33 4 (B.A. 31-32); 2 Regnum 19:23-24).
"Aegyptus" autem in opposito sensu significat hominem naturalem separatum a spirituali, et tunc factum propriae intelligentiae, et inde insaniam in spiritualibus, in sequentibus locis:
"Quoniam elatum est cor Pharaonis in altitudine sua, et dedit fastigium inter implexa, exscindent eum alieni, et dejicient eum. In die quo descensurus es in Infernum, obtegam super eo abyssum, et in medio praeputiatorum cubabis," (Ezechiel 31:10-18);
"Evertentur fundamenta Aegypti; descendet superbia roboris ejus, et devastabuntur urbes ejus in medio urbium desolatarum: dabo ignem in Aegyptum, et dispergam Aegyptum inter gentes, et disjiciam eos in terras," (Ezechiel 30);
"Vae descendentibus in Aegyptum pro auxilio, et non respiciunt ad Sanctum Israelis; nam Aegyptus homo et non Deus, et equi ejus caro et non Spiritus," (Esaias 31:1, 3);
"Aegyptus sicut flumen ascendit; dicit, Ascendam, obtegam terram, et perdam: ascendite equi, insanite currus, comedet vos gladius, et inebriabitur sanguine; sanatio non tibi," (Jeremias 46:2, 8-11); 5
"Quomodo dicitis ad Pharaonem, Filius sapientum ego, et filius regum antiquitatis: ubi nunc sapientes tui, cognoscant; stulti facti sunt principes Zoanis; seduxerunt Aegyptum, angularem lapidem tribuum; non erit Aegypto opus, quod faciat caput et caudam," (Esaias 19:1-17);
"Propheta contra Aegyptum; Balaena magna, quae cubas in medio fluviorum tuorum; quia dixit, Meus fluvius, et ego feci me; ideo dabo hamos in maxillas tuas; et adhaerere faciam piscem fluviorum tuorum squamis tuis, et derelinquam te in deserto: et ideo fiet terra Aegypti solitudo et vastitas," (Ezechiel 29:1-12).
(Praeter alibi, ut Esaias 30:2, 7; 6 Jeremias 2:17-18, 36; 42:8; Ezechiel 16:26, 28-29; 23:2-33; Hoschea 7:11, 13, 16; 9:1, 3, 6; 11:5; 12:2 (B.A. 1); Joel 4:19 (B.A. 3:19); Threni 5:2, 4, 6, 8; Deuteronomius 17:16; 1 Regnum 14:25-26; 2 Regnum 18:21).
Quoniam Aegyptii tales facti sunt, ideo quoad omnia bona et vera Ecclesiae devastati sunt. Devastationes illorum describuntur per miracula ibi facta, quae erant plagae, et significabant totidem cupiditates naturalis hominis separati a spirituali, qui unice agit ex propria intelligentia et ejus fastu. Plagae significativae ejus cupiditatum fuerunt,
Quod aquae in flumine conversae sint in sanguinem, ita ut moreretur piscis, et feteret flumen, (Exodus 7);
Quod ex fluviis et stagnis productae sint ranae super Terram Aegypti; quod pulvis terrae versus sit in pediculos; quod colluvies volatilium noxiorum immissa sit, (Exodus 8);
Quod ulcus efflorescens pustulis factum sit super hominem et bestiam; quod pluvia grandinis mixta igne depluerit, (Exodus 9);
Quod locusta immissa sit; quod caligo facta sit in omni terra Aegypti, (Exodus 10);
Quod omnia primogenita in terra Aegypti mortua sint, (Exodus 12); 7
Et demum, quod Aegyptii submersi sint in Mari Suph, (Exodus 14),
per quod significatur Infernum. Quid per haec omnia in specie significatur, videatur in Arcanis Caelestibus Londini editis, ubi explicata sunt. Inde patet, quid significatur per "Plagas et Morbos Aegypti," (Deuteronomius 7:15; 28:60);
quid per "Submergi flumine Aegypti," (Amos 8:8; 9:5); 8
et unde est, quod Aegyptus dicatur "Terra servitutis," (Micham 6:4);
"Terra Chami," (Psalm. 106:22); 9
Tum "Fornax ferri," (Deuteronomius 4:20; 1 Regnum 8:51). 10
Causa, quod "Aegyptus" significet tam intelligentiam quam insaniam in spiritualibus, erat, quia Ecclesia Antiqua, quae in plura regna Asiae extensa fuerat, etiam in Aegypto fuit, et tunc Aegyptii prae caeteris scientiam correspondentiarum inter spiritualia et naturalia excoluerunt, ut patet ex hieroglyphicis ibi; at vero cum apud illos scientia illa versa est in magicam, et facta idololatrica, tunc intelligentia illorum in spiritualibus facta est insania; inde "Aegyptus" hanc in opposito sensu significat. Ex his videri potest, quid intelligitur per "urbem magnam, quae spiritualiter vocatur Sodoma et Aegyptus."
Poznámky pod čarou:
1. 18-21 pro "17 ad 21"
2. ii. pro "i."
3. xxvii. pro "xxvi."
4. lxviii. pro "xlviii."
5. 8-11 pro "7, 8, 9"
6. 2, 7 pro "1, 7"
7. xii. pro "xi."
