9
Si ergo somnium non indicaveritis mihi, una est de vobis sententia, quod interpretationem quoque fallacem, et deceptione plenam composueritis, ut loquamini mihi donec tempus pertranseat. Somnium itaque dicite mihi, ut sciam quod interpretationem quoque ejus veram loquamini.
71. "Et vox Ipsius tanquam vox aquarum multarum. "Quod significet Divinum Verum in ultimis, constat ex significatione "vocis", cum a Domino, quod sit Divinum Verum (de qua n. 219, 220, 3563, 6971, 8813, 8914; et supra, n. 55); et ex significatione "aquarum", quod sint vera fidei, et quoque cognitiones veri (de qua n. 2702, 3058, 5668, 8568, 10238); et quia cognitiones veri sunt in ultimis, ideo per "vocem sicut (vox) aquarum multarum", quia de Domino, significatur Divinum Verum in ultimis. (Quod cognitiones et scientifica sint externi seu naturalis hominis, quia in luce mundi, ita in ultimis, videatur n. 5212; et in genere de illis in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 51). Quoniam nondum notum est quod "aquae "in Verbo significent vera fidei et cognitiones veri, ex causa fortassis quia remotum apparet, ideo velim paucis hic ostendere quod per "aquas" in Verbo illa intelligantur; quod etiam necessum est, quia absque cognitione quid "aquae" significant, non sciri potest quid significat Baptismus, nec quid lavationes in Ecclesia Israelitica, quarum mentio toties fit. "Aquae" significant vera fidei, quia "panis" significat bonum amoris.
Quod "aquae" et "panis" illa significent, est quia illa quae sunt nutritionis spiritualis exprimuntur in sensu litterae per talia quae sunt nutritionis naturalis; aquae enim et panis, per quae intelligitur omnis potus et omnis cibus in genere, nutriunt corpus, ac vera fidei et bonum amoris nutriunt animam; est quoque hoc ex correspondentia, nam cum "panis" et "aqua" leguntur in Verbo, angeli, quia spirituales, intelligunt illa quae eos nutriunt, quae sunt bona amoris et vera fidei.
[2] Hic aliqua loca afferre velim, ut sciatur quod "aquae" significent vera fidei, tum cognitiones veri:
- Apud Esaiam:
"Plena est terra scientia Jehovae, sicut aquae mare contegunt" (11:9);
apud eundem,
"Tunc haurietis aquas cum laetitia ex fontibus salutis" (12:3);
apud eundem,
"Qui ambulat in justitiis, et loquitur rectitudines; .... panis dabitur et aquae fideles" (33:15, 16);
apud eundem,
"Pauperes et egeni quaerentes aquam, sed non, lingua eorum siti deficit: .... aperiam super clivis fluvios, et in medio vallium fontes ponam, desertum in stagnum aquarum, et terram siccam in scaturigines aquarum; .... ut videant, et cognoscant, et attendant et intelligant" (41:17, 18, 20);
apud eundem,
"Effundam aquas super sitientem, et fluenta super aridam; effundam spiritum meum super semen tuum, et benedictionem meam super natos" (44:3);
apud eundem,
"Exorietur in tenebris lux tua, et caligo tua sicut meridies, .... ut sis sicut hortus irriguus, et sicut exitus aquarum, cujus aquae non mentientur" (58:10 [, 11]);
apud Jeremiam:
"Duo mala fecit populus meus; Me deseruerunt, fontem aquarum vivarum, ad excidendum sibi foveas, quae non continent aquas" (2:13);
apud eundem,
"Magnates miserunt minorennes aquae causa, venerunt ad foveas, nec invenerunt aquas, reversa sunt vasa eorum vacua, pudefacti sunt et ignominia affecti" (14:3);
apud eundem,
"Deseruerunt fontem aquarum vivarum Jehovam" (17:13);
apud eundem,
"Cum fletu venient, et cum 1 precibus adducam eos, ducam eos ad fontes aquarum in via recti" (31:9);
apud Ezechielem:
"Frangam baculum panis, . . . .et comedent panem pondere et in sollicitudine, et aquas mensura et stupore bibent, ut careant pane et aqua, et 2 desolentur vir et frater, et contabescant propter iniquitates" (4:16, 17; 12:18, 19: Esaias 51:14);
apud Amos,
"Ecce dies venient, quibus immittam famem in terram; non famem ad panem, neque sitim ad aquas, sed ad audiendum Verbum Jehovae; vagabuntur a mari ad mare, .... et discurrent ad quaerendum Verbum Jehovae, nec invenient; in die illo deficient virgines pulchra et juvenes siti" (8:11-13);
apud Sachariam,
"In die illo exibunt aquae vivae ex Hierosolyma" (14:8);
apud Davidem,
"Jehovah Pastor meus, non carebo; ad aquas quietum deducet me" (Psalm. 23 [1,] 2);
apud 3 Esaiam,
"Non sitient, .... aquas e petra effluere faciet illis, et findet petram ut fluant aquae" ( 4 48:21);
apud 5 Davidem,
"Deus, mane quaero Te; sitit anima mea, . . . lassus sine aquis" (Psalmuss 63:2 [B.A. 1]);
apud eundem,
Jehovah "mittit Verbum suum, .... spirare facit ventum, ut fluant aquae" (Psalm. 147:18 6 );
apud eundem,
"Laudate Jehovam caeli caelorum, et aquae quae desuper caelis" (Psalm. 148:4);
apud Johannem,
Jesus venit ad fontem Jacobi; "venit mulier e Samaria ad hauriendum aquas; cui dixit Jesus, Da Mihi bibere; . . . si scires donum Dei, et quis sit qui dicit tibi, Da Mihi bibere, tu peteres ab Ipso ut daret tibi aquam viventem. Dicit Ipsi mulier, . . . Unde habes aquam viventem? .... Dixit ei Jesus, Omnis qui bibit ex hac aqua, sitiet iterum; qui vero biberit ex aqua quam Ego dabo, non sitiet in aeternum; et aqua quam Ego dabo, fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam" (4:7-15);
apud eundem,
Jesus dixit, "Si quis sitiverit, Venito ad Me et bibito; quisquis credit in Me, sicut dicit Scriptura, flumina e ventre ipsius fluent aquae viventis" (7:37, 38);
in Apocalypsi,
"Sitienti dabitur e fonte aquae vitae gratis" (21:6);
et alibi,
Angelus ostendit illi "fluvium aquae vitae, splendidum sicut crystallum, exeuntem ex throno Dei et Agni" (22:1);
et adhuc ibi,
"spiritus et Sponsa dicunt, (Veni); qui audit, dicat Veni; et qui sitit veniat; et qui vult, accipiet aquam vitae gratis" (22:17).
[3] Haec allata sunt, ut sciatur quod per "aquas" in Verbo significentur vera fidei, et inde quid per aquam Baptismi, de quo ita Dominus docet apud Johannem:
"Nisi homo generatus fuerit ex aqua et spiritu, non potest ingredi in regnum Dei" (3:5);
"aquae" ibi sunt vera fidei, et "spiritus" est vita secundum illa (videatur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 202-209, seq.). Quia non notum fuerat quod "aquae" significarent vera fidei, nec quod omnia quae apud filios Israelis instituta fuerunt essent repraesentativa spiritualium, ideo creditum est quod per lavationes illis mandatas abstersa fuerint illis peccata, cum tamen ne hilum; repraesentabant modo purificationem a malis et falsis per vera fidei et vitam secundum illa (videatur in Arcanis Caelestibus, n. 3147, 5954, 10237, 10240). Ex his nunc patet quod per "vocem", quae sicut "vox aquarum multarum", intelligatur Divinum Verum; ut quoque apud Ezechielem,
"Ecce gloria Dei Israelis venit a via orientis, et vox Ipsius sicut vox aquarum multarum, et terra illustrata a gloria Ipsius" (43:2 7 );
apud Davidem,
"Vox Jehovae super aquis, .... Jehovah super aquis multis" (Psalmuss 29:3);
et in sequentibus in Apocalypsi,
"Audivi vocem e caelo tanquam vocem aquarum multarum" (14:2).
[4] Scio quod miraturi sint quidam quare in Verbo "aquae" nominantur, et non vera fidei, cum tamen Verbum docebit hominem de vita spirituali ejus; et si vera fidei loco "aquarum" dicta fuissent, scivisset homo quod non aquae Baptismi et lavationum aliquid ad purificationem hominis a malis et falsis fecissent: sed sciendum est quod Verbum, ut Divinum sit, et simul pro caelo et pro ecclesia, omnino naturale erit in littera; nam nisi naturale esset in littera, non foret per illud conjunctio caeli cum ecclesia, foret enim sicut domus absque fundamento, et sicut anima absque corpore; ultima enim concludunt omnia interiora et fundant illa (videatur supra, n. 41): homo etiam est in ultimis, et super ecclesia apud illum fundatur caelum. Inde nunc est quod talis stylus in Verbo sit; quare homo, cum cogitat spiritualiter ex naturalibus, quae sunt in sensu litterae Verbi, conjungitur caelo, cum quo non alioquin conjungeretur.
Poznámky pod čarou:
1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.
3. The editors made a correction or note here.
4. The editors made a correction or note here.
5. The editors made a correction or note here.
6. The editors made a correction or note here.
7. The editors made a correction or note here.
1
Nabuchodonosor rex fecit statuam auream, altitudine cubitorum sexaginta, latitudine cubitorum sex, et statuit eam in campo Dura, provinciæ Babylonis.
2
Itaque Nabuchodonosor rex misit ad congregandos satrapas, magistratus, et judices, duces, et tyrannos, et præfectos, omnesque principes regionum, ut convenirent ad dedicationem statuæ quam erexerat Nabuchodonosor rex.
3
Tunc congregati sunt satrapæ, magistratus, et judices, duces, et tyranni, et optimates, qui erant in potestatibus constituti, et universi principes regionum, ut convenirent ad dedicationem statuæ, quam erexerat Nabuchodonosor rex. Stabant autem in conspectu statuæ, quam posuerat Nabuchodonosor rex :
4
et præco clamabat valenter : Vobis dicitur populis, tribubus, et linguis :
5
in hora qua audieritis sonitum tubæ, et fistulæ, et citharæ, sambucæ, et psalterii, et symphoniæ, et universi generis musicorum, cadentes adorate statuam auream, quam constituit Nabuchodonosor rex.
6
Si quis autem non prostratus adoraverit, eadem hora mittetur in fornacem ignis ardentis.
7
Post hæc igitur, statim ut audierunt omnes populi sonitum tubæ, fistulæ, et citharæ, sambucæ, et psalterii, et symphoniæ, et omnis generis musicorum, cadentes omnes populi, tribus, et linguæ adoraverunt statuam auream, quam constituerat Nabuchodonosor rex.
8
Statimque in ipso tempore accedentes viri Chaldæi accusaverunt Judæos :
9
dixeruntque Nabuchodonosor regi : Rex, in æternum vive !
10
tu, rex, posuisti decretum, ut omnis homo, qui audierit sonitum tubæ, fistulæ, et citharæ, sambucæ, et psalterii, et symphoniæ, et universi generis musicorum, prosternat se, et adoret statuam auream :
11
si quis autem non procidens adoraverit, mittatur in fornacem ignis ardentis.
12
Sunt ergo viri Judæi, quos constituisti super opera regionis Babylonis, Sidrach, Misach, et Abdenago : viri isti contempserunt, rex, decretum tuum : deos tuos non colunt, et statuam auream, quam erexisti, non adorant.
13
Tunc Nabuchodonosor, in furore et in ira, præcepit ut adducerentur Sidrach, Misach, et Abdenago : qui confestim adducti sunt in conspectu regis.
14
Pronuntiansque Nabuchodonosor rex, ait eis : Verene Sidrach, Misach, et Abdenago, deos meos non colitis, et statuam auream, quam constitui, non adoratis ?
15
nunc ergo si estis parati, quacumque hora audieritis sonitum tubæ, fistulæ, citharæ, sambucæ, et psalterii, et symphoniæ, omnisque generis musicorum, prosternite vos, et adorate statuam, quam feci : quod si non adoraveritis, eadem hora mittemini in fornacem ignis ardentis : et quis est Deus, qui eripiet vos de manu mea ?
16
Respondentes Sidrach, Misach, et Abdenago, dixerunt regi Nabuchodonosor : Non oportet nos de hac re respondere tibi.
17
Ecce enim Deus noster, quem colimus, potest eripere nos de camino ignis ardentis, et de manibus tuis, o rex, liberare.
18
Quod si noluerit, notum sit tibi, rex, quia deos tuos non colimus, et statuam auream, quam erexisti, non adoramus.
19
Tunc Nabuchodonosor repletus est furore, et aspectus faciei illius immutatus est super Sidrach, Misach, et Abdenago : et præcepit ut succenderetur fornax septuplum quam succendi consueverat.
20
Et viris fortissimis de exercitu suo jussit ut ligatis pedibus Sidrach, Misach, et Abdenago, mitterent eos in fornacem ignis ardentis.
21
Et confestim viri illi vincti, cum braccis suis, et tiaris, et calceamentis, et vestibus, missi sunt in medium fornacis ignis ardentis :
22
nam jussio regis urgebat. Fornax autem succensa erat nimis : porro viros illos, qui miserant Sidrach, Misach, et Abdenago, interfecit flamma ignis.
23
Viri autem hi tres, id est, Sidrach, Misach, et Abdenago, ceciderunt in medio camino ignis ardentis, colligati.
24
Et ambulabant in medio flammæ, laudantes Deum, et benedicentes Domino.
25
Stans autem Azarias oravit sic, aperiensque os suum in medio ignis, ait :
26
Benedictus es, Domine Deus patrum nostrorum, et laudabile, et gloriosum nomen tuum in sæcula :
27
quia justus es in omnibus, quæ fecisti nobis, et universa opera tua vera, et viæ tuæ rectæ, et omnia judicia tua vera.
28
Judicia enim vera fecisti juxta omnia, quæ induxisti super nos, et super civitatem sanctam patrum nostrorum Jerusalem : quia in veritate et in judicio induxisti omnia hæc propter peccata nostra.
29
Peccavimus enim, et inique egimus recedentes a te, et deliquimus in omnibus :
30
et præcepta tua non audivimus, nec observavimus, nec fecimus sicut præceperas nobis ut bene nobis esset.
31
Omnia ergo, quæ induxisti super nos, et universa quæ fecisti nobis, in vero judicio fecisti ;
32
et tradidisti nos in manibus inimicorum nostrorum iniquorum, et pessimorum, prævaricatorumque, et regi injusto, et pessimo ultra omnem terram.
33
Et nunc non possumus aperire os : confusio, et opprobrium facti sumus servis tuis, et his qui colunt te.
34
Ne, quæsumus, tradas nos in perpetuum propter nomen tuum, et ne dissipes testamentum tuum :
35
neque auferas misericordiam tuam a nobis, propter Abraham, dilectum tuum, et Isaac, servum tuum, et Israël, sanctum tuum,
36
quibus locutus es pollicens quod multiplicares semen eorum sicut stellas cæli, et sicut arenam quæ est in littore maris ;
37
quia, Domine, imminuti sumus plus quam omnes gentes, sumusque humiles in universa terra hodie propter peccata nostra.
38
Et non est in tempore hoc princeps, et dux, et propheta, neque holocaustum, neque sacrificium, neque oblatio, neque incensum, neque locus primitiarum coram te,
39
ut possimus invenire misericordiam tuam, sed in animo contrito, et spiritu humilitatis suscipiamur.
40
Sicut in holocausto arietum, et taurorum, et sicut in millibus agnorum pinguium, sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat tibi, quoniam non est confusio confidentibus in te.
41
Et nunc sequimur te in toto corde ; et timemus te, et quærimus faciem tuam.
42
Nec confundas nos, sed fac nobiscum juxta mansuetudinem tuam, et secundum multitudinem misericordiæ tuæ.
43
Et erue nos in mirabilibus tuis, et da gloriam nomini tuo, Domine ;
44
et confundantur omnes qui ostendunt servis tuis mala : confundantur in omni potentia tua, et robur eorum conteratur :
45
et sciant quia tu es Dominus Deus solus, et gloriosus super orbem terrarum.
46
Et non cessabant qui miserant eos ministri regis succendere fornacem, naphtha, et stuppa, et pice, et malleolis,
47
et effundebatur flamma super fornacem cubitis quadraginta novem :
48
et erupit, et incendit quos reperit juxta fornacem de Chaldæis.
49
Angelus autem Domini descendit cum Azaria, et sociis ejus in fornacem : et excussit flammam ignis de fornace,
50
et fecit medium fornacis quasi ventum roris flantem, et non tetigit eos omnino ignis, neque contristavit, nec quidquam molestiæ intulit.
51
Tunc hi tres quasi ex uno ore laudabant, et glorificabant, et benedicebant Deum in fornace, dicentes :
52
Benedictus es, Domine Deus patrum nostrorum : et laudabilis, et gloriosus, et superexaltatus in sæcula. Et benedictum nomen gloriæ tuæ sanctum : et laudabile, et superexaltatum in omnibus sæculis.
53
Benedictus es in templo sancto gloriæ tuæ : et superlaudabilis, et supergloriosus in sæcula.
54
Benedictus es in throno regni tui : et superlaudabilis, et superexaltatus in sæcula.
55
Benedictus es, qui intueris abyssos, et sedes super cherubim : et laudabilis, et superexaltatus in sæcula.
56
Benedictus es in firmamento cæli : et laudabilis et gloriosus in sæcula.
57
Benedicite, omnia opera Domini, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
58
Benedicite, angeli Domini, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
59
Benedicite, cæli, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
60
Benedicite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
61
Benedicite, omnes virtutes Domini, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
62
Benedicite, sol et luna, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
63
Benedicite, stellæ cæli, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
64
Benedicite, omnis imber et ros, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
65
Benedicite, omnes spiritus Dei, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
66
Benedicite, ignis et æstus, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
67
Benedicite, frigus et æstus, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
68
Benedicite, rores et pruina, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
69
Benedicite, gelu et frigus, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
70
Benedicite, glacies et nives, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
71
Benedicite, noctes et dies, Domino laudate et superexaltate eum in sæcula.
72
Benedicite, lux et tenebræ, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
73
Benedicite, fulgura et nubes, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
74
Benedicat terra Dominum : laudet et superexaltet eum in sæcula.
75
Benedicite, montes et colles, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
76
Benedicite, universa germinantia in terra, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
77
Benedicite, fontes, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
78
Benedicite, maria et flumina, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
79
Benedicite, cete, et omnia quæ moventur in aquis, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
80
Benedicite, omnes volucres cæli, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
81
Benedicite, omnes bestiæ et pecora, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
82
Benedicite, filii hominum, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
83
Benedicat Israël Dominum : laudet et superexaltet eum in sæcula.
84
Benedicite, sacerdotes Domini, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
85
Benedicite, servi Domini, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
86
Benedicite, spiritus et animæ justorum, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
87
Benedicite, sancti et humiles corde, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula.
88
Benedicite, Anania, Azaria, Misaël, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula : quia eruit nos de inferno, et salvos fecit de manu mortis : et liberavit nos de medio ardentis flammæ, et de medio ignis eruit nos.
89
Confitemini Domino, quoniam bonus : quoniam in sæculum misericordia ejus.
90
Benedicite, omnes religiosi, Domino Deo deorum : laudate et confitemini ei, quia in omnia sæcula misericordia ejus.
91
Tunc Nabuchodonosor rex obstupuit, et surrexit propere, et ait optimatibus suis : Nonne tres viros misimus in medium ignis compeditos ? Qui respondentes regi, dixerunt : Vere, rex.
92
Respondit, et ait : Ecce ego video quatuor viros solutos, et ambulantes in medio ignis, et nihil corruptionis in eis est, et species quarti similis filio Dei.
93
Tunc accessit Nabuchodonosor ad ostium fornacis ignis ardentis, et ait : Sidrach, Misach, et Abdenago, servi Dei excelsi, egredimini, et venite. Statimque egressi sunt Sidrach, Misach, et Abdenago de medio ignis.
94
Et congregati satrapæ, et magistratus, et judices, et potentes regis contemplabantur viros illos, quoniam nihil potestatis habuisset ignis in corporibus eorum, et capillus capitis eorum non esset adustus, et sarabala eorum non fuissent immutata, et odor ignis non transisset per eos.
95
Et erumpens Nabuchodonosor, ait : Benedictus Deus eorum, Sidrach videlicet, Misach, et Abdenago : qui misit angelum suum, et eruit servos suos, qui crediderunt in eum : et verbum regis immutaverunt, et tradiderunt corpora sua ne servirent, et ne adorarent omnem deum, excepto Deo suo.
96
A me ergo positum est hoc decretum : ut omnis populus, tribus, et lingua, quæcumque locuta fuerit blasphemiam contra Deum Sidrach, Misach, et Abdenago, dispereat, et domus ejus vastetur : neque enim est alius Deus, qui possit ita salvare.
97
Tunc rex promovit Sidrach, Misach, et Abdenago in provincia Babylonis.
98
Nabuchodonosor rex, omnibus populis, gentibus, et linguis, qui habitant in universa terra, pax vobis multiplicetur.
99
Signa, et mirabilia fecit apud me Deus excelsus. Placuit ergo mihi prædicare
100
signa ejus, quia magna sunt : et mirabilia ejus, quia fortia : et regnum ejus regnum sempiternum, et potestas ejus in generationem et generationem.
Podpora:
ResponsiveVoice použito pod nekomerční licencí 
© 2024 New Christian Bible Study Corporation. Všechna práva vyhrazena. Podmínky použití | Privacy Policy.
