278. (Vers. 7) "Et Animal primum simile leoni." - Quod significet apparentiam in ultimis quoad potentiam et effectum Divini Veri procedentis a Domino, constat ex significatione "leonis", quod sit Divinum Verum procedens a Domino quoad potentiam et effectum (de qua sequitur); quod sit apparentia in ultimis, est quia cherubi visi sunt sicut Animalia, et primum hoc simile leoni; in ultimis dicitur, quia apparentia illa erat coram Johanne cum in spiritu erat, et is vidit omnia in ultimis, ubi Divina caelestia et spiritualia repraesentantur vario modo, nunc per hortos et paradisos, nunc per palatia et templa, nunc per fluvios et aquas, nunc per animalia varii generis, ut per leones, camelos, equos, boves, juvencos, oves, agnos, columbas, aquilas, et per plura. Similia visa sunt prophetis per quos Verbum conscriptum est, ob causam ut Verbum in suis ultimis, , quae sunt quae continentur in sensu litterae ejus, ex talibus quae sunt in mundo, quae repraesentationes et correspondentiae caelestium et spiritualium essent, consisteret, et sic serviret sensui spirituali pro basi et fundamento. Ob illam causam etiam cherubi (per quos significatur custodia et providentia Domini ne caeli superiores adeantur nisi quam a bono amoris et charitatis) visi sunt Johanni, et quoque Ezechieli, quoad facies ut Animalia.

(b.) Quoniam Dominus est qui custodit et providet, et hoc per Divinum Verum et per Divinum Bonum, ita per Divinam suam sapientiam et intelligentiam, ideo visa sunt quatuor Animalia, quae erant similia leoni, vitulo, homini, et aquilae; sic enim per leonem repraesentatum est Divinum Verum quoad potentiam, per vitulum Divinum Bonum quoad tutelam, per hominem Divina sapientia, et per aquilam Divina intelligentia: Divina Domini providentia quoad custodiam caelorum superiorum, ne adeantur nisi a bono amoris et charitatis, includit illa quatuor.

[2] Quod "leo" significet Divinum Verum procedens a Domino quoad potentiam, constat a locis in Verbo ubi nominatur, ut ex sequentibus:

- Apud Mosen,

"Catulus leonis Jehudah; a praeda ascendisti, fili mi; curvavit se, cubuit.... sicut leo Vetus; quis excitabit eum?" (Genesis 49:9);

per "Jehudam" hic significatur caeleste regnum Domini, ubi omnes sunt in potentia a Domino per Divinum Verum; potentia illa intelligitur per "catulum leonis" et per "veterem leonem"; per "praedam" ex qua ascendit, significatur dissipatio falsorum et malorum; per "curvare se" significatur in potentiam se mittere; per "cubare" significatur quod in securo sit ab omni falso et malo, quare dicitur, "Quis excitabit eum?" (Quod per "Jehudam "in verbo significetur regnum caeleste Domini, videatur n. 3654, 3881, 5603, 5782, 6363:

quod per "praedam", ubi de illo regno ac de Domino, significetur dissipatio falsorum et malorum, ac ereptio et liberatio ab inferno, n. 6368, 6442; quod per "curvare se", cum de leone, significetur mittere se in potentiam, n. 6369; quod per "cubare" significetur status securitatis et tranquillitatis, n. 3696.)

[3] Apud eundem,

"Hoc tempore dicetur Jacobo et Israeli, Quid fecerit Deus? En populus sicut vetus leo surgit, et sicut leo juvenis effert se; non requiescet donec comederit rapinam" (Numeri 23:23, 24);

et apud eundem,

"Incurvat se, cubat.... sicut leo Vetus, quis excitabit eum? Benedicentes tibi benedictus, maledicentes tibi maledictus" (Numeri 24:9);

hic de "Jacobo et Israele", per quos significatur regnum spirituale Domini; potentia illorum describitur per "leonem veterem" et "juvenem", qui surgit, effert se, et incurvat se; dissipatio falsorum et malorum significatur per "comedere rapinam"; et status securitatis et tranquillitatis per "cubare, quis excitabit eum?" (Quod per "Jacobum et Israelem" in Verbo intelligatur regnum spirituale Domini, videatur n. 4286, 4570, 5973, ¹ 6426, 8805, 9340. Quid regnum caeleste Domini, et quid regnum spirituale Ipsius, videatur in opere De Caelo et Inferno 20-28.) Quod "incurvare se" sit in potentiam se mittere, quod "praeda" et "rapina" sit dissipatio falsorum et malorum, et quod "cubare" sit status securitatis et tranquillitatis, cum illa de leone, videatur mox supra.

[4] Apud Nahum,

"Ubi est habitaculum leonum, et pascuum leonum juvenum? ubi ambulavit leo, vetus leo, catulus leonis, nec terrens?" (2:12 [B.A. 11);)

per "leones" etiam hic significantur qui in potentia sunt per Divinum Verum; per "habitaculum" eorum significatur ubi tales in ecclesia; per "pascuum" eorum significantur cognitiones veri et boni; per "ambulavit nec terrens" significatur status securitatis eorum a falsis et malis.

[5] Apud Micham,

"Erunt reliquiae Jacobi in medio populorum multorum, sicut ros a cum Jehovah, sicut guttae super herba, .... sicut leo inter bestias silvae, sicut leo juvenis inter greges ovium, qui si transiverit, conculcabit et disperget, ut non eripiens; exaltabitur manus tua super hostes tuos, et omnes inimici tui exscindentur" ([B.A. 7-9]);

per "reliquias Jacobi" significantur vera et bona ecclesiae; per "rorem a Jehovah" significatur verum spirituale; per "guttam super herba", verum naturale; per "leonem inter bestias silvae" et per "leonem juvenem inter greges ovium", ac per "conculcare et dispergere ut non eripiens", significatur potentia super mala et falsa; quia haec significantur, ideo dicitur, "Exaltabitur manus tua super hostes tuos et omnes inimici tui exscindentur", per "hostes" enim significantur mala, et per "inimicos" falsa (videatur n. 2851, 8289, 9314, 10481).

[6] Apud Esaiam,

"Dixit Dominus, Abi constitue speculatorem, qui spectet et nuntiet: et vidit currum, par equitum, currum asini, currum cameli, et auscultavit auscultationem:.... clamavit leo super specula; Domine, ego stans jugiter interdiu, et super custodia mea ego constitutus omnibus noctibus;.... cecidit, cecidit, Babel" (21:6-9);

agitur ibi de adventu Domini, et de nova ecclesia tunc; per "leonem super specula", significatur custodia et providentia Domini; quare dicitur, "Ego stans jugiter interdiu, et super custodia mea ego constitutus omnibus noctibus"; per "currum" et per "par equitum", significatur doctrina veri ex Verbo; et per "auscultare auscultationem" vita secundum illam.

(Quod "currus" significet doctrinam veri, videatur n. 2761, 2762, 5321, 8029, 8215; quod "eques" significet Verbum quoad intellectum, n. 2761, 6401, 6534, 7024, 8146, 8148.)

[7] Apud eundem,

"Quemadmodum rugit leo et juvenis leo super rapina sua, ² cum occurrit contra illum plenitudo pastorum, sic descendet Jehovah ad militandum super monte Zionis et super colle ejus" (31:4);

hic Jehovah comparatur "leoni rugienti", quia per "leonem" significatur potentia educendi ab inferno seu a malis, et per "rugire" defensio contra mala et falsa; quare dicitur, "Sic descendet Jehovah Zebaoth ad militandum super monte Zionis et super colle ejus"; "mons Zionis et collis ejus" est ecclesia caelestis et ecclesia spiritualis; "rapina" super qua rugit leo et juvenis leo, significat liberationem a malis quae ab inferno.

[8] Simile per "rugire", cum de leone, significatur apud Hoscheam,

"Non revertar ad perdendum Ephraimum, .... post Jehovam ibunt, sicut leo rugit" (11 [9,] 10):

apud Amos,

"Leo rugiit, quis non timeat? Dominus Jehovih locutus est, quis non prophetet?" (3:8):

in Apocalypsi,

"Angelus clamavit voce magna, et sicut leo ³ rugit" (10:3):

et apud Davidem,

"Leones rugientes ad praedam, et ad quaerendum a Deo cibum suum; oritur sol, colliguntur, et in habitaculis suis recubant" (Psalmuss 104:21, 22);

describitur per haec apud Davidem status angelorum caeli, quando non in statu intensi amoris et inde sapientiae sunt, et quando in illo redeunt; prior status describitur per "Leones rugientes ad praedam et ad quaerendum a Deo cibum"; posterior status per "Oritur sol, colliguntur, et in habitaculis suis recubant"; per "leones" intelliguntur angeli caeli, per "rugire" desiderium, per "praedam" et "cibum" bonum quod est amoris et verum quod est sapientiae, per "oriri solem" Dominus quoad amorem et inde sapientiam, per "colligi" redire in statum caelestem, et per "recubare in habitaculis suis" status tranquillitatis et pacis. (De binis illis statibus angelorum caeli, videatur in opere De Caelo et Inferno 154-161.)

[9] Quia Jehovah comparatur leoni ex Divino Vero quoad potentiam, ideo Dominus vocatur "Leo" in Apocalypsi,

"Ecce vicit Leo, qui est ex tribu Jehudae, Radix Davidis" (5:5):

et quia omnis potentia est ex Domino per Divinum Verum, ideo hoc quoque significatur per "leonem", ut apud Mosen,

"Gadi dixit, Benedictus qui latitudinem dedit Gadi; sicut leo habitat, rapit brachium, etiam verticem" (Deuteronomius 33:20);

per "Gadem" significatur in supremo sensu omnipotentia, et inde in sensu repraesentativo potentia quae est veri (videatur 3934, 3935); inde dicitur, "Benedictus qui latitudinem dedit Gadi", per "latitudinem" enim significatur verum (n. 1613, 3433, 3434, 4482, 9487, 10179; quod omnis potentia sit ex Divino Vero, videatur in opere De Caelo et Inferno, in articulo De Potentia Angelorum Caeli, n. 228-233).

[10] Quoniam per "leonem" significatur potentia, ideo in lamentatione Davidis super Saule et Jonathane, dicitur,

"Saul et Jonathan amabiles prae aquilis veloces fuerunt, prae leonibus validi" (2 Samuelis 1:23);

per "Saulem" ibi ut regem et per "Jonathanem" ut filium regis intelligitur verum tutans ecclesiam, nam agitur ibi de doctrina veri et boni, inscripsit enim lamentationem illam "Ad docendum filios Jehudae arcum" (vers. 18 ibi); per "arcum" significatur illa doctrina (videatur n. 2686, 2709, 6422 ⁴ ).

[11] Quoniam per reges Jehudae et Israelis repraesentabatur Dominus quoad Divinum Verum, et per thronum repraesentabatur judicium quod fit ex Divino Vero, ac per leones repraesentabatur potentia, custodia et tutela contra falsa et mala, ideo juxta duas manus throni a Salamone aedificati erant duo leones, et duodecim leones super sex gradibus hinc inde ( ⁵ 1 Reg. 10:18-20). Ex his constare potest quid per "leones", cum de Domino, caelo et ecclesia agitur in Verbo, significatur. Per "leones" etiam in Verbo significatur potentia falsi ex malo, per quod destruitur et vastatur ecclesia:

- Ut apud Jeremiam,

"Contra ⁶ eum rugiunt leones juvenes, edunt vocem suam, redigunt terram in vastitatem" (2:25):

et apud Esaiam,

Gens "cujus tela acuta, et omnes arcus ejus tensi, ungulae equorum ejus sicut rupes reputantur;.... rugitus illi sicut leonis, rugit sicut leo juvenis, et fremit et apprehendit praedam" (5:28, 29).

Praeter multis aliis in locis (Ut Esaias 11:6; 35:9; Jeremias 4:7; 5:6; ⁷ 12:8; cap. 50:17; 51:38; Ezechiel 19:3, 5, 6; Hoschea 13:7, 8; Joel 1:6, 7; Psalmuss 17:12; Psalmuss 22:14 [B.A. 13); Psalmuss 57:5 [B.A. 4); Psalm. 58:7 ⁸ [B.A. 6); Psalmuss 91:13).

Poznámky pod čarou:

4592. ‘Et pater illius vocavit illum Benjamin’: quod significet quale spirituale caelestis, constat ex repraesentatione ‘Benjaminis’ quod sit spirituale caelestis; quid hoc sit, explicatum est supra n. 4585, quod nempe sit intermedium quod est inter spirituale et caeleste, seu inter hominem spiritualem et caelestem; Benjamin in lingua originali significat filium dextrae, et per ‘filium dextrae’ significatur spirituale verum quod a caelesti bono, et inde potentia, bono enim est potentia per verum, n. 3563; ‘filius’ est verum, n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373, et ‘manus’ potentia, n. 878, 3091, 3563; inde ‘dextra’ est summa potentia; ex eo patet quid significat ‘sedere ad dextram Dei’, quod nempe sit status potentiae ex vero quod a bono, n. 3387; quod cum praedicatur de Domino, est omnipotentia, et quoque Divinum Verum quod procedit a Divino Bono Domini, ut Ps. 110:1; Matth 22:42

[KJV 44]; 26:63, 64; Marcus 14:61, 62; 16:19; Luc. 22:69;

et quia est Divina potentia, hoc est, omnipotentia, ideo ibi dicitur ‘ad dextram potentiae’ seu ‘virtutis Dei’.

[2] Quid ‘Benjamin’ in genuino sensu significat, inde patet quod nempe verum spirituale quod a caelesti bono, quod est ‘Josephus’; ambo itaque simul sunt id intermedium quod est inter hominem spiritualem et hominem caelestem, ut supra n. 4585 dictum; sed hoc bonum et hoc verum distincta sunt a caelesti quod repraesentatur per ‘Jehudam’, et a spirituali quod repraesentatur per ‘Israelem’, illud enim est superius seu interius, et hoc est inferius seu exterius, nam sunt, ut dictum, intermedium: sed ideam illius boni quod repraesentatur per ‘Josephum’, et illius veri quod per ‘Benjaminem’, non aliquis habere potest quam qui illustratus est a luce caeli; angeli de illis ¹ claram habent, quia eorum ideae cogitationis omnes sunt a luce caeli quae a Domino, in qua indefinita vident et percipiunt quae homo nusquam comprehendere potest, minus effari; illustrationi sit hoc:

[3] omnes homines quotcumque sunt, nascuntur naturales cum potentia ut fieri possint vel caelestes vel spirituales, Dominus autem solus natus est spiritualis caelestis, et quia ita, natus est in Bethlehem ubi terminus terrae Benjaminis; per ‘Bethlehem’ enim significatur spirituale caelestis, et per ‘Benjaminem’ repraesentatur spirituale caelestis; quod solus natus spiritualis caelestis, est quia Divinum in Ipso fuit; haec nusquam aliquis qui non est in luce caeli, comprehendere potest, qui enim in luce mundi est et ex illa perceptionem habet, vix scit quid verum et quid bonum, minus quid ascendere ad interiora veri et boni ² per gradus, ita nequaquam aliquid de innumerabilibus eorum in unoquovis gradu quae coram ³ angelis in luce sicut meridiana patent; inde patet ⁴ qualis sapientia est angelorum respective ad homines.

[4] Sunt sex nomina quae in propheticis ubi agitur de Ecclesia, frequenter occurrunt, nempe Jehudah, Josephus, Benjamin, Ephraim, Israel, et Jacob; qui non scit quid boni et veri Ecclesiae per unumquemvis in sensu interno intelligitur, nequaquam scire potest aliquid ex arcanis Divinis Verbi ibi, nec scire potest quid Ecclesiae intelligitur nisi sciat quid caeleste quod est ‘Jehudah’,

quid caeleste spiritualis quod est ‘Josephus’, quid spirituale caelestis quod est ‘Benjamin’, quid intellectuale Ecclesiae quod est ‘Ephraim’, quid spirituale internum quod est ‘Israel’, et quid spirituale externum quod est ‘Jacob’.

[5] Quod in specie ‘Benjaminem’ attinet, quia is repraesentat spirituale caelestis, et ‘Josephus’ caeleste spiritualis, et sic uterque simul intermedium inter caelestem et spiritualem hominem, et inde quia conjunctissimi, ideo quoque ⁵ conjunctio illorum in historicis de Josepho describitur per haec, quod ⁶

Josephus dixerit ad fratres suos, quod fratrem minimum adducerent, ne moriantur, Gen. 42:20:

cum redirent cum Benjamine, et Josephus viderit Benjaminem fratrem suum ⁷ , quod dixerit, Num hic frater vester minimus est [de quo dixistis ad me], et dixit, Deus propitius esto tibi, fili mi; et festinavit Josephus, quia commota sunt viscera ejus erga fratrem suum, et quaesivit flere, et ideo intravit in conclave, et flevit ibi, Gen. 43:29, 30

Quod multiplicaret portionem Benjaminis prae portione omnium quintuplum, Gen. 43:34: postquam aperuit se fratribus, Quod ceciderit super colla Benjaminis fratris sui et fleret, et Benjamin fleret super collis ejus, Gen. 14:14:

Quod dederit omnibus mutatorias vestes, Benjamini vero trecentos argenti, et quinque mutatorias vestes, Gen. xlv

22;

[6] ex illis patet ⁸ quod Josephus et Benjamin conjunctissimi fuerint, non quia ⁹ ex una matre, sed quia ⁹ per illos repraesentatur conjunctio spiritualis quae est inter bonum quod ‘Josephus’ et verum quod ‘Benjamin’, et quia utrumque est intermedium inter caelestem et spiritualem hominem, ideo Josephus ¹⁰ non ¹¹ cum fratribus suis nec cum patre suo conjungi potuit nisi per Benjaminem, absque enim intermedio non datur conjunctio; haec causa fuit ¹² quod Josephus non prius se revelaverit.

[7] Praeterea etiam alibi per Benjaminem in Verbo imprimis prophetico, significatur spirituale verum quod est Ecclesiae; ut in prophetico Mosis de filiis Israelis, Benjamini dixit, Dilectus Jehovae, habitabit confidenter super illum, obtegens super illum omni die, et inter humeros illius habitabit, Deut. 33:12;

‘dilectus Jehovae’ est verum spirituale quod ex caelesti bono;

hoc bonum apud id verum praedicatur ‘habitare confidenter’, id ¹³ ‘obtegere toto die’, ut et ‘inter humeros ejus habitare’;

humeri enim in sensu interno sunt omne potentiae, n. 1085, et omne potentiae bono est per verum, n. 3563:

[8] apud Jeremiam,

Fugite filii Benjaminis e medio Hierosolymae, et in clangendo clangite buccina, et super domum vineae tollite propheticum, quia malum prospicit e septentrione, et confractio magna, 6:1;

‘filii Benjaminis’ pro vero spirituali ex caelesti; ‘Hierosolyma’ pro Ecclesia spirituali, etiam ‘domus vineae’ seu Beth Kerem; ‘malum e septentrione’ pro ex hominis sensuali et inde scientifico:

apud eundem,

Fiet, ... si sanctificatis diem sabbati, ... intrabunt ex urbibus Jehudae, et ex circuitibus Hierosolymae, et e terra Benjaminis, et ex planitie, et ex monte, et ex meridie, offerentes holocaustum et sacrificium, et minham, et tus, et offerentes eucharisticum, domum Jehovae, 17:24, 26:

[9] et alibi apud eundem,

In urbibus montis, in urbibus planitiei, [et] in urbibus meridiei, et in terra Benjaminis, et in circuitibus Hierosolymae, et in urbibus Jehudae, adhuc transibunt greges juxta manus numerantis, 33:13;

ibi ‘terra Benjaminis’ etiam pro spirituali vero quod est Ecclesiae; omnia enim quae sunt Ecclesiae a ¹⁴ primo gradu ad ultimum significantur per ‘urbes Jehudae, circuitus Hierosolymae, terram Benjaminis, planitiem, montem et meridiem’:

[10] apud Hoscheam,

Clangite buccina in Gibeah, tuba in Ramah, vociferamini Bethaven, post te Benjamin, Ephraim in solitudines erit, in die conceptionis, 5:8, 9;

‘Gibeah, Ramah et Bethaven’ pro illis quae sunt veri spiritualis a caelesti quod est ‘Benjamin’, Gibeah enim erat Benjaminis, Jud. 19:14, etiam Ramah, Jos. 18:25, ut et Bethaven, Jos. 18:12; ‘clangere buccina et tuba ac vociferari’ pro annuntiare quod intellectuale Ecclesiae, quod est ‘Ephraim’, desolatum sit:

[11] apud Obadiam, Fiet domus Jacobi ignis, et domus Josephi flamma, domus Esavi in stipulam, ... et hereditabunt meridionales montem Esavi, et qui in planitie Philistaeos, et hereditabunt agrum Ephraimi, et agrum Samariae, et Benjamin Gileadem, vers. 18, 19; quod nomina significent res, hic ut alibi manifeste patet, nam nisi sciatur quid significant ‘domus Jacobi, domus Josephi, domus Esavi, mons Esavi, Philistaei, ager Ephraimi, ager Samariae, Benjamin et Gilead’, et praeterea quid ‘meridionales, domus, planities, mons ager’, nusquam aliquid ibi comprehendetur, quae historice dicta sunt ibi, nec facta sunt; sed qui novit quid singula involvunt, inibi arcana caelestia comperiet; est ibi etiam ‘Benjamin’ spirituale ex caelesti:

[12] similiter haec apud Zachariam,

Jehovah erit in regem super totam terram, in die illo erit Jehovah unus, et nomen Ipsius unum; circum erit tota terra sicut planities a Gibea usque ad Rimmonem, ... et habitabit sub se, inde a porta Benjaminis usque ad locum portae primae, usque ad portam angulorum, et turrim Hananeel, usque ad torcularia regis, 14:9, 10:

similiter apud Davidem,

Pastor adverte aurem, Qui ducit sicut gregem Josephum, Qui sedes super cherubim, coram Ephraim, et Benjamine, et Menashe, excita potentiam Tuam, et ito in salutem nobis, Ps.

80:2, 3 [KJV 1, 2]

similiter in prophetico Deborae et Baraki, Jehovah dominabitur mihi inter fortes, ex Ephraimo quorum radix in Amalek, post te Benjamin in populis tuis, ex Machir descendent legislatores, et ex Zebulun trahentes sceptrum scribae, Jud. 5:13, 14:

[13] apud Johannem, Audivi numerum obsignatorum centum quadraginta quatuor millia obsignati ex omni tribu Israelis; ... ex tribu Zebulun duodecim millia obsignati, ex tribu Josephi duodecim millia obsignati, ex tribu Benjaminis duodecim millia obsignati, Apoc. 7:4, 8;

ibi per ‘tribus Israelis’ significantur illi qui in bonis et veris sunt, et inde in regno Domini; ‘tribus’ enim et ‘duodecim’ seu ¹⁵ quod idem ‘duodecim millia’ sunt omnia amoris et fidei, seu omnia boni et veri, n. 577, 2089, 2129, 2130, 3272, 3858, 3913, 3926, 3939, 4060; haec in quatuor classes ibi partita sunt, quarum ultima est duodecim millia obsignati ex Zebulone, et ex Josepho, et ex Benjamine, quia per ‘Zebulonis tribum’ significatur conjugium caeleste, n. 3960, 3961, in quo est caelum, ita in quo omnia; ‘Josephus’ ibi est caeleste spiritualis seu bonum veri, et ‘Benjamin’ est verum illius boni seu spirituale caelestis'; hoc conjugiale est in caelo, inde est quod illi ultimo nominentur.

[14] Quia per ‘Benjaminem’ spirituale caelestis Ecclesiae, seu verum boni, quod est intermedium inter bonum caeleste et verum spirituale, repraesentaretur, ideo cessit Hierosolyma filiis Benjaminis in hereditatem, Hierosolyma enim antequam Zion ibi aedificata, significabat Ecclesiam in genere; quod Hierosolyma cesserit Benjamini, videatur Jos. 18:28, et Jud. 1:21.

Poznámky pod čarou: