Bible

 

Ezechiel 14

Studie

   

1 Et venerunt ad me viri seniorum Israël, et sederunt coram me.

2 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :

3 Fili hominis, viri isti posuerunt immunditias suas in cordibus suis, et scandalum iniquitatis suæ statuerunt contra faciem suam : numquid interrogatus respondebo eis ?

4 Propter hoc loquere eis, et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Homo, homo de domo Israël, qui posuerit immunditias suas in corde suo, et scandalum iniquitatis suæ statuerit contra faciem suam, et venerit ad prophetam interrogans per eum me : ego Dominus respondebo ei in multitudine immunditiarum suarum,

5 ut capiatur domus Israël in corde suo, quo recesserunt a me in cunctis idolis suis.

6 Propterea dic ad domum Israël : Hæc dicit Dominus Deus : Convertimini, et recedite ab idolis vestris et ab universis contaminationibus vestris avertite facies vestras.

7 Quia homo, homo de domo Israël, et de proselytis quicumque advena fuerit in Israël, si alienatus fuerit a me, et posuerit idola sua in corde suo, et scandalum iniquitatis suæ statuerit contra faciem suam, et venerit ad prophetam ut interroget per eum me : ego Dominus respondebo ei per me :

8 et ponam faciem meam super hominem illum, et faciam eum in exemplum et in proverbium, et disperdam eum de medio populi mei : et scietis quia ego Dominus.

9 Et propheta cum erraverit, et locutus fuerit verbum, ego Dominus decepi prophetam illum, et extendam manum meam super illum, et delebo eum de medio populi mei Israël.

10 Et portabunt iniquitatem suam : juxta iniquitatem interrogantis, sic iniquitas prophetæ erit :

11 ut non erret ultra domus Israël a me, neque polluatur in universis prævaricationibus suis : sed sint mihi in populum, et ego sim eis in Deum, ait Dominus exercituum.

12 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :

13 Fili hominis, terra cum peccaverit mihi, ut prævaricetur prævaricans, extendam manum meam super eam, et conteram virgam panis ejus, et immittam in eam famem, et interficiam de ea hominem et jumentum.

14 Et si fuerint tres viri isti in medio ejus, Noë, Daniel, et Job, ipsi justitia sua liberabunt animas suas, ait Dominus exercituum.

15 Quod si et bestias pessimas induxero super terram ut vastem eam, et fuerit invia, eo quod non sit pertransiens propter bestias :

16 tres viri isti si fuerint in ea, vivo ego, dicit Dominus Deus, quia nec filios nec filias liberabunt, sed ipsi soli liberabuntur, terra autem desolabitur.

17 Vel si gladium induxero super terram illam, et dixero gladio : Transi per terram : et interfecero de ea hominem et jumentum :

18 et tres viri isti fuerint in medio ejus, vivo ego, dicit Dominus Deus, non liberabunt filios neque filias, sed ipsi soli liberabuntur.

19 Si autem et pestilentiam immisero super terram illam, et effudero indignationem meam super eam in sanguine, ut auferam ex ea hominem et jumentum :

20 et Noë, et Daniel, et Job fuerint in medio ejus, vivo ego, dicit Dominus Deus, quia filium et filiam non liberabunt, sed ipsi justitia sua liberabunt animas suas.

21 Quoniam hæc dicit Dominus Deus : Quod etsi quatuor judicia mea pessima, gladium, et famem, ac bestias malas, et pestilentiam, immisero in Jerusalem, ut interficiam de ea hominem et pecus,

22 tamen relinquetur in ea salvatio educentium filios et filias : ecce ipsi ingredientur ad vos, et videbitis viam eorum et adinventiones eorum, et consolabimini super malo quod induxi in Jerusalem, in omnibus quæ importavi super eam.

23 Et consolabuntur vos, cum videritis viam eorum, et adinventiones eorum : et cognoscetis quod non frustra fecerim omnia quæ feci in ea, ait Dominus Deus.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7523

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7523. ‘Et erit super homine et super bestia’; quod significet quae ex malo interiore et exteriore, constat ex significatione ‘hominis’ quod sit 1 affectio boni, et in opposito sensu cupiditas mali, similiter ‘bestia’, sed cum nominatur ‘homo et bestia’, tunc per ‘hominem’ significatur affectio seu cupiditas interior, et per ‘bestiam’ exterior, de quibus videatur n. 7424; bonum interius et quoque malum interius, quae per ‘hominem’ significantur sunt quae intentionis 2 seu finis sunt, nam intentio 3 seu finis intimum hominis est; bonum autem exterius et quoque malum exterius, quae per ‘bestiam’ significantur, sunt quae cogitationis, et inde, cum nihil obstat, 4 actionis; quod exterius significetur per ‘bestiam’, est quia homo quoad externum seu naturalem suum hominem non est nisi 2 quam bestia, similibus 5 enim cupiditatibus et quoque voluptatibus, ut et appetitibus et sensibus, gaudet; 6 et quod interius significetur per ‘hominem’, est quia homo quoad internum seu spiritualem hominem est homo, ibi gaudet affectionibus boni et veri, talibus quae sunt apud angelos in caelo, 7 et quia per illum regit naturalem seu animalem suum 8 hominem, qui bestia est; quod ‘bestia’ sit 9 affectio boni, et in opposito sensu 10 cupiditas mali, videatur n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 776, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198.

[2] Illa sunt quae significantur per ‘hominem et bestiam’ etiam in sequentibus locis: apud Jeremiam,

Ira Mea et excandescentia Mea effusa est super locum hunc, super hominem et super bestiam, 11 7:20:

apud eundem,

Percutiam habitatores urbis hujus, et hominem et bestiam, peste magna morientur, 21:6:

apud eundem,

Ponet terram ejus in desolationem, ut non habitans in ea, ab homine usque ad bestiam se dimoverunt, abiverunt, 50:3:

apud Ezechielem,

Quando terra peccaverit Mihi, praevaricando praevaricationem, exscindam ex ea hominem et bestiam, 14:13, 19, 21:

apud eundem,

Extendam manum Meam super Edomum, et exscindam ex ea hominem et bestiam, et dabo illam vastitatem, 25:13:

apud Zephaniam, Consumam hominem et bestiam, consumam avem caelorum, et pisces maris, et offendicula cum impiis, et exscindam hominem a superficiebus terrae, 1:3.

[3] ‘Homo et bestia’ pro bono interiore et exteriore in sequentibus locis:

apud Jeremiam,

Ego feci terram, hominem et bestiam per virtutem Meam magnam, 27:5:

apud eundem,

Ecce dies venientes, dictum Jehovae, quibus seminabo domum Israelis et domum Jehudae, semine hominis et semine bestiae, 31:27:

apud eundem,

Desolatio erit terra, ita ut non homo et bestia, 32:43:

apud eundem,

In urbibus Jehudae, et in plateis Hierosolymae, 12 devastatis non homo et non habitator, et non bestia, 33:10, 51:62:

apud Davidem,

Justitia Tua sicut montes Dei, 13 judicia Tua abyssus magna, hominem et bestiam servas, Jehovah, Ps. 36:7 14 [KJV 6].

Quia per ‘hominem et bestiam’ illa significata sunt, idcirco Primogenita Aegyptiorum, tam hominum quam bestiarum, 15 mortua sunt, Exod. 12:29:

ac ideo 16 Sanctificata sunt primogenita, tam de homine quam de bestia, Num. 18:15:

ac ideo quoque ex ritu sancto mandatum 17 est a rege Ninives, ut Tam homo quam bestia jejunarent, et quoque saccis operirentur, Jon. 3:7, 8.

Poznámky pod čarou:

1. bonum, et in opposito sensu malum, et ex significatione 'bestiae, quod sit affectio boni, et in opposito sensu cupiditas mali

2. et

3. aut

4. actus

5. ibi

6. at

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. hominis

9. affectiones

10. cupiditates

11. The Manuscript inserts Jerem.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

14. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

15. occisa

16. sanctificati sunt Jehovae primogeniti

17. fuit

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.