Bible

 

Daniel 2

Studie

   

1 In anno secundo regni Nabuchodonosor, vidit Nabuchodonosor somnium, et conterritus est spiritus ejus, et somnium ejus fugit ab eo.

2 Præcepit autem rex ut convocarentur arioli, et magi, et malefici, et Chaldæi, ut indicarent regi somnia sua. Qui cum venissent, steterunt coram rege.

3 Et dixit ad eos rex : Vidi somnium, et mente confusus ignoro quid viderim.

4 Responderuntque Chaldæi regi syriace : Rex, in sempiternum vive ! dic somnium servis tuis, et interpretationem ejus indicabimus.

5 Et respondens rex ait Chaldæis : Sermo recessit a me : nisi indicaveritis mihi somnium, et conjecturam ejus, peribitis vos, et domus vestræ publicabuntur.

6 Si autem somnium, et conjecturam ejus narraveritis, præmia, et dona, et honorem multum accipietis a me. Somnium igitur, et interpretationem ejus indicate mihi.

7 Responderunt secundo, atque dixerunt : Rex somnium dicat servis suis, et interpretationem illius indicabimus.

8 Respondit rex, et ait : Certe novi quod tempus redimitis, scientes quod recesserit a me sermo.

9 Si ergo somnium non indicaveritis mihi, una est de vobis sententia, quod interpretationem quoque fallacem, et deceptione plenam composueritis, ut loquamini mihi donec tempus pertranseat. Somnium itaque dicite mihi, ut sciam quod interpretationem quoque ejus veram loquamini.

10 Respondentes ergo Chaldæi coram rege, dixerunt : Non est homo super terram, qui sermonem tuum, rex, possit implere : sed neque regum quisquam magnus et potens verbum hujuscemodi sciscitatur ab omni ariolo, et mago, et Chaldæo.

11 Sermo enim, quem tu quæris, rex, gravis est : nec reperietur quisquam qui indicet illum in conspectu regis, exceptis diis, quorum non est cum hominibus conversatio.

12 Quo audito, rex, in furore et in ira magna, præcepit ut perirent omnes sapientes Babylonis.

13 Et egressa sententia, sapientes interficiebantur : quærebanturque Daniel et socii ejus, ut perirent.

14 Tunc Daniel requisivit de lege atque sententia ab Arioch principe militiæ regis, qui egressus fuerat ad interficiendos sapientes Babylonis.

15 Et interrogavit eum, qui a rege potestatem acceperat, quam ob causam tam crudelis sententia a facie regis esset egressa. Cum ergo rem indicasset Arioch Danieli,

16 Daniel ingressus rogavit regem ut tempus daret sibi ad solutionem indicandam regi.

17 Et ingressus est domum suam, Ananiæque et Misaëli et Azariæ, sociis suis, indicavit negotium,

18 ut quærerent misericordiam a facie Dei cæli super sacramento isto, et non perirent Daniel et socii ejus cum ceteris sapientibus Babylonis.

19 Tunc Danieli mysterium per visionem nocte revelatum est : et benedixit Daniel Deum cæli,

20 et locutus ait : Sit nomen Domini benedictum a sæculo et usque in sæculum : quia sapientia et fortitudo ejus sunt.

21 Et ipse mutat tempora, et ætates : transfert regna, atque constituit : dat sapientiam sapientibus, et scientiam intelligentibus disciplinam.

22 Ipse revelat profunda et abscondita, et novit in tenebris constituta : et lux cum eo est.

23 Tibi, Deus patrum nostrorum, confiteor, teque laudo, quia sapientiam et fortitudinem dedisti mihi, et nunc ostendisti mihi quæ rogavimus te, quia sermonem regis aperuisti nobis.

24 Post hæc Daniel ingressus ad Arioch, quem constituerat rex ut perderet sapientes Babylonis, sic ei locutus est : Sapientes Babylonis ne perdas : introduc me in conspectu regis, et solutionem regi narrabo.

25 Tunc Arioch festinus introduxit Danielem ad regem, et dixit ei : Inveni hominem de filiis transmigrationis Juda, qui solutionem regi annuntiet.

