Bible

 

Exodus 29

Studie

   

1 Sed et hoc facies, ut mihi in sacerdotio consecrentur. Tolle vitulum de armento, et arietes duos immaculatos,

2 panesque azymos, et crustulam absque fermento, quæ conspersa sit oleo, lagana quoque azyma oleo lita : de simila triticea cuncta facies.

3 Et posita in canistro offeres : vitulum autem et duos arietes.

4 Et Aaron ac filios ejus applicabis ad ostium tabernaculi testimonii. Cumque laveris patrem cum filiis suis aqua,

5 indues Aaron vestimentis suis, id est, linea et tunica, et superhumerali et rationali, quod constringes balteo.

6 Et pones tiaram in capite ejus, et laminam sanctam super tiaram,

7 et oleum unctionis fundes super caput ejus : atque hoc ritu consecrabitur.

8 Filios quoque illius applicabis, et indues tunicis lineis, cingesque balteo,

9 Aaron scilicet et liberos ejus, et impones eis mitras : eruntque sacerdotes mihi religione perpetua. Postquam initiaveris manus eorum,

10 applicabis et vitulum coram tabernaculo testimonii. Imponentque Aaron et filii ejus manus super caput illius,

11 et mactabis eum in conspectu Domini, juxta ostium tabernaculi testimonii.

12 Sumptumque de sanguine vituli, pones supercornua altaris digito tuo, reliquum autem sanguinem fundes juxta basim ejus.

13 Sumes et adipem totum qui operit intestina, et reticulum jecoris, ac duos renes, et adipem qui super eos est, et offeres incensum super altare :

14 carnes vero vituli et corium et fimum combures foris extra castra, eo quod pro peccato sit.

15 Unum quoque arietem sumes, super cujus caput ponent Aaron et filii ejus manus.

16 Quem cum mactaveris, tolles de sanguine ejus, et fundes circa altare.

17 Ipsum autem arietem secabis in frustra : lotaque intestina ejus ac pedes, pones super concissas carnes, et super caput illius.

18 Et offeres totum arietem in incensum super altare : oblatio est Domino, odor suavissimus victimæ Domini.

19 Tolles quoque arietem alterum, super cujus caput Aaron et filii ejus ponent manus.

20 Quem cum immolaveris, sumes de sanguine ejus, et pones super extremum auriculæ dextræ Aaron et filiorum ejus, et super pollices manus eorum ac pedis dextri, fundesque sanguinem super altare per circuitum.

21 Cumque tuleris de sanguine qui est super altare, et de oleo unctionis, asperges Aaron et vestes ejus, filios et vestimenta eorum. Consecratisque ipsis et vestibus,

22 tolles adipem de ariete, et caudam et arvinam, quæ operit vitalia, ac reticulum jecoris, et duos tenes, atque adipem, qui super eos est, armumque dextrum, eo quod sit aries consecrationis :

23 tortamque panis unius, crustulam conspersam oleo, laganum de canistro azymorum, quod positum est in conspectu Domini :

24 ponesque omnia super manus Aaron et filiorum ejus, et sanctificabis eos elevans coram Domino.

25 Suscipiesque universa de manibus eorum : et incendes super altare in holocaustum, odorem suavissimum in conspectu Domini, quia oblatio ejus est.

26 Sumes quoque pectusculum de ariete, quo initiatus est Aaron, sanctificabisque illud elevatum coram Domino, et cedet in partem tuam.

27 Sanctificabisque et pectusculum consecratum, et armum quem de ariete separasti,

28 quo initiatus est Aaron et filii ejus, cedentque in partem Aaron et filiorum ejus jure perpetuo a filiis Israël : quia primitiva sunt et initia de victimis eorum pacificis quæ offerunt Domino.

29 Vestem autem sanctam, qua utetur Aaron, habebunt filii ejus post eum, ut ungantur in ea, et consecrantur manus eorum.

30 Septem diebus utetur illa qui pontifex pro eo fuerit constitutus de filiis ejus, et qui ingredietur tabernaculum testimonii ut ministret in sanctuario.

31 Arietem autem consecrationis tolles, et coques carnes ejus in loco sancto :

32 quibus vescetur Aaron et filii ejus. Panes quoque, qui sunt in canistro, in vestibulo tabernaculi testimonii comedent,

33 ut sit placabile sacrificium, et sanctificentur offerentium manus. Alienigena non vescetur ex eis, quia sancti sunt.

34 Quod si remanserit de carnibus consecratis, sive de panibus usque mane, combures reliquias igni : non comedentur, quia sanctificata sunt.

35 Omnia, quæ præcepi tibi, facies super Aaron et filiis ejus. Septem diebus consecrabis manus eorum :

36 et vitulum pro peccato offeres per singulos dies ad expiandum. Mundabisque altare cum immolaveris expiationis hostiam, et unges illud in sanctificationem.

