Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Γένεση 11

Studie

   

1 Και ητο πασα η γη μιας γλωσσης και μιας φωνης.

2 Και οτε εκινησαν απο της ανατολης, ευρον πεδιαδα εν τη γη Σεννααρ· και κατωκησαν εκει.

3 Και ειπεν ο εις προς τον αλλον, Ελθετε, ας καμωμεν πλινθους, και ας ψησωμεν αυτας εν πυρι· και εχρησιμευσεν εις αυτους η μεν πλινθος αντι πετρας, η δε ασφαλτος εχρησιμευσεν εις αυτους αντι πηλου.

4 Και ειπον, Ελθετε, ας οικοδομησωμεν εις εαυτους πολιν και πυργον, του οποιου η κορυφη να φθανη εως του ουρανου· και ας αποκτησωμεν εις εαυτους ονομα, μηπως διασπαρωμεν επι του προσωπου πασης της γης.

5 Κατεβη δε ο Κυριος δια να ιδη την πολιν και τον πυργον, τον οποιον ωκοδομησαν οι υιοι των ανθρωπων.

6 Και ειπεν ο Κυριος, Ιδου, εις λαος, και παντες εχουσι μιαν γλωσσαν, και ηρχισαν να καμνωσι τουτο· και τωρα δεν θελει εμποδισθη εις αυτους παν ο, τι σκοπευουσι να καμωσιν·

7 ελθετε, ας καταβωμεν και ας συγχυσωμεν εκει την γλωσσαν αυτων, δια να μη εννοη ο εις του αλλου την γλωσσαν.

8 Και διεσκορπισεν αυτους ο Κυριος εκειθεν επι του προσωπου πασης της γης· και επαυσαν να οικοδομωσι την πολιν.

9 Δια τουτο ωνομασθη το ονομα αυτης Βαβελ· διοτι εκει συνεχεεν ο Κυριος την γλωσσαν πασης της γης· και εκειθεν διεσκορπισεν αυτους ο Κυριος επι το προσωπον πασης της γης.

10 Αυτη ειναι η γενεαλογια του Σημ. Ο Σημ ητο ετων εκατον, οτε εγεννησε τον Αρφαξαδ δυο ετη μετα τον κατακλυσμον·

11 και εζησεν ο Σημ, αφου εγεννησε τον Αρφαξαδ, πεντακοσια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

12 Και ο Αρφαξαδ εζησε τριακοντα πεντε ετη, και εγεννησε τον Σαλα·

13 και εζησεν ο Αρφαξαδ, αφου εγεννησε τον Σαλα, τετρακοσια τρια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

14 Και ο Σαλα εζησε τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Εβερ·

15 και εζησεν ο Σαλα, αφου εγεννησε τον Εβερ, τετρακοσια τρια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

16 Και εζησεν ο Εβερ τριακοντα τεσσαρα ετη, και εγεννησε τον Φαλεγ·

17 και εζησεν ο Εβερ, αφου εγεννησε τον Φαλεγ, τετρακοσια τριακοντα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

18 Και εζησεν ο Φαλεγ τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Ραγαυ·

19 και εζησεν ο Φαλεγ, αφου εγεννησε τον Ραγαυ, διακοσια εννεα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

20 Και εζησεν ο Ραγαυ τριακοντα δυο ετη, και εγεννησε τον Σερουχ·

21 και εζησεν ο Ραγαυ, αφου εγεννησε τον Σερουχ, διακοσια επτα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

22 Και εζησεν ο Σερουχ τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Ναχωρ·

23 και εζησεν ο Σερουχ, αφου εγεννησε τον Ναχωρ, διακοσια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

24 Και εζησεν ο Ναχωρ εικοσιεννεα ετη, και εγεννησε τον Θαρα·

25 και εζησεν ο Ναχωρ, αφου εγεννησε τον Θαρα, εκατον δεκαεννεα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

26 Και εζησεν ο Θαρα εβδομηκοντα ετη, και εγεννησε τον Αβραμ, τον Ναχωρ, και τον Αρραν.

27 Και αυτη ειναι η γενεαλογια του Θαρα· ο Θαρα εγεννησε τον Αβραμ, τον Ναχωρ, και τον Αρραν· και ο Αρραν εγεννησε τον Λωτ.

28 Και απεθανεν ο Αρραν ενωπιον Θαρα του πατρος αυτου εν τω τοπω της γεννησεως αυτου, εν Ουρ των Χαλδαιων.

29 Και ελαβον ο Αβραμ και ο Ναχωρ εις εαυτους γυναικας· το ονομα της γυναικος του Αβραμ ητο Σαρα· και το ονομα της γυναικος του Ναχωρ, Μελχα, θυγατηρ του Αρραν, πατρος Μελχα, και πατρος Ιεσχα.

30 Η δε Σαρα ητο στειρα, δεν ειχε τεκνον.

31 Και ελαβεν ο Θαρα Αβραμ τον υιον αυτου και Λωτ τον υιον του Αρραν εγγονον εαυτου, και Σαραν την εαυτου νυμφην, την γυναικα Αβραμ του υιου αυτου· και εξηλθον ομου απο της Ουρ των Χαλδαιων, δια να υπαγωσιν εις την γην Χανααν· και ηλθον εως Χαρραν και κατωκησαν εκει.

32 Και εγειναν αι ημεραι του Θαρα διακοσια πεντε ετη· και απεθανεν ο Θαρα εν Χαρραν.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4430

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4430. And Shechem saw her. That this signifies truth, is evident from the representation of Shechem as being truth, here the truth of the church from ancient time. That this is represented by Shechem is because there still were remains of the church with that nation to which Shechem belonged. That this was one of the well-disposed nations is manifest from the sincerity with which Hamor and Shechem spoke to Jacob and his sons (verses 8-12), and from the condescension that Shechem might take Dinah for a wife (verses 18-24); for which reason the truth of the church was represented by them. And besides, the city Shechem was Abram’s first station when he came from Syria into the land of Canaan (Genesis 12:6); and was now also Jacob’s first station in coming from Syria, in which he spread his tent, made booths, and erected an altar (Genesis 33:17-20). That by the journeys or sojournings of Abraham and Jacob were represented progressions into the truths of faith and goods of love which in the supreme sense relate to the Lord and in the relative sense to the man who is being regenerated by the Lord, has been repeatedly shown. Hence by the “city Shechem” was signified the first of light (n. 1440, 1441), consequently interior truth, for this is the first of light.

[2] But in this chapter in the internal sense the descendants of Jacob are treated of—how they extinguished in themselves this first of light, or interior truth. In this sense, which is the internal historical sense, the sons of Jacob signify all his descendants; for in the internal sense of the Word the things of the Lord’s kingdom are exclusively treated of, thus the things of His church. The sons of Jacob themselves did not constitute any church, but their descendants, and this only after they had gone out of Egypt, and in actuality only after they came into the land of Canaan.

[3] Moreover as regards this city named from Shechem, it was anciently called “Shalem,” as is evident in the foregoing chapter:

Jacob came to Shalem, a city of Shechem, which is in the land of Canaan (Genesis 33:18).

That by “Shalem” is signified tranquillity, and by the “city of Shechem” the interior truths of faith, and that when a man comes to these truths he comes into a tranquil state, may be seen above (n. 4393). But the same city was afterwards called “Shechem,” as may be seen in Joshua:

The bones of Joseph, which the sons of Israel caused to go up out of Egypt, buried they in Shechem, in the portion of the field which Jacob bought of the sons of Hamor the father of Shechem for a hundred kesitah (Josh. 24:32).

And in the book of Judges:

Gaal the son of Ebed said to the citizens of Shechem, Who is Abimelech, and who is Shechem, that we should serve him? Is not he the son of Jerubbaal, and Zebul is his officer? Serve ye the men of Hamor the father of Shechem, and why should we serve this man? (Judg. 9:28).

[4] The same city was afterwards called “Sychar,” as is evident in John:

Jesus came to a city of Samaria called Sychar, near to the field which Jacob gave to his son Joseph; and Jacob’s spring was there (John 4:5-6).

That by this city is signified interior truth, is evident from these passages, and also from others where it is named, as in Hosea:

Gilead is a city of them that work iniquity, it has been befouled with blood; and as troops wait for a man, a companionship of priests, on the way to Shechem they kill, because they have wrought wickedness; in the house of Israel I have seen a foul thing (Hos. 6:8-10); where “on the way to Shechem they kill” signifies that they extinguish truths even to those which are interior, thus all external truths. The extinction of interior truth is also signified by Abimelech’s destroying that city and sowing it with salt (Judges 9:45).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Bible

 

Judges 9:45

Studie

       

45 Abimelech fought against the city all that day; and he took the city, and killed the people who were therein: and he beat down the city, and sowed it with salt.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org