Bible

 

Deuteronomium 27

Studie

   

1 Præcepit autem Moyses et seniores Israël populo, dicentes : Custodite omne mandatum quod præcipio vobis hodie.

2 Cumque transieritis Jordanem in terram, quam Dominus Deus tuus dabit tibi, eriges ingentes lapides, et calce lævigabis eos,

3 ut possis in eis scribere omnia verba legis hujus, Jordane transmisso : ut introëas terram, quam Dominus Deus tuus dabit tibi, terram lacte et melle manantem, sicut juravit patribus tuis.

4 Quando ergo transieritis Jordanem, erigite lapides, quos ego hodie præcipio vobis in monte Hebal, et lævigabis eos calce :

5 et ædificabis ibi altare Domino Deo tuo de lapidibus, quos ferrum non tetigit,

6 et de saxis informibus et impolitis : et offeres super eo holocausta Domino Deo tuo,

7 et immolabis hostias pacificas, comedesque ibi, et epulaberis coram Domino Deo tuo.

8 Et scribes super lapides omnia verba legis hujus plane et lucide.

9 Dixeruntque Moyses et sacerdotes Levitici generis ad omnem Israëlem : Attende, et audi, Israël : hodie factus es populus Domini Dei tui :

10 audies vocem ejus, et facies mandata atque justitias, quas ego præcipio tibi.

11 Præcepitque Moyses populo in die illo, dicens :

12 Hi stabunt ad benedicendum populo super montem Garizim, Jordane transmisso : Simeon, Levi, Judas, Issachar, Joseph, et Benjamin.

13 Et e regione isti stabunt ad maledicendum in monte Hebal : Ruben, Gad, et Aser, et Zabulon, Dan, et Nephthali.

14 Et pronuntiabunt Levitæ, dicentque ad omnes viros Israël excelsa voce :

15 Maledictus homo qui facit sculptile et conflatile, abominationem Domini, opus manuum artificum, ponetque illud in abscondito : et respondebit omnis populus, et dicet : Amen.

16 Maledictus qui non honorat patrem suum, et matrem : et dicet omnis populus : Amen.

17 Maledictus qui transfert terminos proximi sui : et dicet omnis populus : Amen.

18 Maledictus qui errare facit cæcum in itinere : et dicet omnis populus : Amen.

19 Maledictus qui pervertit judicium advenæ, pupilli et viduæ : et dicet omnis populus : Amen.

20 Maledictus qui dormit cum uxore patris sui, et revelat operimentum lectuli ejus : et dicet omnis populus : Amen.

21 Maledictus qui dormit cum omni jumento : et dicet omnis populus : Amen.

22 Maledictus qui dormit cum sorore sua, filia patris sui, vel matris suæ : et dicet omnis populus : Amen.

23 Maledictus qui dormit cum socru sua : et dicet omnis populus : Amen.

24 Maledictus qui clam percusserit proximum suum : et dicet omnis populus : Amen.

25 Maledictus qui accipit munera, ut percutiat animam sanguinis innocentis : et dicet omnis populus : Amen.

26 Maledictus qui non permanet in sermonibus legis hujus, nec eos opere perficit : et dicet omnis populus : Amen.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10040

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10040. Quia caro juvenci cum pelle et fimo ejus extra castra comburebatur igne, constare potest quod per ‘carnem’ non bonum amoris sed malum amoris significaretur, secundum illa quae de ‘carne’ ejus supra n. 1 10035 dicta sunt, et de ‘castris’ nunc supra n. 2 10038. Quod autem concessum fuerit comedere carnem sacrificii, ut constare potest ex locis quae sequuntur, erat causa quia gens illa dum in cultu, fuit in externo absque interno, videantur citata n. 9320 fin. et n. 9380; et externum absque interno prorsus non sanctum est, quia tunc gestus modo agit, et os loquitur, at cor et anima abest; sed usque externum absque interno sanctum dicebatur, quia repraesentabat sancta interna; sancta interna sunt omnia quae amoris et fidei a Domino in Dominum; quia gens illa talis erat, non licebat ei comedere sanguinem et adipem, quoniam per ‘sanguinem’ significabatur Divinum Verum quod fidei, et per ‘adipem’ Divinum Bonum quod amoris, utrumque a Domino, videatur supra n. 10033; sed licebat illis comedere carnem sacrificii, quia per illam significabatur proprium hominis, 3 n. 10035, et proprium illius gentis erat colere externa ut sancta, et prorsus nihil facere interna, qui cultus, praeter repraesentativum, quod erat sanctum, erat idololatricus, videatur n. 4281, 4311; etiam caro repraesentative non aliud est, quando sanguis ejus repraesentabat Divinum Verum, et ‘adeps’ Divinum Bonum, n. 10033, nam tunc repraesentabat caro quoddam absque vita et anima quod vocatur mortuum, 4 quale est externum absque interno secundum haec apud Mosen,

Non comedes sanguinem, quia sanguis est anima; et non comedes animam cum carne, Deut. 12:23.

[2] Paene similis 5 cultus est 6 apud gentem 7 religionis Catholicae, prout vocatur, nempe externus absque interno, non enim vulgo datur scire interna Verbi, quia negatur ei legere Verbum; ideo quoque ex Providentia Divina Domini factum est quod in Sancta Cena daretur panis qui est caro, et non vinum quod est sanguis; et tamen sanguis est qui 8 vivificat carnem, sicut vinum panem; nam sicut panis absque vino non dat nutricionem corpori, ita nec bonum amoris quod significatur per panem et per carnem, absque vero fidei quod significatur per vinum et per sanguinem, dat nutricionem animae; ex Divina etiam Providentia Domini ibi factum est quod sacerdos ebiberet vinum, quia per id significatur nutricio animae per Divinum Verum absque bono amoris, quod est sanctum externum absque sancto interno; quod hoc ex Divina 9 Domini Providentia factum sit, non sciunt, ex causa quia idololatrice adorant externa, et sic non capiunt interna; quapropter si aliter, non secus ac Judaei, profanavissent sancta; per ebibere vinum solum, etiam significatur scire Divinum Verum solum, et non vulgus, nisi quantum et quale volunt; sicut etiam ibi fit. Quod in Sancta Cena caro et panis sint Divinum Bonum Divini Amoris Domini erga genus humanum, et reciprocum hominis in Dominum, et quod sanguis et vinum sint 10 Divinum Verum procedens ex Divino Bono Domini, ita verum fidei a Domino 11 in Dominum, videatur n. 3464, 3813, 4211, 4217, 4735, 4976, 6135, 12 6377, 6789, 7850, 9127. Quod 13 carnem sacrificiorum attinet, quando illa educeretur extra castra, et combureretur igne, videatur Lev. 4:11, 12, 21; et quando et a quibus comederetur, Lev. 6:19-fin. [KJV 26-30], 7:6, 15-19, 19:5, 6; Deut. 12:7, 17, 18, 27, 27:6, 7.

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The Manuscript inserts videatur supra.

4. The Manuscript inserts ita.

5. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

6. The Manuscript inserts etiam.

7. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

8. quod, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

9. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

10. The Manuscript deletes sint, and inserts sit.

11. The Manuscript places this after Dominum.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. The Manuscript inserts ad.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.