Bible

 

Deuteronomium 22

Studie

   

1 Non videbis bovem fratris tui, aut ovem errantem, et præteribis : sed reduces fratri tuo,

2 etiamsi non est propinquus frater tuus, nec nosti eum : duces in domum tuam, et erunt apud te quamdiu quærat ea frater tuus, et recipiat.

3 Similiter facies de asino, et de vestimento, et de omni re fratris tui, quæ perierit : si inveneris eam, ne negligas quasi alienam.

4 Si videris asinum fratris tui aut bovem cecidisse in via, non despicies, sed sublevabis cum eo.

5 Non induetur mulier veste virili, nec vir utetur veste feminea : abominabilis enim apud Deum est qui facit hæc.

6 Si ambulans per viam, in arbore vel in terra nidum avis inveneris, et matrem pullis vel ovis desuper incubantem : non tenebis eam cum filiis,

7 sed abire patieris, captos tenens filios : ut bene sit tibi, et longo vivas tempore.

8 Cum ædificaveris domum novam, facies murum tecti per circuitum : ne effundatur sanguis in domo tua, et sis reus labente alio, et in præceps ruente.

9 Non seres vineam tuam altero semine : ne et sementis quam sevisti, et quæ nascuntur ex vinea, pariter sanctificentur.

10 Non arabis in bove simul et asino.

11 Non indueris vestimento, quod ex lana linoque contextum est.

12 Funiculos in fimbriis facies per quatuor angulos pallii tui, quo operieris.

13 Si duxerit vir uxorem, et postea odio habuerit eam,

14 quæsieritque occasiones quibus dimittat eam, objiciens ei nomen pessimum, et dixerit : Uxorem hanc accepi, et ingressus ad eam non inveni virginem :

15 tollent eam pater et mater ejus, et ferent secum signa virginitatis ejus ad seniores urbis qui in porta sunt :

16 et dicet pater : Filiam meam dedi huic uxorem : quam quia odit,

17 imponit ei nomen pessimum, ut dicat : Non inveni filiam tuam virginem : et ecce hæc sunt signa virginitatis filiæ meæ. Expandent vestimentum coram senioribus civitatis :

18 apprehendentque senes urbis illius virum, et verberabunt illum,

19 condemnantes insuper centum siclis argenti, quos dabit patri puellæ, quoniam diffamavit nomen pessimum super virginem Israël : habebitque eam uxorem, et non poterit dimittere eam omnibus diebus vitæ suæ.

20 Quod si verum est quod objicit, et non est in puella inventa virginitas,

21 ejicient eam extra fores domus patris sui, et lapidibus obruent viri civitatis illius, et morietur : quoniam fecit nefas in Israël, ut fornicaretur in domo patris sui : et auferes malum de medio tui.

22 Si dormierit vir cum uxore alterius, uterque morietur, id est, adulter et adultera : et auferes malum de Israël.

23 Si puellam virginem desponderit vir, et invenerit eam aliquis in civitate, et concubuerit cum ea,

24 educes utrumque ad portam civitatis illius, et lapidibus obruentur : puella, quia non clamavit, cum esset in civitate : vir, quia humiliavit uxorem proximi sui : et auferes malum de medio tui.

25 Sin autem in agro repererit vir puellam, quæ desponsata est, et apprehendens concubuerit cum ea, ipse morietur solus :

26 puella nihil patietur, nec est rea mortis : quoniam sicut latro consurgit contra fratrem suum, et occidit animam ejus, ita et puella perpessa est.

27 Sola erat in agro : clamavit, et nullus affuit qui liberaret eam.

28 Si invenerit vir puellam virginem, quæ non habet sponsum, et apprehendens concubuerit cum illa, et res ad judicium venerit :

29 dabit qui dormivit cum ea, patri puellæ quinquaginta siclos argenti, et habebit eam uxorem, quia humiliavit illam : non poterit dimittere eam cunctis diebus vitæ suæ.

30 Non accipiet homo uxorem patris sui, nec revelabit operimentum ejus.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5895

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5895. ‘Quibus nulla aratio et messis’: quod significet quod interea non appariturum bonum et inde verum, constat a significatione ‘arationis’ quod sit praeparatio a bono ad recipiendum vera, de qua sequitur; et a significatione ‘messis’ quod sint vera a bono, nam messis est seges jam matura quando colligitur, inde messis est verum quod ex bono; antequam hoc verum existit, quidem apparent vera sed sunt vera per quae bonum, non autem vera ex bono; homo qui ex vero agit, 1 in veris per quae bonum est; at qui ex bono agit, 2 in veris quae ex bono est. Quod ‘aratio’ dicatur esse bonum, est quia ‘ager qui aratur’ significat Ecclesiam quoad bonum, n. 2971, ita bonum quod est Ecclesiae, n. 3310, 3317, 4982; inde ‘arare’ est praeparatio a bono ad recipiendum vera; ‘boves’ etiam quibus 3 arabatur, significant bona in naturali, n. 2180, 2566, 2781.

[2] 4 Quia illa significatio arationis fuit, interdictum fuit in Ecclesia repraesentativa ' 5 ne' ararent bove et asino simul', Deut. 22:10, quod nusquam interdictum fuisset nisi propter aliquam causam ex interiore ita ex spirituali mundo; quid mali alioquin foret si ararent illi simul? et quid dignum in 6 tali lege in Verbo? causa ex interiore seu ex spirituali mundo est quod 'arare bove' significet bonum in naturali, et ‘arare asino’ verum ibi; quod ‘asinus’ sit verum scientificum, ita verum in naturali, videatur n. 7 5492, 5741; causa interior seu spiritualis hujus mandati 8 fuit quod angeli non potuerint separatam ideam boni et veri habere; conjuncta erunt et facient unum; quapropter non spectare voluerunt arationem talem a bove et asino; angeli caelestes ne quidem cogitare volunt de vero separato a bono, omne enim verum apud illos est in bono, ita quoque illis verum est bonum; ob eandem causam etiam 9 interdictum fuit, ‘ne induerent mixtam vestem ex lana et lino simul’, ibid. vers. 11; ‘lana’ enim significabat bonum, et ‘linum’ verum.

[3] 10 Quod arare, et quoque occare, serere, metere, significent talia quae sunt boni et illius veri, constat 11 apud Hoscheam,

Equitare faciam Ephraimum, arabit Jehudah, occabit illi Jacob, seminate vobis secundum justitiam, metite secundum pietatem, novate vobis novale; et tempus ad quaerendum Jehovam, donec veniat et doceat justitiam, 10:11, 12;

‘equitare’ praedicatur de Ephraimo quia ‘equitare’ est intellectu frui, et ‘Ephraim’ est intellectuale Ecclesiae; ‘arare’ autem praedicatur de Jehudah, quia ‘Jehudah’ est bonum Ecclesiae:

[4] 12 apud Amos, Num current in petra equi? num arabit bobus? quod convertistis in fel judicium, et fructum justitiae in absinthium, 6:11, 12;

'num current in petra ‘equi’ pro num intellecturus est verum fidei, ‘petra’ enim in sensu spirituali est fides, Praef. ad Gen. xxii, et equi' sunt illa quae intellectus, n. 2761, 2762, 3217, 5321; ‘num arabit bobus’ pro num facturus bonum; quod ‘boves’ sint bonum in naturali, videatur 13 n. 2180, 2566, 2781; quod hoc non fieri posset, significatur per verba quae sequuntur ‘quia convertistis in fel judicium, et fructum justitiae in absinthium’:

[5] apud Lucam, Dixit Jesus, Nemo injiciens manum suam in aratrum, sed videns retrorsum, dispositus est ad regnum Dei, 9:62;

haec 14 significant eadem cum illis quae Dominus dicit apud Matthaeum, Qui super domo est, ne descendat ad tollendum quid e domo sua: et qui in agro, ne revertatur retro ad tollendum vestimenta sua, 24:17, 18; 15 sensus illorum verborum est, qui in bono est, non inde se conferet ad illa quae sunt doctrinalium fidei, videatur n. 3652 ubi haec explicata sunt: ita ‘qui injicit manum in aratrum’ est qui in bono est, sed ‘videns retrorsum’ est qui tunc spectat ad doctrinalia fidei et sic relinquit bonum; quia ita, displicuit Eliae quod Elisha qui in agro arans, cum vocatus, 16 peteret ut prius oscularetur patrem suum et matrem suam; dixit enim Elias, Abi, redi, quid namque feci tibi? 1 Reg. 19:19-21.

In opposito sensu 17 'aratio' significat malum quod delet bonum, ita vastationem, ut apud Jeremiam 18 ,

Zion ager arabitur, et Hierosolyma acervi erunt, et mons domus in excelsa silvae 19 , 20 26:18, Mich. 3:12.

Poznámky pod čarou:

1. in illis veris

2. in his veris est

3. The Manuscript deletes arabatur, and inserts aratur.

4. et quia

5. quod non

6. talibus

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. est, quod homo erit vel in bono vel in vero, in bono est cum regeneratus est, in vero autem cum regeneratur; bonum in quo est cum regeneratus habet sua verain se, et faciunt simul unum bonum, ipsa vera in bono sunt quoque bona, verum autem in quo homo est cum regeneratur, nondum habet bonum in quo vera, sed bona, quae tunc ei, sunt vera, haec causa hujus mandati est, tunc enim cum angeli spectarent arationem talem, a bove et asino, non potuerunt quam separatam ideam habere boni et veri, cum tamen conjuncta erunt, et facient unum, nempe sive bonum, sive verum

9. interdicitur

10. The Manuscript inserts in the margin praeterea etiam caelestis Ecclesia, quam repraesentarent, non agnoscit vera nisi quam bona sunt, ideo angeli caelestes necspectare potuerunt separatim unum et alterum.

11. The Manuscript inserts quoque.

12. The Manuscript inserts et.

13. mox supra

14. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

15. nempe

16. petiit

17. arare

18. The Manuscript inserts et Micham.

19. The Manuscript inserts Jer.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.