313. [Vers. 6.] "Et vidi, et ecce in medio throni, et quatuor Animalium, et in medio seniorum." - Quod significet in toto caelo, et in specie in caelis intimis, constat ex significatione "in medio", quod sit intimum et inde quoque totum (de qua sequitur); ex significatione "throni", quod sit caelum in toto complexu (de qua supra, n. 253): ex significatione "quatuor Animalium", quod sint providentia et custodia Domini, ne adeatur nisi quam per bonum amoris (de qua supra, n. 277); et quia custodia illa est imprimis in tertio seu intimo caelo, ex causa quia omnes qui ibi sunt, in bono amoris in Dominum a Domino sunt, ideo id caelum per "quatuor Animalia" in specie significatur (quod adhuc melius constabit ex sequentibus hujus capitis): et ex significatione "seniorum", quod sint qui in veris ex bono (de qua etiam supra, n. 270 ¹ ); hic ergo illi qui in medio seu secundo caelo, quoniam omnes ibi in veris ex bono sunt. Sunt enim illi bini caeli, tertium et secundum, distincti inter se per id, quod qui in tertio caelo sunt, in amore in Dominum sint; et qui in secundo, in charitate erga proximum; illi qui in charitate erga proximum sunt, in veris ex bono sunt: inde constare potest, quid in specie significatur per "quatuor Animalia", et per "seniores:"

[2] at in genere per "quatuor Animalia" significatur omne Divinum Bonum in universo caelo quod custodit, et in genere per "seniores" omne Divinum Verum procedens ex Divino Bono etiam in universo caelo; utrumque custodit, quia unita sunt; ita per "quatuor Animalia et seniores" simul significatur Divinum Bonum unitum Divino Vero procedens a Domino, et inde totum caelum angelicum, at in specie bini caeli intimi. Quod hoc, est causa quia angeli non sunt angeli ex proprio illorum, sed ex Divino Bono et Divino Vero, quae recipiunt; Divinum enim apud illos, seu receptum ab illis, facit ut sint angeli, et facit ut caelum ex illis dicatur caelum (videatur in opere De Caelo et Inferno 2-12, et 51-86).

[3] Quod "medium" aut "in medio" significet intimum et inde totum, constat ex pluribus locis in Verbo; sed primum aliquid dicetur unde est quod "medium" quia significat intimum etiam significet totum. Hoc illustrari potest per comparationem cum luce, cum sole, cum ordinatione omnium in caelis, et quoque omnium qui ab ecclesia in terris. Per comparationem cum luce:-Lux in medio se propagat circumcirca seu a centro in peripherias undequaque; et quia ex intimo propagatur et implet spatia circum, inde per in medio significatur etiam totum. Per comparationem cum sole:-Sol est in medio quia est centrum sui universi; ex illo quia est calor et lux in mundo ejus, ideo per solem in medio significatur praesentia ejus undequaque seu per totum. Per comparationem cum ordinatione omnium in caelis:-Tres caeli sunt, ac intimum eorum est caelum tertium; id influit in binos caelos inferiores, et facit ut unum secum sint per communicationem, quae fit per influxum ex intimo: in omni societate caelorum etiam intimum est perfectissimum; inde illi qui circumcirca in ea societate sunt, in luce et intelligentia sunt secundum gradus distantiae ab intimo (videatur in opere De Caelo et Inferno 43, 50, 189). Per comparationem cum illis qui ab ecclesia in terris:-Ecclesia Domini est per universum terrarum orbem diffusa, sed intimum ejus est ubi Dominus notus est et agnoscitur et ubi Verbum est; ex illo intimo lux et intelligentia propagatur ad omnes qui circum sunt et ab ecclesia sunt, sed haec propagatio lucis seu intelligentiae fit in caelo (de qua re videatur in opere De Caelo et Inferno 308). Ex his constare potest quod "medium" seu "in medio", quia significat intimum, etiam significet totum. Inde patet, quid intelligitur per "Vidi, et ecce in medio throni et quatuor Animalium et in medio seniorum Agnum stantem", quod nempe Dominum quoad Divinum Humanum in toto caelo et in specie in caelis intimis.

[4] "Medium" etiam significat intimum et inde totum in pluribus locis in Verbo, ut in sequentibus:

Apud Esaiam,

"Exclama et jubila, habitatrix Zionis, quia magnus in medio tui Sanctus Israelis" (12:6);

per "habitatricem Zionis" simile significatur quod per "filiam Zionis", nempe ecclesia caelestis, seu ecclesia quae in bono amoris in Dominum est; "magnus in medio tui Sanctus Israelis", significat Dominum, quod ubivis et per totum ibi.

