Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Εξοδος πλήθους 29

Studie

   

1 Και τουτο ειναι το πραγμα, το οποιον θελεις καμει εις αυτους δια να αγιασης αυτους, ωστε να ιερατευωσιν εις εμε. Λαβε εν μοσχαριον βοος και δυο κριους αμωμους,

2 και αζυμον αρτον και πηττας αζυμους εζυμωμενας με ελαιον και λαγανα αζυμα κεχρισμενα με ελαιον· εκ σεμιδαλεως σιτου θελεις καμει αυτα.

3 Και θελεις βαλει αυτα εις εν κανιστρον και θελεις φερει αυτα εν τω κανιστρω μετα του μοσχαριου και των δυο κριων.

4 Και τον Ααρων και τους υιους αυτου θελεις προσαγαγει εις την θυραν της σκηνης του μαρτυριου και θελεις λουσει αυτους εν υδατι.

5 Και θελεις λαβει τας στολας και θελεις ενδυσει τον Ααρων τον χιτωνα και τον ποδηρη του εφοδ και το εφοδ και το περιστηθιον, και θελεις ζωσει αυτον με την κεντητην ζωνην του εφοδ.

6 Και θελεις βαλει την μιτραν επι την κεφαλην αυτου και θελεις βαλει το αγιον διαδημα επι την μιτραν.

7 Τοτε θελεις λαβει το ελαιον του χρισματος και θελεις χυσει εξ αυτου επι την κεφαλην αυτου και θελεις χρισει αυτον.

8 Και θελεις προσαγαγει τους υιους αυτου και ενδυσει αυτους χιτωνας·

9 και θελεις ζωσει αυτους με ζωνας, τον Ααρων και τους υιους αυτου, και θελεις περιθεσει εις αυτους μιτριδια, και η ιερατεια θελει εισθαι εις αυτους κατα νομον παντοτεινον· και θελεις καθιερωσει τον Ααρων και τους υιους αυτου.

10 Και θελεις προσαγαγει το μοσχαριον εμπροσθεν της σκηνης του μαρτυριου, και ο Ααρων και οι υιοι αυτου θελουσιν επιθεσει τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του μοσχαριου·

11 και θελεις σφαξει το μοσχαριον ενωπιον Κυριου παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου.

12 Και θελεις λαβει εκ του αιματος του μοσχαριου και θεσει επι των κερατων του θυσιαστηριου με τον δακτυλον σου· και θελεις χυσει ολον το αιμα παρα την βασιν του θυσιαστηριου.

13 Και θελεις λαβει ολον το στεαρ το περικαλυπτον τα εντοσθια και τον επανω λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και θελεις καυσει αυτα επι του θυσιαστηριου.

14 Το δε κρεας του μοσχαριου και το δερμα αυτου και την κοπρον αυτου θελεις καυσει εν πυρι εξω του στρατοπεδου· τουτο ειναι θυσια περι αμαρτιας.

15 Και τον κριον τον ενα θελεις λαβει, και θελουσιν επιθεσει ο Ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου·

16 και θελεις σφαξει τον κριον και θελεις λαβει το αιμα αυτου και ραντισει επι το θυσιαστηριον κυκλω·

17 και θελεις διαμελισει τον κριον εις τμηματα και θελεις πλυνει τα εντοσθια αυτου και τους ποδας αυτου, και βαλει αυτα μετα των τμηματων αυτου και μετα της κεφαλης αυτου·

18 και θελεις καυσει ολον τον κριον επι του θυσιαστηριου· τουτο ειναι ολοκαυτωμα εις τον Κυριον· ειναι οσμη ευωδιας, θυσια γινομενη δια πυρος εις τον Κυριον.

19 Και θελεις λαβει τον δευτερον κριον· και θελουσιν επιθεσει ο Ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου·

20 τοτε θελεις σφαξει τον κριον και θελεις λαβει εκ του αιματος αυτου και θεσει επι τον λοβον του δεξιου ωτιου του Ααρων, και επι τον λοβον του δεξιου ωτιου των υιων αυτου, και επι τον αντιχειρα της δεξιας χειρος αυτων, και επι τον μεγαλον δακτυλον του δεξιου ποδος αυτων, και θελεις ραντισει το αιμα επι το θυσιαστηριον κυκλω.

21 Και θελεις λαβει εκ του αιματος, του επι του θυσιαστηριου, και εκ του ελαιου του χρισματος, και θελεις ραντισει επι τον Ααρων, και επι τας στολας αυτου και επι τους υιους αυτου και επι τας στολας των υιων αυτου μετ' αυτου· και θελουσιν αγιασθη, αυτος, και αι στολαι αυτου, και οι υιοι αυτου, και αι στολαι των υιων αυτου μετ' αυτου.

22 Και θελεις λαβει εκ του κριου το στεαρ και την ουραν και το στεαρ το περικαλυπτον τα εντοσθια και τον επανω λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους, και το στεαρ το επ' αυτων και τον δεξιον βραχιονα, διοτι ειναι κριος καθιερωσεως,

23 και ενα ψωμον, και μιαν πητταν ελαιωμενην, και εν λαγανον εκ του κανιστρου των αζυμων των προτεθειμενων ενωπιον Κυριου·

24 και θελεις επιθεσει τα παντα εις τας χειρας του Ααρων και εις τας χειρας των υιων αυτου· και θελεις κινησει αυτα εις κινητην προσφοραν ενωπιον Κυριου.

25 Και θελεις λαβει αυτα εκ των χειρων αυτων και καυσει επι του θυσιαστηριου επανω του ολοκαυτωματος εις οσμην ευωδιας ενωπιον Κυριου· τουτο ειναι θυσια γινομενη δια πυρος εις τον Κυριον,

26 Και θελεις λαβει το στηθος εκ του κριου της καθιερωσεως, οστις ειναι δια τον Ααρων, και θελεις κινησει αυτο εις κινητην προσφοραν ενωπιον Κυριου και θελει εισθαι μεριδιον σου.

27 Και θελεις αγιασει το στηθος της κινητης προσφορας και τον βραχιονα της προσφορας της υψωσεως, ητις εκινηθη και ητις υψωθη, εκ του κριου της καθιερωσεως, εξ εκεινου οστις ειναι δια τον Ααρων, και εξ εκεινου οστις ειναι δια τους υιους αυτου·

28 και θελει εισθαι του Ααρων και των υιων αυτου κατα νομον παντοτεινον παρα των υιων Ισραηλ· διοτι ειναι προσφορα υψωσεως· και θελει εισθαι προσφορα υψωσεως παρα των υιων Ισραηλ εκ των ειρηνικων θυσιων αυτων, η υψουμενη προσφορα αυτων προς τον Κυριον.

29 Και η αγια στολη του Ααρων θελει εισθαι των υιων αυτου μετ' αυτον, δια να χρισθωσιν εν αυτη και να καθιερωθωσιν εν αυτη.

30 Επτα ημερας θελει ενδυεσθαι αυτην ο ιερευς, ο αντ' αυτου εκ των υιων αυτου, οστις εισερχεται εις την σκηνην του μαρτυριου δια να λειτουργηση εν τω αγιω.

31 Και θελεις λαβει τον κριον της καθιερωσεως και βρασει το κρεας αυτου εν τοπω αγιω.

32 Και θελουσι φαγει ο Ααρων και οι υιοι αυτου το κρεας του κριου και τον αρτον τον εν τω κανιστρω παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου.

33 Και θελουσι φαγει εκεινα, δια των οποιων εγεινεν η εξιλεωσις, προς καθιερωσιν και αγιασμον αυτων· ξενος ομως δεν θελει φαγει, διοτι ειναι αγια·

34 και αν μεινη τι εκ του κρεατος των καθιερωσεων η εκ του αρτου εως πρωι, τοτε θελεις καυσει το εναπολειφθεν εν πυρι· δεν θελει φαγωθη, διοτι ειναι αγιον.

35 Και ουτω θελεις καμει εις τον Ααρων και εις τους υιους αυτου κατα παντα οσα προσεταξα εις σε· επτα ημερας θελεις καθιερωσει αυτους·

36 και θελεις προσφερει πασαν ημεραν εν μοσχαριον εις προσφοραν περι αμαρτιας δια εξιλεωσιν. Και θελεις καθαριζει το θυσιαστηριον, καμνων εξιλεωσιν υπερ αυτου, και θελεις χρισει αυτο δια να αγιασης αυτο.

37 Επτα ημερας θελεις καμνει εξιλεωσιν υπερ του θυσιαστηριου και θελεις αγιαζει αυτο· και θελει εισθαι θυσιαστηριον αγιωτατον· παν το εγγιζον το θυσιαστηριον θελει εισθαι αγιον.

38 Τουτο δε ειναι εκεινο, το οποιον θελεις προσφερει επι του θυσιαστηριου· δυο αρνια ενιαυσια την ημεραν διαπαντος.

39 το εν αρνιον θελεις προσφερει το πρωι, και το αλλο αρνιον θελεις προσφερει το δειλινον·

40 και μετα του ενος αρνιου εν δεκατον σεμιδαλεως εζυμωμενης με το τεταρτον ενος ιν ελαιου κοπανισμενου· και το τεταρτον ενος ιν οινου δια σπονδην.

41 και το δευτερον αρνιον θελεις προσφερει το δειλινον· κατα την προσφοραν της πρωιας, και κατα την σπονδην αυτης, θελεις καμει εις αυτο, εις οσμην ευωδιας, θυσιαν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον.

42 τουτο θελει εισθαι παντοτεινον ολοκαυτωμα εις τας γενεας σας παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου ενωπιον Κυριου· οπου θελω εμφανιζεσθαι εις σας, δια να λαλω εκει προς σε.

43 Και εκει θελει εμφανιζεσθαι εις τους υιους Ισραηλ, και η σκηνη θελει αγιαζεσθαι με την δοξαν μου.

44 Και θελω αγιαζει την σκηνην του μαρτυριου και το θυσιαστηριον· θελω αγιαζει και τον Ααρων και τους υιους αυτου, δια να ιερατευωσιν εις εμε.

45 Και θελω κατοικει εν μεσω των υιων Ισραηλ, και θελω εισθαι Θεος αυτων.

46 Και αυτοι θελουσι γνωριζει οτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος αυτων, ο εξαγαγων αυτους εκ γης Αιγυπτου δια να κατοικω εν μεσω αυτων· εγω Κυριος ο Θεος αυτων.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10037

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10037. 'And its dung' means all other unclean things. This is clear from the meaning of 'dung' as that which is unclean. 'Dung' means that which is unclean, and therefore means evil and falsity since these in the spiritual sense are the unclean things, because all food that has no use or has served its purpose passes away into dung, and food in the spiritual sense is the truth and good of faith and love, 4792, 5147, 5293, 5340, 5342, 5576, 5915, 8562, 9003. Therefore also dung and excrement correspond to evils that exist in hell, which in the Word is also called a latrine. Regarding this correspondence, see 954, 2755, 4948, 5394, 5395, 7161.

[2] Consequently such things in the Word mean those which are hellish, as may be recognized from the following places: In Isaiah,

He who remains in Zion, and he who is left in Jerusalem, will be called holy, everyone who has been written for life in Jerusalem, when the Lord will have washed the excrement of the daughters of Zion and washed away the blood 1 of Jerusalem. Isaiah 4:3-4.

'Zion' and 'Jerusalem' mean the Church, 'Zion' the Church among those who are governed by the good of love, and 'Jerusalem' the Church among those who are guided by truths springing from that good. 'Washing the excrement of the daughters of Zion' means purifying from evils those in the Church who are governed by the good of love, while 'washing the blood of Jerusalem' means purifying from falsities of evil those there who are guided by truths.

[3] In Jeremiah,

They will bring out the bones of the kings of Judah, and the bones of its princes, and the bones of the priests, and the bones of the prophets, and they will spread them out before the sun and the moon, and all the host of heaven, which they have loved and which they have served. They will not be gathered nor buried; they will be as dung on the face of the earth. Jeremiah 8:1-2.

These words describe the condition of those who rendered the Church's forms of good and its truths unholy. Their condition at that time was represented by the bringing of the bones out of their tombs. 'The bones of the kings' and 'of the princes' brought out of their tombs mean truths rendered unholy; 'the bones of the priests' and 'of the prophets' mean forms of good rendered unholy. 'Being spread out before the sun and the moon, and all the host of heaven' means being removed from all goodness and truth; 'not being gathered and buried' means not being raised up to life; and 'being dung on the face of the earth' means being nothing but that which is hellish. In the same prophet,

They will die by the deaths of grievous illnesses, so that they are not mourned nor buried; they will become dung on the face of the earth. Jeremiah 16:4; 25:33.

'Becoming dung on the face of the earth' has the same meaning as the words used in the previous quotation.

[4] In Lamentations,

Those who ate delicacies are desolate 2 in the streets; those brought up in purple have embraced dunghills. Lamentations 4:5.

'Those who ate delicacies' means those who have the Word and consequently have cognitions or knowledge of truth; 'those brought up in purple' means those with cognitions of good; and 'embracing dunghills' means learning and choosing falsities instead of those things. In Malachi,

If you will not hear, and if you will not take it to heart, I will send a curse on you, and spread dung on your faces, the dung of your feasts. Malachi 2:2-3.

'Spreading dung on their faces' means defiling the more internal things of life with the falsities of evil; '[spreading] the dung of feasts' means defiling the holy things of worship.

[5] In Ezekiel,

The prophet was commanded, Make a barley cake with human dung, for thus will the children of Israel eat their bread unclean. But he said, Ah Lord Jehovih! my soul has not been polluted; abominable flesh has not come into my mouth. Then He answered, I give you excrement of the ox instead of dung of the human being, that you may make your bread with it. For I will cause them to be in want of bread and water, and they will be dismayed with one another 3 , and waste away on account of their iniquity. Ezekiel 4:9-17.

These things represented the character of goodness and truth in the Church of the Jewish nation. 'A barley cake with dung of the human being' means the Church's interior good defiled with the evils of self-love; 'a cake with excrement of the ox' means the Church's external good defiled with the evils of that love. Since those things are meant by 'cake' it says that they would be in want of bread and water and would be dismayed. 'Bread and water' means goodness and truth; 'being in want of them' and 'being dismayed' means being deprived of [them].

[6] Since such things were meant by dung and excrement it is evident what the following words in Moses mean,

There shall be a space outside the camp, where you may go out, and you shall have a spade 4 with which you shall cover your excrement. For Jehovah God will be walking in the midst of your camp, so that your camp may be holy, and so that He may see no indecent thing among you and turn away from you 5 . Deuteronomy 23:12-14.

This command was given because uncleanness was represented by dung. For the camp where the children of Israel were living represented heaven and the Church, in which the Lord is present through faith and love. The place outside the camp therefore represented a place where heaven and the Church did not exist, thus where the Lord was not present through faith and love. This is why it says, 'Jehovah will be walking in the midst of the camp, so that the camp may be holy, and so that He may see no indecent thing and turn away'. 'Indecent thing' means uncleanness that results from evils and falsities. The fact that 'the camp' there meant heaven and the Church, in which the Lord is present, will be seen in what comes next.

Poznámky pod čarou:

1. literally, bloods

2. literally, have been laid waste

3. literally, will be desolated by a man and his brother

4. literally, peg or nail

5. literally, may not see in you the nakedness of any thing and turn back from after you

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Bible

 

Λευιτικόν 26:11

Studie

       

11 Και θελω στησει την σκηνην μου μεταξυ σας· και η ψυχη μου δεν θελει σας βδελυχθη·

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org