Bible

 

Εξοδος πλήθους 28

Studie

   

1 Και συ προσαγαγε προς σεαυτον Ααρων τον αδελφον σου και τους υιους αυτου μετ' αυτου, εκ μεσου των υιων Ισραηλ, δια να ιερατευωσιν εις εμε, Ααρων, Ναδαβ και Αβιουδ, Ελεαζαρ και Ιθαμαρ, τους υιους του Ααρων.

2 Και θελεις καμει στολην αγιαν εις τον Ααρων τον αδελφον σου προς δοξαν και τιμην.

3 Και συ λαλησον προς παντας τους σοφους την καρδιαν, τους οποιους εγω ενεπλησα απο πνευματος σοφιας, να καμωσι την στολην του Ααρων, δια να καθιερωσης αυτον, ωστε να ιερατευη εις εμε.

4 Και αυτη ειναι η στολη την οποιαν θελουσι καμει· περιστηθιον και εφοδ και ποδηρης και χιτων κεντητος, μιτρα και ζωνη· και θελουσι καμει στολας αγιας εις τον Ααρων τον αδελφον σου, και εις τους υιους αυτου, δια να ιερατευωσιν εις εμε.

5 Και αυτοι θελουσι λαβει το χρυσιον και το κυανουν και το πορφυρουν και το κοκκινον και την βυσσον.

6 Και θελουσι καμει το εφοδ εκ χρυσιου, εκ κυανου και πορφυρου, εκ κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης, εντεχνου εργασιας·

7 θελει εχει τας δυο επωμιδας αυτου συναπτας κατα τα δυο ακρα αυτου, ωστε να συναπτωνται.

8 Και η κεντητη ζωνη του εφοδ, η επ' αυτο, θελει εισθαι εκ του αυτου, κατα την εργασιαν αυτου· εκ χρυσιου, εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης.

9 Και θελεις λαβει δυο ονυχιτας λιθους, και θελεις εγχαραξει επ' αυτους τα ονοματα των υιων Ισραηλ·

10 εξ εκ των ονοματων αυτων επι του ενος λιθου και τα λοιπα εξ ονοματα επι του αλλου λιθου, κατα τας γενεσεις αυτων·

11 με εργασιαν λιθογλυφου κατα την γλυφην της σφραγιδος, θελεις εγχαραξει τους δυο λιθους με τα ονοματα των υιων Ισραηλ· θελεις εναρμοσει αυτους εις χρυσους οικισκους.

12 Και θελεις θεσει τους δυο λιθους επι των επωμιδων του εφοδ, λιθους μνημοσυνης εις τους υιους Ισραηλ· και ο Ααρων θελει βασταζει τα ονοματα αυτων ενωπιον του Κυριου επι των δυο ωμων αυτου εις μνημοσυνον.

13 Και θελεις καμει οικισκους χρυσους·

14 και δυο αλυσεις εκ καθαρου χρυσιου επι των ακρων· εργασιαν πλεκτην θελεις καμει αυτας, και θελεις συναψει τας πλεκτας αλυσεις με τους οικισκους.

15 Και θελεις καμει το περιστηθιον της κρισεως εντεχνου εργασιας· κατα την εργασιαν του εφοδ θελεις καμει αυτο· εκ χρυσιου, κυανου, και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης θελεις καμει αυτο·

16 τετραγωνον θελει εισθαι διπλουν· μιας σπιθαμης το μηκος αυτου και μιας σπιθαμης το πλατος αυτου.

17 Και θελεις εναρμοσει εις αυτο λιθους, τεσσαρας σειρας λιθων· σειρα σαρδιου, τοπαζιου και σμαραγδου θελει εισθαι πρωτη σειρα·

18 και η δευτερα σειρα, ανθραξ, σαπφειρος και αδαμας·

19 και η τριτη σειρα, λιγυριον, αχατης και αμεθυστος·

20 και η τεταρτη σειρα, βηρυλλιον και ονυξ και ιασπις· ενηρμοσμενοι θελουσιν εισθαι εις τους χρυσους οικισκους αυτων·

21 και οι λιθοι θελουσιν εισθαι με τα ονοματα των υιων Ισραηλ, δωδεκα, κατα τα ονοματα αυτων, κατα την γλυφην της σφραγιδος· εκαστος με το ονομα αυτου θελουσιν εισθαι κατα τας δωδεκα φυλας

22 Και θελεις καμει επι το περιστηθιον αλυσεις κατα τα ακρα, πλεκτης εργασιας εκ χρυσιου καθαρου.

23 Και θελεις καμει επι το περιστηθιον δυο κρικους χρυσους, και θελεις περασει τους δυο κρικους εις τα δυο ακρα του περιστηθιου.

24 Και θελεις περασει τας δυο πλεκτας αλυσεις χρυσας εις τους δυο κρικους, τους εις τα ακρα του περιστηθιου.

25 Και τα αλλα δυο ακρα των δυο πλεκτων αλυσεων θελεις συναψει με τους δυο οικισκους και θελεις βαλει αυτους εις τας επωμιδας του εφοδ εμπροσθεν αυτου.

26 Και θελεις καμει δυο κρικους χρυσους και θελεις βαλει αυτους επι των δυο ακρων του περιστηθιου εις το χειλος αυτου, το οποιον ειναι κατα το μερος του εφοδ εσωθεν·

27 και θελεις καμει δυο αλλους κρικους χρυσους, και θελεις βαλει αυτους εις τα δυο πλαγια του εφοδ κατωθεν, προς το εμπροσθινον μερος αυτου, αντικρυ της αλλης ενωσεως αυτου, ανωθεν της κεντητης ζωνης του εφοδ.

28 Και θελουσι δενει το περιστηθιον δια των κρικων αυτου εις τους κρικους του εφοδ με ταινιαν εκ κυανου, δια να ηναι ανωθεν της κεντητης ζωνης του εφοδ και δια να μη ηναι το περιστηθιον κεχωρισμενον απο του εφοδ.

29 Και ο Ααρων θελει βασταζει τα ονοματα των υιων Ισραηλ εν τω περιστηθιω της κρισεως επι της καρδιας αυτου, οταν εισερχηται εις το αγιον, εις μνημοσυνον ενωπιον του Κυριου διαπαντος.

30 Και θελεις βαλει εις το περιστηθιον της κρισεως το Ουριμ και το Θουμμιμ, και θελουσιν εισθαι επι της καρδιας του Ααρων, οταν εισερχηται ενωπιον του Κυριου· και ο Ααρων θελει βασταζει την κρισιν των υιων Ισραηλ επι της καρδιας αυτου ενωπιον του Κυριου διαπαντος.

31 Και θελεις καμει τον ποδηρη του εφοδ ολον εκ κυανου.

32 Και θελει εισθαι εις την κορυφην αυτου ανοιγμα κατα το μεσον αυτου· θελει εχει ταινιαν υφαντην κυκλω του ανοιγματος αυτου, καθως ειναι το ανοιγμα του θωρακος, δια να μη σχιζηται.

33 Και θελεις καμει επι των κρασπεδων αυτου ροδια εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου επι των κρασπεδων αυτου κυκλω· και κωδωνας χρυσους μεταξυ αυτων κυκλω·

34 χρυσουν κωδωνα και ροδιον, χρυσουν κωδωνα και ροδιον, επι των κρασπεδων του ποδηρους κυκλω.

35 Και θελει εισθαι επι του Ααρων δια να λειτουργη· και ο ηχος αυτου θελει εισθαι ακουστος, οταν εισερχηται εις το αγιον ενωπιον του Κυριου και οταν εξερχηται, δια να μη αποθανη.

36 Και θελεις καμει πεταλον εκ χρυσιου καθαρου και θελεις εγχαραξει επ' αυτο, ως χαραγμα σφραγιδος, ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ.

37 Και θελεις βαλει αυτο επι κυανης ταινιας, δια να ηναι επι της μιτρας· εις το εμπροσθεν μερος της μιτρας θελει εισθαι.

38 Και θελει εισθαι επι του μετωπου του Ααρων, δια να σηκονη ο Ααρων την ανομιαν των αγιων πραγματων, τα οποια οι υιοι του Ισραηλ θελουσιν αγιαζει εις πασας αυτων τας αγιας προσφορας· και θελει εισθαι διαπαντος επι του μετωπου αυτου, δια να ηναι δεκται ενωπιον του Κυριου.

39 Και θελεις υφανει τον χιτωνα εκ βυσσου και θελεις καμει μιτραν εκ βυσσου και θελεις καμει ζωνην εργασιας κεντητου.

40 Και δια τους υιους του Ααρων θελεις καμει χιτωνας και θελεις καμει δι' αυτους ζωνας και μιτριδια θελεις καμει δι' αυτους προς δοξαν και τιμην.

41 Και θελεις ενδυσει αυτα τον Ααρων τον αδελφον σου και τους υιους αυτου μετ' αυτου, και θελεις χρισει αυτους και θελεις καθιερωσει αυτους και αγιασει αυτους, δια να ιερατευωσιν εις εμε.

