Bible

 

Ιεζεκιήλ 17

Studie

   

1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

2 Υιε ανθρωπου, προβαλε αινιγμα και παροιμιασθητι παροιμιαν προς τον οικον Ισραηλ·

3 και ειπε, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ο αετος ο μεγας ο μεγαλοπτερυγος, ο μακρος εις την εκτασιν, ο πληρης πτερων ποικιλοχροων, ηλθεν εις τον Λιβανον και ελαβε τον υψηλοτερον κλαδον της κεδρου·

4 απεκοψε τα ακρα των τρυφερων αυτου κλαδων και εφερεν αυτα εις γην εμπορικην· εθεσεν αυτα εις πολιν εμπορων.

5 Και ελαβεν απο του σπερματος της γης και εθεσεν αυτο εις πεδιον σποριμον· πλησιον πολλων υδατων εφερεν αυτο· ως ιτεαν εθεσεν αυτο.

6 Και εβλαστησε και εγεινεν αμπελος πλατεια, χαμηλη εις το αναστημα, της οποιας τα κληματα εστρεφοντο προς αυτον και αι ριζαι αυτης ησαν υποκατω αυτου· και εγεινεν αμπελος και εκαμε κληματα και εξεδωκε βλαστους.

7 Ητο και αλλος αετος μεγας, ο μεγαλοπτερυγος και πολυπτερος· και ιδου, η αμπελος αυτη εξετεινε τας ριζας αυτης προς αυτον, και ηπλωσε τους κλαδους αυτης προς αυτον, δια να ποτιση αυτην δια των αυλακιων της φυτευσεως αυτης.

8 Ητο πεφυτευμενη εν γη καλη πλησιον υδατων πολλων, δια να καμη βλαστους και να φερη καρπον, ωστε να γεινη αμπελος αγαθη.

9 Ειπε, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· θελει ευοδωθη; δεν θελει ανασπασει αυτος τας ριζας αυτης και κοψει τον καρπον αυτης, ωστε να ξηρανθη; θελει ξηρανθη κατα παντα τα φυλλα του βλαστηματος αυτης, χωρις μαλιστα μεγαλης δυναμεως η πολλου λαου, δια να εκσπαση αυτην εκ των ριζων αυτης.

10 Ναι, ιδου, φυτευθεισα θελει ευοδωθη; δεν θελει ξηρανθη ολοκληρως, ως οταν εγγιση αυτην ο ανατολικος ανεμος; θελει ξηρανθη εν ταις αυλαξιν οπου εβλαστησε.

11 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

12 Ειπε τωρα προς τον οικον τον αποστατην· δεν εννοειτε τι δηλουσι ταυτα; ειπε, Ιδου, ο βασιλευς της Βαβυλωνος ηλθεν εις Ιερουσαλημ, και ελαβε τον βασιλεα αυτης και τους αρχοντας αυτης, και εφερεν αυτους μεθ' εαυτου εις Βαβυλωνα·

13 και ελαβεν απο του σπερματος του βασιλικου και εκαμε συνθηκην μετ' αυτου και εκαμεν αυτον να ορκισθη· ελαβε και τους δυνατους του τοπου,

14 δια να ταπεινωθη το βασιλειον, ωστε να μη ανορθωθη, δια να φυλαττη την συνθηκην αυτου, ωστε να στηριζη αυτην.

15 Απεστατησεν ομως απ' αυτου, εξαποστειλας πρεσβεις εαυτου εις την Αιγυπτον, δια να δωσωσιν εις αυτον ιππους και λαον πολυν. Θελει ευοδωθη; θελει διασωθη ο πραττων ταυτα; η παραβαινων την συνθηκην θελει διασωθη;

16 Ζω εγω, λεγει Κυριος ο Θεος, βεβαιως εν τω τοπω του βασιλεως του βασιλευσαντος αυτον, του οποιου τον ορκον κατεφρονησε και του οποιου την συνθηκην παρεβη, μετ' αυτου εν μεσω της Βαβυλωνος θελει τελευτησει.

17 Και δεν θελει καμει υπερ αυτου ουδεν εν τω πολεμω ο Φαραω, με το δυνατον στρατευμα και με το μεγα πληθος, υψονων προχωματα και οικοδομων προμαχωνας, δια να απολεση πολλας ψυχας.

18 Διοτι κατεφρονησε τον ορκον παραβαινων την συνθηκην· και ιδου, επειδη, αφου εδωκε την χειρα αυτου, επραξε παντα ταυτα, δεν θελει διασωθη.

19 Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ζω εγω, βεβαιως τον ορκον μου τον οποιον κατεφρονησε, και την συνθηκην μου την οποιαν παρεβη, κατα της κεφαλης αυτου θελω ανταποδωσει αυτα.

20 Και θελω εξαπλωσει το δικτυον μου επ' αυτον και θελει πιασθη εις τα βροχια μου· και θελω φερει αυτον εις Βαβυλωνα, και εκει θελω κριθη μετ' αυτου περι της ανομιας αυτου, την οποιαν ηνομησεν εις εμε.

21 Και παντες οι φυγαδες αυτου μετα παντων των ταγματων αυτου θελουσι πεσει εν μαχαιρα, και οι εναπολειφθεντες θελουσι διασκορπισθη εις παντα ανεμον· και θελετε γνωρισει οτι εγω ο Κυριος ελαλησα.

22 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Και θελω λαβει εγω εκ του υψηλοτερου κλαδου της υψηλης κεδρου και φυτευσει· θελω κοψει εγω εκ της κορυφης των νεων αυτου κλωνων ενα τρυφερον και φυτευσει επι ορους υψηλου και εξοχου·

23 επι του υψηλου ορους του Ισραηλ θελω φυτευσει αυτον, και θελει εκφερει κλαδους και καρποφορησει και θελει γεινει κεδρος μεγαλη και υποκατω αυτης θελουσι κατασκηνωσει παν ορνεον και παν πτηνον· υπο την σκιαν των κλαδων αυτης θελουσι κατασκηνωσει.

24 Και παντα τα δενδρα του αγρου θελουσι γνωρισει, οτι εγω ο Κυριος εταπεινωσα το δενδρον το υψηλον, υψωσα το δενδρον το ταπεινον, κατεξηρανα το δενδρον το χλωρον, και εκαμον το δενδρον το ξηρον να αναθαλλη. Εγω ο Κυριος ελαλησα και εξετελεσα.

   

Bible

 

Δευτερονόμιο 17:16

Studie

       

16 Πλην δεν θελει πληθυνει ιππους εις εαυτον, ουδε θελει επαναφερει τον λαον εις την Αιγυπτον, δια να αυξηση ιππους· διοτι ο Κυριος ειπε προς εσας, Δεν θελετε επιστρεψει πλεον δι' εκεινης της οδου.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2547

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2547. 'That you have brought great sin on me and on my kingdom' means that thereby the doctrine of faith and all matters of doctrine would be at risk. This is clear from the meaning of 'Abimelech', to whom the pronoun 'me' refers here, as the doctrine of faith, and from the meaning of 'kingdom' as the truth of doctrine or that which is a matter of doctrine. That 'a kingdom' in the internal sense means truths of doctrine, and in the contrary sense falsities of doctrine, is clear from the Word, as in Jeremiah,

He is the One who formed all things and the sceptre of His inheritance; Jehovah Zebaoth is His name. You are to me a hammer, weapons of war, and in You I will scatter the nations, and in You I will destroy the kingdoms. Jeremiah 51:19-20.

This refers to the Lord who, it is clear, is not going to scatter nations or destroy kingdoms but to do so to things meant by nations and kingdoms, namely evils and falsities of doctrine.

[2] In Ezekiel,

Behold, I will take the children of Israel from among the nations to where they have gone away, and will gather them from all around, and bring them into their own land; I will make them into one nation in the land, on the mountains of Israel; and one King will be King to them all, and they will no longer be two nations, nor will they be divided any longer into two kingdoms. Ezekiel 37:21-22.

'Israel' stands for the spiritual Church, 'nation' for the good of that Church, that is, of doctrine, for by 'nations' goods are meant, see 1259, 1260, 1416, 1849. 'Kingdom' stands for the truths of that Church. The fact that 'nations' and 'kingdoms' here mean something different from nations and kingdoms is quite evident, for the children of Israel, or the Israelites, are spoken of as being gathered together and brought into the land when in fact they were dispersed among the gentile nations and became such themselves.

[3] In Isaiah,

I will confound Egypt with Egypt, and they will fight, every one against his brother, and every one against his companion, city against city, kingdom against kingdom. Isaiah 19:2.

Here 'Egypt' stands for the reasonings based on facts concerning the truths of faith, 1164, 1165, 1186. 'City' stands for doctrine, in this case heretical doctrine, 402, 2268, 2449, 'kingdom' for falsity of doctrine. 'City against city and kingdom against kingdom' therefore stands for the fact that heresies and falsities will be in conflict with one another. The same is meant by the following words spoken by the Lord in reference to the close of the age, in Matthew,

Nation will be roused against nation and kingdom against kingdom. Matthew 24:7.

This stands for evils against evils, and falsities against falsities.

[4] The things that Daniel prophesied about the four kingdoms, Chapter 2:37-46; Daniel 7:17-end; and about the kingdoms of Media and Persia, Chapter 8:20-end; and about the kingdoms of the king of the south and the king of the north in Chapter 11; and the things that John too prophesied in the Book of Revelation about kings and kingdoms, have no other meaning. Those kingdoms are used solely to mean states of the Church as regards truths and falsities. The conditions of monarchs and of earthly kingdoms in the sense of the letter are in the internal sense states of the Church and of the Lord's kingdom. In the internal sense nothing else occurs there than spiritual and celestial things, for regarded in itself the Word of the Lord is purely spiritual and celestial; but so that it may be read and understood by man, no matter who, ideas of the things which belong to heaven are conveyed by means of such things as exist on earth.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.