26 Respondit rex, et dixit Danieli, cujus nomen erat Baltassar : Putasne vere potes mihi indicare somnium, quod vidi, et interpretationem ejus ?

27 Et respondens Daniel coram rege, ait : Mysterium, quod rex interrogat, sapientes, magi, arioli, et aruspices nequeunt indicare regi :

28 sed est Deus in cælo revelans mysteria, qui indicavit tibi, rex Nabuchodonosor, quæ ventura sunt in novissimis temporibus. Somnium tuum, et visiones capitis tui in cubili tuo hujuscemodi sunt.

29 Tu, rex, cogitare cœpisti in strato tuo, quid esset futurum post hæc : et qui revelat mysteria, ostendit tibi quæ ventura sunt.

30 Mihi quoque non in sapientia, quæ est in me plus quam in cunctis viventibus, sacramentum hoc revelatum est : sed ut interpretatio regi manifesta fieret, et cogitationes mentis tuæ scires.

31 Tu, rex, videbas, et ecce quasi statua una grandis : statua illa magna, et statura sublimis stabat contra te, et intuitus ejus erat terribilis.

32 Hujus statuæ caput ex auro optimo erat, pectus autem et brachia de argento, porro venter et femora ex ære,

33 tibiæ autem ferreæ : pedum quædam pars erat ferrea, quædam autem fictilis.

34 Videbas ita, donec abscissus est lapis de monte sine manibus : et percussit statuam in pedibus ejus ferreis et fictilibus, et comminuit eos.

35 Tunc contrita sunt pariter ferrum, testa, æs, argentum, et aurum, et redacta quasi in favillam æstivæ areæ, quæ rapta sunt vento, nullusque locus inventus est eis : lapis autem, qui percusserat statuam, factus est mons magnus, et implevit universam terram.

36 hoc est somnium. Interpretationem quoque ejus dicemus coram te, rex.

37 Tu rex regum es : et Deus cæli regnum, et fortitudinem, et imperium, et gloriam dedit tibi :

38 et omnia, in quibus habitant filii hominum, et bestiæ agri : volucres quoque cæli dedit in manu tua, et sub ditione tua universa constituit : tu es ergo caput aureum.

39 Et post te consurget regnum aliud minus te argenteum : et regnum tertium aliud æreum, quod imperabit universæ terræ.

40 Et regnum quartum erit velut ferrum : quomodo ferrum comminuit, et domat omnia, sic comminuet, et conteret omnia hæc.

41 Porro quia vidisti pedum, et digitorum partem testæ figuli, et partem ferream, regnum divisum erit : quod tamen de plantario ferri orietur, secundum quod vidisti ferrum mistum testæ ex luto.

42 Et digitos pedum ex parte ferreos, et ex parte fictiles : ex parte regnum erit solidum, et ex parte contritum.

43 Quod autem vidisti ferrum mistum testæ ex luto, commiscebuntur quidem humano semine, sed non adhærebunt sibi, sicut ferrum misceri non potest testæ.

44 In diebus autem regnorum illorum suscitabit Deus cæli regnum, quod in æternum non dissipabitur, et regnum ejus alteri populo non tradetur : comminuet autem, et consumet universa regna hæc, et ipsum stabit in æternum.

45 Secundum quod vidisti, quod de monte abscissus est lapis sine manibus, et comminuit testam, et ferrum, et æs, et argentum, et aurum, Deus magnus ostendit regi quæ ventura sunt postea : et verum est somnium, et fidelis interpretatio ejus.

46 Tunc rex Nabuchodonosor cecidit in faciem suam, et Danielem adoravit, et hostias, et incensum præcepit ut sacrificarent ei.

47 Loquens ergo rex, ait Danieli : Vere Deus vester Deus deorum est, et Dominus regum, et revelans mysteria : quoniam tu potuisti aperire hoc sacramentum.

48 Tunc rex Danielem in sublime extulit, et munera multa et magna dedit ei : et constituit eum principem super omnes provincias Babylonis, et præfectum magistratuum super cunctos sapientes Babylonis.