37 Septem diebus expiabis altare, et sanctificabis, et erit Sanctum sanctorum : omnis, qui tetigerit illud, sanctificabitur.

38 Hoc est quod facies in altari : agnos anniculos duos per singulos dies jugiter,

39 unum agnum mane, et alterum vespere,

40 decimam partem similæ conspersæ oleo tuso, quod habeat mensuram quartam partem hin, et vinum ad libandum ejusdem mensuræ in agno uno.

41 Alterum vero agnum offeres ad vesperam juxta ritum matutinæ oblationis, et juxta ea quæ diximus, in odorem suavitatis :

42 sacrificium est Domino, oblatione perpetua in generationes vestras, ad ostium tabernaculi testimonii coram Domino, ubi constituam ut loquar ad te.

43 Ibique præcipiam filiis Israël, et sanctificabitur altare in gloria mea.

44 Sanctificabo et tabernaculum testimonii cum altari, et Aaron cum filiis suis, ut sacerdotio fungantur mihi.

45 Et habitabo in medio filiorum Israël, eroque eis Deus,

46 et scient quia ego Dominus Deus eorum, qui eduxi eos de terra Ægypti, ut manerem inter illos, ego Dominus Deus ipsorum.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10114

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10114. ‘Et si relictum fuerit de carne impletionum et de pane usque ad mane’: quod significet bona spiritualia et caelestia quae non conjuncta sunt ad statum novum, constat ex significatione ‘relicti ex carne et ex pane’ quod sit quod non appropriatum est, nam per ‘comedere’ significatur appropriari, n. 10109, ita per id quod non comestum est, significatur quod non appropriatum est; ex significatione ‘carnis’ quod sit bonum, de qua n. 7850, 9127; ex significatione ‘impletionum’ quod sint receptivum, de qua n. 10076, 10110; inde per ‘carnem impletionum’ significatur receptio veri in bono, proinde eorum conjunctio; hic autem non receptio et non conjunctio, quia intelligitur relictum ejus; ex significatione ‘panis’ quod sit bonum caeleste, quod est bonum intimum, de qua n. 10077; et ex significatione ‘mane’ quod sit status novus, de qua n. 8211, 8427; ex quibus patet quod per ‘relictum de carne impletionum et de pane usque ad mane’ significentur bona spiritualia et caelestia, quae non conjuncta sunt ad statum novum, per ‘carnem’ enim sacrificii significatur bonum spirituale, quod est bonum charitatis erga proximum, et per ‘panem’ ibi bonum caeleste, quod est bonum amoris in Dominum.

[2] Quid porro intelligitur per non conjunctionem ad statum novum, paucis dicetur: status novus est omnis status conjunctionis boni et veri, qui est quando homo qui regeneratur ex bono agit, ita ex affectione quae amoris, et non ut prius ex vero, seu ex sola oboedientia; status novus etiam est quando illi qui in caelo in bono amoris sunt, qui status ibi vocatur ‘mane’, nam variantur status amoris et fidei ibi sicut in terris meridies, vespera, diluculum, et mane; et quoque status novus est cum vetus Ecclesia desinit, et nova incohat; omnes hi novi status in Verbo significantur per ‘mane’ 1 ; de singulis illis passim actum est in explicationibus ad Genesin et ad Exodum.

[3] Similia significantur per quod non relinquetur de carne pecudis Paschalis usque ad mane, et residuum de illo igne combureretur, Exod. 12:10;

tum per quod non pernoctabit adeps festi usque ad mane, Exod. 23:18;

similia etiam significantur per quod residuum de 2 carne sacrificii eucharistici comederetur etiam die sequente, sed combureretur die tertio, Lev. 7:16-18, 19:6, 7;

per ‘diem tertium’ etiam significatur status novus, videatur n. 4901, 5123, 5159; quod ita concessum fuerit, erat causa quia sacrificia eucharistica erant sacrificia votiva et voluntaria, non ita propter purificationem et sanctificationem ut reliqua, sed ut comederent in loco sancto, ac testificarentur gaudium cordis ex cultu Divino; et 3 4 comessationes illae, quas vocabant sanctas, prae reliquo cultu 5 illos laetificabant. Similia etiam significantur per quod non relinquerent aliquid de manna usque ad mane, de qua ita apud Moschen, Dixit Moscheh, Ne vir relinquat de manna usque ad mane; sed non oboediverunt Moschi, reliquum namque fecerunt de eo usque ad mane, et produxit vermes et computruit, Exod. 16:19, 20.

Poznámky pod čarou:

1. qui apud regenerandos et regeneratos est continuus, est etiam status novus quando homo, qui regeneratur, ex bono agit, et non sicut prius ex vero; status novus etiamquando illi qui in coelo in bono amoris sunt; et quoque status novus est, cum verus Ecclesia desinit et nova inchoat; omnes hi status in Verbo vocantur mane, ac intelliguntur per mane

2. ex

3. et sic testificarentur benevolentiam ex laeto animo,

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. reliquis cultus,

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.