[5] Apud Davidem,

"Consideravimus, Deus, misericordiam tuam in medio templi tui; quemadmodum nomen tuum, .... sic laus tua ad fines terrae" (Psalmuss 48:10, 11 [B.A. 9, 10);

per "templum" significatur ecclesia quae in veris ex bono est, quae vocatur ecclesia spiritualis; "in medio" ejus est in intimo ejus et inde in toto ejus; quare dicitur "Quemadmodum nomen tuum ita laus tua ad fines terrae"; "ad fines terrae" est usque ad ultima ecclesiae ("terra" est ecclesia).

[6] Apud eundem,

"Deus Rex meus ab antiquo, operans salutes in medio terrae" (Psalmuss 74:12);

"operans salutes in medio terrae", significat undequaque.

[7] Apud eundem,

"Deus constitit in coetu Dei, in medio deorum judicabit" (Psalmuss 82:1):

"coetus Dei" significat caelum; "in medio ² deorum", significat apud omnes angelos ibi, ita in toto caelo; angeli enim dicuntur "dii" ex Divino Vero quod recipiunt a Domino, nam "Deus" in Verbo significat Dominum quoad Divinum Verum quod procedit ab Ipso, et quod facit caelum (videatur supra, n. 24, 130, 220 [a] 222 [a] , 302.

[8] Apud Mosen,

"Ecce mitto Angelum coram te;.... caveto tibi a faciebus Ipsius, ... quoniam nomen meum in medio Ipsius" (Exodus 23:20, 21);

per "Angelum" hic in supremo sensu intelligitur Dominus; per "nomen meum in medio Ipsius", intelligitur quod omne Divinum Bonum et Divinum Verum in Ipso (videatur supra, n. 102 [a] , 135, 224).

[9] Apud Lucam,

Jesus de ultimis temporibus dixit, "Tunc qui in Judaea fugiunto super montes, et qui in medio ejus exeunto " (21:21);

agitur ibi de consummatione saeculi, per quam significatur ultimum tempus ecclesiae quando judicium: per "Judaeam" non intelligitur Judaea sed ecclesia; et per "montes" non intelliguntur montes, sed bonum amoris in Dominum; et quia de fine ecclesiae haec dicta sunt, patet quid significatur per "qui in Judaea fugiunto super montes, et qui in medio ejus exeunto", quod nempe cum judicium, omnes illi ab ecclesia salvi erunt qui in bono amoris in Dominum sunt.

[10] Apud Esaiam,

"In die illo erit Israel tertia Aegypto et Aschuri, benedictio in medio terrae, cui benedicet Jehovah, dicendo, Benedictus populus meus Aegyptus, et opus manuum mearum Aschur, et hereditas mea Israel" (19:24, 25);

per "Israelem" intelligitur spirituale ecclesiae, per "Aschurem" rationale hominum ejus, et per "Aegyptum" cognitiones et scientifica; inde constare potest quid significatur per quod "Israel erit tertia Aegypto et Aschuri, benedictio in medio terrae", quod nempe spirituale erit omne ibi, tam rationale quam cognitivum et scientificum; quando enim intimum est spirituale, quod est verum ex bono, tunc quoque rationale, quod inde est, etiam spirituale est, ut et cognitivum et scientificum; utrumque enim formatur ex intimo quod est verum ex bono seu spirituale.

[11] Apud Jeremiam,

"Fractum est cor meum in medio mei; quassata sunt omnia ossa mea" (23:9);

"Fractum cor in medio mei" significat dolorem ab intimis ad ultima seu per totum; quare etiam dicitur, "Quassata sunt omnia ossa mea"; "ossa" significant ultima.

[12] In sequentibus etiam "in medio" significat in toto seu per totum:

Apud Esaiam,

"Erit in medio terrae, in medio populorum, sicut strictura oleae, sicut racemationes quando consummata est vindemia" (24:13);

haec dicta sunt de ecclesia vastata quoad bonum et quoad verum, et in qua non nisi quam malum et falsum est; "in medio terrae" est quod per totum ecclesiae sit malum, et "in medio populorum" est quod per totum ejus sit falsum: quare comparatur cum "strictura oleae", et cum "racemationibus relictis quando consummata est vindemia"; "olea" significat bonum ecclesiae, "vindemia" verum ejus, "strictura" et "racemationes" relictae earum significant vastationem.

[13] Apud Davidem,

"Investigant perversitates, .... nam medium viri atque cor profundum" (Psalm. 64:7 ³ 6]);

"medium viri" est intellectuale ubi esset verum, et "cor" voluntarium ubi esset bonum; hic utrumque perversum, hoc in malum et illud in falsum.

[14] Apud eundem,

"Non in ore cujusvis certum, medium eorum perditiones" (Psalmuss 5:10 [B.A. 9]);

apud eundem,

"Ore sui benedicunt, sed in medio sui maledicunt" (Psalmuss 62:5 [B.A. 4]);

apud eundem,

"Dictum praevaricationis impio, in medio cordis mei non pavor Dei coram oculis ejus" (Psalmuss 36:2 [B.A. 1]);

apud Jeremiam,

"Docuerunt linguam suam loqui mendacium, .... habitare ⁴ 5, 6]);

etiam in his, praeter in aliis locis, "in medio" significat in toto quia in intimo: quale enim est intimum, tale est totum; nam ex intimo omnia reliqua producuntur et derivantur, sicut corpus ex sua anima; intimum cujusvis rei est quoque quod vocatur anima. Sit pro exemplo: intimum hominis est ejus voluntas et inde intellectus, et qualis est voluntas et inde intellectus, talis est totus homo; ac intimum hominis est ejus amor et inde fides, et qualis est ejus amor et inde fides, talis est totus.

[15] Quod talis sit totus homo, qualis est medium seu intimum ejus, etiam intelligitur per Domini verba apud Matthaeum,

"Lucerna corporis est oculus; si est oculus bonus, totum corpus est lucidum; si oculus malus, totum corpus obtenebratum est" (6:22, 23);

per "oculum" significatur intellectus hominis (videatur supra, n. 37 et 152), qui si bonus, hoc est, si ex veris quae ex bono, tunc totus homo talis est, quod significatur per quod "totum corpus tunc lucidum"; vicissim autem, si intellectus sit ex falsis mali, quod totus homo talis sit significatur per quod tunc "totum corpus obtenebratum": oculus "bonus" dicitur, sed in lingua originali dicitur "oculus simplex", et "simplex" significat quod unum est, et tunc unum est quando verum ex bono est, seu intellectus ex voluntate; etiam per "oculum dextrum" significatur intellectus boni, et per "oculum sinistrum" intellectus veri, qui si unum faciunt est oculus "simplex", ita oculus bonus.

Poznámky pod čarou:

130. (Vers. 12.) "Et Angelo in Pergamo Ecclesiae scribe." - Quod significet ad recordationem illis intra Ecclesiam qui in tentationibus sunt, constat ex significatione "scribere", quod sit ad recordationem (de qua n. 8620); ex significatione "angeli", quod sit recipiens Divini Veri, et in sensu supremo ipsum Divinum Verum procedens a Domino (de qua sequitur); et ex significatione "Ecclesiae in Pergamo", quod sint illi intra ecclesiam qui in tentationibus sunt; quod ii sint qui intelliguntur per "Ecclesiam in Pergamo", patet a scriptis ad illam, quae sequuntur; aliunde non sciri potest quid per unamquamvis ecclesiam ex septem significatur. Nam, ut prius ostensum est, non intelligitur aliqua ecclesia in Epheso, in Smyrna, in Pergamo, Thyatira, Sarde, Philadelphia et Laodicea, sed omnes qui ab ecclesia Domini sunt; et per unamquamvis aliquid quod facit ecclesiam apud hominem. Et quia prima ecclesiae sunt cognitiones veri et boni, et affectio veri spiritualis, ideo de illis primum actum est, nempe in scriptis ad Angelum Ephesinae et Smyrnensis Ecclesiae, de cognitionibus veri et boni ad Angelum Ephesinae Ecclesiae, et de affectione veri spirituali ad Angelum Smyrnensis Ecclesiae: et quia nemo potest imbui cognitionibus veri et boni quoad vitam ac persistere in affectione veri spirituali, nisi subeat tentationes, ideo nunc de illis agitur in scriptis ad Angelum Ecclesiae in Pergamo. Inde apparet quo ordine sequuntur illa quae sub nominibus septem ecclesiarum docentur.

[2] Quod dicatur "Ad Angelum Ecclesiae scribe", et non Ad Ecclesiam, est quia per "Angelum" significatur Divinum Verum, quod facit ecclesiam; Divinum enim Verum docet quomodo homo victurus est ut fiat ecclesia. Quod per "angelum" in Verbo in sensu ejus spirituali non intelligatur aliquis angelus, sed in supremo sensu Divinum Verum procedens a Domino, et in sensu respectivo is qui recipit illud, constare potest ex eo quod omnes angeli sint recipientes Divini Veri a Domino; et quod nullus angelus sit ex se angelus, et quod tantum angelus sit quantum illud recipit: nam angeli prae hominibus sciunt et percipiunt quod omne bonum amoris et verum fidei non sit ab ipsis sed a Domino; et quia bonum amoris et verum fidei faciunt sapientiam et intelligentiam eorum, et hae totum angelum, ideo norunt et dicunt se modo esse recipientes Divini procedentis a Domino, et sic in eo gradu esse angelos in quo id recipiunt; inde est quod velint ut "angeli" intelligantur spiritualiter, quod est abstracte a personis, nempe Divina Vera. Per Divinum Verum intelligitur simul Divinum Bonum, quoniam unita procedunt a Domino (videatur in opere De Caelo et Inferno 13, 140).

[3] Nunc quia Divinum Verum procedens a Domino facit angelum, ideo in supremo sensu in Verbo per "Angelum" intelligitur Ipse Dominus:

- Ut apud Esaiam,

"Angelus facierum Jehovae liberavit eos, ob amorem suum et indulgentiam suam Hic redemit eos et assumpsit eos, et portavit eos omnibus diebus aeternitatis" (63:9);

apud Mosen,

"Angelus qui redemit me ab omni malo, benedicat" illis (Genesis 48:16);

apud eundem,

"Ego mitto Angelum coram te, ad custodiendum te in via;... caveto tibia faciebus Ipsius, quia nomen meum in medio Illius" (Exodus 23:20-23).

[4] Quia Dominus quoad Divinum Verum vocatur "Angelus", ideo etiam Divina vera in sensu spirituali intelliguntur per "angelos", ut in sequentibus locis:

"Mittet Filius hominis angelos suos, qui colligent e regno suo omnia offendicula, ... in consummatione saeculi exibunt angeli et separabunt malos e medio justorum" (Matthaeus 13:41, 49);

In consummatione saeculi Filius hominis "mittet angelos suos cum tubae voce magna, et congregabit electos e quatuor ventis" (Matth. 24 [24:3,] 31);

"Quando venerit Filius hominis in gloria sua, et omnes sancti angelicum Ipso, tunc sedebit super throno gloriae suae" (Matthaeus 25:31);

Dixit Jesus, "Exhinc videbitis caelum se aperiens, et angelos Dei ascendentes et descendentes super Filium hominis" (Johannes 1:52 [B.A. 51]).

In his locis in sensu spirituali per "angelos" intelliguntur Divina vera, et non angeli; ut in locis antecedentibus, quod in consummatione saeculi "angeli collecturi sint omnia offendicula", "separaturi malos e medio justorum", quod "collecturi electos cum tubae voce magnae quatuor ventis", et quod "Filius hominis cum angelis sessurus super throno gloriae": ibi non intelligitur quod angeli id una cum Domino facturi sint, sed quod solus Dominus per Divina sua vera; quoniam angeli nihil potentiae ex se habent, sed omnis potentia est Domino per Divinum suum Verum (videatur in opere De Caelo et Inferno 230-233). Simile intelligitur per quod "visuri angelos Dei ascendentes et descendentes super Filium hominis"; nempe quod Divina vera in Ipso et ab Ipso essent.

[5] Per "angelos" etiam alibi intelliguntur Divina vera quae a Domino, proinde Dominus quoad Divina vera: ut,

Quod septem angelis datae sint septem tubae, et quod angeli illi tubis clanxerint (Apocalypsis 8:2, 6-8, 10, 12, 13; 9:1, 13, 14);

dicitur quod datae sint angelis tubae, et quod illis clanxerint, quia per "tubas" et illarum "clangorem" significatur Divinum Verum revelandum (videatur supra, n. 55). Similia etiam intelliguntur

Per angelos pugnantes contra draconem (Apocalypsis 12:7, 9);

Per angelum volantem in medio caeli habentem Evangelium aeternum (Apocalypsis 14:6);

Per septem angelos effundentes septem phialas (Apocalypsis 16:1-4, 8, 10, 12);

Per duodecim angelos super duodecim portis Novae Hierosolymae (Apocalypsis 21:12);

quod ita sit, videbitur etiam in sequentibus.

