1326. ‘Propterea vocavit nomen ejus Babel’: quod significet talem cultum, nempe qualis cultus significatur per ‘Babel’, constat ab illis quae hactenus dicta sunt, nempe cultus in quo interius est amor sui, proinde omne quod spurcum et profanum; amor sui non aliud est quam proprium, quod quam spurcum et profanum sit, constare potest ab illis quae de proprio ostensa sunt prius n. 210, 215; ex ¹ philautia, hoc est, amore sui seu proprio profluunt omnia mala, sicut odia, vindictae, crudelitates, adulteria, doli, hypocrises, impietas; quare cum amor sui seu proprium inest cultui, talia mala ei insunt, sed secundum differentiam et gradum quanti et qualis quod ex amore isto; inde omnis profanatio cultus: sed ita se res habet: quantum ex amore sui seu proprio se infert cultui, tantum recedit cultus internus seu tantum fit nullus cultus internus; cultus internus consistit in affectione boni et agnitione veri, at quantum amoris sui seu quantum proprii incedit seu intrat, tantum affectio boni et agnitio veri recedit seu exit; sanctum nusquam potest esse cum profano, sicut non caelum cum inferno, sed discedere unum ab altero debet; talis est status et ordo in regno Domini; haec causa est quod apud tales quorum cultus ‘Babel’ vocatur, non detur cultus internus, sed est quoddam mortuum et quidem cadaverosum interius quod colitur; inde qualis est cultus eorum externus in quo tale, patet;

[2] quod talis cultus sit Babel, constat passim ex Verbo ubi describitur Babel, ut apud Danielem, ubi ‘statua, quam vidit Nebuchadnezzar rex Babelis in somnio, cujus caput aurum, pectus et brachia argentum, venter et femora aes, crura ferrum, pedes partim ferrum partim argilla’ significat quod ex vero cultu demum talis cultus qualis vocatur Babel factus, quare etiam e petra excisus lapis contrivit ferrum, aes, argillam, argentum et aurum, Dan. 2:31, 32, [33], 44, 45: Statua auri, quam erexit Nebuchadnezzar rex Babelis, quam adorarent, nec aliud erat, Dan 3:1 ad fin: similiter quod rex Babelis cum magnatibus, ex vasis auri quae erant ex templo Hierosolymae, biberent vinum, et laudarent deos auri, argenti, aeris, ferri et lapidis, et ideo scriptura in pariete, Dan. 5:1 ad fin: tum quod Darius Medus mandaverit ut adoraretur pro deo, Dan. 6:1 ad fin: ut et bestiae in somnio visae Danieli, 7:1 ad fin:

[3] similiter etiam ‘bestiae et Babel’ apud Johannem in Apocalypsi: quod talis cultus significatus et repraesentatus, constat manifeste non modo apud Danielem et Johannem sed etiam apud Prophetas;

apud Esaiam,

Facies flammarum facies eorum; ... stellae caelorum et sidera eorum non lucent luce sua; obtenebratus est sol in ingressu suo; et luna non splendere facit lucem suam:... cubant ibi ² ziim, et implentur domus eorum ² ochim, et habitant ibi filiae noctuae, et satyri saltant ibi, et respondent ² iim in palatiis ejus, et dracones in aedibus voluptatis, 13:8, 10, 21, 22;

ubi agitur de Babele, et describitur internam cultus talis per ‘facies flammarum’ quae sunt cupiditates, per quod ‘stellae’, quae sunt veritates fidei, ‘non luceant’, per quod ‘sol’, qui est amor sanctus, ‘obtenebretur’, per quod ‘luna’, quae est verum fidei, ‘non splendeat’, per ‘ziim, ochim, filias noctuae, satyros, iim, dracones’, quod sint interiora cultus, nam talia sunt amoris sui seu proprii: quare etiam Babel apud Johannem vocatur ‘mater scortationum et abominationum’, Apoc. 17:5,

et apud eundem,

Habitaculum draconum, et custodia omnis spiritus immundi, et custodia omnis avis immundae et exosae, Apoc. 18:2;

ex quibus patet, cum talia intus, quod non possit esse aliquid boni et veri fidei; et quod in tantum recedant bona affectionis et vera fidei, in quantum illa intrant: vocantur ea quoque ‘sculptilia deorum Babelis’, Esai. 21:9.

[4] Quod sit amor sui seu proprium, quod in cultu seu quod sit cultus sui, constat manifeste apud Esaiam,

Propheta parabolam hanc super regem Babelis:... tu dixisti in corde tuo, Caelos ascendam, supra stellas Dei exaltabo thronum meum, et sedebo in monte conventus, in lateribus septentrionis; ascendam supra excelsa nubis; similis fiam Altissimo; verumtamen ad infernum dejectus eris, 14:4, 13-15;

ubi manifeste quod ‘Babel’ sit qui pro deo vult coli, hoc est, quod sit cultus sui:

apud eundem,

[5] Descende, et sede super pulvere virgo filia Babelis; sede in terra, non thronus, filia Chaldaeorum; ... confisa es in malitia tua, dixisti, Nullus videns me, sapientia tua et scientia tua ea avertit te, dixisti in corde tuo, Ego et non sicut ego praeterea, 47:1, 10:

apud Jeremiam,

Ecce ego contra te mons corrumpens, corrumpens totam terram, et extendam, manum, Meam supra te, et devolvam te de petris, et dabo te in montem combustionis:... si ascenderit Babel in caelos, et si muniverit excelsum roboris sui, a Mecum venient vastatores ei, 51:25, 53;

[6] inde quoque patet quod ‘Babel’ sit cultus sui. Quod nulla iis lux veri sed mera caligo, hoc est, quod non iis verum fidei, describitur apud Jeremiam,

Verbum quod locutus est Jehovah contra Babelem; contra terram Chaldaeorum; ... Ascendet super eam gens a septentrione, haec ponet terram ejus in desolationem, et non erit habitans in ea, ab homine usque ad bestiam se dimovebunt, abibunt, 50:1, 3;

‘septentrio’ pro caligine seu non vero; ‘non homo et non bestia’ pro non bono: videantur plura de Babele infra ad vers. 28 ubi de Chaldaea.

Poznámky pod čarou:

5120. ‘Et dedi scyphum super volam Pharaonis’: quod significet appropriationem ab interiore naturali, constat ex significatione ‘dare scyphum’ ita vinum ad bibendum, quod sit appropriare; quod ‘bibere’ sit appropriato veri, videatur n. 3168; et ex repraesentatione ‘Pharaonis’ quod sit interius naturale, de qua n. 5080, 5095, 5118. Agitur hic, ut ex praecedentibus patet, de regeneratione sensualis parti intellectuali interioris hominis subjecti quod per ‘pincernam’ significatur, consequenter de veri et boni ¹ influxu, et receptione in naturali exteriore; sed quia haec remotiora sunt a captu eorum qui non distinctam aliquam ideam habent de rationali et de naturali, nec aliquam de influxu, idcirco ulterior explicatio supersedetur.

[2] Praeterea in Verbo pluries nominatur scyphus, seu poculum aut calix, et per illum significatur in genuino sensu verum spirituale, hoc est, verum fidei quod ex bono charitatis, simile quod per vinum; et in opposito sensu falsum per quod malum, et quoque falsum ex malo; quod ‘scyphus’ significet simile quod vinum, est quia scyphus est continens et vinum est contentum, et inde unum constituunt, et sic unum intelligitur per alterum: quod illa significentur per scyphum in Verbo, patet ab his locis:

apud Davidem,

[3] Jehovah, dispones ante me mensam coram inimicis, et pinguefacies oleo caput meum, scyphus meus abundabit, Ps.

23:5;

‘disponere mensam et pinguefacere oleo caput’ pro donari bono charitatis et amoris; ‘scyphus meus abundabit’ pro quod naturale implebitur vero et bono spirituali inde:

apud eundem,

Quid reddam Jehovae? ... scyphum salutum accipiam, et nomen Jehovae invocabo, Ps. 116:12, 13;

[4] ‘scyphum salutum accipere’ pro appropriatione bonorum fidei:

apud Marcum, Quisquis potaverit vos poculo aquae in nomine Meo, eo quod Christi sitis, amen dico vobis, non perdet mercedem suam, ix

41; ‘potare poculo aquae in nomine Meo’ pro instruere in veris fidei ex pusilla charitate:

apud Matthaeum,

[5] Mox accipiens poculum, et gratias agens, dedit illis dicens, Bibite ex eo omnes, hoc enim est sanguis Meus ille Novi Testamenti, 26:27, 28; Marcus 14:23, 24; Luc. 22:20;

‘poculum’ dicitur, non vinum, quia vinum praedicatur de Ecclesia spirituali, at sanguis de Ecclesia caelesti, tametsi utrumque significat sanctum verum procedens a Domino, sed in Ecclesia spirituali sanctum fidei ex charitate erga proximum, at in Ecclesia caelesti sanctum charitatis ex amore in Dominum; distinguitur Ecclesia spiritualis a caelesti in eo quod illa sit in charitate erga proximum, haec autem in amore in Dominum, et Sancta Cena instituta est ut repraesentaret et significaret amorem Domini erga universum genus humanum, et reciprocum hominis erga Ipsum.

[6] Quia per ‘poculum seu scyphum’ significabatur id quod contineretur, et per ‘vinum’ id quod contineretur, consequenter per ‘poculum’ externum hominis, et per ‘vinum’ internum ejus, ideo a Domino dictum, Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae, quia purgatis exterius poculi et patinae, interiora vero plena sunt rapina et intemperantia; Pharisaee caece, purga prius interius poculi et patinae, et fiet etiam exterius mundum, Matth. 23:25,

26; Luc. 11:39;

per ‘poculum’ etiam hic in sensu interno intelligitur verum fidei; hoc excolere absque bono ejus, est ‘purgare ² exterius poculi’, et magis cum interiora sunt hypocrisi, dolo, odio, vindicta, crudelitate, ³ plena, tunc enim verum fidei solum in externo homine est, et prorsus nihil ejus in interno, ⁴ et bonum fidei excolere et imbuere, facit ut vera conjungantur bono in interiore homine, etiam tunc fallacia acceptantur pro veris, quod significatur per ‘purgare prius interius poculi, et fiet etiam exterius mundum’.

[7] Similiter quae apud Marcum, Alia multa sunt quae Pharisaei et Judaei acceperunt tenere, baptizationes poculorum et testaceorum, et aeneorum, et lectorum.... Deserentes mandatum Dei, tenetis traditionem hominum, baptismos testaceorum et poculorum, et alia similia multa facitis; ... repudiatis mandatum Dei, ut traditionem vestram teneatis, 7:4, 8, 9.

[8] Quod per poculum seu ‘scyphum’ significetur in opposito sensu falsum ex quo malum, tum falsum quod ex malo, constat a sequentibus:

apud Jeremiam,

Ita dixit Jehovah Deus Israelis ad me, Sume scyphum vini irae hunc e manu Mea, et bibere fac illum omnes gentes, ad quas Ego mitto te, ut bibant et titubent, et insaniant propter gladium, quem Ego missurus inter illos: accepi itaque scyphum e manu Jehovae, et bibere feci omnes gentes ad quas misit me Jehovah,

25:15-17, 28; ‘scyphus vini irae’ pro falso per quod malum; quod falsum per quod malum, significetur, est quia sicut vinum inebriat et insanum facit, ita falsum; ebrietas spiritualis non aliud est quam insania inducta per ratiocinia de credendis, cum nihil creditur quod non capitur, inde falsa, et ex falsis mala, n. 1072; quare dicitur ‘ut bibant et titubent, et insaniant propter gladium quem Ego missurus’; ‘gladius’ est falsum pugnans contra verum, n. 2799, 4499: in libro Threnorum,

[9] Gaude et laetare filia Edomi, habitans in terra Uz, etiam ad te transibit scyphus, inebriaberis et revelaberis, 4:21;

‘inebriari ex scypho’ pro insanire ex falsis; ‘revelari seu nudari absque pudore’ pro malo inde, n. 213, 214:

apud Ezechielem,

[10] In via sororis tuae ambulasti, ideo dabo scyphum ejus in manum tuam; sic dixit Dominus Jehovih, Scyphum sororis tuae bibes, profundum et latum, eris in risum et subsannationem, ampla ad capiendum, ebrietate et dolore impleberis, scypho devastationis et desolationis, scyphum sororis tuae Samariae et bibes, et exprimes, et testas ejus comminues, 23:31-34;

de Hierosolyma, per quam significatur spirituale Ecclesiae caelestis; ‘scyphus’ ibi pro falso ex malo; hoc quia vastat seu destruit Ecclesiam, dicitur ‘scyphus devastationis et desolationis’:

apud Esaiam,

Excitare, excitare, surge Hierosolyma, quae bibisti e manu Jehovae scyphum irae Ipsius, faeces scyphi trepidationis bibisti, 51:17:

apud Habakkuk, Bibe etiam tu, ut praeputium tuum reveletur, circumibit ad te scyphus dextrae Jehovae, ut vomitus ignominiosus super gloria tua, 2:16:

apud Davidem,

Scyphus in manu Jehovae, ' et vino miscuit, implevit mixto, et effudit inde; sed faeces ejus exsugent, bibent omnes impii terrae, Ps. 75:9 [KJV Ps. 75:8];

[11] ‘scyphus’ etiam in illis locis pro insania ex falsis et inde malis; vocatur ‘scyphus irae Jehovae’, et quoque ‘dextrae Jehovae’,

ex causa quia Judaica gens, sicut etiam plebs, non aliunde mala et poenas malorum et falsorum quam a Jehovah venire crediderat, cum tamen sunt ex homine et ex infernali turba apud illum; ex apparentia et inde fide ita pluries dicitur, sed sensus internus docet quomodo intelligendum et quid credendum; de his videatur n. 245, 592, 696, 1093, 1683, 1874, 1875, 2335, 2447, 3605, 3607, 3614.

[12] Quia per ‘poculum’ sicut per vinum significantur in opposito sensu falsa per quae mala, tum falsa ex malis, inde etiam per ‘poculum’ significatur tentatio, quia haec fit cum falsum pugnat contra verum, et inde malum contra bonum; pro tentatione et de illa dicitur poculum, apud Lucam, Jesus oravit, dicens, Si velis ut transeat poculum hoc a Me, attamen non voluntas Mea sed Tua fiat, 22:42; ⁵ Matth. 24:39, 42, 44; Marcus 14:36;

‘poculum’ hic pro tentatione; similiter apud Johannem, Dixit Jesus Petro, Mitte gladium in vaginam, nonne poculum quod dedit Mihi Pater, biberim illud? ⁶ 18:11: et quoque apud Marcum, Jesus dixit Jacobo et Johanni, Non scitis quid petitis; potestisne bibere poculum quod Ego bibo? et baptismate quo Ego baptizor, baptizari? dixerunt, Possumus; sed Jesus dixit illis, Poculum quidem quod Ego bibo, bibetis, et baptismate quo Ego baptizor, baptizabimini, 10:38, 39; Matth. 20:22, 23;

inde patet quod ‘poculum’ sit tentatio, quia illa existit ⁷ per mala pugnantia per falsa contra bona et vera, nam ‘baptismus’ significat regenerationem quae quia fit per pugnas spirituales, inde per illum simul significatur tentatio.

[13] ‘Poculum seu scyphus’ in prorsus opposito sensu significat falsum ex malo apud illos qui ⁸ profani sunt, hoc est, qui intus in contrariis charitati, et extus sanctitatem mentiuntur; in quo sensu apud Jeremiam,

Scyphus auri Babel in manu Jehovae, inebrians universam terram, de vino ejus biberunt omnes gentes, ideo insaniunt gentes, 51:7;

‘Babel’ pro illis qui in sancto externo ⁹ et in profano intus, n. 1182, 1326; falsum quod obvelant sanctitate, est ‘scyphus auri’; inebrians universam terram' pro quod in errores et insanias ducant illos qui ab Ecclesia, quae est ‘terra’; profana quae sub externa sanctitate recondunt, sunt quod nihil aliud intendant quam ut omnium maximi et opulentissimi fiant, et colantur ut ¹⁰ dii possessores caeli et terrae, dominando sic super hominum animas et super corpora, et hoc per Divina et sancta quae praetexunt; inde quoad externum hominem apparent sicut angeli, sed quoad internum sunt diaboli.

[14] Similiter de Babele apud Johannem, Erat mulier induta purpura et coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso et margaritis, habens aureum scyphum in manu sua, plenum abominationibus et immunditie scortationis ejus,

Apoc. 17:4:

apud eundem,

Cecidit cecidit Babylon magna, et facta habitaculum daemonum, ... quia ex vino furoris scortationes suae potavit omnes gentes, et reges terrae cum ea scortati sunt.... Audivi vocem e caelo dicentem, ... scypho quo miscuit, miscete illi duplum, Apoc. xvii [2, ] 3, 4, 6:

¹¹ apud eundem,

Facta est urbs magna in tres partes, et urbes gentium corruerunt: Babylonis magnae memoria facta est coram Deo, ad dandum illi poculum furoris irae Die, Apoc. 16:19:

apud eundem,

Tertius angelus dixit voce magna, Si quis bestiam adorat, et imaginem ejus, ... ille bibet ex vino irae Die mixto mero in scypho irae Ipsius, et cruciabitur igne et sulphure, Apoc. xiv

9, 10.

Poznámky pod čarou: