22
Και θελεις λαβει εκ του κριου το στεαρ και την ουραν και το στεαρ το περικαλυπτον τα εντοσθια και τον επανω λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους, και το στεαρ το επ' αυτων και τον δεξιον βραχιονα, διοτι ειναι κριος καθιερωσεως,
Εξοδος πλήθους 29:22
Arcana Coelestia # 9985
9985. Exodus 29
1. And this is the word 1 which you shall do to them to sanctify them to serve Me in the priestly office: Take one young bull, a son of the herd, and two rams without defect 2 ,
2. And unleavened bread, and unleavened cakes mixed with oil, and unleavened wafers anointed with oil; of fine wheat flour you shall make them.
3. And you shall put them in one basket and bring 3 them in the basket, and the young bull and the two rams.
4. And Aaron and his sons you shall bring to the door of the tent of meeting, and wash them with water.
5. And you shall take the garments, and clothe Aaron with the tunic, and the robe of the ephod, and the ephod, and the breastplate; and you shall gird him with the girdle of the ephod.
6. And you shall put the turban on his head, and put the crown of holiness on the turban.
7. And you shall take the anointing oil and pour it on his head, and anoint him.
8. And you shall bring 3 his sons, and clothe them with tunics.
9. And you shall gird them with belts, Aaron and his sons, and bind headdresses on them. And the priesthood shall be theirs by the statute of an age 4 ; and you shall fill the hand 5 of Aaron and the hand of his sons.
10. And you shall bring 3 the young bull, before the tent of meeting, and Aaron and his sons shall lay their hands on the head of the young bull.
11. And you shall slaughter the young bull before Jehovah, at the door of the tent of meeting.
12. And you shall take some of the blood of the young bull and put it on the horns of the altar with your finger, and shall pour out all the blood at the base of the altar.
13. And you shall take all the fat covering the intestines, and the omentum over the liver, and the two kidneys and the fat that is on them; and you shall burn [them on] the altar.
14. And the flesh of the young bull, and its skin, and its dung, you shall burn with fire outside the camp. It is a sin [offering].
15. And you shall take one ram, and Aaron and his sons shall lay their hands on the ram's head.
16. And you shall slaughter the ram, and take its blood and sprinkle it over the altar round about.
17. And you shall cut the ram into its pieces, and wash its intestines and its legs, and put them on top of its pieces and of its head.
18. And you shall burn the whole ram on the altar 6 . It is a burnt offering to Jehovah; it is an odour of rest, a fire offering to Jehovah.
19. And you shall take the second ram, and Aaron and his sons shall lay their hands on the ram's head.
20. And you shall slaughter the ram, and take some of its blood and put it on the tip of Aaron's right ear and on the tip of the right ear of his sons, and on the thumb of their right hand and on the big toe of their right foot; and you shall sprinkle the blood over the altar round about.
21. And you shall take some of the blood which is on the altar, and some of the anointing oil, and sprinkle it over Aaron and over his garments, and over his sons and over the garments of his sons with him; and he and his garments shall be holy, and his sons and the garments of his sons with him.
22. And you shall take the fat of the ram, and the tail, and the fat covering the intestines, and the omentum on the liver, and the two kidneys and the fat that is on them, and the right flank - for it is the ram of fillings [of the hand] -
23. And one loaf of bread, and one cake of bread with oil, and one wafer from the basket of unleavened bread which is before Jehovah.
24. And you shall put all these on Aaron's palms and on the palms of his sons, and you shall wave them as a wave offering before Jehovah.
25. And you shall take them from their hands and burn [them on] the altar with 7 the burnt offering, for an odour of rest before Jehovah; it is a fire offering to Jehovah.
26. And you shall take the breast of the ram of fillings [of the hand], which is Aaron's, and wave it as a wave offering before Jehovah; and it shall be the portion for you.
27. And you shall sanctify the breast of the wave offering and the flank of the heave offering - that which has been waved and that which has been heaved up - from the ram of fillings [of the hand], from that which is for Aaron and from that which is for his sons.
28. And it shall be for Aaron and his sons by the statute of an age 4 from among the children of Israel; for it is a heave offering, and it shall be a heave offering from among the children of Israel from their peace-offering sacrifices, their heave offering to Jehovah.
29. And the holy garments which are Aaron's shall be for his sons after him, to anoint [them] in them, and to fill their hand in them.
30. For seven days shall the priest coming after him, one of his sons 8 , put them on - he who will enter the tent of meeting to minister in the holy place.
31. And you shall take the ram of fillings [of the hand] and boil its flesh in a holy place.
32. And Aaron and his sons shall eat the flesh of the ram, and the bread which is in the basket, at the door of the tent of meeting.
33. And they shall eat those things containing what has been expiated, to fill their hand, to sanctify them; and a stranger shall not eat them, because they are something holy.
34. And if anything of the flesh of fillings [of the hand], and of the bread, is left until the morning, you shall burn what is left with fire; it shall not be eaten, because it is holy.
35. And thus you shall do to Aaron and his sons, according to all that I have commanded you; seven days you shall fill their hand.
36. And a young bull of sin [offering] you shall offer daily at 9 propitiations. And you shall cleanse from sin on the altar when you make propitiation on it; and you shall anoint it to sanctify it.
37. Seven days you shall make propitiation on the altar, and sanctify it. And the altar shall be the holy of holies 10 ; everyone touching the altar will be sanctified.
38. And this is what you shall offer on the altar: Two lambs, the sons of a year, 11 each day - a continual [offering].
39. You shall offer one lamb in the morning, and you shall offer the other lamb between the evenings,
40. And a tenth [of an ephah] of fine flour mixed with beaten oil, a quarter of a hin, and a drink offering of a quarter of a hin of wine, for the first lamb.
41. And you shall offer the second lamb between the evenings; according to the morning minchah and according to its drink offering you shall do for it, for an odour of rest, a fire offering to Jehovah,
42. A continual burnt offering throughout 12 your generations at the door of the tent of meeting before Jehovah, where I will meet with you to speak to you there.
43. And there I will meet with the children of Israel, and it will be sanctified in My glory.
44. And I will sanctify the tent of meeting and the altar, and Aaron and his sons I will sanctify, to serve Me in the priestly office.
45. And I will dwell in the midst of the children of Israel, and I will be their God.
46. And they will recognize that I am Jehovah their God who brought them out of the land of Egypt, that I may dwell in their midst; I am Jehovah their God.
CONTENTS
The subject in the internal sense of this chapter is the glorification of the Lord's Human, which is meant by the consecration of Aaron and his sons to the priestly office.
Poznámky pod čarou:
1. i.e. thing
2. literally, two whole (or perfect) rams
3. literally, cause to come near
4. i.e. a perpetual statute
5. i.e. you shall consecrate
6. literally, you shall burn with the whole ram the altar
7. literally, over or upon
8. literally, from among his sons
9. literally, over or upon
10. i.e. the altar shall be a most holy object
11. i.e. in their first year
12. literally, into
2 Χρονικά 6
1
Τοτε ελαλησεν ο Σολομων, Ο Κυριος ειπεν οτι θελει κατοικει εν γνοφω·
2
αλλ' εγω ωκοδομησα εις σε οικον κατοικησεως και τοπον δια να κατοικης αιωνιως.
3
Και στρεψας ο βασιλευς το προσωπον αυτου, ευλογησε πασαν την συναγωγην του Ισραηλ· πασα δε η συναγωγη του Ισραηλ ιστατο.
4
Και ειπεν, Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, οστις εξετελεσε δια των χειρων αυτου εκεινο το οποιον ελαλησε δια του στοματος αυτου προς Δαβιδ τον πατερα μου, λεγων,
5
Αφ' ης ημερας εξηγαγον τον λαον μου εκ γης Αιγυπτου, δεν εξελεξα απο πασων των φυλων του Ισραηλ ουδεμιαν πολιν, δια να οικοδομηθη οικος, ωστε να ηναι το ονομα μου εκει· ουδε εξελεξα ανδρα, δια να ηναι κυβερνητης επι τον λαον μου Ισραηλ·
6
αλλ' εξελεξα την Ιερουσαλημ, δια να ηναι το ονομα μου εκει· και εξελεξα τον Δαβιδ, δια να ηναι επι τον λαον μου Ισραηλ.
7
Και ηλθεν εις την καρδιαν Δαβιδ του πατρος μου να οικοδομηση οικον εις το ονομα Κυριου του Θεου του Ισραηλ.
8
Αλλ' ο Κυριος ειπε προς Δαβιδ τον πατερα μου, Επειδη ηλθεν εις την καρδιαν σου να οικοδομησης οικον εις το ονομα μου, καλως μεν εκαμες οτι συνελαβες τουτο εν τη καρδια σου·
9
πλην συ δεν θελεις οικοδομησει τον οικον· αλλ' ο υιος σου, οστις θελει εξελθει εκ της οσφυος σου, ουτος θελει οικοδομησει τον οικον εις το ονομα μου.
10
Ο Κυριος λοιπον επληρωσε τον λογον αυτου τον οποιον ελαλησε· και εγω ανεστην αντι Δαβιδ του πατρος μου και εκαθησα επι του θρονου του Ισραηλ, καθως ελαλησε Κυριος, και ωκοδομησα τον οικον εις το ονομα Κυριου του Θεου του Ισραηλ·
11
και εθεσα εκει την κιβωτον, εν η κειται η διαθηκη του Κυριου, την οποιαν εκαμε προς τους υιους Ισραηλ.
12
Και σταθεις ο Σολομων εμπροσθεν του θυσιαστηριου του Κυριου, ενωπιον πασης της συναγωγης του Ισραηλ, εξετεινε τας χειρας αυτου·
13
διοτι ο Σολομων εκαμε βασιν χαλκινην, εχουσαν πεντε πηχων μηκος, και πεντε πηχων πλατος, και τριων πηχων υψος· και εθεσεν αυτην εν τω μεσω της αυλης· και σταθεις επ' αυτης επεσεν επι τα γονατα αυτου ενωπιον πασης της συναγωγης του Ισραηλ και εξετεινε τας χειρας αυτου προς τον ουρανον,
14
και ειπε, Κυριε Θεε του Ισραηλ, δεν ειναι Θεος ομοιος σου εν τω ουρανω και επι της γης· οστις φυλαττεις την διαθηκην και το ελεος προς τους δουλους σου, τους περιπατουντας ενωπιον σου εν ολη τη καρδια αυτων·
15
οστις εφυλαξας προς τον δουλον σου Δαβιδ τον πατερα μου οσα ελαλησας προς αυτον, και ελαλησας δια του στοματος σου και εξετελεσας δια της χειρος σου, καθως την ημεραν ταυτην.
16
Και τωρα, Κυριε Θεε του Ισραηλ, φυλαξον προς τον δουλον σου Δαβιδ τον πατερα μου εκεινο το οποιον υπεσχεθης προς αυτον, λεγων, Δεν θελει εκλειψει εις σε ανηρ απ' εμπροσθεν μου καθημενος επι του θρονου του Ισραηλ, μονον εαν προσεχωσιν οι υιοι σου εις την οδον αυτων, δια να περιπατωσιν εις τον νομον μου, καθως συ περιεπατησας ενωπιον μου.
17
Τωρα λοιπον, Κυριε Θεε του Ισραηλ, ας αληθευση ο λογος σου, τον οποιον ελαλησας προς τον δουλον σου τον Δαβιδ.
18
Αλλα θελει αληθως κατοικησει Θεος μετα ανθρωπου επι της γης; Ιδου, ο ουρανος, και ο ουρανος των ουρανων, δεν ειναι ικανοι να σε χωρεσωσι ποσον ολιγωτερον ο οικος ουτος, τον οποιον ωκοδομησα;
19
Πλην επιβλεψον επι την προσευχην του δουλου σου και επι την δεησιν αυτου, Κυριε Θεε μου, ωστε να επακουσης της κραυγης και της δεησεως, την οποιαν ο δουλος σου δεεται ενωπιον σου·
20
δια να ηναι οι οφθαλμοι σου ανεωγμενοι προς τον οικον τουτον ημεραν και νυκτα, προς τον τοπον περι του οποιου ειπας οτι θελεις θεσει το ονομα σου εκει, δια να επακουης της δεησεως την οποιαν ο δουλος σου θελει δεεσθαι εν τω τοπω τουτω.
21
Και επακουε των δεησεων του δουλου σου και του λαου σου Ισραηλ, οταν προσευχωνται εν τω τοπω τουτω· και ακουε συ εκ του τοπου της κατοικησεως σου, εκ του ουρανου· και ακουων, γινου ιλεως.
22
Εαν αμαρτηση ανθρωπος εις τον πλησιον αυτου και ζητηση ορκον παρ' αυτου δια να καμη αυτον να ορκισθη, και ο ορκος ελθη εμπροσθεν του θυσιαστηριου σου εν τω οικω τουτω,
23
τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου και ενεργησον και κρινον τους δουλους σου, ανταποδιδων μεν εις τον ανομον, ωστε να στρεψης κατα της κεφαλης αυτου την πραξιν αυτου, δικαιονων δε τον δικαιον, ωστε να αποδωσης εις αυτον κατα την δικαιοσυνην αυτου.
24
Και εαν κτυπηθη ο λαος σου Ισραηλ εμπροσθεν του εχθρου, διοτι ημαρτησαν εις σε, και επιστρεψωσι και δοξασωσι το ονομα σου και προσευχηθωσι και δεηθωσι προς σε εν τω οικω τουτω,
25
τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου και συγχωρησον την αμαρτιαν του λαου σου Ισραηλ, και επαναγαγε αυτους εις την γην την οποιαν εδωκας εις αυτους και εις τους πατερας αυτων.
26
Οταν ο ουρανος κλεισθη και δεν γινηται βροχη, διοτι ημαρτησαν εις σε, εαν προσευχηθωσι προς τον τοπον τουτον και δοξασωσι το ονομα σου και επιστρεψωσιν απο των αμαρτιων αυτων, αφου ταπεινωσης αυτους,
27
τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου και συγχωρησον την αμαρτιαν των δουλων σου και του λαου σου Ισραηλ, διδαξας αυτους την οδον την αγαθην εις την οποιαν πρεπει να περιπατωσι και δος βροχην επι την γην σου, την οποιαν εδωκας εις τον λαον σου δια κληρονομιαν.
28
Πεινα εαν γεινη εκ τη γη, θανατικον εαν γεινη, ανεμοφθορια και ερυσιβη, ακρις και βρουχος εαν γεινη, οι εχθροι αυτων εαν πολιορκησωσιν αυτους εν τω τοπω της κατοικιας αυτων, οποιαδηποτε πληγη και οποιαδηποτε νοσος γεινη,
29
πασαν προσευχην, πασαν δεησιν γινομενην υπο παντος ανθρωπου και υπο παντος του λαου σου Ισραηλ, οταν γνωριση εκαστος την πληγην αυτου και τον πονον αυτου και εκτεινη τας χειρας αυτου προς τον οικον τουτον,
30
τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου, του τοπου της κατοικησεως σου, και συγχωρησον και δος εις εκαστον κατα πασας τας οδους αυτου, οπως γνωριζεις την καρδιαν αυτου, διοτι συ, μονος συ, γνωριζεις τας καρδιας των υιων των ανθρωπων·
31
δια να σε φοβωνται, ωστε να περιπατωσιν εν ταις οδοις σου πασας τας ημερας οσας ζωσιν επι προσωπου της γης, την οποιαν εδωκας εις τους πατερας ημων.
32
Και τον ξενον ετι, οστις δεν ειναι εκ του λαου σου Ισραηλ, αλλ' ερχεται απο γης μακρας δια το ονομα σου το μεγα, και δια την χειρα σου την κραταιαν, και δια τον βραχιονα σου τον εξηπλωμενον, εαν ελθωσι και προσευχηθωσι προς τον οικον τουτον,
33
τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου, εκ του τοπου της κατοικησεως σου, και καμε κατα παντα περι οσων ο ξενος σε επικαλεσθη, δια να γνωρισωσι παντες οι λαοι της γης το ονομα σου και να σε φοβωνται, καθως ο λαος σου ο Ισραηλ, και δια να γνωρισωσιν οτι το ονομα σου εκληθη επι τον οικον τουτον, τον οποιον ωκοδομησα.
34
Οταν ο λαος σου εξελθη εις πολεμον εναντιον των εχθρων αυτων, δια της οδου δι' ης αποστειλης αυτους, και προσευχηθωσιν εις σε προς την πολιν ταυτην την οποιαν εξελεξας, και τον οικον τον οποιον ωκοδομησα εις το ονομα σου,
35
τοτε επακουσον εκ του ουρανου της προσευχης αυτων και της δεησεως αυτων, και καμε το δικαιον αυτων.
36
Οταν αμαρτησωσιν εις σε, διοτι ουδεις ανθρωπος ειναι αναμαρτητος, και οργισθης εις αυτους, και παραδωσης αυτους εμπροσθεν του εχθρου, και οι αιχμαλωτισται φερωσιν αυτους αιχμαλωτους εις γην μακραν η πλησιον,
37
και ελθωσιν εις εαυτους εν τη γη οπου εφερθησαν αιχμαλωτοι, και επιστρεψωσι και δεηθωσι προς σε εν τη γη της αιχμαλωσιας αυτων, λεγοντες, Ημαρτομεν, ηνομησαμεν και ηδικησαμεν·
38
και επιστρεψωσι προς σε εξ ολης της καρδιας αυτων και εξ ολης της ψυχης αυτων, εν τη γη της αιχμαλωσιας αυτων οπου εφερθησαν αιχμαλωτοι, και προσευχηθωσι προς την γην αυτων την οποιαν εδωκας εις τους πατερας αυτων, και την πολιν την οποιαν εξελεξας, και προς τον οικον τον οποιον ωκοδομησα εις το ονομα σου,
39
τοτε επακουσον εκ του ουρανου, εκ του τοπου της κατοικησεως σου, της προσευχης αυτων και των δεησεων αυτων, και καμε το δικαιον αυτων και συγχωρησον εις τον λαον σου τον αμαρτησαντα εις σε.
40
Τωρα, Θεε μου, ας ηναι, δεομαι, ανεωγμενοι οι οφθαλμοι σου και προσεκτικα τα ωτα σου εις την προσευχην την γινομενην εν τω τοπω τουτω.
41
Και τωρα, αναστηθι, Κυριε Θεε, εις την αναπαυσιν σου, συ και η κιβωτος της δυναμεως σου· οι ιερεις σου, Κυριε Θεε, ας ενδυθωσι σωτηριαν, και οι οσιοι σου ας ευφρανθωσιν εν αγαθοις.
42
Κυριε Θεε, μη απορριψης το προσωπον του κεχρισμενου σου. ενθυμηθητι τα ελεη Δαβιδ του δουλου σου.