49 Daniel autem postulavit a rege, et constituit super opera provinciæ Babylonis Sidrach, Misach, et Abdenago : ipse autem Daniel erat in foribus regis.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1326

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1326. ‘Propterea vocavit nomen ejus Babel’: quod significet talem cultum, nempe qualis cultus significatur per ‘Babel’, constat ab illis quae hactenus dicta sunt, nempe cultus in quo interius est amor sui, proinde omne quod spurcum et profanum; amor sui non aliud est quam proprium, quod quam spurcum et profanum sit, constare potest ab illis quae de proprio ostensa sunt prius n. 210, 215; ex 1 philautia, hoc est, amore sui seu proprio profluunt omnia mala, sicut odia, vindictae, crudelitates, adulteria, doli, hypocrises, impietas; quare cum amor sui seu proprium inest cultui, talia mala ei insunt, sed secundum differentiam et gradum quanti et qualis quod ex amore isto; inde omnis profanatio cultus: sed ita se res habet: quantum ex amore sui seu proprio se infert cultui, tantum recedit cultus internus seu tantum fit nullus cultus internus; cultus internus consistit in affectione boni et agnitione veri, at quantum amoris sui seu quantum proprii incedit seu intrat, tantum affectio boni et agnitio veri recedit seu exit; sanctum nusquam potest esse cum profano, sicut non caelum cum inferno, sed discedere unum ab altero debet; talis est status et ordo in regno Domini; haec causa est quod apud tales quorum cultus ‘Babel’ vocatur, non detur cultus internus, sed est quoddam mortuum et quidem cadaverosum interius quod colitur; inde qualis est cultus eorum externus in quo tale, patet;

[2] quod talis cultus sit Babel, constat passim ex Verbo ubi describitur Babel, ut apud Danielem, ubi ‘statua, quam vidit Nebuchadnezzar rex Babelis in somnio, cujus caput aurum, pectus et brachia argentum, venter et femora aes, crura ferrum, pedes partim ferrum partim argilla’ significat quod ex vero cultu demum talis cultus qualis vocatur Babel factus, quare etiam e petra excisus lapis contrivit ferrum, aes, argillam, argentum et aurum, Dan. 2:31, 32, [33], 44, 45: Statua auri, quam erexit Nebuchadnezzar rex Babelis, quam adorarent, nec aliud erat, Dan 3:1 ad fin: similiter quod rex Babelis cum magnatibus, ex vasis auri quae erant ex templo Hierosolymae, biberent vinum, et laudarent deos auri, argenti, aeris, ferri et lapidis, et ideo scriptura in pariete, Dan. 5:1 ad fin: tum quod Darius Medus mandaverit ut adoraretur pro deo, Dan. 6:1 ad fin: ut et bestiae in somnio visae Danieli, 7:1 ad fin:

[3] similiter etiam ‘bestiae et Babel’ apud Johannem in Apocalypsi: quod talis cultus significatus et repraesentatus, constat manifeste non modo apud Danielem et Johannem sed etiam apud Prophetas;

apud Esaiam,

Facies flammarum facies eorum; ... stellae caelorum et sidera eorum non lucent luce sua; obtenebratus est sol in ingressu suo; et luna non splendere facit lucem suam:... cubant ibi 2 ziim, et implentur domus eorum 2 ochim, et habitant ibi filiae noctuae, et satyri saltant ibi, et respondent 2 iim in palatiis ejus, et dracones in aedibus voluptatis, 13:8, 10, 21, 22;

ubi agitur de Babele, et describitur internam cultus talis per ‘facies flammarum’ quae sunt cupiditates, per quod ‘stellae’, quae sunt veritates fidei, ‘non luceant’, per quod ‘sol’, qui est amor sanctus, ‘obtenebretur’, per quod ‘luna’, quae est verum fidei, ‘non splendeat’, per ‘ziim, ochim, filias noctuae, satyros, iim, dracones’, quod sint interiora cultus, nam talia sunt amoris sui seu proprii: quare etiam Babel apud Johannem vocatur ‘mater scortationum et abominationum’, Apoc. 17:5,

et apud eundem,

Habitaculum draconum, et custodia omnis spiritus immundi, et custodia omnis avis immundae et exosae, Apoc. 18:2;

ex quibus patet, cum talia intus, quod non possit esse aliquid boni et veri fidei; et quod in tantum recedant bona affectionis et vera fidei, in quantum illa intrant: vocantur ea quoque ‘sculptilia deorum Babelis’, Esai. 21:9.

[4] Quod sit amor sui seu proprium, quod in cultu seu quod sit cultus sui, constat manifeste apud Esaiam,

Propheta parabolam hanc super regem Babelis:... tu dixisti in corde tuo, Caelos ascendam, supra stellas Dei exaltabo thronum meum, et sedebo in monte conventus, in lateribus septentrionis; ascendam supra excelsa nubis; similis fiam Altissimo; verumtamen ad infernum dejectus eris, 14:4, 13-15;

ubi manifeste quod ‘Babel’ sit qui pro deo vult coli, hoc est, quod sit cultus sui:

apud eundem,

[5] Descende, et sede super pulvere virgo filia Babelis; sede in terra, non thronus, filia Chaldaeorum; ... confisa es in malitia tua, dixisti, Nullus videns me, sapientia tua et scientia tua ea avertit te, dixisti in corde tuo, Ego et non sicut ego praeterea, 47:1, 10:

apud Jeremiam,

Ecce ego contra te mons corrumpens, corrumpens totam terram, et extendam, manum, Meam supra te, et devolvam te de petris, et dabo te in montem combustionis:... si ascenderit Babel in caelos, et si muniverit excelsum roboris sui, a Mecum venient vastatores ei, 51:25, 53;

[6] inde quoque patet quod ‘Babel’ sit cultus sui. Quod nulla iis lux veri sed mera caligo, hoc est, quod non iis verum fidei, describitur apud Jeremiam,

Verbum quod locutus est Jehovah contra Babelem; contra terram Chaldaeorum; ... Ascendet super eam gens a septentrione, haec ponet terram ejus in desolationem, et non erit habitans in ea, ab homine usque ad bestiam se dimovebunt, abibunt, 50:1, 3;

‘septentrio’ pro caligine seu non vero; ‘non homo et non bestia’ pro non bono: videantur plura de Babele infra ad vers. 28 ubi de Chaldaea.

Poznámky pod čarou:

1. Greek = ‘self love’. This appears to be the only occasion on which Swedenborg uses it; it is not a recognized Latin form.

2. These are from Hebrew (tsiyim) = desert-dwellers, ('ohim) = howling creatures, ('iyim) = howlings, the Revised Version (1881-1885) wolves. All these meanings are conjectural, and Swedenborg retains the Hebrew forms.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2466

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2466. Quod in sensu interno significentur illa quae exposita sunt, confirmari potest, et quidem quoad singula verba, sed praeter quod pleraque prius confirmata sint, etiam sunt talia quae laedunt ideas, et castas aures; ex summaria explicatione id constare potest quod per illa describatur origo talis religiosi, quod per ‘Moabum’ et ‘filium Ammonis’ in Verbo significatur; quod quale sit, in sequentibus ubi de Moabo et filio Ammonis, dicetur; quod sit adulteratum bonum et falsificatum verum, constat. Adulterationes boni et falsificationes veri, in Verbo communiter describuntur per adulteria et scortatione ac ita quoque vocantur; causa inde est quod bonum et verum inter se conjugium forment, n. 1904, 1 2173; 2 immo quod vix aliquis crede potest, inde, ut a suo genuino principio, est sanctitas conjugiorum terra, etiam sunt leges conjugiorum de quibus in Verbo:

[2] nam ita habet; caelestia cum spiritualibus, cum e caelo 3 descendunt in sphaera inferiorem, prorsus ibi vertuntur in simile conjugiorum, et hoc ex correspondentia quae est inter spiritualia et naturalia, de qua correspondentia, ex Divina Domini Misericordia, alibi; cum autem illa pervertuntur in sphaera inferiore, ut fit ubi mali genii et mali spiritus sunt, tunc eadem vertuntur in talia qualia adulteriorum et scortationum sunt 4 ; inde est quod contaminationes boni et perversiones veri describantur in Verbo per adulteria et scortationes, ac quod ita quoque appellentur; ut manifeste constare potest ab his locis;

apud Ezechielem,

Scortata es propter nomen tuum; et effudisti scortationes tuas super omnem transeuntem:... sumpsisti de vestibus tuis, et fecisti tibi excelsa variegata, et scortata es super illis:... accepisti vasa ornatus tui ex auro Meo et ex argento Meo, quod dederam tibi, et fecisti tibi imagines masculi, et scortata es cum eis: sumpsisti filios tuos et filias tuas, quas peperisti Mihi, et sacrificasti illos eis. Num parum de scortationibus tuis?... scortata es cum filiis Aegypti vicinis tuis, magnis carne, et multiplicasti scortationem tuam ad irritandum Me; ... Scortata es cum filiis Asshuris, ... et scortata eis 5 , et non saturata: et multiplicasti scortationem tuam, usque ad terram negotiationis, Chaldaeam, et tamen in hoc non satiata es, 16:15-17, 20, 26, 28, 29, seq. ;

ubi de Hierosolyma, per quam ibi significatur Ecclesia perversa quoad vera; quod omnia illa ‘prorsus alia’ significent, quisque videre potest; quod perversum Ecclesiae dicatur ‘scortatio’, patet;

[3] ‘vestes’ ibi sunt vera quae pervertuntur; inde falsa quae coluntur, sunt ‘excelsa variegata, cum quibus scortatio’; quod ‘vestes’ sint vera, videatur n. 1073, et quod ‘excelsa’ sint cultus, n. 796; ‘vasa ornatus ex auro et argento quod dederam’ sunt cognitiones boni et veri a Verbo per quas confirmant falsa, quae cum apparent sicut vera, vocantur ‘imagines masculi, cum quibus scortatio’; quod ‘vasa ornatus ex auro et argento’ sint cognitiones boni et veri, patet a significatione ‘auri’ quod sit bonum, n. 113, 1551, 1552, et ‘argenti’ quod sit verum, n. 1551, 2048; ‘imagines masculi’ quod appareant sicut vera, n. 2046; quod ‘filii et filiae, quas pepererunt et sacrificarunt eis’ sint vera et bona quae perverterunt, patet a significatione ‘filiorum et filiarum’, n. 489-491, 533, 2362; quod ‘scortari cum filiis Aegypti’ sit pervertere illa per scientifica, patet a significatione ‘Aegypti’ quod sit scientificum, n. 1164, 1165, 1186, 1462; ‘scortari cum filiis Asshuris’ quod sit pervertere per ratiocinia, patet a significatione ‘Asshuris’ quod sit ratiocinatio, n. 119, 1186; ‘multiplicare scortationem usque ad terram Chaldaeam’ quod sit usque ad profanationem veri, quae est ‘Chaldaea’, n. 1368; inde liquet qualis sensus internus Verbi est in ipso sensu litterae.

[4] Similiter alibi apud eundem Prophetam,

Duae mulieres, filiae unius matris, scortatae sunt in Aegypto in adolescentia sua scortatae sunt; ... Ohola Samaria, Oholiba Hierosolyma; scortata est Ohola sub Me, et dilexit amasios 6 suos Assyrios propinquos, ... dedit scortationes suas super illos: delectum filiorum Asshuris omnium; ... scortationes suas ex Aegypto non deseruit, nam cum illa concubuerunt in adolescentia ejus.... Oholiba corrupit amorem suum prae illa, et scortatione. ' suas supra scortationes sororis suae, filios Asshuris adamavit; ... addidit 7 ad scortationes suas, et vidit imagines Chaldaeorum, ... adamavit eos ad aspectum oculorum suorum; venerunt ad illam filii Babelis ad concubitum amorum, Ezech. 23:2-5, 7, 8, 11, 12, 14, 16, 17 8 ;

‘Samaria’ est Ecclesia quae in affectione veri, ‘Hierosolyma’ quae in affectione boni, quarum scortationes cum Aegyptiis et filiis Asshuris sunt perversiones boni et veri per scientifica et ratiocinia quibus falsa confirmantur, ut patet a significatione ‘Aegypti’, n. 1164, 1165, 1186, 1462, et ‘Asshuris’, n. 119, 1186; et quod usque ad profanum cultum qui quoad verum est ‘Chaldaea’, n. 1368, et quoad bonum sunt ‘filii Babelis’, n. 1182, 1326:

[5] apud Esaiam,

Et erit a fine septuaginta annorum, visitabit Jehovah Tyrum et redibit ad quaestum meretricium suum, et scortabitur cum omnibus regnis terrae, 23:17;

est venditatio falsi, quae per ‘quaestum meretricium et scortationem Tyri’ significatur; quod ‘Tyrus’ sint cognitiones veri, videatur n. 1201 quod ‘regna’ sint vera cum quibus scortatio, n. 1672:

[6] apud Jeremiam,

Tu scortata es cum sociis multis; et revertere ad Me; tolle oculos tuos ad colles, et vide ubi non constuprata fueris, super viis sedisti eis, sicut Arabs in deserto, et profanasti terram scortationibus tuis, et malitia tua, 3:1, 2;

‘scortari et scortationibus profanare terram’ est pervertere et falsificare vera Ecclesiae;

[7] quod ‘terra’ sit Ecclesia, videatur n. 662, 1066, 1067:

apud eundem,

A voce scortationis suae profanavit terram, moechatacum lapide et ligno, 3:9;

‘moechari cum lapide et ligno’ est pervertere vera et bona cultus externi; quod ‘lapis’ sit tale verum, videatur n. 643, 1298, quod lignum tale bonum 643:

[8] apud eundem,

Propterea quod fecerant stultitiam in Israele, et adulterati sunt cum uxoribus sodalium suorum, et locuti sunt verbum in nomine Meo, falsum, quod non praecepi, 29:23;

[9] ‘adulterari cum uxoribus sodalium’ est docere falsum sicut ab illis:

apud eundem,

In prophetis Hierosolymae vidi turpitudinem, adulterando et eundo in falso, 23:14;

ubi ‘adulterari’ spectat bonum quod contaminatur, ‘ire in falso’ spectat verum quod pervertitur:

apud eundem,

Adulteria tua, et hinnitus tui, foeditas scortationis tuae super collibus, in agro, vidi abominationes tuas; vae tibi Hierosolyma, non mundaris posthac, quousque adhuc, 13:27:

[10] apud Hoscheam,

Scortatio, et vinum, et mustum occupavit cor; populus Meus lignum interrogat, et baculus ejus indicabit id, quia spiritus scortationis seduxit; et scortati sunt de sub deo suo; super verticibus montium sacrificant, et super collibus suffiunt, sub quercu, 9 populo et robore, propterea scortantur filiae vestrae, et nurus vestrae adulterantur. Nonne visitavero super filias vestras quia scortantur, et super nurus vestras quia adulterantur, quia hi cum scortis dividunt, et cum prostibulis sacrificant? 4:11-14;

quid singula haec in sensu interno significant, constare potest a significatione ‘vini’ quod sit falsum, ‘musti’ quod sit malum inde, ‘ligni quod interrogatur’ quod sit bonum jucundi alicujus cupiditatis, ‘baculi qui indicabit’ quod sit potentia imaginaria sui intellectus, tum ‘montium et collium’ quod sint amores sui et mundi, ‘quercus, populi 10 et roboris’ quod sint totidem crassae, quibus fidunt, perceptiones inde 11 , ‘filiarum et nuruum’ quod sint affectiones tales; inde patet quid per ‘scortationes, adulteria, et prostibula’ ibi significantur:

[11] apud eundem,

Israel scortatus es super Deo tuo, dilexisti quaestum meretricium super omnibus areis frumenti, 9:1;

‘quaestus meretricius’ pro venditatione falsi:

apud Mosen,

Ne pangas foedus habitatori terrae, et scortentur post deos eorum, ac sacrificent diis eorum, et vocet te, et comedas de sacrificiis ejus, et accipias de filiabus ejus filiis tuis, et scortentur filiae ejus post deos eorum, et scortari faciant filios tuos post deos eorum 12 , Exod. 34:15, 16:

apud eundem,

Exscindam omnes scortantes post eum, scortando post Molechum, e medio populi eorum: et anima, quae respicit ad pythones et ad hariolos, ad scortandum post eos, dabo facies Meas contra animam hanc, et exscindam eum e medio populi ejus, Lev. 20:5, 6:

apud eundem,

Filii vestri erunt pascentes in deserto quadraginta annis, e portabunt scortationes vestras; usque ad consumi corpora vestra in deserto, Num. 14:33:

apud eundem,

Recordemini omnium praeceptorum Jehovae, et faciatis ea, et non pervestigetis post cor vestrum, et post oculos vestros, post quos vos scortamini, Num. 15:39:

[12] adhuc manifestius apud Johannem, Unus angelus dixit, Veni, monstrabo tibi judicium meretricis magnae sedentis super aquis multis, cum qua scortati sunt reges terrae, et inebriati sunt vino scortationis ejus inhabitantes terram, Apoc. 17:1, 2;

‘meretrix magna’ pro iis qui in profano cultu sunt; ‘aquae multae super quas sedet’ sunt cognitiones, n. 28, 739; ‘reges terrae qui cum ea scortati’ sunt vera Ecclesiae, n. 1672, 2015, 2069; ‘vinum quo inebriati’ est falsum, n. 1071, 1072; quia ‘vinum et inebriatio’ illa significant, de filiabus Loti dicitur, quod ‘propinaverint patri suo vinum’, vers. 32, 33, 35:

[13] apud eundem,

Babylon ex vino furoris scortationis suae potavit omnes gentes, et reges terrae cum ea scortati sunt, Apoc. 18:3;

‘Babylon seu Babel’ pro cultu cujus externa apparent sancta, sed interiora sunt profana, n. 1182, 1295, 1326; ‘gentes quas potat’ sunt bona quae profanantur, n. 1259, 1260, 1416, 1849, ‘reges qui 13 cum ea scortati’ sunt vera 14 , n. 1672, 2015, 2069:

apud eundem,

Vera et justa judicia Domini Dei, quia judicavit meretricem magnam, quae corrupit terram scortatione sua, Apoc. 19:2;

‘terra’ pro Ecclesia, n. 566, 662, 1066, 1067, 2117, 2118.

[14] Quia ‘scortationes’ talia significabant, ac ‘filiae’ affectiones, ideo tam severe prohibitum erat, ut filia sacerdotis scortaretur, de qua ita apud Mosen,

Filia viri sacerdotis, quod coeperit ad scortandum, patrem ea profanans, igne comburetur, Lev. 21:9:

tum quod non inferrent quaestum meretricium... in domum Jehovae, quia abominatio, Deut. 23:19; et ideo talis processus inquisitorius de uxore, de qua vir suspicionem adulterii captavit, Num. 5:12-31, in quo omnia et singula se referunt ad adulterationes boni. Praeterea adulteriorum et scortationum plura sunt genera et 15 adhuc plures species, de quibus in Verbo; hoc genus quod describitur per concubitum filiarum Loti cum patre, est quod vocatur ‘Moabus et filius Ammonis’, de qua mox sequitur.

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The Manuscript inserts et quod sit ipsum conjugium caeleste, .

3. The Manuscript has caelestia et spiritualia, quae in caelo, cum.

4. The Manuscript places this after qualia.

5. In n 10648 scortata es cum eis.

6. The Manuscript inserts super.

7. addit in the Manuscript and in the First Latin Edition.

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

9. The Manuscript inserts et.

10. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.

11. The Manuscript has exclusa ex suis perceptionibus exclusa ex is deleted and crassae quibus fidunt written above suis; perceptionibus is unaltered.

12. In 10652 Swedenborg has earum, which matches the Hebrew.

13. The Manuscript inserts terrae.

14. The Manuscript has quae pervertuntur.

15. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.