Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Daniel 9

Studie

   

1 In anno primo Darii filii Assueri de semine Medorum, qui imperavit super regnum Chaldæorum,

2 anno uno regni ejus, ego Daniel intellexi in libris numerum annorum, de quo factus est sermo Domini ad Jeremiam prophetam, ut complerentur desolationis Jerusalem septuaginta anni.

3 Et posui faciem meam ad Dominum Deum meum rogare et deprecari in jejuniis, sacco, et cinere.

4 Et oravi Dominum Deum meum, et confessus sum, et dixi : Obsecro, Domine Deus magne et terribilis, custodiens pactum, et misericordiam diligentibus te, et custodientibus mandata tua :

5 peccavimus, iniquitatem fecimus, impie egimus, et recessimus : et declinavimus a mandatis tuis ac judiciis.

6 Non obedivimus servis tuis prophetis, qui locuti sunt in nomine tuo regibus nostris, principibus nostris, patribus nostris, omnique populo terræ.

7 Tibi, Domine, justitia : nobis autem confusio faciei, sicut est hodie viro Juda, et habitatoribus Jerusalem, et omni Israël, his qui prope sunt, et his qui procul in universis terris, ad quas ejecisti eos propter iniquitates eorum, in quibus peccaverunt in te.

8 Domine, nobis confusio faciei, regibus nostris, principibus nostris, et patribus nostris, qui peccaverunt.

9 Tibi autem Domino Deo nostro misericordia et propitiatio, quia recessimus a te,

10 et non audivimus vocem Domini Dei nostri ut ambularemus in lege ejus, quam posuit nobis per servos suos prophetas.

11 Et omnis Israël prævaricati sunt legem tuam, et declinaverunt ne audirent vocem tuam : et stillavit super nos maledictio et detestatio quæ scripta est in libro Moysi servi Dei, quia peccavimus ei.

12 Et statuit sermones suos, quos locutus est super nos et super principes nostros, qui judicaverunt nos, ut superinduceret in nos magnum malum, quale numquam fuit sub omni cælo, secundum quod factum est in Jerusalem.

13 Sicut scriptum est in lege Moysi, omne malum hoc venit super nos : et non rogavimus faciem tuam, Domine Deus noster, ut reverteremur ab iniquitatibus nostris, et cogitaremus veritatem tuam.

14 Et vigilavit Dominus super malitiam, et adduxit eam super nos. Justus Dominus Deus noster in omnibus operibus suis, quæ fecit : non enim audivimus vocem ejus.

15 Et nunc Domine Deus noster, qui eduxisti populum tuum de terra Ægypti in manu forti, et fecisti tibi nomen secundum diem hanc : peccavimus, iniquitatem fecimus.

16 Domine, in omnem justitiam tuam avertatur, obsecro, ira tua et furor tuus a civitate tua Jerusalem, et monte sancto tuo. Propter peccata enim nostra, et iniquitates patrum nostrorum, Jerusalem et populus tuus in opprobrium sunt omnibus per circuitum nostrum.

17 Nunc ergo exaudi, Deus noster, orationem servi tui, et preces ejus : et ostende faciem tuam super sanctuarium tuum, quod desertum est propter temetipsum.

18 Inclina, Deus meus, aurem tuam, et audi : aperi oculos tuos, et vide desolationem nostram, et civitatem super quam invocatum est nomen tuum : neque enim in justificationibus nostris prosternimus preces ante faciem tuam, sed in miserationibus tuis multis.

19 Exaudi, Domine ; placare Domine : attende et fac : ne moreris propter temetipsum, Deus meus, quia nomen tuum invocatum est super civitatem et super populum tuum.

20 Cumque adhuc loquerer, et orarem, et confiterer peccata mea, et peccata populi mei Israël, et prosternerem preces meas in conspectu Dei mei, pro monte sancto Dei mei :

21 adhuc me loquente in oratione, ecce vir Gabriel, quem videram in visione a principio, cito volans tetigit me in tempore sacrificii vespertini.

22 Et docuit me, et locutus est mihi, dixitque : Daniel, nunc egressus sum ut docerem te, et intelligeres.

23 Ab exordio precum tuarum egressus est sermo : ego autem veni ut indicarem tibi, quia vir desideriorum es : tu ergo animadverte sermonem, et intellige visionem.

24 Septuaginta hebdomades abbreviatæ sunt super populum tuum et super urbem sanctam tuam, ut consummetur prævaricatio, et finem accipiat peccatum, et deleatur iniquitas, et adducatur justitia sempiterna, et impleatur visio et prophetia, et ungatur Sanctus sanctorum.

25 Scito ergo, et animadverte : ab exitu sermonis, ut iterum ædificetur Jerusalem, usque ad Christum ducem, hebdomades septem, et hebdomades sexaginta duæ erunt : et rursum ædificabitur platea, et muri in angustia temporum.

26 Et post hebdomades sexaginta duas occidetur Christus : et non erit ejus populus qui eum negaturus est. Et civitatem et sanctuarium dissipabit populus cum duce venturo : et finis ejus vastitas, et post finem belli statuta desolatio.

27 Confirmabit autem pactum multis hebdomada una : et in dimidio hebdomadis deficiet hostia et sacrificium : et erit in templo abominatio desolationis : et usque ad consummationem et finem perseverabit desolatio.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5585

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5585. ‘Dicendo, Non videbitis facies meas’: quod significet quod nulla commiseratio, constat a significatione ‘facierum’, cum praedicantur de homine, quod sint interiora ejus, nempe affectiones et inde cogitationes, de qua n. 358, 1999, 2434, 3527, 3573, 4066, 4796, 4797, 5102; at cum praedicantur de Domino, quod sit misericordia seu commiseratio, inde ‘non videre facies’ est non misericordia seu nulla commiseratio; Dominus enim per ‘Josephum’ hic in supremo sensu repraesentatur; non quod nulla commiseratio sit apud Dominum, est enim ipsa misericordia, sed cum non medium est quod conjungit, tunc apparet homini quasi nulla commiseratio in Domino; causa 1 est quia si non medium conjungens, nulla receptio boni est, et cum nulla receptio boni, est malum loco ejus; si homo tunc ad Dominum clamat, quia ex malo clamat, ita pro se contra omnes, 2 nulla auditio est; hoc apparet sicut nulla commiseratio.

[2] Quod ‘facies Jehovae’ seu Domini sit misericordia, constare potest ex Verbo; est enim facies Jehovae seu Domini in proprio sensu ipse amor Divinus, et quia est amor Divinus, est 3 misericordiae, nam haec ex amore est erga genus humanum in tantis miseriis constitutum. Quod ‘facies Jehovae’ seu Domini sit Divinus Amor, constare potest ex facie Domini cum Dominus coram Petro, Jacobo et Johanne transformatus fuit, hoc est, cum illis Divinum Suum ostendit, tunc Facies Ipsius sicut sol splenduit, Matth. 17:2; quod ‘sol’ sit Divinus Amor, ostensum videatur n. 30-38, 1521, 1529-1531, 2441, 2495, 3636, 3643, 4060, 4321 fin. , 4696; IpsumDivinum Domini 4 nusquam apparuerat 5 in aliqua facie, sed Divinum Humanum Ipsius et per illud sicut in illo Divinus Amor, seu respective ad genus humanum, Divina Misericordia; haec nempe Divina Misericordia in Divino Humano vocatur ‘angelus facierum’, apud Esaiam,

Misericordias Jehovae memorare faciam; ... retribuet eis secundum misericordias Suas, et secundum multitudinem misericordiarum Suarum, ... et factus iis in Salvatorem; ... et angelus facierum Ipsius salvavit eos; propter amorem Ipsius et propter clementiam Ipsius Ipse redemit eos, 63:7-9;

‘angelus’ vocatur quia ‘angeli’ in Verbo in sensu interno significant aliquid Domini, n. 1925, 2821, 4085, hic Ipsius misericordiam, quapropter dicitur ‘angelus facierum’.

[3] Quod ‘facies Jehovae’ seu Domini sit misericordia, et quoque pax et bonum, quia haec sunt misericordiae, constare etiam potest a sequentibus locis: 6 in Benedictione, Lucere faciat Jehovah facies Suas ad te, et misereatur tui. Elevet Jehovah facies Suas ad te, et ponat tibi pacem, Num. 6:25, 26; ‘lucere facere 7 facies’ quod sit misereri, et ‘elevare facies’ quod sit dare pacem, manifeste patet:

apud Davidem,

Deus misereatur nostri, et benedicat nobis, lucere faciat facies Suas nobis, Ps. 67:2 [KJV 1);

‘facies’ etiam hic pro misericordia:

apud eundem,

Deus reduc nos, et lucere fac facies Tuas, ut salvemur, Ps. 80:4, 8, 20 [KJV 3, 7, 19); similiter:

apud eundem,

Libera me e manu hostium meorum, et persecutorum meorum; lucere fac facies Tuas super servum Tuum, Ps. 31:16, 17 [KJV 15, 16): pariter Ps. 119:134, 135:

apud Danielem,

Audi Deus noster orationem servi Tui, et preces ejus, et lucere fac facies Tuas super sanctuarium quod desolatum est, 9:17 8 ; ‘lucere facere facies’ etiam pro misereri:

apud Davidem,

[4] Multi dicentes, Quis videre nos faciet bonum? attolle super lucem facierum Tuarum, Ps. 4:7, 8 [KJV 6, 7);

‘attollere lucem facierum’ pro dare bonum ex misericordia:

apud Hoscheam,

Quaerant facies Meas, cum angustia illis, mane quaerant Me, 5:15:

apud Davidem,

Quaerite facies Meas, ... facies Tuas Jehovah quaero, Ps. 27:8, 9:

apud eundem,

Quaerite Jehovam, et robur Ipsius, quaerite facies Ipsius jugiter, Ps. 105:4;

‘quaerere facies Jehovae’ pro misericordiam Ipsius:

apud eundem,

Ego in justitia videbo facies Tuas, Ps. 17:15:

et apud Matthaeum,

Videte ne contemnatis ullum ex pusillis his; dico enim vobis, quod angeli eorum in caelis semper videant faciem Patris Mei, Qui in caelis est, 18:10;

‘videre facies Dei’ pro frui pace et bono ex misericordia.

[5] Oppositum autem est occultare seu abscondere ut et avertere facies, quae significant non misereri; ut apud Esaiam,

In inundatione irae Meae, abscondi facies Meas momento a te, sed cum misericordia aeternitatis miserebor tui, 54:8;

‘inundatio irae’ pro tentatione in qua, quia Dominus apparet non misereri, dicitur ‘abscondi facies momento a te’:

apud Ezechielem,

Avertam facies Meas ab illis, 7:22:

apud Davidem,

Quousque Jehovah oblivisceris mei in aeternum? quousque occultabis facies Tuas a me? Ps. 13:2 [KJV 1):

apud eundem,

Ne abscondas facies Tuas a me, ne rejicias in ira servum Tuum, Ps. 27:8, 9:

apud eundem,

Quare Jehovah deseris animam meam? abscondis facies Tuas me? Ps. 88:15 [KJV 14):

apud eundem,

Festina, responde mihi Jehovah, consumptus est spiritus meus, ne absconde facies Tuas a me, ut similis fiam descendentibus in foveam; fac me audire sub matuta misericordiam Tuam, Ps. 143:7, 8:

et apud Mosen,

Excandescet ira Mea contra populum hunc in die illo, ut deseram eos, et occultabo facies Meas ab illis, unde erit ad consumendum.... Ego occultando occultabo facies Meas in die illo, propter omne malum quod fecerunt, Deut. 31:17, 18; ‘excandescere ira’ pro se avertere, n. 5034, et ‘occultare facies’ pro non misereri.

[6] Haec praedicantur de Jehovah seu Domino, tametsi Ille nusquam irascitur et nusquam avertit 9 seu occultat facies Suas, sed ex apparentia apud hominem qui est in malo, ita dicitur; homo enim qui est in malo, se avertit et sibi occultat facies Domini, hoc est, misericordiam Ipsius a se removet; quod mala apud hominem sint quae hoc faciunt, etiam ex 10 Verbo constare potest; ut apud Micham, Jehovah occultabit facies Suas ab illis in tempore illo, sicut mala reddiderunt opera sua, 3:4:

apud Ezechielem,

Propterea quod praevaricati sunt in Me, ideo abscondi facies Meas ab illis: ... juxta immunditiem eorum, et juxta praevaricationes eorum egi cum illis, et abscondi facies Meas ab illis, 39:23, 24 11 ;

imprimis apud Esaiam,

Iniquitates vestrae sunt quae separant inter vos et inter Deum vestrum; et peccata vestra abscondere faciunt facies a vobis, 59:2;

ex his et pluribus aliis locis patet sensus internus, qui passim exstat et quaerenti invenitur.

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The Manuscript inserts quare.

3. Misericordia

4. non

5. The Manuscript deletes in.

6. The Manuscript inserts ut.

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

9. et

10. The Manuscript inserts locis in.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org