Bible

 

Deuteronomium 7

Studie

   

1 Cum introduxerit te Dominus Deus tuus in terram, quam possessurus ingredieris, et deleverit gentes multas coram te, Hethæum, et Gergezæum, et Amorrhæum, Chananæum, et Pherezæum, et Hevæum, et Jebusæum, septem gentes multo majoris numeri quam tu es, et robustiores te :

2 tradideritque eas Dominus Deus tuus tibi, percuties eas usque ad internecionem. Non inibis cum eis fœdus, nec misereberis earum,

3 neque sociabis cum eis conjugia. Filiam tuam non dabis filio ejus, nec filiam illius accipies filio tuo :

4 quia seducet filium tuum, ne sequatur me, et ut magis serviat diis alienis : irasceturque furor Domini, et delebit te cito.

5 Quin potius hæc facietis eis : aras eorum subvertite, et confringite statuas, lucosque succidite, et sculptilia comburite :

6 quia populus sanctus es Domino Deo tuo. Te elegit Dominus Deus tuus, ut sis ei populus peculiaris de cunctis populis, qui sunt super terram.

7 Non quia cunctas gentes numero vincebatis, vobis junctus est Dominus, et elegit vos, cum omnibus sitis populis pauciores :

8 sed quia dilexit vos Dominus, et custodivit juramentum, quod juravit patribus vestris : eduxitque vos in manu forti, et redemit de domo servitutis, de manu Pharaonis regis Ægypti.

9 Et scies, quia Dominus Deus tuus, ipse est Deus fortis et fidelis, custodiens pactum et misericordiam diligentibus se, et his qui custodiunt præcepta ejus in mille generationes :

10 et reddens odientibus se statim, ita ut disperdat eos, et ultra non differat, protinus eis restituens quod merentur.

11 Custodi ergo præcepta et cæremonias atque judicia, quæ ego mando tibi hodie ut facias.

12 Si postquam audieris hæc judicia, custodieris ea, et feceris, custodiet et Dominus Deus tuus pactum tibi, et misericordiam quam juravit patribus tuis :

13 et diliget te, ac multiplicabit, benedicetque fructui ventris tui, et fructui terræ tuæ, frumento tuo, atque vindemiæ, oleo, et armentis, gregibus ovium tuarum super terram, pro qua juravit patribus tuis ut daret eam tibi.

14 Benedictus eris inter omnes populos. Non erit apud te sterilis utriusque sexus, tam in hominibus quam in gregibus tuis.

15 Auferet Dominus a te omnem languorem : et infirmitates Ægypti pessimas, quas novisti, non inferet tibi, sed cunctis hostibus tuis.

16 Devorabis omnes populos, quos Dominus Deus tuus daturus est tibi. Non parcet eis oculus tuus, nec servies diis eorum, ne sint in ruinam tui.

17 Si dixeris in corde tuo : Plures sunt gentes istæ quam ego : quomodo potero delere eas ?

18 noli metuere, sed recordare quæ fecerit Dominus Deus tuus Pharaoni, et cunctis Ægyptiis,

19 plagas maximas, quas viderunt oculi tui, et signa atque portenta, manumque robustam, et extentum brachium, ut educeret te Dominus Deus tuus : sic faciet cunctis populis, quos metuis.

20 Insuper et crabrones mittet Dominus Deus tuus in eos, donec deleat omnes atque disperdat qui te fugerint, et latere potuerint.

21 Non timebis eos, quia Dominus Deus tuus in medio tui est, Deus magnus et terribilis :

22 ipse consumet nationes has in conspectu tuo paulatim atque per partes. Non poteris eas delere pariter : ne forte multiplicentur contra te bestiæ terræ.

23 Dabitque eos Dominus Deus tuus in conspectu tuo : et interficiet illos, donec penitus deleantur.

24 Tradetque reges eorum in manus tuas, et disperdes nomina eorum sub cælo : nullus poterit resistere tibi, donec conteras eos.

25 Sculptilia eorum igne combures : non concupisces argentum et aurum, de quibus facta sunt, neque assumes ex eis tibi quidquam, ne offendas, propterea quia abominatio est Domini tui :

26 nec inferes quippiam ex idolo in domum tuam, ne fias anathema, sicut et illud est. Quasi spurcitiam detestaberis, et velut inquinamentum ac sordes abominationi habebis, quia anathema est.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypsis Explicata # 1045

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

1045. "Habens aureum poculum in manu sua, plenum abominationibus et immunditie scortationum." - Quod significet doctrinam ex profanatis bonis et veris, constat ex significatione "poculi", quod sit falsum ab inferno, nam per "poculum" simile significatur quod per "vinum", et per "vinum", significatur verum ex caelo, et in opposito sensu falsum ab inferno (videatur (supra, ) n. 887, 960 (a, b), 1022); et quia "poculum" significat verum aut falsum, et doctrina cujusvis ecclesiae est aut veri aut falsi, nam omne ecclesiae verum aut falsum continetur in doctrina, ideo per "poculum" etiam significatur doctrina; et per "poculum aureum" doctrina falsi ex malo:

[2] (similiter apud Jeremiam,

"Poculum aureum Babel in manu Jehovae, inebrians universam terram" (51:7);

"poculum aureum" dicitur ex simili causa ex qua mulier dicitur "induta purpura et coccino, et inaurata auro, lapide pretioso et margaritis", nempe, ex apparentia in externis; cum tamen in internis est sicut in poculo "pleno abominationibus et immunditie"; est enim sicut Dominus dicit de externis et internis apud Scribas et Pharisaeos,

"Vae vobis, Scribae et Pharisaei, .. qui purgatis exterius poculi et patinae, interiora vero plena sunt rapina et intemperantia: .... et similes facitis vos sepulcris dealbatis, quae foris quidem apparent pulchra, intus vero plena sunt ossibus mortuorum, et omni immunditie" (Matthaeus 23:25-27): – )

ex significatione abominationum, quod sint profanationes boni (de qua sequitur): et ex significatione "immunditiae scortationis", quod sit profanatio veri; "scortatio" enim significat falsificationem veri (ut supra); inde "immundities" ejus significat profanationem.

[3] Quod profanationes, quae per "abominationes" significantur, concernit, sunt illae perversiones sanctorum ecclesiae, ita conversiones bonorum ejus in mala, et verorum in falsa. "Abominationes" dicuntur, quia angeli illa abominantur; nam quatenus fuerunt sancta ecclesiae, ex bonis et veris ex Verbo, ascendunt in caelum; sed quatenus applicata sunt malis, et sic profanata, ferunt secum infernale quod intus latet; ideo sentiuntur sicut mortua, in quibus anima vivens fuerat; inde est quod caelum illa abominetur et detestetur.

[4] Quod talia per "abominationes" in Verbo intelligantur, patet ex recensione abominationum Hierosolymae, apud Ezechielem,

Ut quod sumpserit ex vestibus ornatus suae, quae ei datae sunt, et fecerit sibi excelsa variegata, et scortata (sit) super illis; Quod ex auro et argento ei dato, fecerit sibi imagines masculi, cum quibus etiam scortata; Quod oleum, suffimentum, panem, similam et mel, ei data, dederit illis in odorem quietis; Quod filios et filias sacrificaverint; Quod scortata sit primum in Aegypto, et postea cum filiis Aschuris, et demum cum Chaldaeis; Praeter plura, quae ibi vocantur "abominationes" (16:2-63):

per quae omnia significantur profanationes Verbi, ecclesiae et cultus. Similiter aliis in locis ubi abominationes vel recensentur vel dicuntur (Ut Jeremias 7:9, 10; 16:18; 32:35; Ezechiel 5:11; 7:19, 20; 8:6-18; 11:21; 14:6; 20:7, 8; Deuteronomius 7:25, 26; 12:31; 18:9, 10; Matthaeus 24:15; Marcus 13:14; Daniel 9:27; 11:31: et alibi).

  
/ 1232  
  

Bible

 

Ezechiel 8:6-18

Studie

      

6 Et dixit ad me : Fili hominis, putasne, vides tu quid isti faciunt, abominationes magnas quas domus Israël facit hic, ut procul recedam a sanctuario meo ? et adhuc conversus videbis abominationes majores.

7 Et introduxit me ad ostium atrii, et vidi, et ecce foramen unum in pariete :

8 et dixit ad me : Fili hominis, fode parietem. Et cum fodissem parietem, apparuit ostium unum.

9 Et dixit ad me : Ingredere, et vide abominationes pessimas quas isti faciunt hic.

10 Et ingressus vidi, et ecce omnis similitudo reptilium et animalium, abominatio, et universa idola domus Israël depicta erant in pariete in circuitu per totum :

11 et septuaginta viri de senioribus domus Israël : et Jezonias, filius Saphan, stabat in medio eorum stantium ante picturas : et unusquisque habebat thuribulum in manu sua, et vapor nebulæ de thure consurgebat.

12 Et dixit ad me : Certe vides, fili hominis, quæ seniores domus Israël faciunt in tenebris, unusquisque in abscondito cubiculi sui : dicunt enim : Non videt Dominus nos ; dereliquit Dominus terram.

13 Et dixit ad me : Adhuc conversus videbis abominationes majores, quas isti faciunt.

14 Et introduxit me per ostium portæ domus Domini quod respiciebat ad aquilonem, et ecce ibi mulieres sedebant plangentes Adonidem.

15 Et dixit ad me : Certe vidisti, fili hominis : adhuc conversus videbis abominationes majores his.

16 Et introduxit me in atrium domus Domini interius, et ecce in ostio templi Domini, inter vestibulum et altare, quasi viginti quinque viri dorsa habentes contra templum Domini, et facies ad orientem : et adorabant ad ortum solis.

17 Et dixit ad me : Certe vidisti, fili hominis : numquid leve est hoc domui Juda, ut facerent abominationes istas quas fecerunt hic, quia replentes terram iniquitate, conversi sunt ad irritandum me ? et ecce applicant ramum ad nares suas.

18 Ergo et ego faciam in furore : non parcet oculus meus, nec miserebor : et cum clamaverint ad aures meas voce magna, non exaudiam eos.