[6] Quod per "angelos" intelligantur Divina vera quae sunt a Domino, patet manifeste apud Davidem:

Jehovah "facit angelos suos ventos, et ministros suos ignem flammantem" (Psalm. 104:4 ¹ );

per quae significatur Divinum Verum et Divinum Bonum; nam "ventus" Jehovae in Verbo significat Divinum Verum, et "ignis" Ipsius Divinum Bonum. (Ut constare potest ex illis quae in Arcanis Caelestibus ostensa sunt, ut quod "ventus narium" Jehovae sit Divinum Verum, n. 8286:

quod "quatuor venti" sint omnia veri et boni, n. 3708, 9642, 9668:

quod inde "respirare" in Verbo significet statum vitae fidei, n. 9281: ex quibus patet quid significatur per quod Jehovah "inspiraverit" in nares Adami, Genesis 2:7;

per quod Dominus "inspiraverit" in discipulos, Johannes 20:22:

per quod dicatur "Ventus quo vult spirat, et vocem ejus audis, et non scis unde venit", Johannes 3:8,

de quibus videatur n. 96, 97, 9229, 9281; et insuper n. 1119, 3886, 3887, 3889, 3829, 3893:

quod "ignis flammans" sit Divinus Amor et inde Divinum Bonum, in opere De Caelo et Inferno 133-140, 566-568; et supra, n. 68.)

[7] Quod "angelus" significet Divinum Verum procedens a Domino, patet manifeste ex his in Apocalypsi,

"Mensus est murum" Novae Hierosolymae, "centum quadraginta quatuor cubitorum, mensura hominis, quae est angeli" (21:17):

quod murus Hierosolymae non sit "mensura angeli", quisque videre potest; sed quod sint omnia vera tutantia, quae per "angelum" ibi intelliguntur, patet a significatione "muri Hierosolymae", et a significatione numeri "centum quadraginta quatuor."

Quod "murus" significet omnia vera tutantia, videatur n. 6419:

quod numerus "centum quadraginta quatuor" significet Omnia veri in complexu, n. 7973:

quod "mensura" significet quale rei quoad verum et bonum, n. 3104, 9603, 10262; videantur etiam illa quoad sensum spiritualem explicata in opusculo De Nova Hierosolyma et ejus Doctrina Caelesti 1.)

[8] Quia per "angelos" in Verbo significantur Divina Vera, ideo homines ex quibus Divina vera aliquoties in Verbo dicuntur "angeli": ut apud Malachiam,

"Labia sacerdotis custodire debent scientiam, et legem quaerent ex ore illius, quia angelus Jehovae (Zebaoth) ille" (2:7):

is "angelus Jehovae" dicitur ex eo, quod doceat Divinum Verum; non quod is sit angelus Jehovae, sed Divinum Verum quod docet. Notum etiam in ecclesia est quod nemini sit Divinum Verum ex se: "labia" etiam ibi significant doctrinam veri, et "lex" ipsum Divinum Verum.

(Quod "labia" significent doctrinam veri, videatur n. 1286, 1288; et quod "lex" ipsum Divinum Verum, n. 3382, ² 7463.)

[9] Inde quoque est quod Johannes Baptista dicatur "angelus:"

"Jesus dixit, Hic est de quo scriptum est, Ecce mitto angelum meum ante faciem tuam, qui praeparabit viam tuam ante Te" (Luca 7:27);

causa quod is dictus sit "angelus" est quia per illum in sensu spirituali significatur Verbum, quod est Divinum Verum, similiter ac Elias. (Videatur n. ³ 7643, 9372. Et quod significatur, hoc per personam in Verbo intelligitur, videatur n. 665, 1097, 1361, 3147, 3670, 3881, 4208, 4281, 4288, 4292, 4307, 4500, 6304, 7048, 7439, 8588, 8788, 8806, 9229.)

[10] Dicitur quod per "angelos" in Verbo in sensu ejus spirituali intelligantur Divina vera a Domino procedentia, quoniam haec faciunt angelos; et dum loquuntur illa, non ex se loquuntur sed ex Domino: quod ita sit non modo sciunt sed etiam percipiunt angeli; homo qui credit quod nihil fidei sit a se sed a Deo, id quoque scit, sed non percipit. Quod nihil fidei sit ab homine, sed omne a Deo, est quod nihil veri, quod vitam habet, sit ab homine sed a Deo; nam verum est fidei, et fides est veri.

Poznámky pod čarou: