Bible

 

Matthew 7

Studie

   

1 μη κρινετε ινα μη κριθητε

2 εν ω γαρ κριματι κρινετε κριθησεσθε και εν ω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν

3 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε εν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεις

4 η πως ερεις τω αδελφω σου αφες εκβαλω το καρφος εκ του οφθαλμου σου και ιδου η δοκος εν τω οφθαλμω σου

5 υποκριτα εκβαλε πρωτον εκ του οφθαλμου σου την δοκον και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφου σου

6 μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαριτας υμων εμπροσθεν των χοιρων μηποτε καταπατησουσιν αυτους εν τοις ποσιν αυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας

7 αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν

8 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται

9 η τις εστιν εξ υμων ανθρωπος ον αιτησει ο υιος αυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω

10 η και ιχθυν αιτησει μη οφιν επιδωσει αυτω

11 ει ουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις δωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτον

12 παντα ουν οσα εαν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται

13 εισελθατε δια της στενης πυλης οτι πλατεια [η πυλη] και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης

14 οτι στενη [η πυλη] και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην

15 προσεχετε απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμας εν ενδυμασιν προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες

16 απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους μητι συλλεγουσιν απο ακανθων σταφυλας η απο τριβολων συκα

17 ουτως παν δενδρον αγαθον καρπους καλους ποιει το δε σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει

18 ου δυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους ενεγκειν ουδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ενεγκειν

19 παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται

20 αραγε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους

21 ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν τοις ουρανοις

22 πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σω ονοματι επροφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομεν και τω σω ονοματι δυναμεις πολλας εποιησαμεν

23 και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν

24 πας ουν οστις ακουει μου τους λογους τουτους και ποιει αυτους ομοιωθησεται ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την πετραν

25 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεπεσαν τη οικια εκεινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν

26 και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την αμμον

27 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεκοψαν τη οικια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαλη

28 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους εξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου

29 ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις αυτων

   

Ze Swedenborgových děl

 

Scriptural Confirmations # 69

  
/ 101  
  

69. LAW AND WORKS.

1. Everyone will be judged according to works (Romans 2:5-10, 12). See Judgment.

As many as have sinned without the law shall perish without the law; and as many as have sinned in the law shall be judged by the law. For not the hearers of the law shall be justified by God, but the doers of the law shall be justified (Romans 2:12, 13).

The nations, which have not the law, do by nature the things of the law; these are the law unto themselves; which show the work of the law written in their hearts, their conscience bears witness for them (Romans 2:14, 15).

By the deeds of the law there shall no flesh be justified before God (Romans 3:20). The reason why all are sinners is given in the preceding verse.

Boasting is excluded. By what law? of works? Nay: but by the law of faith. Therefore we conclude that a man is justified by faith without the deeds of the law. Do we then make void the law through faith? Not so, but we establish the law (Romans 3:27-28, 31).

If Abraham was justified by works, he hath glory, and not from God. The Scripture saith, Abraham believed in God, and it was imputed to him for justice. Now to him that worketh, the reward is not imputed of grace but of debt. But to him that worketh not but believeth, on him that justifies the ungodly, faith is imputed for justice. David says, Happy is the man to whom God imputeth justice without works: Happy are they whose iniquities are remitted, and whose sins are hidden; happy is the man to whom the Lord imputeth not sin (Romans 4:2-9, 13, 22).

How we are to understand that we are not under the law, but under grace (Romans 6). See Regeneration.

The law has revealed what sin and lust are (Romans 7:7-11, 13 seq.).

The law is spiritual, man is carnal. Not what I wish I do, but what I hate, that I do. I see another law in my members which wars against the law of my mind; I consent to the law of God according to the internal man. For with my mind I serve the law of God; but with the flesh the law of sin (Romans 7:14-25).

If by grace, then it is no more of works, since grace is no more grace; but if it be of works, then it is no more grace, since work is no more work (Romans 11:6).

Charity is the fulfilling of the law (Romans 13:8-10). See Charity.

He that soweth sparingly shall reap also sparingly: but he that soweth with blessings shall also reap with blessings (2 Corinthians 4:6).

  
/ 101  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.