Bible

 

Amos 2

Studie

   

1 Ουτω λεγει Κυριος· Δια τας τρεις παραβασεις του Μωαβ και δια τας τεσσαρας δεν θελω αποστρεψει την τιμωριαν αυτου· διοτι κατεκαυσε τα οστα του βασιλεως του Εδωμ μεχρι κονιας·

2 αλλα θελω εξαποστειλει πυρ επι τον Μωαβ και θελει καταφαγει τα παλατια της Κιριωθ· και ο Μωαβ θελει αποθανει μετα θορυβου, μετα κραυγης, μετ' ηχου σαλπιγγος.

3 Και θελω εξολοθρευσει τον κριτην εκ μεσου αυτου, και θελω αποκτεινει παντας τους αρχοντας αυτου μετ' αυτου, λεγει Κυριος.

4 Ουτω λεγει Κυριος· Δια τας τρεις παραβασεις του Ιουδα και δια τας τεσσαρας δεν θελω αποστρεψει την τιμωριαν αυτου, διοτι κατεφρονησαν τον νομον του Κυριου και δεν εφυλαξαν τα προσταγματα αυτου και επλανησαν αυτους τα ματαια αυτων, κατοπιν των οποιων περιεπατησαν οι πατερες αυτων·

5 αλλα θελω εξαποστειλει πυρ επι τον Ιουδαν και θελει καταφαγει τα παλατια της Ιερουσαλημ.

6 Ουτω λεγει Κυριος· Δια τας τρεις παραβασεις του Ισραηλ και δια τας τεσσαρας δεν θελω αποστρεψει την τιμωριαν αυτου διοτι επωλησαν τον δικαιον δι' αργυριον και τον πενητα δια ζευγος υποδηματων·

7 οιτινες ποθουσι να βλεπωσι την κονιν της γης επι την κεφαλην των πτωχων και εκκλινουσι την οδον των πενητων· και υιος και πατηρ αυτου υπαγουσι προς την αυτην παιδισκην, δια να βεβηλονωσι το ονομα το αγιον μου·

8 και πλαγιαζουσι πλησιον παντος θυσιαστηριου επι ενδυματων ενεχυριασμενων, και πινουσιν εν τω οικω των θεων αυτων τον οινον των καταδυναστευομενων.

9 Αλλ' εγω εξωλοθρευσα τον Αμορραιον απ' εμπροσθεν αυτων, του οποιου το υψος ητο ως το υψος των κεδρων και αυτος ισχυρος ως αι δρυς· και ηφανισα τον καρπον αυτου επανωθεν και τας ριζας αυτου υποκατωθεν.

10 Και εγω σας ανεβιβασα εκ γης Αιγυπτου και σας περιεφερον τεσσαρακοντα ετη δια της ερημου, δια να κληρονομησητε την γην του Αμορραιου.

11 Και ανεστησα εκ των υιων σας δια προφητας και εκ των νεανισκων σας δια Ναζηραιους. Δεν ειναι ουτως, υιοι Ισραηλ; λεγει Κυριος.

12 Σεις δε εποτιζετε τους Ναζηραιους οινον και προσεταξατε τους προφητας λεγοντες, Μη προφητευσητε.

13 Ιδου, εγω θελω καταθλιψει υμας εν τω τοπω υμων, καθως καταθλιβεται η αμαξα η πληρης δραγματων.

14 Και η φυγη θελει χαθη απο του δρομεως και ο ανδρειος δεν θελει στερεωσει την ισχυν αυτου και ο ισχυρος δεν θελει διασωσει την ψυχην αυτου,

15 και ο τοξοτης δεν θελει δυνηθη να σταθη· και ο ταχυπους να εκφυγη και ο ιππευς να σωση την ζωην αυτου,

16 και ο μεταξυ των δυνατων γενναιοκαρδιος γυμνος θελει φυγει εν εκεινη τη ημερα, λεγει Κυριος.

   

Bible

 

Ιερεμία 17:27

Studie

       

27 Αλλ' εαν δεν μου υπακουσητε, ωστε να αγιαζητε την ημεραν του σαββατου και να μη βασταζητε φορτιον και εμβιβαζητε εις τας πυλας της Ιερουσαλημ την ημεραν του σαββατου, τοτε θελω αναψει πυρ εν ταις πυλαις αυτης και θελει καταφαγει τα παλατια της Ιερουσαλημ και δεν θελει σβεσθη.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3314

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3314. 'And Rebekah loved Jacob' means that the Divine Truth of the Divine Rational loved the doctrine of truth This is clear from the representation of 'Rebekah' as the Divine Truth of the Divine Rational, dealt with in 3012, 3013, 3077, and in the whole of the previous chapter where Rebekah is the subject, and from the representation of 'Jacob' as the doctrine of natural truth, and in the highest sense the Lord's Divine Natural as regards truth, dealt with in 3305. With regard to the Divine Good of the Rational loving the Good belonging to the Natural, and the Divine Truth of the Divine Rational loving the Truth belonging to the Natural, the position is that there are good and truth that constitute the rational, and there are also good and truth that constitute the natural. The good of the rational flows into the good of the natural both independently of truth, thus into it directly, and also by way of truth, thus into it indirectly. But the good of the rational flows into the truth of the natural both by way of the truth of the rational, thus indirectly, and also by way of the good of the natural, thus again indirectly. Consequently rational good is joined more closely to natural good than to natural truth, a conjunction meant by 'Isaac loved Esau'; and rational truth is joined more closely to natural truth than to natural good, a conjunction meant by 'Rebekah loved Jacob'.

[2] These considerations are such indeed as can be grasped only with great difficulty, in particular because the most general features of all regarding this matter are unknown in the world, even among the learned. The world does not know, for example, that the rational is quite distinct and separate from the natural, or that good and truth are what constitute the rational and what constitute the natural, let alone that the rational flows into the natural enabling a person to think and to will what he thinks. As long as these very general features remain unknown, one can understand only with great difficulty what the influx described above is. Yet these are things in which angels have light, things in which they perceive countless details. And they do this with the delight which is theirs when they are permitted at the same time to think about the Lord's Divine in relation to His Human. Anyone who is governed by good, and who, though still in the body, has what is angelic within him, is also given some light by the Lord in these matters and others like them. But anyone who is not governed by good finds it irksome when he thinks about such matters, the more so when he thinks about those things as they apply to the Divine which belongs to the Lord's Human. It is better therefore if such people turn their minds away from those matters, for they have no grasp of them at all - indeed they reject them, saying at heart, What value is any of this to me? It doesn't bring me any honour, or any material gain.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.