8. 5 pro "15"
9. 106:22 pro "126:23"
10. 51 pro "5"
Exodus 8
1
Dixit quoque Dominus ad Moysen : Ingredere ad Pharaonem, et dices ad eum : Hæc dicit Dominus : Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi :
2
sin autem nolueris dimittere, ecce ego percutiam omnes terminos tuos ranis,
3
et ebulliet fluvius ranis : quæ ascendent, et ingredientur domum tuam, et cubiculum lectuli tui, et super stratum tuum, et in domos servorum tuorum, et in populum tuum, et in furnos tuos, et in reliquias ciborum tuorum :
4
et ad te, et ad populum tuum, et ad omnes servos tuos intrabunt ranæ.
5
Dixitque Dominus ad Moysen : Dic ad Aaron : Extende manum tuam super fluvios ac super rivos et paludes, et educ ranas super terram Ægypti.
6
Et extendit Aaron manum super aquas Ægypti, et ascenderunt ranæ, operueruntque terram Ægypti.
7
Fecerunt autem et malefici per incantationes suas similiter, eduxeruntque ranas super terram Ægypti.
8
Vocavit autem Pharao Moysen et Aaron, et dixit eis : Orate Dominum ut auferat ranas a me et a populo meo, et dimittam populum ut sacrificet Domino.
9
Dixitque Moyses ad Pharaonem : Constitue mihi quando deprecer pro te, et pro servis tuis, et pro populo tuo, ut abigantur ranæ a te, et a domo tua, et a servis tuis, et a populo tuo : et tantum in flumine remaneant.
10
Qui respondit : Cras. At ille : Juxta, inquit, verbum tuum faciam : ut scias quoniam non est sicut Dominus Deus noster.
11
Et recedent ranæ a te, et a domo tua, et a servis tuis, et a populo tuo : et tantum in flumine remanebunt.
12
Egressique sunt Moyses et Aaron a Pharaone : et clamavit Moyses ad Dominum pro sponsione ranarum quam condixerat Pharaoni.
13
Fecitque Dominus juxta verbum Moysi : et mortuæ sunt ranæ de domibus, et de villis, et de agris.
14
Congregaveruntque eas in immensos aggeres, et computruit terra.
15
Videns autem Pharao quod data esset requies, ingravavit cor suum, et non audivit eos, sicut præceperat Dominus.
16
Dixitque Dominus ad Moysen : Loquere ad Aaron : Extende virgam tuam, et percute pulverem terræ : et sint sciniphes in universa terra Ægypti.
17
Feceruntque ita. Et extendit Aaron manum, virgam tenens : percussitque pulverem terræ, et facti sunt sciniphes in hominibus, et in jumentis : omnis pulvis terræ versus est in sciniphes per totam terram Ægypti.
18
Feceruntque similiter malefici incantationibus suis, ut educerent sciniphes, et non potuerunt : erantque sciniphes tam in hominibus quam in jumentis.
19
Et dixerunt malefici ad Pharaonem : Digitus Dei est hic ; induratumque est cor Pharaonis, et non audivit eos sicut præceperat Dominus.
20
Dixit quoque Dominus ad Moysen : Consurge diluculo, et sta coram Pharaone : egredietur enim ad aquas : et dices ad eum : Hæc dicit Dominus : Dimitte populum meum ut sacrificet mihi.
21
Quod si non dimiseris eum, ecce ego immittam in te, et in servos tuos, et in populum tuum, et in domos tuas, omne genus muscarum : et implebuntur domus Ægyptiorum muscis diversi generis, et universa terra in qua fuerint.
22
Faciamque mirabilem in die illa terram Gessen, in qua populus meus est, ut non sint ibi muscæ : et scias quoniam ego Dominus in medio terræ.
23
Ponamque divisionem inter populum meum et populum tuum : cras erit signum istud.
24
Fecitque Dominus ita. Et venit musca gravissima in domos Pharaonis et servorum ejus, et in omnem terram Ægypti : corruptaque est terra ab hujuscemodi muscis.
25
Vocavitque Pharao Moysen et Aaron, et ait eis : Ite et sacrificate Deo vestro in terra hac.
26
Et ait Moyses : Non potest ita fieri : abominationes enim Ægyptiorum immolabimus Domino Deo nostro : quod si mactaverimus ea quæ colunt Ægyptii coram eis, lapidibus nos obruent.
27
Viam trium dierum pergemus in solitudinem : et sacrificabimus Domino Deo nostro, sicut præcepit nobis.
28
Dixitque Pharao : Ego dimittam vos ut sacrificetis Domino Deo vestro in deserto : verumtamen longius ne abeatis, rogate pro me.
29
At ait Moyses : Egressus a te, orabo Dominum : et recedet musca a Pharaone, et a servis suis, et a populo ejus cras : verumtamen noli ultra fallere, ut non dimittas populum sacrificare Domino.
30
Egressusque Moyses a Pharaone, oravit Dominum.
31
Qui fecit juxta verbum illius, et abstulit muscas a Pharaone, et a servis suis, et a populo ejus : non superfuit ne una quidem.
32
Et ingravatum est cor Pharaonis, ita ut nec hac quidem vice dimitteret populum.
