376. Hactenus ostensum est quod "oleum" significet bonum caeleste, quod est bonum amoris in Dominum; nunc etiam ostendetur quod "vinum" significet bonum spirituale, quod est bonum charitatis erga proximum et bonum fidei; et quia hoc bonum in sua essentia est verum, ideo in communi explicatione dictum est quod "oleum et vinum ne laeseris" significet quod non damnum inferendum sit sensui interno seu spirituali Verbi nec quoad bonum nec quoad verum; seu quod idem, quod non damnum inferendum sit bonis et veris quae in sensu interno seu spirituali Verbi. Quod bonum charitatis et bonum fidei in sua essentia sit verum, est quia id bonum implantatur a Domino parti intellectuali hominis per vera quae fidei vocantur; et cum homo vivit secundum illa tunc vera illa fiunt bona, nam per vera in illa parte formatur nova voluntas, et quicquid ex voluntate procedit hoc vocatur bonum. Haec voluntas etiam eadem est cum conscientia; et conscientia est conscientia veri quia formatur per vera omnis generis, quae ex doctrina ecclesiae et ex Verbi sensu litterae (sed de hac re videantur plura in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 130-138; et (in collectis) ex Arcanis Caelestibus, n. 139-141).

[2] Inde nunc est quod per "vinum" significetur verum. Praeterea sunt bona et vera interna et externa; bona et vera interna significantur per "oleum et vinum" quae non laedenda sunt; at bona et vera externa significantur per "triticum et hordeum." Bona et vera externa sunt quae in sensu litterae Verbi sunt, at bona et vera interna sunt quae in sensu interno seu spirituali Verbi sunt; seu bona et vera externa sunt qualia in inferioribus caelis apud angelos ibi, nempe in ultimis caeli; at bona et vera interna sunt qualia in caelis superioribus apud angelos ibi, nempe in tertio et secundo; haec bona et vera sunt ipsa bona et vera genuina, at illa sunt vera et bona quia correspondent, ita correspondentiae; illa communicationem immediatam habent cum angelis caeli, haec autem non immediatam sed mediatam per correspondentias. Inde est quod Judaei, quia solum in sensu litterae fuerunt, et non in cognitione de significatione rerum in sensu spirituali, non potuerint damnum inferre sensui spirituali ejus, nec quoad bonum nec quoad verum, consequenter nec genuinis bonis et veris: similiter Ecclesia Christiana hodie nec potuit damnum inferre bonis et veris genuinis quae sunt in sensu spirituali Verbi, nam ignoravit eum sensum, et cum illo etiam ignoravit genuina bona et vera.

[3] Quod Christianis non detectus fuerit sensus spiritualis Verbi, est causa quia genuina bona et vera, qualia sunt in caelis superioribus, latent in sensu Verbi Spirituali; et quamdiu illa bona et vera non percepta et nota fuerunt nec potuit ille sensus aperiri, non enim videri potuerunt: quod genuina bona et vera in Christianis Ecclesiis non percepta et nota fuerint, est causa quia Ecclesiae illae divisae fuerunt, in genere in Pontificiam et in Evangelicam; et in Pontificia prorsus ignorantur vera, quia illi qui in illa non pendent ex Verbo, ita ex Domino qui est Verbum, hoc est Divinum Verum, Sed ex Pontifice, ex cujus ore vix aliquid procedit nisi quod est ex amore imperandi, et is amor est ex inferno; quare etiam vix unum verum, quod est ecclesiae, apud illos datur; in Evangelicis autem Ecclesiis est sola fides assumpta pro essentiali medio salutis, et per id est bonum amoris et charitatis rejectum sicut non essentiale, et ubi bonum est rejectum, ibi nec dari potest aliquod verum quod in se est verum; omne enim verum est ex bono, nam influit Dominus in bonum hominis, et per bonum illustrat eum, et dat lucem ut percipiat vera; quare absque illa luce, quae est ipsa vita spiritualis hominis, non est verum, utcunque sonat ut verum quia ex Verbo; est verum falsificatum per ideas quas de eo habet; nam ex fide separata a charitate, seu ex veris absque bono, non aliud resultat. Inde nunc est quod Ecclesiis Christianis non patefieri potuerit sensus spiritualis Verbi; nam Si patefactus, falsificavissent et pervertissent illum per ideas ex fallaciis, et sic profanavissent. Inde quoque est quod nusquam aliquis, etiam posthac, admittatur in sensum spiritualem Verbi, nisi in genuinis veris ex bono sit; et nullus in genuinis veris ex bono esse potest nisi corde agnoscat solum Dominum pro Deo caeli et terrae, ab Ipso enim est omne bonum et inde verum. Quod sensus spiritualis Verbi hodie patefactus sit, et cum illo etiam genuina vera et bona detecta, est causa quia ultimum judicium a Domino peractum est, et sic omnia in caelis et in infernis in ordinem redacta sunt; et per id provideri a Domino potest ne genuinis veris et bonis, quae in sensu spirituali Verbi sunt, aliquod damnum inferatur, quod prius non potuit (videatur in opusculo De Ultimo Judicio 73).

[4] Quod "vinum" significet bonum spirituale, seu bonum charitatis et bonum fidei, quod in sua essentia est verum, constare potest ex sequentibus locis in Verbo:

Apud Esaiam,

"Omnis sitiens ite ad aquas, et cui non argentum, ite, emite, et comedite emite sine argento et sine pretio vinum et lac" (55:1):

quod hic non vinum et lac, quae sine argento emerent, intelligantur, quisque videre potest: quare per "vinum et lac" significantur spiritualia, nempe per "vinum" spirituale bonum, quod in sua essentia est verum, ut supra dictum est, per "lac" autem bonum illius veri; quod illa gratis dentur a Domino illis qui in ignorantia veri et boni sunt, et tamen in desiderio illorum, significatur per "cui non argentum, ite, emite, et comedite; emite sine argento"; "emere" significat sibi comparare, et "comedere" sibi appropriare, quod fit per applicationem sicut ex se; quod illi qui in ignorantia veri et boni et usque in desiderio illorum sunt, intelligantur, patet, nam dicitur "Omnis sitiens ite ad aquas"; "sitire" significat desiderare, et "aquae" significant vera, hic Verbum ubi sunt.

[5] Apud Joelem,

"Fiet in die illo, stillabunt montes mustum, et colles fluent lacte, omnes rivi Jehudae fluent aquis" (4 [B.A. 3:18) 18):

agitur ibi de adventu Domini, et de novo caelo et nova ecclesia ab Ipso; quod tunc non in terra Canaane seu in Judaea montes stillaverint mustum, nec colles fluxerint lacte, et quod nec tunc prae tempore priori rivi Jehudae fluxerint aquis, notum est; quare per illa verba intelliguntur alia quam mustum, lac et aquae, tum quam montes, colles, rivi; nempe quod per "montes stillabunt mustum" seu vinum, intelligitur quod ex bono amoris in Dominum omne genuinum verum; per quod "colles fluent lacte" intelligitur quod ex bono charitatis erga proximum vita spiritualis; et per quod "omnes rivi Jehudae fluent aquis" intelligitur quod ex singulis Verbi vera. (Per "Jehudam" enim significatur caeleste regnum Domini, et quoque verbum, videatur n. 3881, 6363; inde per "rivos" ejus significantur singula ejus: quod per "montes" significetur bonum amoris in Dominum, n. 795, 4210, 6435, 8327, 8758, 10438, ¹ 10608; et quod per "colles" bonum charitatis erga proximum, n. 6435, 10438; ex causa quia in caelo super montibus habitant qui in bono amoris in Dominum sunt, et super collibus qui in bono charitatis erga proximum, n. 10438; et in opere De Caelo et Inferno 188.)

[6] Apud Amos,

"Ecce dies Venientes, ... attinget arans metentem, et calcans uvas distrahentem semen, et stillabunt montes mustum, et omnes colles diffluent: reducam captivitatem populi mei Israelis, et aedificabunt urbes devastatas, et sedebunt et plantabunt vineas, et bibent vinum earum, et facient hortos, et comedent fructum eorum; tunc plantabo eos super terra eorum" (9:13-15):

agitur in eo capite primum de vastatione ecclesiae, et dein de restauratione ejus a Domino; ac per "populum Israelem" non intelligitur ille populus, sed illi apud quos ecclesia instauranda erat; et per "arans attinget metentem, et calcans uvas distrahentem semen", significatur quod qui recipit bonum et verum etiam usum seu fructum facturus sit, ita quod simul erunt apud hominem ecclesiae; per "stillabunt montes mustum, et omnes colles diffluent, significatur ut mox supra, quod ex bono amoris in Dominum et ex bono charitatis erga proximum (erunt) vera in abundantia; "mustum" ibi seu "vinum" est verum; per "captivitatem populi Israelis" quae "reducetur", significatur restauratio ecclesiae apud gentes, nam per "captivitatem" intelligitur captivitas spiritualis, quae est apud illos qui remoti a bonis et veris sunt et usque in desiderio illorum (videatur n. 9164): per "urbes devastatas" quas "aedificabunt", significantur doctrinalia veri et boni ex Verbo hactenus deperdita et tunc restauranda: per "vineas" quas plantabunt, et quarum vinum bibent, significantur omnia ecclesiae a quibus intelligentia; per "vineam" significatur ecclesia spiritualis, et inde per "vineas" significantur omnia ecclesiae, per "vinum" significatur in genere verum ejus, et per "bibere illud" significatur instrui et intelligens fieri, ita intelligentia: et per "hortos" quos facient et quorum fructum comedent, significatur sapientia; per "hortos" omnia quae intelligentiae sunt, et per "fructum eorum" significantur bona vitae; ita per "comedere fructum eorum" significatur appropriatio boni, ita sapientia, nam sapientia fit quando vera mandantur vitae: et quia haec intelliguntur, ideo dicitur de Israele, "Plantabo eos super terra eorum."

[7] Apud Mosen,

"Alligat ad vitem asellum suum, ad vitem praestantem filium asinaesuae, lavat in vino vestimentum suum, et in sanguine uvarum velamen suum: ruber oculis a vino, et albus dentibus a lacte" (Genesis 49:11, 12):

haec in prophetico Israelis patris de Jehudah, per quem ibi non intelligitur Jehudah, sed Dominus quoad regnum caeleste; et per "vinum" ac per "sanguinem uvarum" intelligitur Divinum Verum. (Quid reliqua significant, et quod "vinum" significet Divinum Verum, quia de Domino, videatur in Arcanis Caelestibus, n. 6375-6381.)

[8] Apud eundem,

Jacob attulit Isaco patri de Venatione sua, "et edit, et adduxit illi vinum et bibit"; ac lsac benedixit illi, dicens, "Dabit tibi Deus de rore caeli, et de pinguedinibus terrae, et multitudinem frumenti et musti" (Genesis 27:25, 27, 28, 37):

qui non sciunt quod Verbum in singulis sit spirituale, credere possunt quod per "Isacum" hic intelligatur Isacus, et per "Jacobum" Jacobus, ac inde quod per "pinguedines terrae", et per "frumentum et mustum" non alia quae altiora: sed per Isacum ibi repraesentabatur Dominus, et per Jacobum ecclesia; inde per "pinguedines terrae" caelestia quae sunt boni amoris, et per "frumentum et mustum" omne ecclesiae bonum et verum. (Sed etiam haec videantur explicata in Arcanis Caelestibus, n. 3570, 3579, 3580.)

[9] Apud eundem,

"Si audiveritis praecepta mea, ... dabo pluviam terrae vestrae in tempore suo tempestivam et serotinam et colliges frumentum tuum, et mustum tuum, et oleum tuum" (Deuteronomius 11:13, 14):

hae terrae benedictiones promissae sunt filiis Israelis, si audivissent et fecissent praecepta Jehovae, quas etiam consecuti sunt, ex causa quia apud illos ecclesia repraesentativa erat, et quae dicta et mandata sunt a Jehovah correspondebant spiritualibus, ita hae terrae benedictiones benedictionibus caeli. Benedictiones caeli quibus correspondent benedictiones terrae, se referunt omnes ad illa quae sunt boni amoris et veri fidei; quare per "pluviam tempestivam et serotinam" significantur hae benedictiones; nam per pluviam" in specie significatur Divinum Verum influens e caelo, ex quo nascuntur, crescunt et producuntur omnia ecclesiae et caeli apud hominem; quare per "frumentum, mustum et oleum" quae colligent, significantur omne bonum et verum externi et interni hominis.

[10] Apud eundem,

"Ita habitavit Israel secure, solitarius ad fontem Jacobi, in terra frumenti et musti, etiam caeli ejus stillabant rorem" (Deutr 33:28):

haec erat clausula benedictionum filiorum Israelis a Mose, ubi prophetica omnia, et per unumquemvis filium seu per unamquamvis tribum Israelis significatur aliquid ecclesiae (similiter ac Genes., cap. 49) et per "Israelem" hic significatur ipsa ecclesia; et per "habitare secure, solitarius ad fontem Jacobi", significatur vivere absque infestatione a malis et falsis, ac duci a solo Domino per Divinum Verum ("fons Jacobi" est Divinum Verum, ac Verbum); et per "vivere in terra frumenti et musti" significatur in omni bono et vero ecclesiae; et per "etiam caeli ejus stillabant rorem" significatur influxus e caelo.

[11] Apud eundem,

"Equitare fecit eum super excelsis terrae, "... et dedit "butyrum armenti et lac gregis cum adipe agnorum et arietum filiorum Baschanis et hircorum, cum adipe renum tritici, et sanguinem uvae bibis merum" (Deuteronomius 32:13, 14):

haec dicta sunt de Antiqua Ecclesia, quae etiam fuit ecclesia ante Israeliticam, et fuit in bono charitatis et veris fidei; bona omnis generis, in quibus erat, intelliguntur per illa, nempe per "butyrum armenti", "lac gregis", "adipem agnorum", "adipem arietum", "adipem hircorum", "adipem renum tritici", ac vera spiritualia per "sanguinem uvae" et "merum."

[12] Apud Jeremiam,

"Venient et canent in altitudine Zionis, et confluent ad bonum Jehovae, ad triticum et ad mustum et ad oleum et ad filios gregis et armenti" (31:12):

per "triticum, mustum, et oleum" significantur bona et vera omnis generis (quid in Specie videatur supra, n. 374).

Apud Esaiam,

"Juravit Jehovah per dextram suam, et per brachium roboris sui, Si dedero frumentum tuum amplius cibum hostibus, et si biberint filii alienigenae mustum tuum, pro quo laborasti; sed qui colligunt illud, comedent illud, et laudabunt Jehovam, et qui congregant illud, bibent illud in atriis sanctitatis" ( ² 62:8-9):

haec de Hierosolyma, per quam significatur ecclesia quoad doctrinam; quare per "frumentum" quod "non dabitur amplius cibus hostibus", et per "mustum" quod "non bibent filii alienigenae, significatur in genere bonum et verum ecclesiae, quae non amplius consumentur per mala et falsa; "hostes" ibi sunt mala, et "filii alienigenae" falsa, ac "comedere" seu " ³ cibum illis dari" ac "bibere" est consumere; quod bona et vera mansura sint apud illos qui recipiunt illa, ac usum inde faciunt, significatur per "qui colligunt illud comedent illud, et qui congregant illud bibent illud"; cultus ex illis significatur per "laudare Jehovam" et "bibere in atriis sanctitatis."

[13] Apud eundem,

"Ablatum est gaudium et exaltatio de Carmel, et in vineis non cantatur, non jubilatur, vinum in torculari non calcat calcans, hedad cessare feci" (16:10):

quod jucundum caeleste ex bono et veris inde ablatum sit quia ipsum bonum et verum, ita describitur; bonum ecclesiae intelligitur per "Carmel", et vera inde per "vineas" ac per "calcationem vini in torcularibus"; jucunda eorum quod ablata per" gaudium", "exultationem", "cantationem", "jubilationem" et "hedad"; solebant enim cantare in vineis et in torcularibus cum calcabatur uva in vinum, propter repraesentationem jucundorum ex veris, quae significabantur per "vinum."

[14] Apud Jeremiam,

" ⁴ Supra fletum Jaeseris flebo ob te, vitis Sibmae, propagines tuae transiverunt mare, usque ad mare Jaeseris pertigerunt; super fructus autumni tuos, et super vindemiam tuam vastator cecidit; unde collecta est laetitia, et gaudium ex Carmele, et ex terra Moabi; et vinum in torcularibus cessare feci, non calcabit hedad, hedad non hedad" (48:32, 33):

hic etiam agitur de ablato jucundo caelesti ex bono amoris et ex veris inde, omne enim jucundum caeleste in illis et ex illis est; lamentatio super id intelligitur per "flere fletum", deprivatio ejus per quod "collecta sit laetitia, et gaudium ex Carmele", tum per quod "vastator ceciderit super illa", quod "cessaverit", et quod "hedad non hedad"; bonum quod ablatum, propter quod lamentatio, intelligitur per "fructus autumni", et vera boni quod ablata per "vindemiam" et per "vinum in torcularibus"; quod exulaverint vera et perierint per scientifica, intelligitur per "vitem Sibmae", et per "propagines ejus quod transiverint mare usque ad mare Jaeseris" ("mare" significat scientificum).

[15] In Threnis,

"Infans et lactens deficit in plateis urbis; matribus suis dicunt, Ubi frumentum et vinum? cum deficiunt sicut confossus in plateis urbis, cum effunditur anima eorum super sinum matrum eorum (2:11, 12):

haec verba continent lamentationem super Ecclesiam Judaicam, quod omne bonum et verum ejus deperditum sit; ac lamentatio describitur per "infantem et lactentem qui deficiunt in plateis urbis, et dicunt matribus suis, Ubi frumentum et vinum?" Per "infantem et lactentem" significantur illi qui in bono innocentiae sunt, et abstracte ipsum bonum innocentiae; per hoc bonum intelligitur omne bonum ecclesiae, quia hoc est essentiale omnium bonorum ejus (videatur in opere De Caelo et Inferno 276-283, 285, 288, 341, 382); per "plateas urbis" significantur vera doctrinae; per "matres" significantur omnia ecclesiae; et per "frumentum et vinum" significantur in genere omne bonum et verum ejus; quod dicatur quod "deficiant sicut confossus in plateis urbis, quum effunditur anima eorum super sinum matrum eorum", est quia "confossus" significat illos qui spiritualiter pereunt ex deprivatione veri, ac per "animam" significatur "vita spiritualis.

(Quod "plateae urbis" in quibus deficiunt, significant vera doctrinae, videatur n. 2336; et quod "mater" in cujus sinum effunditur anima, significet ecclesiam, n. 2691, 2717, 3703, 4257, ⁵ AC cc5581, 8897.)

[16] Apud Zephaniam,

"Erunt opes eorum in praedam, et domus eorum in devastationem, ut aedificent domos sed non inhabitent, et plantent vineas sed non bibant vinum earum" (1:13):

per "opes" quae erunt in praedam significantur opes spirituales, quae sunt cognitiones boni et veri; per "domos" quae in devastationem significantur illa quae ecclesiae sunt in homine; quae cum vastata sunt quod tunc nihil proficiant ac recipiant tametsi audiunt illa et in Verbo vident illa, significatur per "aedificare et non inhabitare, et plantare vineas et non bibere vinum earum" ("domus" sunt bona ecclesiae, ac, "vineae" cum "vino" sunt vera ejus).

[17] Similia intelliguntur apud Micham,

"Tu seres sed non metes, tu calcabis olivam sed non unges te oleo, et mustum sed non bibes Vinum" (6:15):

apud Amos,

"Vineas desiderii plantabitis, sed non bibetis vinum earum" (5:11):

et apud Hoscheam,

"Area et torcular non pascet eos, et mustum mentietur ⁶ illis non libabunt Jehovae vinum, et non grata erunt Ipsi" (9:2, 4):

per "aream et torcular" similia significantur quae per "frumentum et vinum", quia collectio eorum ibi; quod non proficient ex illis auditis significatur per quod "non pascent illos", et quod "mustum mentietur ⁷ illis"; et quod inde cultus eorum non acceptus sit, significatur per quod "non libabunt Jehovae vinum, et non grata erunt" (nempe libamina) "Ipsi."

[18] Apud Joelem,

"Expergiscimini ebrii et flete, et ejulate omnes potantes Vinum, propter mustum quod excisum est ex ore vestro:... devastatus est ager, luxit terra, quia devastatum est frumentum, exaruit mustum, languet oleum, pudefacti sunt agricolae, ejularunt vinitores" (1:5, 10, 11):

quid per haec in sensu spirituali significatur, videatur supra (n. 374(d)), ubi illa explicata sunt; et quod per "vinum et mustum" intelligatur verum ecclesiae, ac per "vinitores" illi qui in veris sunt et docent illa; agitur ibi de ecclesia devastata, ubi bona et vera perierunt.

[19] Apud Ezechielem,

"Damascus negotiatrix tua per multitudinem operum tuorum, per multitudinem omnium opum, in vino ⁸ Chesbonis et lana Zacharis" (27:18):

haec dicta sunt de Tyro, per quam significatur ecclesia quoad cognitiones boni et veri, et per "Damascum" quae erat urbs Syriae significatur scientificum concordans, et per "negotiationes" de quibus in illo capite agitur, significantur illarum comparatio et communicatio, ac usus; quia scientificum concordans per "Damascum" significatur, ideo dicitur quod, sit "negotiatrix in multitudine omnium operum et opum", ac per opera ex quibus fiebant usus significantur cognitiones boni, et per "opes" cognitiones veri; et quia cognitiones veri et boni sunt in naturali homine, in eo enim est omne cognitivum perceptibile et scientificum, ideo dicitur "in vino ⁹ Chesbonis et lana Zacharis"; "vinum ¹⁰ Chesbonis" significat verum naturale, et "lana Zacharis" bonum naturale.

[20] Apud Esaiam,

"Maledictio comedet terram, ... lugebit mustum, languescet vitis, gement omnes laeti corde cum cantu non bibent vinum, amara erit sicera bibentibus eam; frangetur urbs inanitatis, claudetur omnis domus ut nemo intret" (24:6, 7, 9, 10):

perversio ecclesiae per haec verba describitur, quae est quando falsum regnat loco veri, unde non bonum amplius, nam per vera bonum homini; per "terram quam comedet maledictio" significatur ecclesia; "maledictio" est perversio ejus: per "mustum quod lugebit", et per "vitem quae languescet", significatur omne ecclesiae verum; "lugere" et "languescere" significat deprivationem ejus: quod non erit aliquod jucundum et beatum caeleste amplius, significatur per quod "gement omnes laeti corde, cum cantu non bibent vinum": quod aversaturi omnia quae concordant cum veris, significatur per quod "amara erit sicera bibentibus eam"; "sicera significat quae sunt ex veris et concordant cum illis: sed quod destruetur doctrina falsi, significatur per "frangetur urbs inanitatis"; "urbs" est doctrina, ac "inanitas" est falsum: et quod non bonum amplius et sapientia apud hominem, significatur per "claudetur omnis domus ut nemo intret", quod fit quando non verum sed falsum.

[21] Apud Amos,

"Qui bibunt ex scyphis vini, et primitiis oleorum se ungunt; sed super confractione Josephi non ¹¹ afficiuntur dolore" (6:6):

per haec et praecedentia in eo capite describuntur qui in externo cultu absque interno sunt, quales olim fuerunt et hodie sunt Judaei; "scyphi vini ex quibus bibunt", sunt externa veri ex quibus cultus; ac "primitiae oleorum quibus se ungunt", sunt externa boni ex quibus etiam cultus; "Josephus" significat internum ecclesiae seu spirituale ejus; quod nihil afficiat quod id pereat, significatur per "super confractione ejus non ¹² afficiuntur dolore. (Quod cultus externus absque interno sit nullus cultus, videatur n. 1094, 1175, 7724; quod apud Judaeos olim fuerit et hodie sit cultus externus absque interno, n. 1200, 3147, 3479, 8871; quod "Josephus" significet ecclesiam spiritualem, et inde etiam spirituale ecclesiae, n. 3969, 3971, 4669, 6417.)

[22] Apud Sachariam,

"Potentem reddam domum Jehudae, et domum Josephi servabo;... hinc erunt sicut potens Ephraim, et laetabitur cor eorum quasi vino" (10:6, 7):

per "domum Jehudae" significatur ecclesia caelestis Domini, et per "domum Josephi" ecclesia spiritualis Domini; et per "potentes reddere domos eorum" significatur multiplicare vera quae ex bono apud illos, nam omnis potentia est veri ex bono: inde dicitur quod "erunt sicut potens Ephraim"; per "Ephraim" significatur intellectus veri ex bono, ita "potens" dicitur ex multiplicatione ejus: jucundum caeleste inde significatur per "laetabitur cor eorum quasi vino"; "vinum" est verum ex bono, ex quo jucundum illud. (Quod omnis potentia sit veris ex bono, videatur in opere De Caelo et Inferno 228-233; et quoque supra, n. 209, 333; quod "Jehudah" in Verbo significet regnum caeleste Domini, in Arcanis Caelestibus, n. 3881, 6363; et quod "Ephraim" intellectuale ecclesiae, n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267, 6296.)

[23] Apud Danielem,

Belschazar Rex Babelis, et magnates ejus, et uxores ejus, et pellices ejus, biberunt vinum ex vasis Templi Hierosolymitani, et laudarunt deos (auri, ) argenti, aeris, ferri, ligni et lapidis: ideo scriptum est in pariete, Numeratus, Appensus, et Divisus; ¹³ et ille dein a filiis hominis expulsus est, et cum onagris habitatio ejus (5:2-5, 21):

per haec in sensu interno describitur profanatio boni et veri, quae etiam est "Babel" seu "Babylonia"; nam per "bibere vinum ex vasis Templi Hierosolymitani "significatur haurire vera ecclesiae ex Verbo, "bibere" enim "vinum" est haurire vera, et "vasa Templi Hierosolymitani" sunt illa quae sunt doctrinae ecclesiae ex Verbo; ac "laudare deos auri, argenti, aeris, ferri, ligni et lapidis", significat cultum ex amore sui et mundi, per illos enim deos significatur cultus idololatricus omnis generis, et profanatio; quod ideo scriptum sit in pariete, "Numeratus, appensus, divisus", significat separationem ab omnibus caeli et ecclesiae; quod "ille dein a filiis hominis expulsus sit, et cum onagris habitatio ejus", significat quod separatus ab omni vero, et quod sors vitae ejus cum infernalibus, "filii" enim "hominis" sunt vera ecclesiae, "onagri" sunt qui in diris falsis qualia sunt in infernis, et "habitatio" est vitae sors.

[24] Apud Joelem,

"Super populum meum jecerunt sortem, quia dederunt puerum pro scorto, et puellam vendiderunt vino quod biberunt" (4 [B.A. 3] :

per "jacere sortem super populum" significatur dissipare vera ecclesiae; "jacere sortem" significat dissipare, et "populus" significat ecclesiam quoad vera, ita quoque vera ecclesiae: per "dare puerum pro scorto" significatur falsificare verum, "puer" enim est verum ecclesiae, et "scortum" est falsum: et per "vendere puellam vino quod biberunt" ¹⁴ .

[25] Quia "vinum" significabat verum ecclesiae quod ex bono, ideo mandatum est ut super altari cum sacrificiis etiam offerrent mincham et libamen, et minchah erat panis et libamen vinum, per quae significabatur cultus Domini ex bono amoris et ex veris inde, ¹⁵ nam omnis cultus est ex illis.

(De libaminibus quantum vini in illis ad varia sacrificia, videatur Exodus 29:40, 41; Leviticus 23:13, 18; Numeri 6:1-4, 15, 17; 15:4-7, 10, 24; 28:7-10, 24, 31; 29:6, 11, 16, 19, 22, 25, 27, 28, 31, 34, 38, 39; et praeterea Genesis 35:14.)

Inde patet quid significatur apud Joelem,

"Excisa est minchah et libamen e domo Jehovae, luxerunt sacerdotes ministri" altaris (1:9);

quod nempe perierit cultus ex bono amoris et ex veris inde. Quis non videre potest quod minchah et libamen, quae erant panis et vinum, non essent Jehovae in cultum gratum, nisi significavissent talia quae sunt caeli et ecclesiae?

[26] Ex his nunc constare potest quid involvit panis et vinum in Sancta Cena, quod nempe panis bonum amoris a Domino in Dominum, et vinum bonum fidei quod in sua essentia est verum. (Sed de Sancta Cena, et de Pane et Vino ibi, videatur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 210- ¹⁶ 222,) Et quia "vinum" significat bonum fidei quod in sua essentia est verum, ideo Dominus cum instituit Sacramentum Cenae dixit,

"Dico Vobis quod non bibiturus sim a nunc ex hoc genimine vitis, usque ad diem illum, quando id bibero vobiscum novum in regno Patris mei" (Matthaeus 26:29);

"Dico vobis quod non bibiturus sim de genimine vitis, donec quando regnum Dei venturum est" (Luca 22:18):

per "genimen vitis" seu "vinum" quod Dominus cum illis bibiturus novum "in regno Patris sui", seu "donec quando regnum Dei venturum est", intelligitur quod a Divino Humano Ipsius tunc omne Divinum Verum in caelo et in ecclesia; quare illud vocat "novum", et quoque vocat "Novum Testamentum in sanguine suo" (vers. 20); "Sanguis" enim "Domini" simile significat ac "vinum" (videatur supra, n. 30, 328(a-c), 329 (a, d)): et quoniam, postquam Dominus resurrexit, omne Divinum ab Ipso procedit, ideo dicit quod id cum illis bibiturus sit quando regnum Dei venturum est, et tunc venit quando Ipse omnia in ordinem in caelis et in infernis redegit.

Quod regnum Dei cum Domino venerit, et ab Ipso, constare potest Apud Matthaeum, cap. 3:2; 4:8; 10:7; 12:28; 16:28: apud Marcum, cap. 1:14, 15; 5:1: apud Lucam cap. 1:32, 33; 9:11, 27, 60; 10:11; 16:16; 17:20, 21; 23:42, 51: apud Johannem, cap. 18:36.

Quoniam nunc "panis significat bonum amoris, ac bonum fidei quod in sua essentia est verum ex illo bono, ac in supremo sensu "panis" Dominum quoad Divinum Bonum, ac "vinum" Dominum quoad Divinum Verum, et quoniam correspondentia est inter spiritualia et naturalia, ac talis correspondentia ut cum in cogitatione hominis est panis et vinum, in cogitatione angelorum sit bonum amoris et bonum fidei, et quoniam omnia caeli et ecclesiae se referunt ad bonum amoris et ad bonum fidei, ideo a Domino instituta est Sancta Cena, ut per illam sit conjunctio angelorum caeli cum hominibus ecclesiae.

[27] Quia illa per "panem et vinum" in caelo intelliguntur, ideo

"Melchizedech Rex Schalemi", exiens obviam Abramo, "eduxit panem et vinum: et hic sacerdos Deo altissimo"; et benedixit Abramo (Genesis 14:18, 19):

per Melchizedechum repraesentatur ibi Dominus quoad Divinum Bonum et quoad Divinum Verum; per illum ut sacerdotem, Divinum Bonum; et per illum ut regem, Divinum Verum: ideo "eduxit panem et vinum", quia per "panem" significatur Divinum Bonum, et per "vinum" significatur Divinum Verum; seu applicate ad hominem, per "panem" significatur bonum amoris in Dominum, et per "vinum" bonum fidei quod est ex receptione Divini Veri.

[28] Simile significatur per "vinum" a Domino in his sequentibus:

Apud Matthaeum,

"Non mittunt vinum novum in utres veteres, si vero minus, rumpuntur utres et vinum effunditur;... sed mittunt vinum (novum) in utres novos, et utraque conservantur." ...

"Et nemo bibens vetustum statim vult novum, dicit enim, vetustum utilius est" (9:17; ¹⁷ Luc. 35:39):

quoniam omnes comparationes in Verbo sunt ex correspondentiis, ita quoque haec comparatio, et per "vinum" significatur verum, per "vinum vetus" verum ecclesiae veteris seu Judaicae; ac per "utres" significantur illa quae continent, per "utres veteres" statuta et judicia Ecclesiae Judaicae, et per "utres novos" praecepta et mandata Domini; quod statuta et judicia Ecclesiae Judaicae, quae praecipue erant de sacrificiis et de cultu repraesentativo, non concordent cum veris Ecclesiae Christianae, intelligitur per "Non mittunt vinum novum in utres veteres, si vero minus, rumpuntur utres et vinum effunditur, ... sed mittunt vinum (novum) in utres novos, et utraque conservantur una": quod illi qui nati et educati sunt in externa quae erant Ecclesiae Judaicae non statim possint perduci in interna quae sunt Ecclesiae Christianae, significatur per "Nemo bibens vinum vetustum statim vult novum, dicit enim, Vetustum utilius est."

[29] Simile significatur per "aquam conversam in vinum" in Kana Galilaeae, de quo ita apud Johannem,

In nuptiis in Kana Galilaeae, cum deficeret vinum, "erant ibi hydriae lapideae sex positae juxta mundationem Judaeorum:... dixit Jesus, Implete hydrias, qui impleverunt ad summum; tunc dixit illis, Haurite nunc et afferte architriclino, et attulerunt: cum gustavit architriclinus aquam vinum factam, ... vocat sponsum, (et) dicit illi, Omnis homo primo bonum vinum apponit, et quando sat habuerint, vilius; tu reservasti bonum vinum huc usque" (2:1-10):

sciendum est quod omnia miracula a Domino facta, sicut omnia miracula ab Ipso de quibus in Veteri Testamento, significaverint talia quae caeli et ecclesiae sunt, hoc est, quod intus continuerint illa, et quod inde miracula Ipsius Divina fuerint (videatur in Arcanis Caelestibus, n. 7337, 8364, 4905 ¹⁸ ); similiter hoc miraculum; et per "nuptias" ibi significatur ecclesia, ut passim alibi in Verbo; "in Kana Galilaeae" (significat) apud gentes; et per "aquam" significatur verum ecclesiae externae quale fuit verum Ecclesiae Judaicae ex sensu litterae Verbi, et per "vinum" significatur verum ecclesiae internae, quale est verum Ecclesiae Christianae; inde quod Dominus "aquam fecerit vinum" significat quod vera ecclesiae externae fecerit vera ecclesiae internae, aperiendo interna quae in illis latuerunt: per "hydrias sex lapideas positas juxta mundationem Judaeorum" significantur omnia illa in Verbo et inde in Ecclesia Judaica et ejus cultu, quae omnia erant repraesentativa et significativa Divinorum in Domino et a Domino, quae continebant interna; quare etiam fuerunt "sex ex lapide positae ad mundationem Judaeorum"; numerus "sex" significat omnia et praedicatur de veris, "lapis" significat verum, ac "mundatio Judaeorum" significat purificationem a peccatis, ita omnia Ecclesiae Judaicae; nam ecclesia spectat purificationem a peccatis ut omne suum, quantum enim quis purificatur ab illis tantum est ecclesia: per "architriclinum" intelliguntur qui in cognitionibus veri sunt; quod dixerit ad sponsum, "Omnis homo primo bonum vinum apponit, et quando sat habuerint, vilius; tu reservasti bonum vinum huc usque", significat quod omnis ecclesia incohet a veris ex bono, sed desinat in vera non boni, et quod usque nunc in fine ecclesiae verum ex bono seu genuinum verum detur, nempe a Domino.

[30] Quoniam "vinum" significat verum ecclesiae, et "oleum" bonum ejus, ideo dicit Dominus in parabola de illo qui vulneratus est a latronibus,

Quod Samarita infuderit oleum et vinum in vulnera ejus (Luca 10:33, 34);

ubi per "vulneratum a latronibus" intelliguntur qui infestantur et quoad conscientiam sauciantur a malis hominibus, qui sunt latrones; et per "Samaritam" intelliguntur gentes quae in bono charitatis; inde per quod "infuderit oleum et vinum in vulnera ejus" significantur spiritualia quae sanant hominem ita laesum, "oleum" bonum amoris, et "vinum" bonum fidei seu verum; quid cetera significant, quod nempe "sustulerit eum super proprium jumentum, et duxerit ad diversorium, et dixerit illis ibi ut curam ejus haberent", videatur supra (n. 375 (e 8. )), ubi illa explicata sunt.

Quod "vinum" significet verum ecclesiae, non modo ex allatis locis constare potest, sed etiam ex aliis in Verbo (Ut Esaias 1:21, 22; 25:6; 36:17; Hoschea 7:4, 5, 14; 14:6-8 [B.A. 5-7): Amos 2:8; Sacharia 9:15, 17; Psalmuss 104:14-16).

