Bible

 

Exodus 14

Studie

   

1 Locutusque est autem Dominus ad Moysen, dicens :

2 Loquere filiis Israël : Reversi castrametentur e regione Phihahiroth, quæ est inter Magdalum et mare contra Beelsephon : in conspectu ejus castra ponetis super mare.

3 Dicturusque est Pharao super filiis Israël : Coarctati sunt in terra ; conclusit eos desertum.

4 Et indurabo cor ejus, ac persequetur vos : et glorificabor in Pharaone, et in omni exercitu ejus ; scientque Ægyptii quia ego sum Dominus. Feceruntque ita.

5 Et nuntiatum est regi Ægyptiorum quod fugisset populus : immutatumque est cor Pharaonis et servorum ejus super populo, et dixerunt : Quid voluimus facere ut dimitteremus Israël, ne serviret nobis ?

6 Junxit ergo currum, et omnem populum suum assumpsit secum.

7 Tulitque sexcentos currus electos, et quidquid in Ægypto curruum fuit : et duces totius exercitus.

8 Induravitque Dominus cor Pharaonis regis Ægypti, et persecutus est filios Israël : at illi egressi sunt in manu excelsa.

9 Cumque persequerentur Ægyptii vestigia præcedentium, repererunt eos in castris super mare : omnis equitatus et currus Pharaonis, et universus exercitus, erant in Phihahiroth contra Beelsephon.

10 Cumque appropinquasset Pharao, levantes filii Israël oculos, viderunt Ægyptios post se, et timuerunt valde : clamaveruntque ad Dominum,

11 et dixerunt ad Moysen : Forsitan non erant sepulchra in Ægypto, ideo tulisti nos ut moreremur in solitudine : quid hoc facere voluisti, ut educeres nos ex Ægypto ?

12 nonne iste est sermo, quem loquebamur ad te in Ægypto, dicentes : Recede a nobis, ut serviamus Ægyptiis ? multo enim melius erat servire eis, quam mori in solitudine.

13 Et ait Moyses ad populum : Nolite timere : state, et videte magnalia Domini quæ facturus est hodie : Ægyptios enim, quos nunc videtis, nequaquam ultra videbitis usque in sempiternum.

14 Dominus pugnabit pro vobis, et vos tacebitis.

15 Dixitque Dominus ad Moysen : Quid clamas ad me ? loquere filiis Israël ut proficiscantur.

16 Tu autem eleva virgam tuam, et extende manum tuam super mare, et divide illud : ut gradiantur filii Israël in medio mari per siccum.

17 Ego autem indurabo cor Ægyptiorum ut persequantur vos : et glorificabor in Pharaone, et in omni exercitu ejus, et in curribus et in equitibus illius.

18 Et scient Ægyptii quia ego sum Dominus cum glorificatus fuero in Pharaone, et in curribus atque in equitibus ejus.

19 Tollensque se angelus Dei, qui præcedebat castra Israël, abiit post eos : et cum eo pariter columna nubis, priora dimittens, post tergum

20 stetit, inter castra Ægyptiorum et castra Israël : et erat nubes tenebrosa, et illuminans noctem, ita ut ad se invicem toto noctis tempore accedere non valerent.

21 Cumque extendisset Moyses manum super mare, abstulit illud Dominus flante vento vehementi et urente tota nocte, et vertit in siccum : divisaque est aqua.

22 Et ingressi sunt filii Israël per medium sicci maris : erat enim aqua quasi murus a dextra eorum et læva.

23 Persequentesque Ægyptii ingressi sunt post eos, et omnis equitatus Pharaonis, currus ejus et equites per medium maris.

24 Jamque advenerat vigilia matutina, et ecce respiciens Dominus super castra Ægyptiorum per columnam ignis et nubis, interfecit exercitum eorum,

25 et subvertit rotas curruum, ferebanturque in profundum. Dixerunt ergo Ægyptii : Fugiamus Israëlem : Dominus enim pugnat pro eis contra nos.

26 Et ait Dominus ad Moysen : Extende manum tuam super mare, ut revertantur aquæ ad Ægyptios super currus et equites eorum.

27 Cumque extendisset Moyses manum contra mare, reversum est primo diluculo ad priorem locum : fugientibusque Ægyptiis occurrerunt aquæ, et involvit eos Dominus in mediis fluctibus.

28 Reversæque sunt aquæ, et operuerunt currus et equites cuncti exercitus Pharaonis, qui sequentes ingressi fuerant mare : nec unus quidem superfuit ex eis.

29 Filii autem Israël perrexerunt per medium sicci maris, et aquæ eis erant quasi pro muro a dextris et a sinistris :

30 liberavitque Dominus in die illa Israël de manu Ægyptiorum.

31 Et viderunt Ægyptios mortuos super littus maris, et manum magnam quam exercuerat Dominus contra eos : timuitque populus Dominum, et crediderunt Domino, et Moysi servo ejus.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7988

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7988. ‘Exiverunt omnes exercitus Jehovae e terra Aegypti’: quod significet quod illi qui in vero et bono, et usque illuc detenti, exempti sint, constat ex significatione ‘exire e terra Aegypti’ quod 1 sit eximi et liberari ab infestationibus; quod ‘exire’ sit eximi, patet; et quod ‘terra Aegypti’ sint infestationes, videatur n. 7278; et ex significatione ‘exercituum Jehovae’ quod sint vera et bona quae Ecclesiae spirituali, ita illi qui in vero et bono sunt, de qua n. 3448, 7236. Quod vera et bona sint ‘exercitus Jehovae’, constat apud Danielem,

Exivit cornu unum de exiguo hirci, et crevit valde versus meridiem, et versus ortum, et versus decus, et crevit usque ad exercitus caelorum, et dejecit in terram de exercitu, et de stellis, et conculcavit 2 illa; immo usque ad, principem exercitus extulit se: et exercitus traditus est super jugi in praevaricationem, quia projecit veritatem in terram: tunc audivi unum sanctum loquentem, Quousque datur et sanctum et exercitus conculcationi? dixit ad me, Usque ad vesperam et mane, bis mille trecenta, tunc justificabitur sanctum, 8:9-14;

hic quod ‘exercitus’ sint vera et bona, manifeste patet; dicitur enim quod ‘dejecerit in terram de exercitu et de stellis’ ac postea quod ‘ 3 projecit veritatem in terram’ et quod ‘exercitus esset conculcationi usque ad vesperam et mane’, hoc est, ad Adventum Domini.

[2] Quia vera et bona sunt exercitus Jehovae, idcirco angeli vocantur ‘exercitus Ipsius’ in libro 1 Regum, Michah propheta dixit, Vidi Jehovam sedentem super throno Suo, ac universum exercitum caelorum stantem juxta Ipsum, 22:19:

et apud Davidem,

Benedicite Jehovae, angeli Ipsius, potentes robore; benedicite Jehovae, omnes exercitus Ipsius, ministri Ipsius, Ps. 103:20, 21;

angeli vocantur ‘exercitus’ a veris et bonis in quibus sunt; nec solum angeli dicebantur exercitus Jehovae, sed etiam luminaria caeli, ut sol, luna, ac stellae, et hoc quia per ‘solem’ significabatur bonum amoris, per ‘lunam’ bonum fidei, et per ‘stellas’ cognitiones boni et veri: quod illa luminaria dicantur ‘exercitus’, patet in libro Geneseos, Absoluti sunt caeli et terra, et omnes exercitus illorum, 2:1,

ubi per ‘exercitus’ intelliguntur omnia luminaria caeli, at in sensu interno, in quo ibi agitur de nova creatione hominis, intelliguntur vera et bona:

[3] pariter apud Davidem,

Laudate Jehovam, omnes angeli Ipsius, laudate Ipsum, omnes exercitus Ipsius; laudate Ipsum, sol et luna, laudate Ipsum, omnes stellae lucis, Ps. 148:2, 3;

quod ‘sol’ sit bonum amoris, et ‘luna’ bonum fidei, videatur n. 1529, 1530, 2441, 2495, 4060, 4696, 5377, 7083, et quod 4 ‘stellae’ sint cognitiones boni et veri, n. 1808, 2120, 2495, 2849, 4697.

[4] Quod ‘sol, luna, et stellae’ significent bona et vera, est quia Dominus in caelo est Sol caelestibus ac Luna spiritualibus, n. 1521, 1529-1531, 3636, 3643, 4300, 4321 fin. , 5097, 7078, 7083, 7171, 7173; et quia domicilia angelica lucent sicut stellae, secundum haec apud Danielem,

Tunc intelligentes splendebunt sicut splendor expansi, et justificantes multos sicut stellae in saeculum et aeternitatem, 12:3.

[5] Quia angeli ex veris et bonis vocantur ‘exercitus Jehovae’ et quoque ‘sol, luna, et stellae’, et omne verum et bonum procedit a Domino, ideo Dominus in Verbo 5 appellatur Jehovah Zebaoth seu Exercituum, n. 3448; 5 appellatur etiam ex eo, 6 quia pugnat pro homine contra inferna. Ex his nunc constare potest quid in sensu interno intelligitur per ‘exercitus Jehovae’; quod filii Jacobi, qui exiverunt ex Aegypto, non fuerint, sed quod repraesentaverint, patet ex vita illorum in Aegypto, quod non cognoverint Jehovam, ne quidem nomen Ipsius, antequam hoc Moschi indicatum esset e rubo, Exod. 3:13-16;

tum quod fuerint aeque ac 7 Aegyptii adoratores vituli, ut concludi potest ex Exod. 32; 8 tum ex vita illorum in deserto, quod fuerint tales ut non potuerint introduci in terram Canaanem; ita nihil minus quam exercitus Jehovae.

Poznámky pod čarou:

1. sint

2. illos

3. projecerit

4. Swedenborg first wrote stellae sint vera then altered to cognitiones boni et veri but failed to restore stellae sint

5. vocatur

6. quod pugnet

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. et quod tales in deserto,

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.