15
Et interrogavit eum, qui a rege potestatem acceperat, quam ob causam tam crudelis sententia a facie regis esset egressa. Cum ergo rem indicasset Arioch Danieli,
Daniel 2:15
De Ultimo Judicio # 54
54. (i.) Quid intelligitur per "Babyloniam," et qualis illa.- Per "Babyloniam" intelliguntur omnes, qui per religiosum dominari volunt; per religiosum dominari, est super animas hominum, ita super ipsam vitam spiritualem illorum, ac pro mediis uti Divinis quae in religioso: omnes illi, qui pro fine habent dominium, et pro mediis religionem, in genere sunt "Babylonia." Quod "Babylonia" dicantur, est quia antiquis temporibus tale dominium inchoatum est, sed in principio ejus destructum; inchoatio ejus describitur per "urbem" et per "turrim," cujus caput esset in caelo; et ejus destructio per confusionem labiorum; unde nomen ejus Babel (Genesis 11:1-9). Quid per singula illa intelligitur in sensu interno seu spirituali Verbi, videatur explicatum in Arcanis Caelestibus (1283-1328). Quod etiam tale dominium coeptum et institutum sit in Babele, constat apud Daniele in, ubi dicitur de Nebuchadnezare,
Quod erexerit imaginem, quam omnes adorarent (cap. 3 ad fin.):
Et quoque intelligitur per
Quod Belschazar cum proceribus biberit ex vasis aureis et argenteis, quae Nebuchadnezar exportaverat ex templo Hierosolymae, et simul tunc coluerit deos auri, argenti, cupri, ferri: quare scriptum est in pariete, Numeravit, appendit, divisit; et ipse rex eadem nocte interfectus est (cap. 5 ad fin.):
Per "vasa auri et argenti templi Hierosolymae" significantur ecclesiae bona et vera; per "bibere ex illis, et simul colere deos auri, argenti, cupri, ferri," significatur profanatio; ac per "scripturam super pariete," et per "mortem regis," significatur visitatio et destructio, denuntiatae illis qui usi sunt Divinis bonis est veris pro mediis. Quales illi sunt, qui "Babylonia" dicuntur, describitur etiam passim apud Prophetas: ut apud Esaiam,
"Proferas parabolam hanc de rege Babyloniae;... Fregit Jehovah baculum impiorum, sceptrum dominantium:... decidisti de caelo, Lucifer...; succisus es usque in terram:... tu dixisti animo tuo, In caelos ascendam, super stellas Dei exaltabo thronum meum, et sedebo in monte conventus, in lateribus septentrionis,... similis fiam Altissimo. Verumtamen in infernum dejicieris, ad latera foveae;... exscindam Babyloniae nomen et residuum,... et disponam eam ut sit hereditaria possessio anatariae" (Esaiam 14:4, (Esaiam 14:5,) Esaiam 14:12-15, 22(, Esaiam 14:23):
Et alibi apud eundem,
Dixit leo, "Cecidit, cecidit Babylon, et omnes sculptiles dei ejus dejecti sunt" (Esaiam 21:9 1 ):
Et praeterea apud eundem
(cap. 47 ad fin. ; cap. 48:14-20; et apud Jeremiam cap. 50:1-3).
Ex his nunc patet quid "Babylonia." Sciendum est, quod ecclesia fiat Babylonia, cum cessat charitas et fides, et loco earum regnare incipit amor sui; hic enim amor in tantum ruit in quantum ei laxatur frenum, ita non solum ad dominandum super omnes, quotcunque sibi subjicere potest, in tellure, sed etiam super caelum: nec tunc quiescit; scandit usque ad thronum Dei, ac Divinam Ipsius potestatem in se transfert. Quod hoc factum sit etiam ante adventum Domini, constat ex locis e Verbo supra allatis. Sed illa Babylonia destructa est a Domino, cum fuit in mundo, tam per id quod prorsus idololatrae facti sint, quam per ultimum judicium tunc super illos in mundo spirituali; id intelligitur per prophetica illa, quod Lucifer, qui ibi est Babylonia, ad infernum dejectus sit, et quod Babylon ceciderit; et quoque per scripturam super pariete, et per mortem Belschazaris; tum etiam per Lapidem e Petra excisum, qui destruxit statuam, de qua somniavit Nebuchadnezar.
Poznámky pod čarou:
1. xxi. pro "xxii."
Esaias 47
1
Descende, sede in pulvere, virgo filia Babylon, sede in terra ; non est solium filiæ Chaldæorum, quia ultra non vocaberis mollis et tenera.
2
Tolle molam, et mole farinam ; denuda turpitudinem tuam ; discooperi humerum, revela crura, transi flumina.
3
Revelabitur ignominia tua, et videbitur opprobrium tuum ; ultionem capiam, et non resistet mihi homo.
4
Redemptor noster, Dominus exercituum nomen illius, Sanctus Israël.
5
Sede tacens, et intra in tenebras, filia Chaldæorum, quia non vocaberis ultra Domina regnorum.
6
Iratus sum super populum meum, contaminavi hæreditatem meam, et dedi eos in manu tua ; non posuisti eis misericordias, super senem aggravasti jugum tuum valde.
7
Et dixisti : In sempiternum ero domina. Non posuisti hæc super cor tuum, neque recordata es novissimi tui.
8
Et nunc audi hæc delicata, et habitans confidenter, quæ dicis in corde tuo : Ego sum, et non est præter me amplius ; non sedebo vidua, et ignorabo sterilitatem.
9
Venient tibi duo hæc subito in die una, sterilitas et viduitas ; universa venerunt super te, propter multitudinem maleficiorum tuorum, et propter duritiam incantatorum tuorum vehementem.
10
Et fiduciam habuisti in malitia tua, et dixisti : Non est qui videat me. Sapientia tua et scientia tua hæc decepit te. Et dixisti in corde tuo : Ego sum, et præter me non est altera.
11
Veniet super te malum, et nescies ortum ejus ; et irruet super te calamitas quam non poteris expiare ; veniet super te repente miseria quam nescies.
12
Sta cum incantatoribus tuis et cum multitudine maleficiorum tuorum, in quibus laborasti ab adolescentia tua, si forte quod prosit tibi, aut si possis fieri fortior.
13
Defecisti in multitudine consiliorum tuorum. Stent, et salvent te augures cæli, qui contemplabantur sidera, et supputabant menses, ut ex eis annuntiarent ventura tibi.
14
Ecce facti sunt quasi stipula, ignis combussit eos ; non liberabunt animam suam de manu flammæ ; non sunt prunæ quibus calefiant, nec focus ut sedeant ad eum.
15
Sic facta sunt tibi in quibuscumque laboraveras : negotiatores tui ab adolescentia tua, unusquisque in via sua erraverunt ; non est qui salvet te.