[31] Quoniam pleraque in Verbo etiam oppositum sensum habent, ita quoque "vinum", et in eo significat verum falsificatum, et quoque falsum, ut in sequentibus locis:

Apud Esaiam,

"Vae coronae superbiae, ebriis Ephraimi, flori ¹⁹ decidentis gloriae (decoris) ejus, quae super capite vallis pinguium perturbatorum vino:... pedibus conculcabuntur corona superbiae ebrii Ephraimi;... hi per vinum errant, et per siceram aberrant; ²⁰ sacerdos et propheta errant per siceram, absorbentur a vino, aberrant per ²¹ vinum, errant inter videntes, titubant judicio" (28:1, 3, 7):

haec dicta sunt de illis qui insaniunt in spiritualibus, ex eo quod ex semet intelligentes esse credant, et inde glorientur; illorum status hic describitur per meras correspondentias; illi qui insaniunt in spiritualibus seu in veris intelliguntur per "ebrios", et qui inde intelligentes se credunt per "Ephraimum"; et gloriatio intelligentiae seu eruditionis inde per "coronam superbiae", illi enim qui in falsis doctrinae sunt, et in iis se confirmaverunt, dum illustrantur ac vident vera, in altera vita fiunt tanquam ebrii; tales fiunt eruditi qui se in falsis confirmaverunt, et in falsis se confirmare est ex semet et non a Domino; inde patet quid significatur per "Vae coronae superbiae, ebriis Ephraimi": per "florem ²² decidentis gloriae quae super capite vallis pinguium perturbatorum vino", significatur verum ecclesiae in sua nascentia deperditum ex gloriatione intelligentiae propriae, quae est naturalis hominis separati a spirituali, qui tunc videt falsum loco veri; "flos gloriae" est verum in sua nascentia cadens seu perditum, "caput vallis pinguium" est intelligentia naturalis hominis, "perturbati vino" sunt qui vident falsum loco veri: "pedibus conculcabuntur corona superbiae ebrii Ephraimi Significat quod prorsus peritura sit illa intelligentia: "hi per vinum errant et per siceram aberrant" significat per falsa et per illa quae ex illis; "sacerdos et propheta errant per siceram, absorbentur a vino, aberrant per ²³ vinum", significat qui in doctrina boni et veri esse debent quod tales, et abstracte a personis quod ipsa doctrina illorum sit talis; "errant inter videntes, titubant judicio", significat quod non videant vera quae intelligentiae. Quod talia significentur per ea verba, nemo videre potest nisi ex sensu spirituali; absque eo non scitur quod "corona" et "caput" significent intelligentiam, quod "ebrii" significent illos qui insaniunt in spiritualibus, quod "Ephraim" intellectum hic hominis proprium seu ex semet, quod "vallis" significet inferiora mentis quae sunt naturalia et sensualia, et quod "sacerdos et propheta" doctrinam boni et veri.

[32] Apud eundem,

"Cunctamini, admiramini, obstupescite et vociferamini; inebriati sunt et non vino, titubant et non sicera; nam effudit super vos Jehovah spiritum somnolentiae, et occlusit oculos vestros, prophetas et capita vestra, videntes obtexit" (29:9, 10):

haec dicta sunt de illis qui prorsus nihil veri possunt videre, cum audiunt et ex Verbo legunt illud; qui tales sunt, dicuntur "inebriati non vino, ac titubant et non sicera"; "vinum" in specie significat verum Spiritualis et inde rationalis hominis, ac "sicera" verum naturalis hominis inde: quia tales intelliguntur, ideo dicitur, "Effudit Jehovah super vos spiritum somnolentiae, et occlusit oculos vestros"; "spiritus somnolentiae" est nulla perceptio, et "occlusi oculi" sunt nullus intellectus: "prophetas et capita vestra, (videntes) obtexit", significat illos qui in doctrina veri, et inde sapientes et intelligentes essent; "prophetae" significant illos qui in doctrina veri sunt et abstracte ipsam doctrinam, "capita" significant Sapientes et abstracte sapientiam, ac "videntes" significant intelligentes et abstracte intelligentiam: admiratio super tam gravi stupiditate describitur per "cunctamini, admiramini, obstupescite", ac lamentatio super illa per "vociferamini." Tales sunt illi qui in vita mali et simul in principiis falsi sunt, utcunque eruditi creduntur; per vitam mali enim occluditur perceptio boni, ex qua vita et lux cogitationi est, et per principia falsi occluditur intellectus veri, unde vident solum ex sensuali homine et nihil ex spirituali.

[33] Apud eundem,

"Canes obfirmati anima, non sciunt satietatem; iidemque pastores non sciunt intelligere;... venite, sumam vinum, et inebriemur sicera" (56:11, 12):

haec dicta sunt de illis qui nihil curant nisi mundana et terrestria, per quod clauditur internus spiritualis homo; illi ex non perceptione boni et non intellectu veri dicuntur "canes obfirmati anima, qui non sciunt satietatem", hoc est, qui non possunt recipere bonum; "scire" hic significat posse, et "satietas" receptionem boni, satietas enim praedicatur de cibo per quem significatur nutritio spiritualis: quod nec illis intellectus veri, intelligitur per "Iidem pastores non sciunt intelligere"; "pastores" dicuntur qui credunt se posse instruere alios, nam "pascere" est instruere; et quia tales amant falsa et falsificata, ideo additur, "Venite, sumam vinum, et inebriemur sicera."

[34] Apud Jeremiam,

"Sic dixit Jehovah Deus Israelis, Omnis uter implebitur vino, ... Ecce Ego implens omnes habitatores terrae hujus, et reges sedentes Davidi super throno ejus, et sacerdotes et prophetas, omnes habitatores Hierosolymae ebrietate" (13:12, 13):

per "vinum" hic quoque significatur falsum, et per "omnem utrem qui implebitur vino" significatur mens hominis, quoniam illa est recipiens veri aut falsi, sicut uter vini; per "reges sedentes Davidi super throno ejus" significantur qui alioqui forent in Divinis veris; per "sacerdotes" qui in Divinis bonis; per "prophetas" qui in doctrina; per "habitatores Hierosolymae" omnes qui ab ecclesia; et per "ebrietatem" qua implebuntur significatur insanitio in spiritualibus.

[35] Apud eundem,

"Factus sum sicut ebrius, et sicut vir quem penetravit vinum, propter Jehovam et propter verbum sanctitatis Ipsius, quia adulteris plena est terra" (23:9, 10):

lamentatio haec est super adulterationem boni et falsificationem veri in ecclesia; hoc significatur per "adulteris plena est terra"; illae per "adulteria" significantur, et ecclesia per "terram": insanitio in spiritualibus per ratiocinationes ex malis contra Divina bona, et ex falsis contra Divina vera, significatur per "factus sum sicut ebrius, et sicut vir quem penetravit vinum, propter Jehovam, et propter verbum sanctitatis Ipsius"; "fieri sicut ebrius et sicut vir quem penetravit vinum", significat perturbationem mentis et insanitionem a ratiociniis ex malis et falsis; "propter Jehovam" significat propter Divina bona, ac "propter verbum sanctitatis Ipsius" significat propter Divina vera.

[36] Apud Esaiam,

"Audi age hoc, afflicta, et ebria sed non a vino" (51:21):

per "ebriam sed non a vino", intelliguntur hic qui in falsis sunt ex ignorantia veri. Quod

Noach Biberit de vino, et inebriatus sit, et quod inde nudatus jacuerit in medio tentorii sui (Genesis 9:21),

in sensu spirituali prorsus aliud intelligitur quam in sensu litterae: similiter

per Lothum Quod inebriatus sit a filiabus suis, et hae tunc cubuerint cum illo (Genesis 19:32-34).

Quid per inebriationem Noachi in sensu spirituali intelligitur, videatur in Arcanis Caelestibus (n. 1070-1081); et quid per inebriationem Lothi (n. 2465 ad finem).

Per "ebrietatem" etiam alibi in Verbo significatur insania in spiritualibus ac lapsus in errores (Ut Esaias 19:11, 12, 14; ²⁴ Jeremias 25:27; Joel 1:5, 6, 7; Jeremias 51:7; Leviticus 10:8, 9).

[37] Quod per "vinum" in opposito sensu significetur falsum, etiam constat apud Esaiam,

"Vae surgentibus mane sub auroram, siceram persequuntur, commorantibus in crepusculum, vinum incendit eos;... opus autem Jehovae non introspiciunt, et factum manuum Ipsius non vident"... vae sapientibus in oculis suis, et coram faciebus suis intelligentibus: vae heroibus ad potandum vinum, et viris roboris ad miscendum siceram" (5:11, 12, 21, 22);

haec dicuntur de illis qui sibi faciunt doctrinalia ex propria intelligentia, et non ex Domino seu ex Verbo ab Ipso, unde mera falsa; quare per "vae surgentibus mane sub auroram, siceram persequuntur, commorantibus in crepusculum, vinum incendit eos, ... opus autem Jehovae non introspiciunt, et factum manuum Ipsius non vident", significatur status perversus eorum qui credunt illustrari a semet; unde falsa doctrinae, et non curant Verbum unde sciant bona et vera vitae ac doctrinae: "surgere mane sub auroram et commorari in crepusculum" significat illustrari; ac "persequi siceram et incendi vino" significat excludere doctrinalia ex semet; "opus Jehovae non introspicere et factum manuum Ipsius non videre" significat non curare Verbum ac bona vitae et vera doctrinae ibi detecta; "opus Jehovae" dicitur de bonis vitae, ac "factum manuum Ipsius" de veris doctrinae, utraque ex Verbo; quia illi intelliguntur, ideo dicitur, "Vae sapientibus in oculis suis, et coram faciebus suis intelligentibus", et per "sapientes in oculis suis" significantur qui ex propria intelligentia, et per "intelligentes coram faciebus suis" significantur qui ex propria affectione, "oculi" enim significant intellectum, et "facies" affectionem: et per "Vae heroibus ad potandum vinum, et viris roboris ad miscendum siceram", significatur quod illis qui magna spirant ac ingeniosi sunt ad confirmandum falsa quae favent amoribus sui ac principiis suis; "heroes" sunt qui magna spirant, "viri roboris" sunt qui ingeniosi et sibi intelligentes videntur, "potare vinum" est haurire falsa, et "miscere siceram" est confirmare illa. Omnes illi tales sunt qui sunt in amore sui et ambiunt eruditionis famam; sunt enim in proprio, et ab illo elevari nequeunt; quare cogitatio eorum est in sensuali corporeo, cui non aliquod verum apparet nec bonum spirituale percipitur; at qui non in amore sui sunt ac ambiunt intelligentiam propter usus vitae, illi a proprio elevantur a Domino in lucem caeli ipsis nescientibus, ac illustrantur.

[38] Apud Hoscheam,

"Scortatio... et mustum occupavit cor, populus meus lignum interrogat, et baculus ejus respondet illi, quia spiritus scortationum seduxit, et scortati sunt sub Deo suo:... sociatus idolis Ephraim... recessit vinum eorum, scortando scortari" (4:11, 12, 17, 18):

agitur hic de illis qui falsificant vera; falsificatio veri significatur per "scortationem", ac falsum inde per "mustum"; inde patet quid significatur per quod "scortatio et mustum occupavit cor": "quod spiritus scortationum seduxit, scortati sunt sub Deo suo, et recessit vinum scortando scortari", quod nempe falsificent Divina vera, et quod inde illis non aliquod verum; "scortari sub Deo suo" significat falsificare Divina vera, et "recessit vinum" significat quod inde illis non aliquod verum; per "Ephraim" qui sociatus idolis significantur illi qui ex propria intelligentia, et per "idola" quibus sociatus significantur falsa religionis; per quod "populus meus lignum interroget, et baculus ejus respondeat illi", significatur quod consulant proprium amorem, ac faveant ei ex propria intelligentia; "lignum" enim seu idolum ex ligno quod interrogat, significat proprium amorem; et "baculus" qui respondet, significat potentiam ex proprio, ita intelligentiam.

[39] In Apocalypsi,

"Cecidit, cecidit, Babylon, urbs magna, quia ex vino irae scortationis suae potavit omnes gentes:... si quis bestiam adorat, ... ille bibet ex vino irae Dei mixto mero in calice irae" Dei, "et cruciabitur igne et sulphure" (14:8, [9,] 10):

alibi,

"Monstrabo tibi judicium meretricis magnae sedentis super aquis multis, cum qua scortati sunt reges terrae, et inebriati sunt ex vino scortationis ejus inhabitantes terram" (17:1, 2):

et alibi,

"Quia ex Vino (furoris) scortationis potavit omnes gentes, et reges terrae cum ea scortati sunt" (18:3):

per "vinum irae Dei" significatur falsum mali, et per "vinum scortationis" significatur falsificatum verum; quid per reliqua intelligitur, videbitur in explicatione eorum: tum quid per haec in Apocalypsi,

"Babylonis magnae memoria facta est coram Deo, ad dandum illi poculum vini furoris irae" Dei (16:19):

simile quod per "vinum irae Dei", etiam significatur per "calicem" seu "poculum" irae Dei.

[40] Apud Jeremiam,

"Calix auri Babel in manu Jehovae, inebrians universam terram; de vino ejus biberunt gentes, ideo insaniunt gentes" (51:7):

ac apud Davidem,

"Calix in manu Jehovae, et vino miscuit, implevit mixto, et effudit; sed feces ejus exsugent, bibent omnes impii terrae" (Psalmuss 75:9 [B.A. 8]).

Quoniam per "mincham" et "libamen", quae erant panis et vinum, significatur cultus ex bono amoris et veris fidei, inde in opposito sensu per "mincham" et "libamen" significatur cultus ex malis quae amoris mali et ex falsis fidei; quae significabantur

per "mincham" et "libamen", quae offerebantur idolis ac diis (Esaias 65:11; 57:6; Jeremias 7:18; 44:17-19; Ezechiel 20:28; Deuteronomius 32:38: et alibi).

Ex significatione vini constare potest quid in Verbo significatur per "vineam", per "vitem", per "palmites" ejus, perque "uvas": quod nempe per "vineam" ecclesia spiritualis, seu ecclesia quae est in veris ac bonis doctrinae ex Verbo; per "vitem" ipsa doctrina; per "palmites" ejus vera ex quibus doctrina; et per "uvas", quae sunt fructus vineae ac vitium, bona charitatis et bona fidei: sed de his alibi.

Poznámky pod čarou:

375. "Et oleum et vinum ne laeseris." - Quod significet quod provisum sit ne damnum inferatur sensui interno seu spirituali Verbi, nec quoad bonum nec quoad verum, constat ex significatione "olei", quod sit bonum amoris (de qua sequitur); ex significatione "vini", quod sit verum illius boni, nam omne bonum habet suum verum, seu omne verum est boni, inde quale bonum tale verum; et ex significatione "laedere", quod sit damnum eis inferre. Quod sit sensus internus seu spiritualis Verbi quoad bonum et quoad verum qui hic in specie significatur per "oleum et vinum", constat ex eo, quod per "triticum et hordeum" significetur bonum et verum aeque ac per "oleum et vinum"; sed per "triticum et hordeum" bonum et verum ecclesiae in genere, ita quae in sensu litterae Verbi; nam bona et vera quae in eo sensu Verbi sunt, bona et vera in genere sunt, includit enim sensus litterae sensum spiritualem, et inde bona et vera spiritualia; quare "triticum et hordeum" significant bona et vera ecclesiae in genere, quae sunt sensus litterae Verbi, at "oleum et vinum" bona et vera sensus interni seu spiritualis Verbi; haec sunt bona et vera interiora, illa vero exteriora.

[2] Quod sint bona et vera interiora et exteriora, illa in spirituali seu interno homine, haec in naturali seu externo, constare potest ex illis quae in opere De Caelo et Inferno dicta et ostensa sunt, quod nempe sint tres caeli, et quod intimum seu tertium caelum sit in bonis et veris intimis seu tertii gradus, quodque medium seu secundum caelum sit in bonis et veris inferioribus seu secundi gradus, et quod ultimum seu primum caelum sit in bonis et veris ultimis seu primi gradus. Bona et vera ultima seu primi gradus sunt qualia continentur in sensu litterae Verbi; quapropter qui in illo sensu manent, et inde faciunt sibi doctrinam, et vivunt secundum illam, in bonis et veris ultimis sunt: illi quoniam non vident interiora, ex causa quod non pure spirituales sint sicut angeli superiorum caelorum, sed spirituales naturales, usque in caelo sunt sed in ultimo; nam bona et vera quae hauserunt ex sensu litterae Verbi, et sunt apud illos, in se habent bona et vera interiora quae sunt sensus Spiritualis Verbi, correspondent enim, et per correspondentiam unum faciunt.

[3] "Sit pro exemplo, qui ex sensu litterae Verbi credit, quod Deus irascatur, condemnet et dejiciat in infernum illos qui male vivunt; hoc tametsi in se non verum est, quoniam Deus nusquam irascitur, nec condemnat hominem et dejicit in infernum, usque tamen hoc apud illos qui bene vivunt, et ita credunt quia Verbum in littera sic dicit, a Domino acceptatur ut verum, quoniam verum intus in eo latet, quod etiam patet coram angelis interioribus, tametsi ipsi id non vident. Sit etiam pro exemplo, qui credit quod longaevus fiet si amat patrem et matrem, secundum praeceptum decalogi; ac si amat illos propterea, et bene vivit, is acceptatur similiter sicut credidisset ipsum verum, nescit enim quod per "patrem et matrem" intelligatur in supremo sensu Dominus et regnum Ipsius, per "patrem" Dominus, et per "matrem" regnum Ipsius, et quod per "prolongari dies" seu longaevus fieri significetur felix in aeternum. Similiter in mille aliis. Haec dicta sunt ut sciatur quid intelligitur per bona et vera exteriora et per bona et vera interiora Verbi, quia per "triticum et hordeum" significantur bona et vera exteriora, hoc est, quae sunt sensus litterae Verbi, at per "oleum et vinum" significantur bona et vera interiora, hoc est, quae sunt sensus spiritualis Verbi.

[4] Quod per "triticum et hordeum" significentur bona et vera exteriora, seu bona et vera sensus litterae Verbi, est quia sunt messis agri, et non inserviunt esui antequam fiunt panes, ac per "panes" in Verbo significantur bona interiora; ita per "triticum et hordeum" talia ex quibus illa bona; talia etiam sunt bona et vera sensus litterae Verbi: quod autem per "oleum et vinum" significentur bona interiora, quae sunt sensus interni seu spiritualis Verbi, constare potest ex significatione illorum in Verbo, ut ex sequentibus patebit. Quod his "non damnum inferendum sit", est causa, ne illa profanentur; nam si scirentur et crederentur ac postea negarentur, aut quoque si viveretur contra illa, tunc profanarentur; et profanare bona et vera interiora est conjungere se cum caelo et simul cum inferno, quod est prorsus perdere vitam spiritualem; nam bona et vera quae creduntur, permanent, et quoque mala et falsa, quae per negationem aut per vitam contra illa, loco eorum succedunt; inde conjunctio boni et veri quae caeli sunt cum malis et falsis quae inferni sunt, quae non separari possunt, sed discerpi, et cum discerpuntur, destruitur omne vitae spiritualis. Inde est quod profanatores post mortem non sint spiritus in forma humana, ut alii, sed mere phantasiae, et appareant sibi volare huc illuc absque aliqua cogitatione; et tandem separantur ab aliis, ac in infernum omnium infimum dejiciuntur: et quia non apparent in forma humana sicut alii spiritus, ideo non amplius de iis dicitur ille vel illa, sed illud, hoc est, non homo. (Sed plura de, profanatione boni et veri videantur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 169, 172.)

[5] Quoniam talis sors manet illos qui profanant bona et vera interiora caeli et ecclesiae, ideo sensus internus seu spiritualis Verbi, in quo illa continentur, non apertus fuit Judaeis, quia si apertus, profanavissent; et ideo nec apertus fuit Christianis, quoniam etiam hi, si apertus, profanavissent; ideo etiam his sicut illis celatum fuit quod aliquis sensus internus seu spiritualis inesset sensui litterae, qui naturalis, Verbi; utque in ignorantia de illo essent, provisum est ut scientia correspondentiarum, quae fuit scientia primaria antiquis, deperdita sit, ita prorsus ut nec scitum sit quid correspondentia, et inde quid sensus spiritualis Verbi: est enim Verbum per meras correspondentias conscriptum, quare absque scientia illarum nec sciri potuit quid sensus internus. Hoc provisum est a Domino ne profanarentur ipsa genuina bona et vera, in quibus sunt caeli superiores.

[6] Quod autem sensus internus seu spiritualis Verbi hodie apertus sit, est quia ultimum judicium peractum est, et inde omnia in caelis et in infernis in ordinem redacta sunt, et sic a Domino provideri potest ne profanationes existant. Quod sensus internus seu spiritualis aperiretur postquam ultimum judicium peractum est, praedictum est a Domino in Apocalypsi (de qua re videatur in opusculo De Equo Albo). Quod non damnum inferretur sensui interno seu spirituali Verbi, etiam significatur per quod vestes Domini a militibus divisae fuerint, et non tunica quae erat inconsuta desuper texta per totum (Johannes 19:23, 24); per "vestes" enim Domini significatur Verbum, per "vestes quae divisae" Verbum in littera, per "tunicam" Verbum in sensu interno, et per "milites" illi qui militarent pro veris et bonis ecclesiae.

(Quod "milites" significant illos, videatur supra, n. 64 fin. ; et quod "vestes" in Verbo significent vera induentia bonum, et quod "vestes Domini" significant Divinum verum, ita Verbum, etiam supra, n. 64, 195.)

[7] Quod "oleum" significet bonum amoris, imprimis constare potest ex unctionibus apud filios Israelis, seu in ecclesia eorum, quae fiebant per oleum; omnia enim ecclesiae per illud inaugurabantur, et cum inaugurata fuerunt vocabantur sancta; prout altare et ejus vasa, tentorium conventus et omnia quae inibi, tum illi qui sacerdotio fungerentur ac eorum vestes, et insuper prophetae, et tandem reges. Quisque potest videre quod ipsum oleum non sanctificet, sed quod id quod significatur per "oleum", quod est bonum amoris in Dominum a Domino; hoc significatur per "oleum"; quapropter cum uncta aut uncti fuerunt, ab eo momento repraesentabant; nam oleum inducebat repraesentationem Domini ac boni amoris ab Ipso; bonum enim amoris in Dominum a Domino est ipsum sanctum caeli et ecclesiae, omne namque Divinum per id influit; quare illa quae caeli et ecclesiae sunt, quae vocantur spiritualia, tantum sancta sunt quantum ex illo tenent.

[8] Causa repraesentationis sancti per oleum haec est: Solus Dominus quoad Divinum Humanum est Unctus Jehovae, nam in Ipso ex conceptione erat ipsum Divinum Bonum Divini Amoris, et ex illo erat Humanum Ipsius ipsum Divinum Verum cum fuit in mundo, ac dein per unionem cum Ipso Divino in Se fecit illud quoque Divinum Bonum Divini Amoris; et quia omnia quae ecclesiae erant, repraesentabant Divina quae a Domino, ac in supremo sensu Ipsum Dominum, (erat enim ecclesia apud filios Israelis instituta ecclesia repraesentativa, ) ideo oleum, per quod significabatur Divinum Bonum Divini Amoris, adhibebatur ad inducendum repraesentationes; ac postquam uncta aut uncti fuerunt, considerabantur ut sancta aut sancti; non quod aliqua sanctitas per id illis inesset, sed quod sanctitas in caelo per id repraesentaretur cum in cultu erant. Haec dicta sunt ut sciatur quod "oleum" significet bonum amoris.

[9] Sed ut hoc melius pateat, velim ordine singula exponere, nempe,

(1) Quod antiqui temporibus unxerint oleo lapides erectos statuas;

(2) Tum quod arma belli, ut scuta et clipeos;

(3) Ac postea altare et omnia ejus vasa, ac tentorium conventus et omnia quae inibi;

(4) Ac praeterea illos qui sacerdotio fungerentur, eorumque vestes;

(5) Et quoque prophetas;

(6) Et tandem reges, qui inde "uncti" dicebantur.

(7) Quod etiam usu communi receptum fuerit semet et alios ungere, ad testificandum animi lactitiam et benevolentiam.

(8) Et quod inde pateat, quad "oleum" in Verbo significet bonum; "oleum sanctitatis", quod praeparatum erat pro ungendo illa quae inservirent procultu in ecclesia, Divinum Bonum Divini Amores, et "oleum" in genere, bonum et ejus jucundum.

[10] (1) Quod primum attinet, Quod unxerint lap ides erectos in statuas, constat in Libro Geneseos,

"Mane surrexit Jacob in matutino, et sumpsit lapidem quem posuit sub capita] ia sua, et posuit illum in statuam, et fudit oleum super caput ejus; et vocavit nomen loci illius Bethel;... et dixit, Si rediero in pace ad domum patris mei, ... lapis hic quem posui statuam, erit domus Dei" (28:18, 19, [21,] 22).

Causa quod ita unxerint lapides, erat quia per "lapides significabantur vera, ac vera absque bono non vitam spiritualem habent, hoc est, vitam a Divino; cum vero lapides oleo uncti erant, tunc repraesentabant vera ex bono, ac in supremo sensu Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, qui inde dictus est "Lapis Israelis." Ipsi lapides erecti dicti fuerunt statuae, et habebantur sanctae; inde usus statuarum apud antiquos, et dein in eorum templis. Quia tunc lapis ille a Jacobo erectus repraesentative, sanctificatus erat, ideo vocabat Jacob nomen loci "Bethel", et dixit quod ille lapis esset "domus Dei." Bethel significat "domum Dei", et "domus Dei" significat ecclesiam quoad bonum, et in supremo sensu Dominum quoad Divinum Humanum suum (Johannes 2:19-22). (Reliqua videantur explicata in Arcanis Caelestibus. Praeterea etiam ibi, Quod statuae ab antiquis erectae fuerint in signum, in testem et in cultum, n. 3727. Quod primitus fuerint sand termini, n. 3727. Quod dein factae sint in cultum, n. 4580. Quid significant, n.4580, 10643.

Quod "lapides" significent vera, ac "Lapis Israelis" Dominum quoad Divinum Verum, n. 643, 1298, 3720, 6426, 8609, 9388, 9389, 10376. Quod fuderint oleum super caput statuae, seu unxerint illam, quod factum sit ut induceretur repraesentativum veri ex bono, et sic adhiberetur in cultum, n. 3728, 4090.)

[11] (2) Quod unxerint arma belli, sicut scuta et clipeos, constat apud Esaiam,

"Surgite principes, ungite scutum" (21:5);

et in Libro Secundo Samuelis,

"Pollutus est clipeus heroum, clipeus Saulis non unctus est oleo" (1:21).

Quod arma belli uncta fuerint, erat causa quia significabant vera pugnantia contra falsa; ac vera ex bono sunt quae valent contra illa, non autem vera absque bono: quapropter arma belli repraesentabant vera per quae Ipse Dominus pugnat apud hominem contra falsa ex malo, quae sunt ex inferno.

(Quod "arma belli" significent vera pugnantia contra falsa, videatur n. 1788, 2686, et supra, n. 131(a), 367: et quod "bella" in genere significent pugnas spirituales, n. 1664, 2686, 8273, 8295: ac "hostes" mala et falsa, in genere inferna, n. 2851, 8289, 9314.)

[12] (3) Quod unxerint altare et omnia ejus vasa, tum tentorium conventus, et omnia quae inibi, constat apud Mosen,

Dixit Jehovah ad Mosen, "Unges" altare, "et sanctificabis illud" (Exodus 29:36);

apud eundem,

"Facies oleum unctionis sanctitatis, ... quo unges tentorium conventus, et arcam testimonii, et mensam et omnia vasa ejus, ac candelabrum et omnia vasa ejus, et altare suffimenti, et altare holocausti et omnia vasa ejus, et labra, et basin: ita sanctificabis ea, ut sint sanctum sanctorum; omnis qui tetigerit ea, sanctificabit se" (Exodus 30:25-29; 40:9-11; Leviticus 8:10-12; Numeri 7:1):

causa quod ungerentur altaria, ac tentorium conventus cum omnibus quae inibi, erat, ut repraesentarent Divina et sancta caeli et ecclesiae, consequenter sancta cultus; nec repraesentare illa potuerunt nisi inaugurata fuissent per tale quod significabat bonum amoris; nam Divinum per bonum amoris intrat, et per illud adest, proinde etiam in cultu, et absque illo Divinum non intrat nec adest. (Quod altare esset praecipuum repraesentativum Domini, ac inde cultus ex bono amoris, videatur n. 2777, 2811, 4489, 4541, 8935, 8940, 9388, 9389, 9714; et quod tentorium cum arca esset praecipuum repraesentativum caeli ubi Dominus, n. 9457, 9481, 9485, 9594, 9632, 9506, 9784.)

[13] (4) Quod unxerint illos qui sacerdotio fungerentur, eorumque vestes, constat apud Mosen,

"Sume oleum unctionis et effunde super caput" Aharonis, "et unges eum" (Exodus 29:7; 30:30);

apud eundem,

"Indue Aharonem Vestibus sanctitatis et unges eum, et sanctificabis eum, ut sacerdotio fungatur Mihi;... et filios ejus... unges quemadmodum unxisti patrem;... et erit ut sit illis unctio eorum in sacerdotium saeculi in generationes eorum" (Exodus 40:13-15);

apud eundem,

Moscheh "effudit de oleo... super caput Aharonis, et unxit illum ad sanctificandum illum:... et dein sumpsit de oleo unctionis, et de sanguine qui super altari, et sparsit super Aharonem, super vestes ejus, super filios ejus, et super Vestes filiorum ejus cum eo, et sanctificavit Aharonem, Vestes ejus, filiosque ejus, et vestes filiorum ejus cum eo" (Levit. 8:12-30 ¹ ):

causa quod ungeretur Aharon, et quod ungerentur filii ejus, ipsaeque eorum vestes, erat, ut repraesentarent Dominum quoad Divinum Bonum et quoad Divinum Verum inde, Aharon Dominum quoad Divinum Bonum, ac filii ejus quoad Divinum Verum inde; ac in genere ut sacerdotium repraesentaret Dominum quoad opus salvationis Ipsius. Quod ungerentur in vestibus (Exodus 29:29), erat quia "vestes" repraesentabant spiritualia induentia. (Quod Aharon repraesentaverit Dominum quoad Divinum Bonum, videatur n. 9806; quod filii ejus repraesentaverint Dominum quoad Divinum verum ex Divino Bono procedens, n. 9807; quod sacerdotium in genere repraesentaverit Dominum quoad opus salvationis Ipsius, n. 9809; quod vestes Aharonis et filiorum ejus repraesentaverint spiritualia, n. 9814, ² 9942, ³ AC cc9952.)

[14] Quia inauguratio ad repraesentandum fiebat per unctionem, et per Aharonem et filios ejus repraesentabatur Dominus et quod ab Ipso, ideo Aharoni et filiis ejus dabantur sancta filiorum Israelis, quae erant dona data Jehovae, et vocabantur "sublationes", et dicitur quod sint "unctio" aut "pro unctione", hoc est, quod sint repraesentatio aut pro repraesentatione Domini ac Divinorum quae ab Ipso; ut constat ex his apud Mosen,

"Pectus motitationis et armum sublationis accepi a cum filiis Israelis, ... haec unctio Aharonis et unctio filiorum ejus de ignitis Jehovae... quae ⁴ praecepit dare illis, quo die unxerat illos a cum filiis Israelis" (Leviticus 7:34-36);

et alibi apud eundem,

"Locutus est Jehovah ad Aharonem, Ecce dedi tibi custodiam sublationum mearum quoad omnia sancta filiorum Israelis, tibi dedi ea pro unctione et filiis tuis, in statutum saeculi;... omne munus eorum quoad omnem mincham eorum, quoad omne sacrificium peccati et reatus, ... omnem agitationem filiorum Israelis omnem adipem olei puri, et omnem adipem musti et frumenti, primitias eorum quas dabunt Jehovae, tibi dedi eas;... tum omne devotum in Israele, ... omnem aperturam uteri, ... ita omnem sublationem sanctorum.... In terra eorum non habebis hereditatem, nec pars tibi erit in medio eorum; Ego pars tua et hereditas tua in medio filiorum Israelis" ( ⁵ Num. 18:8-20):

ex his constat quod unctio sit repraesentatio, quoniam per unctionem inaugurabantur ad repraesentandum; et quod per id significatum sit quod omnis inauguratio in sanctum caeli et ecclesiae sit per bonum amoris quod a Domino, et quod bonum amoris sit Dominus apud illos; quia ita est, dicitur, quod "Jehovah sit pars et hereditas ejus."

[15] (5) Quod unxerint etiam prophetas, constat ex Libro Primo Regnum,

Dixit Jehovah ad Eliam, "Unge Chasaelem in regem super Syros, et Jehu... unge in regem super Israelem, et Elischam... unge in prophetam pro te" (19:15, 16);

et apud Esaiam,

"Spiritus Domini Jehovih super me, ideo unxit Jehovah me ad evangelizandum pauperibus" (61:1).

Quod ungerentur prophetae, erat causa quia prophetae repraesentabant Dominum quoad doctrinam Divini Veri, proinde quoad Verbum, nam Verbum est doctrina Divini Veri. (Quod prophetae doctrinam e Verbo repraesentaverint et inde significaverint, videatur n. 2534, 7269; in specie Elias et Elischah, n. 2762, 5247 fin. , 9372.) Quod Dominus quoad Divinum Humanum sit qui repraesentatur, ita per quem unxit Jehovah, docet Ipse Dominus apud Lucam (4:18-21).

[16] (6) Quod postea unxerint reges, et quod illi dicti fuerint

"uncti Jehovae", constat ex pluribus locis in Verbo (Ut 1 Samuelis 10:1; 15:1; ⁶ 1 Sam. 16:3, 6, 12; 24:7, 11 [B.A. 6, 10); cap. 1 Sam. 26:9, 11, 16, 23 ⁷ : 2 Sam. cap. 1:16; 2:4, 7; 5:3; 19:22:1 Regnum 1:34, 35; 19:15, 16; 2 Regnum 9:3; 11:12; 23:30: Threni 4:20; Habakuk 3:13; Psalmuss 2:2, 6; ⁸ Ps. 20:7 [B.A. 6); Psalmuss 28:8; ⁹ 45:8 [B.A. 7); ¹⁰ 84:10 [B.A. 9); ¹¹ 79:21, 39, 52[B.A. 20, 38, 51); Psalmuss 132:17; et alibi).

Causa quod unxerint reges, erat, ut repraesentarent Dominum quoad judicium ex Divino Vero; quapropter in Verbo per "reges" significantur Divina vera (videatur supra, n. 31). Quod reges dicti fuerint "uncti Jehovae", et quod ideo sacrosanctum fuerit laedere illos, erat causa quia per "Unctum Jehovae" intelligitur Dominus quoad Divinum Humanum, tametsi quoad sensum litterae applicatur regi qui oleo unctus; Dominus enim cum in mundo fuit, fuit Ipsum Divinum Verum quoad Humanum, et fuit Ipsum Divinum Bonum Divini Amoris quoad ipsum Esse vitae suae, quod apud hominem vocatur anima ex patre, conceptus enim fuit ex Jehovah; Jehovah in Verbo est Divinum Bonum Divini Amoris, quod est Esse omnium vitae; inde est quod solus Dominus fuerit Unctus Jehovae ipsa essentia et ipso actu, quoniam Divinum Bonum Divini Amoris fuit in Ipso, ac Divinum Verum procedens ex ipso illo Bono in Humano Ipsius cum fuit in mundo (videatur supra, n. 63, 200, 228, 328; et in Doctrina Nova Hierosolymae, n. 293-295, 303-305). Reges autem terrae non fuerunt uncti Jehovae, sed ita dicti sunt quia repraesentabant Dominum qui solus Unctus Jehovae; (ac) ideo sacrosanctum fuit laedere reges terrae propter unctionem: at unctio regum terrae fiebat per oleum, unctio autem Domini quoad Divinum Humanum facta est per Ipsum Divinum Bonum Divini Amoris quod "oleum" significabat et "unctio" repraesentabat. Inde est quod Dominus dictus fuerit Messias et Christus; Messias in lingua Hebraea significat Unctum, similiter Christus in lingua Graeca (Johannes 1:42 [B.A. 41); cap. 4:25).

[17] Ex his constare potest quod ubi in Verbo dicitur "Unctus Jehovae" in sensu repraesentativo intelligatur Dominus; ut apud Esaiam,

"Spiritus Domini Jehovih super Me, ideo unxit Jehovah Me ad evangelizandum pauperibus; misit Me ad obligandum fractos corde, ad praedicandum captivis libertatem" (61:1).

Quod Dominus quoad Divinum Humanum sit quem unxit Jehovah, constat apud Lucam, ubi Dominus id aperte dicit his verbis,

Traditus est Jesu "Liber Esaiae prophetae; et revolvit librum, et invenit locum ubi erat scriptum, Spiritus Domini super Me, propter quod unxit Me, ad evangelizandum pauperibus misit Me, ad sanandum contritos corde, ad evangelizandum vinctis remissionem, et caecis visum, ad dimittendum sauciatos cum remissione, ad praedicandum annum Domini acceptum: postea convolvens librum dedit ministro, ac consedit; omnium autem in synagoga oculi erant detenti in Ipsum: coepit dicere ad illos, Hodie impleta est scriptura haec in auribus vestris" (4:17-21).