42 Και θελεις καμει εις αυτους λινα περισκελη, δια να σκεπαζωσι την γυμνωσιν της σαρκος αυτων· απο της οσφυος μεχρι των μηρων θελουσι φθανει·

43 και θελουσιν εισθαι επι του Ααρων και επι των υιων αυτου, οταν εισερχωνται εις την σκηνην του μαρτυριου η οταν πλησιαζωσιν εις το θυσιαστηριον δια να λειτουργησωσιν εν τω αγιω, δια να μη φερωσιν εφ' εαυτους ανομιαν και αποθανωσι τουτο θελει εισθαι νομος παντοτεινος εις αυτον και εις το σπερμα αυτου μετ' αυτον.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10262

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10262. 'A hin' means how far things are joined together. This is clear from the meaning of 'a hin' - which was a liquid measure, at this point a measure of oil - as the extent to which things are joined together. 'Oil' means the Lord's celestial Divine Good, which is the essential power that binds all things together in heaven; consequently the measure of the oil means how far things are joined together, and the fullness of their being joined together. The reason why the Lord's celestial Divine Good is the essential power that binds all things together is that it is the essential being (ipsum esse) of the life that all things have. For that Divine Good imparts life to all things through the Divine Truth emanating from itself; and it imparts life in accordance with the specific character of whatever receives it. Angels are recipients; so too are people in the world. The truths and forms of good they have form their specific character, and this conditions the reception that takes place within them, and so conditions any joining together.

[2] Two measures which were used for sacred purposes are mentioned in the Word; one was for liquids, which was called the hin, the other was for dry substances, which was called the ephah. The hin served to measure oil and wine, and the ephah to measure flour and fine flour. The hin, used for oil and wine, was divided into four, whereas the ephah was divided into ten. The reason why the hin was divided into four was in order that it might mean that which binds things together; for 'four' means a joining together. But the reason why the ephah was divided into ten was in order that it might mean reception, the nature of which was indicated by the numbers; for 'ten' means much, all, and what is complete.

'Four' means a joining together, see 8877, 9601, 9674, 10136, 10137.

'Ten' means much, all, and what is complete, as 'a hundred' does, 1988, 3107, 4400, 4638, 8468, 8540, 9745, 10253.

[3] The fact that the hin was used for the oil and wine in the sacrifices, and was divided into four, whereas the ephah was used for the flour and fine flour, which were for the minchah in the sacrifices, and that it was divided into ten, becomes clear in Exodus 29:40; Leviticus 5:11; 23:13; Numbers 15:3-10; 28:5, 7, 14. From these verses it is evident that 'a hin' means the extent to which things are joined together, and 'an ephah' the amount of reception. Furthermore the oil served to bind the fine flour together, and the fine flour to receive the oil; for a minchah consisted of oil and fine flour.

[4] In addition there were other measures that were used for ordinary purposes, both for dry substances and for liquids. The measures for dry substances were called the homer and the omer, and the measures for liquids the cor and the bath. A homer contained ten ephahs, and an ephah ten omers, whereas a cor contained ten baths, and a bath ten smaller parts; regarding all these, see Exodus 16:36; Ezekiel 45:11, 13, 24.

[5] But where the new temple is dealt with in Ezekiel a different division of the ephah and the bath occurs. There the ephah and the bath are divided not into ten but into six, and the hin corresponds to the ephah, as is evident in the same prophet, in Ezekiel 45:13-14, 24; 46:5, 7, 11, 14. The reason for this is that in those places the subject is not celestial good and its ability to bind things together, but spiritual good and its ability to do so; and the numbers 'twelve', 'six', and 'three' have their correspondence in the spiritual kingdom, because they mean all and, when used in reference to truths and forms of good, mean all aspects of truth and good in their entirety. The fact that these are meant by 'twelve', see 3272, 3858, 3913, 7973, also by 'six', 3960(end), 7973, 8148, 10217; and in like manner 'three', by which from beginning to end, thus what is complete, is meant, and - in respect of real things - all, 2788, 4495, 5159, 7715, 9825, 10127. The reason why these numbers imply similar things is that larger numbers are similar in meaning to the simple ones which when multiplied produce them, 5291, 5335, 5708, 7973.

[6] Since 'a hin' also means how far something is joined to spiritual truth, a third part of a hin of oil was taken for the minchah in the sacrifices of a ram, and a third part of wine for the drink offering, Numbers 15:6-7; for spiritual good is meant by 'a ram', 2830, 9991. From all this it is again plainly evident that numbers are used in the Word to mean real things. What other reason could there be for the numbers used so often in Moses, Ezekiel, and elsewhere to specify amounts and measures?

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Bible

 

Λευιτικόν 26:11

Studie

       

11 Και θελω στησει την σκηνην μου μεταξυ σας· και η ψυχη μου δεν θελει σας βδελυχθη·