Apud Danielem,

"Scito ergo et percipito, ab exitu Verbi usque ad restituendum et ad aedificandum Hierosolymam, usque ad Messiam Principem septimanae septem (9:25):

"aedificare Hierosolymam" est instaurare ecclesiam ("Hierosolyma" est ecclesia); "Messias Princeps", seu "Unctus", est Dominus quoad Divinum Humanum.

[18] Apud eundem,

"Septimanae septuaginta decisae sunt... ad obsignandum visionem et prophetam, et ad ungendum Sanctum sanctorum" (9:24):

"obsignare visionem et prophetam" est concludere illa quae in Verbo de Domino dicta sunt, et complere illa; "ungere Sanctum sanctorum", est Divinum Humanum Domini in quo fuit Divinum Bonum Divini Amoris seu Jehovah.

[19] Per "Unctum Jehovae" in sequentibus locis etiam Dominus intelligitur:

Apud Davidem,

"Constiterunt reges terrae, et dominatores consultarunt una contra Jehovam et contra Unctum Ipsius:.... Ego unxi Regem meum super Zionem, montem sanctitatis meae" (Psalmuss 2:2, 6):

"reges terrae" sunt falsa, et "dominatores" sunt mala quae ab infernis, contra quae Dominus, cum fuit in mundo, pugnavit, et quae vicit et subjugavit; "Unctus Jehovae" est Dominus quoad Divinum Humanum, ex quo pugnavit; "Zion, mons sanctitatis", super quem dicitur Unctus in Regem, est regnum caeleste, quod est in bono amoris; hoc regnum est intimum caeli ac intimum ecclesiae.

[20] Apud eundem,

"Inveni Davidem servum meum, oleo sanctitatis (meae) unxi eum" (Psalmuss 89:21 [B.A. 20]):

per "Davidem" ibi intelligitur Dominus, ut quoque alibi (videatur supra, n. 205); "oleum sanctitatis" quo Jehovah unxit eum, est Divinum Bonum Divini Amoris. Quod sit Dominus qui per "Davidem" ibi intelligitur, patet ab illis quae ibi praecedunt et quae ibi sequuntur, dicitur enim,

Locutus in visione de sancto tuo, ... ponam in mari manum Ejus, et in fluviis dextram Ejus: Ille vocabit Me Pater meus etiam Ego Primogenitum dabo Eum, altum regibus terrae;... ponam in aeternum semen Ejus, et thronum Ejus sicut dies caelorum" (vers. 20, 26-30 [B.A. 19, 25-27, 29); praeter plura):

similiter alibi apud eundem,

In Zione "germinare faciam cornu Davidi, disponam lucernam Uncto meo; hostes ejus induam pudore, et super Ipsum florebit corona Ipsius" (Psalmuss 132:17, 18).

Quod etiam ibi Dominus per "Davidem' intelligatur, patet ab illis quae ibi praecedunt, ubi dicitur,

"Audivimus de Eo in Ephratha, invenimus Eum in agris silvae, intrabimus in habitacula Ejus, incurvabimus nos scabello pedum Ejus:... sacerdotes tui induentur justitia et sancti tui jubilabunt, propter Davidem servum tuum, ne avertas facies Uncti tui" (vers. 6-9, seq.):

ex quibus constare potest quod Dominus quoad Divinum Humanum suum ibi intelligatur per "Davidem", "Unctum Jehovae."

[21] Apud Jeremiam,

"Super montibus insectati sunt nos, in deserto insidiati sunt nobis, spiritus narium nostrarum, Unctus Jehovae, captus est in foveis eorum, de quo dixeramus, In umbra Illius viveremus inter gentes" (Threni 4:19, 20):

ibi etiam per "Unctum Jehovae" intelligitur Dominus, agitur enim ibi de impugnatione Divini Veri a falsis et malis, quod significatur per quod "super montibus insectati sint, et in deserto insidiati"; "spiritus narium" est ipsa vita caelestis quae a Domino (n. 9818).

[22] Ex his nunc sciri potest cur tam sacrosanctum fuit laedere unctum Jehovae, ut etiam patet ex Verbo:Ut in Libro Primo Samuelis,

Dixit David, "Absit a Jehovah mihi, si fecero verbum hoc domino meo uncto Jehovae, et mittam manum meam in eum, quia unctus Jehovae ille" (24:7, 11 [B.A. 6, 10]);

et alibi,

"Dixit David ad Abischaium, Ne perde eum, nam quis miserit manum in unctum Jehovae, et innocens sit?" (26:9.)

In Libro Secundo Samuelis,

Dixit David ad illum qui dixit se occidisse Saulem, "Sanguis tuus super capite tuo, quia dixisti, Occidi unctum Jehovae" (1:16, 2).

(Quod Schimei ideo Salomonis jussu interfectus sit, videatur ¹² 1 Reg. 2:36 ad finem.)

[23] (7) Quod usu communi receptum fuerit semet et alios ungere ad testificandum animi laetitiam ac benevolentiam, constat a sequentibus his locis:

Apud Amos,

"Qui bibunt ex scyphis Vini, et ex primitiis oleorum se ungunt, sed super confractione Josephi non afficiuntur dolore" (6:6):

apud Micham,

"Calcabis olivam, sed non unges te oleo" (6:15);

pro non laetaberis.

Apud Mosen,

"Oleae erunt tibi in omni termino tuo, sed oleo non unges te" (Deuteronomius 28:40);

similiter.

Apud Esaiam,

"Ad dandum illis cidarim pro cinere, oleum gaudii pro luctu" (61:3):

apud Davidem,

"Unxit te... Deus tuus oleo laetitiae prae sociis tuis" (Psalmuss 45:8 [B.A. 7]):

apud eundem,

"Exaltabis sicut monocerotis cornu meum, consenescam in oleo viridi" (Psalmuss 92:11 [B.A. 10]):

apud eundem,

Vinum laetificat cor hominis, ad exhilarandum facies oleo" (Psalmuss 104:15):

apud Lucam,

Jesus ad Simonem, "Ingressus sum in domum tuam, ... et oleo caput meum non unxisti; haec vero unguento unxit pedes meos" ([44,] 46).

Apud Matthaeum,

"Tu quando jejunas, unge caput tuum, et faciem tuam lava, ne appareas hominibus jejunare" (6:17 [, 18], 18):

[24] "jejunare" significat lugere, quoniam in luctu jejunabant, et quia tunc desistebant a testificatione laetitiae; ideo tunc nec se oleo ungere solebant: ut apud Danielem,

"Ego Daniel fui lugens tribus septimanis, panem desideriorum non comedi, ac caro et vinum non venit ad os meum, et ungendo non unctus sum, usque dum implerentur tres septimanae dierum" (10 [2,] 3, 3).

Ex his patet quod usu receptum fuerit ungere semet et alios oleo; non oleo sanctitatis, quo ungebantur sacerdotes, reges, altare et tabernaculum, sed oleo communi, ex causa quia hoc "oleum" significabat laetum et faustum quod est amoris boni: "oleum" autem "sanctitatis" significabat Divinum Bonum; de quo dicitur,

"Super carnem hominis non fundetur, et in qualitate ejus non facietis sicut illud sanctum erit vobis: qui praeparaverit sicut illud, aut qui dederit ex eo super alienum, excidetur e populis suis" (Exodus 30:32, 33, 38).

[25] 8. Quod inde patent, quod "oleum" in Verbo significet bonum, ("oleum sanctitatis", quod praeparatum erat pro ungendo illa quae inservirent pro cultu in ecclesia, Divinum Bonum Divini Amoris, et "oleum" in genere bonum et ejus jucundum, ) constare etiam potest ex aliis locis in Verbo, ubi oleum nominatur, ut ex his sequentibus:

[26] - Apud Davidem,

"Ecce quam bonum et quam jucundum habitare fratres una; sicut oleum bonum super capite Aharonis descendens in barbam, barbam Aharonis, quod descendit super os vestium ejus; sicut ros Chermonis qui descendit super montes Zionis; ibi praecepit Jehovah benedictioni vitae usque in aeternum" (Psalmuss 133:1-3):

quid haec significant, nemo scire potest, nisi qui scit quid significant "fratres", quid "oleum super caput Aharonis", quid "barba" ejus, et "os vestium" ejus, et quid "ros Chermonis", et "montes Zionis": per "fratres" ibi significatur bonum et verum, nam illi dicuntur fratres in Verbo; quare per "Ecce quam bonum et quam jucundum habitare fratres una" significatur quod in conjunctione boni et veri sit omne bonum et jucundum caeleste, nam omne caeleste bonum et jucundum est ex conjunctione boni et veri; per "oleum super caput descendens in barbam, barbam Aharonis, quod descendit super os vestium ejus", significatur quod inde omne bonum et jucundum caeli ab intimis ad ultima, per "caput" enim significatur intimum, per "barbam" ultimum, per "descendere super os vestium" significatur influxus et conjunctio boni caelestis et boni spiritualis. (Quod in Verbo bonum et verum dicantur "fratres", videatur n. 367, 3160, 9806; quod "caput" significet intimum, n. 4938, 4939, 9656, 9913, 9914; quod "barba" ultimum, n. 9960; quod "os vestium" influxum et conjunctionem boni ¹³ caelestis et spiritualis, ita boni et veri, n. 9913, 9914; et dicitur "Aharon", quia per illum repraesentabatur Dominus quoad Divinum Bonum; omne enim bonum, et omnis conjunctio boni et veri ab Ipso est, n. 9806, ¹⁴ 9946, 10017.) Per "rorem Chermonis" significatur Divinum Verum, et per "montes Zionis" significatur Divinum Bonum; inde per "sicut ros Chermonis qui descendit super montes Zionis", significatur conjunctio veri et boni, de qua ibi agitur: et quia ex conjunctione illa omnis vita spiritualis est angelis et hominibus, etiam dicitur, "Ibi praecepit Jehovah benedictioni vitae in aeternum."

(Quod "ros" significet Divinum Verum videatur n. 3579, 8455; quod "montes" significent Divinum Bonum, et unde hoc, n. 795, 4210, 6435, 8327, 8758, 10438, ¹⁵ 10608; et quod "Zion" significet ecclesiam ubi bonum amoris, n. 2362, 9055 fin. ) Inde patet quale Verbum est in suo spirituali, tametsi ita sonat in littera.

[27] Apud Ezechielem,

"Inivi foedus tecum... ut esses Mihi, et lavi te aquis, et ablui sanguines tuos a super te, unxique te oleo, et vestivi te acupicto, et calceavi te taxo... similam, mel et oleum comedisti; unde pulchra facta es valde, et prosperata es usque ad regnum" (16:8-10, 13):

haec de Hierosolyma, per quam significatur ecclesia; quare singula haec significant spiritualia quae ecclesiae sunt. Quod haec non dicta sint de habitatoribus Hierosolymae, nempe quod Jehovah "laverit illos aquis", "abluerit sanguines eorum", "vestiverit acupicto", et "calceaverit taxo", patet; sed per "lavare aquis" significatur per vera reformare et purificare; per "abluere sanguines" significatur falsa mali removere, per "ungere oleo" significatur bono amoris donare, per "vestire acupicto et calceare taxo" significatur instruere cognitionibus veri et boni ex Verbi sensu litterae seu ultimo; per "similam, mel et oleum comedere" significatur appropriare verum ac bonum; per quod "inde pulchra facta sit" significatur quod intelligens, et per "prosperata usque ad regnum" significatur quod sic facta sit ecclesia ("regnum" est ecclesia).

[28] Apud Jeremiam,

"Redemit Jehovah Jacobum, ... unde Venient et canent in ¹⁶ altitudine Zionis, et confluent ad bonum Jehovae, ad triticum, et ad mustum et ad oleum, et ad filios gregis et armenti; et fiet anima eorum sicut hortus irriguus" (31:11, 12):

per "mustum et oleum" significatur verum et bonum. (Quid per cetera, videatur mox supra, n. 374(d).)

[29] Apud Joelem,

"Filii Zionis gaudete, et laetamini in Jehovah Deo ¹⁷ vestro, quia dedit vobis pluviam tempestivam in justitiam, ... ut plenae sint areae frumento puro, exundent torcularia mustum et oleum" (2:23, 24):

etiam ibi per "mustum et oleum" significatur verum et bonum ecclesiae; nam per "filios Zionis", ad quos haec dicuntur, significantur illi qui ab ecclesia; per "pluviam tempestivam in justitiam, significatur Divinum Verum influens in bonum, unde eorum conjunctio, fructificatio et multiplicatio; et per "areas plenas frumento puro" significatur plenitudo inde.

[30] Apud eundem,

"Devastatus est ager, luxit terra, quia devastatum est frumentum, exaruit mustum, languet oleum" (1:10):

per haec significatur quod omnia ecclesiae, quae in genere se referunt ad bonum amoris et verum fidei, devastata sint; "ager" est ecclesia, et quoque "terra"; "ager" ecclesia ex receptione veri, et "terra" ecclesia ex perceptione boni: "frumentum" est omne ejus, "mustum" est verum, et "oleum" bonum.

[31] Apud Esaiam,

"Cantabo Dilecto meo canticum amici mei...; vinea fuit Dilecto meo in cornu filii olei, quam circumdedit et elapidavit, et plantavit eam vite nobili;... et exspectavit ut faceret uvas, sed fecit labruscas" (5:1 [, 2], 2):

per "vineam quae Dilecto in cornu filii olei", significatur ecclesia spiritualis, cui vera ex bono amoris, ita praestantissima, "vinea" enim significat ecclesiam spiritualem, seu ecclesiam quae in veris ex bono est; inauguratio ejus intelligitur per "cornu olei" nam inaugurationes fiebant per oleum ex cornu, ac "filius olei" est verum ex bono; per "Dilectum" intelligitur Dominus, quia Ipse ecclesias instaurat, de quo ideo dicitur "quam circumdedit et elapidavit et plantavit vite nobili"; "vitis nobilis" est verum spirituale ex caelesti seu verum ex bono amoris; per "uvas" quas exspectavit ut faceret, significantur bona charitatis, quae sunt bona vitae; et per "labruscas" quas fecit significantur mala opposita bonis charitatis, seu mala vitae.

[32] Apud Hoscheam,

"In die illo... exaudiam caelos, et hi exaudient terram, et terra exaudiet frumentum et mustum et oleum, et haec exaudient Jisreelem; et seminabo eam Mihi in terra" (2:21-23);

haec dicta sunt de Nova Ecclesia a Domino instauranda, et per "exaudire" intelligitur obedire et recipere: sequens et in ordine succedens obedientia et receptio ita describitur; quod caeli recepturi sint a Domino, intelligitur per "exaudiam caelos"; quod ecclesia receptura sit e caelis, ita per caelos a Domino, intelligitur per quod "caeli exaudient terram"; quod bonum et verum recepturum sit ab ecclesia, intelligitur per quod "terra exaudiet frumentum et mustum et oleum" ("mustum" est verum ac "oleum" est bonum); et quod illi ab ecclesia, apud quos bonum et verum est, inde recepturi sint, intelligitur per quod "haec exaudient Jisreelem": quod non terra, ejus frumentum, mustum et oleum intelligatur, sed ecclesia cum ejus bonis et veris, patet, nam dicitur, "Seminabo Jisreelem Mihi in terra."

[33] Apud Esaiam,

"Dabo in deserto cedrum schittae, et myrtum, et arborem olei; ponam in solitudine abietem, taedam et buxum" (41:19):

haec de instauratione ecclesiae a Domino apud gentes dicta sunt; et per "desertum" et per "solitudinem" significatur ubi prius non bonum quia non verum; per "cedrum schittae", "myrtum" et "arborem olei" significatur bonum spirituale et caeleste; ac per "abietem", "taedam" et "buxum" significatur bonum et verum inde in naturali; per unamquamvis enim arborem aliquid boni et veri ecclesiae in Verbo significatur, et illa ecclesiae quae sunt in spirituali seu interno homine significantur per "cedrum schittae", "myrtum" et "arborem olei"; et illa ecclesiae quae sunt in naturali seu externo homine per "abietem", "taedam" et "buxum."

[34] Apud Davidem,

" (Jehovah) Pastor meus, non carebo; in pascuis herbae cubare faciet me, ad aquas quietum deducet me;... dispones ante me mensam coram inimicis meis; pinguefacies oleo caput meum, poculum meum abundabit" (Psalmuss 23:1, 2, 5):

per haec in sensu interno intelligitur quod qui confidit Domino ducatur in omnia bona et vera caeli et abundet jucundis eorum; per "Pastorem meum" intelligitur Dominus; per "pascua herbae" significantur cognitiones veri et boni; per "aquas quietum" significantur vera caeli inde; per "mensam" significatur nutritio spiritualis; per "pingue facere oleo caput" significatur sapientia quae ex bono; per "poculum meum abundabit" significatur intelligentia quae ex veris, per "poculum" enim simile significatur quod per "vinum" dicuntur "pascua herbae" et "aquae quietum", sicut forent comparationes, ex causa quia Dominus vocatur Pastor, et pastoris grex in pascua herbae et ad aquas limpidas ducitur; sed usque sunt correspondentiae.

[35] Apud Ezechielem,

"Jehudah et terra Israelis fuerunt negotiatores tui, in triticis minnith et pannag, et in melle et oleo et balsamo" (27:17)

Haec dicta sunt de Tyro, per quam significatur ecclesia quoad cognitiones veri et boni, et ita per "Tyrum" significantur cognitiones veri et boni ecclesiae: ac per "Jehudam" et "terram Israelis", qui negotiatores, significatur ecclesia; per "Jehudam" ecclesia quoad bonum, et per "terram Israelis" ecclesia quoad vera ex bono; et per "negotiari" significatur comparare sibi et communicare aliis: per "tritica minnith et pannag" significantur bona et vera in genere; et per "mel", "oleum", "balsamum", bona et vera in specie, per "mel" et "oleum bona", et per "balsamum" vera quae ex bono grata sunt; nam omnia vera quae ex bono, in caelo percipiuntur fragrantia et inde grata; quae etiam causa fuit quod oleum unctionis ex variis fragrantiis confectum fuerit (de quo Exodus 30:22-33); et quoque oleum lucernarum (de quo Exodus 27:20, 21).

[36] Apud Mosen,

Jehovah "cibavit proventu agrorum, sugere fecit eum mel e rupe, et oleum e saxo petrae" (Deutr. 32:13 ¹⁸ 0):

haec de Antiqua Ecclesia; "sugere oleum e saxo petrae" pro imbui bono per vera fidei; "mel" est bonum et jucundum naturale, "oleum" est bonum et jucundum spirituale, ac "rupes" et "saxum petrae" est verum fidei a Domino: si non spiritualia per haec intelligerentur, quid foret quod "sugeret mel e rupe, et oleum e saxo petrae?"

[37] Apud Habakuk,

"Ficus non florebit, nec proventus e vitibus, mentietur opus ¹⁹ 1olivae, et agri non ferent cibum" (3:17):

hic non ficus, nec vitis, nec oliva, nec agri intelliguntur, sed caelestia quibus correspondent: "ficus" correspondet bono naturali, et inde significat illud; "vitis" correspondet bono spirituali, quod in sua essentia est verum; "oliva", ut fructus ex quo oleum, correSpondet bono amoris actu; et "agri" correspondent omnibus ecclesiae; "proventus" et "cibi" inde significant omnia quae sunt nutritionis spiritualis: inde patet quid illa in ordine significant.

[38] Apud Hoscheam,

"Ephraim pascens ventum, ... foedus cum Assyrio pangunt, et oleum in Aegyptum defertur" (12:2 [B.A. 1]):

haec prorsus non intelliguntur nisi sciatur quid "Ephraim", quid "Assyrius", et quid "Aegyptus": describitur ibi intellectuale proprium hominis, quod per ratiocinia ex scientificis pervertit et adulterat bona ecclesiae; "Ephraim" est intellectuale, "Assyrius" ratiocinatio, et "Aegyptus" scientificum; inde "oleum in Aegyptum deferre" est bona ecclesiae per ratiocinia ex scientificis pervertere.

[39] Apud Sachariam,

"Vidi candelabrum auri duae oleae juxta id, una a dextra lecythi, et una ad sinistram ejus:... hi sunt duo filii olei stantes juxta Dominum totius terrae" (4:2, 3, 14):

"duae oleae" et "duo filii olei" sunt bonum amoris in Dominum, et bonum charitatis erga proximum, hoc ad sinistram Ipsius, illud ad dextram Ipsius.

[40] Similiter in Apocalypsi,

Duo testes prophetabant dies mille ducentos ²⁰ 2sexaginta;... hi sunt duae oleae, et duo candelabra coram Deo terrae stantia" (11:3, 4):

"duae oleae" et "duo candelabra" sunt eadem illa bona, quae quia sunt a Domino, vocantur "duo testes"; sed de his plura in explicatione eorum.

[41] Quoniam "oleum" significabat bonum amoris in Dominum et bonum charitatis erga proximum, ideo

Dominus assimilabat regnum caelorum decem virginibus, quarum quinque habebant oleum in lampadibus, et quinque non habebant; quare hae vocantur stultae, et illae prudentes (Matthaeus 25:1-11):

per "decem virgines" significantur omnes qui ab ecclesia, et per "quinque" significantur aliqui seu pars eorum, nam haec significantur per numeros "decem" et "quinque" in Verbo, ac per "virginem" seu "filiam" significatur ecclesia; per "oleum" significatur bonum amoris in Dominum et bonum charitatis erga proximum, et per "lampades" significantur vera quae fidei vocantur; inde constare potest quid per illa in sensu spirituali ²¹ 3intelligitur, quod nempe qui sciunt vera ex Verbo seu ex doctrina ecclesiae, ac non in bono amoris et charitatis sunt, hoc est, non vivunt secundum illa, ²² 4sint virgines quae oleum non habent in lampadibus, et quae ideo non admittuntur in caelum; sed quod illi qui in bono amoris et charitatis sunt, et inde in veris ex Verbo aut ex doctrina ecclesiae, sint virgines quae habent oleum in lampadibus, et recipiuntur in caelo; inde patet unde est quod hae virgines dicantur "prudentes", at illae "stultae."

[42] Quoniam "oleum" significabat bonum amoris et charitatis, ac "vinum" significabat verum, ideo

Dominus dicit de Samarita, qui iter faciens vidit in via vulneratum a latronibus, quod infuderit oleum et vinum in vulnera ejus, et dein sustulerit eum super proprium jumentum, duxerit in diversorium, et dixerit ut curam ejus haberent (Luca 10:33-35):

haec in sensu spirituali ita percipiuntur; per "Samaritam" intelliguntur gentes quae in bono charitatis erga proximum erant; per "vulneratum a latronibus" intelliguntur qui infestantur ab illis qui ab inferno sunt, illi enim sunt latrones, quia vitam spiritualem hominis laedunt et occidunt; per "oleum et vinum" quae infudit in vulnera ejus intelliguntur spiritualia quae sanant hominem, per "oleum" bonum et per "vinum" verum; per quod "sustulerit illum super proprium jumentum" significatur quod hoc fecerit secundum suam intelligentiam quantum posset, "equus" enim significat intellectuale, pariter "jumentum"; quod "duxerit eum in diversorium, et dixerit ut curam ejus haberent", significat quod ad illos qui instructi sunt in ecclesiae doctrina ex Verbo, qui eum sanare possent plus quam ille, qui adhuc in ignorantia: ita haec verba intelliguntur in caelo; ex quibus etiam patet quod Dominus, cum fuit in mundo, per meras correspondentias locutus sit, ita pro mundo et pro caelo simul.

[43] Quoniam "oleum" significabat bonum amoris et charitatis, et per id sanantur qui spiritualiter aegroti sunt, ideo dicitur de discipulis Domini

Quod Unxerint oleo multos et sanaverint (Marcus 6:13).

(Praeterea quid per "oleum praeparatum ad lucernas", et quid per "oleum praeparatum ad unctiones", in specie significatur, videatur in Arcanis Caelestibus, n. 9778-9789, et n. 10250-10288, ubi explicata sunt.) Ex his nunc videri potest quod per "oleum" significetur bonum caeleste et bonum spirituale, seu bonum amoris in Dominum, et bonum charitatis erga proximum; per "oleum unctionis" bonum amoris in Dominum a Domino, et per "oleum lucernarum" bonum charitatis a Domino erga proximum.

Poznámky pod čarou: