Bible

 

Mateo 15

Studie

   

1 Tiam alvenis al Jesuo el Jerusalem Fariseoj kaj skribistoj, dirante:

2 Kial viaj discxiploj transpasxas la tradicion de la antauxuloj? cxar ili ne lavas siajn manojn, kiam ili mangxas panon.

3 Kaj li responde diris al ili:Kial vi ankaux transpasxas la ordonon de Dio per via tradicio?

4 CXar Dio diris:Respektu vian patron kaj vian patrinon; kaj:Kiu malbenas sian patron aux sian patrinon, tiu nepre mortu.

5 Sed vi diras:Se iu diros al sia patro aux al sia patrino:Oferdono estu tio, per kio vi povus profiti de mi,

6 tiu ne devas respekti sian patron aux sian patrinon. Kaj vi vantigis la vorton de Dio per via tradicio.

7 Ho hipokrituloj, bone profetis Jesaja pri vi, dirante:

8 CXi tiu popolo honoras Min per siaj lipoj, Sed ilia koro estas malproksime de Mi.

9 Sed vane ili Min adoras, Instruante kiel doktrinojn ordonojn de homoj.

10 Kaj alvokinte al si la homamason, li diris al ili:Auxskultu kaj komprenu:

11 Ne tio, kio eniras en la busxon, profanas la homon; sed kio eliras el la busxo, tio profanas la homon.

12 Tiam veninte, la discxiploj diris al li:CXu vi scias, ke la Fariseoj ofendigxis, kiam ili auxdis tiun diron?

13 Sed li responde diris:CXiu kreskajxo, kiun mia cxiela Patro ne plantis, estos elradikigita.

14 Lasu ilin; ili estas blindaj kondukantoj de blinduloj. Kaj se blindulo kondukos blindulon, ambaux falos en fosajxon.

15 Kaj Petro responde diris al li:Klarigu al ni tiun parabolon.

16 Kaj li diris:CXu vi ankaux estas ecx ankoraux sen kompreno?

17 CXu vi ne konscias, ke cxio, eniranta en la busxon, pasas en la ventron kaj estas eljxetata en apartan lokon?

18 Sed tio, kio eliras el la busxo, elvenas el la koro, kaj profanas la homon.

19 CXar el la koro eliras malvirtaj pensoj, mortigoj, adultoj, malcxastajxoj, sxteloj, falsatestoj, blasfemoj:

20 jen tio, kio profanas la homon, sed mangxi kun manoj nelavitaj ne profanas la homon.

21 Kaj elirinte de tie, Jesuo foriris en la regionojn apud Tiro kaj Cidon.

22 Kaj jen virino Kanaana, veninte el tiuj limlandoj, kriis, dirante:Ho Sinjoro, filo de David, kompatu min; mia filino estas terure turmentata de demono.

23 Sed li ne respondis al sxi ecx unu vorton. Kaj alveninte, liaj discxiploj petis lin, dirante:Forsendu sxin, cxar sxi krias post ni.

24 Kaj li responde diris:Mi ne estas sendita, krom al la perditaj sxafoj el la domo de Izrael.

25 Sed sxi venis kaj adorklinigxis al li, dirante:Sinjoro, helpu min.

26 Sed li responde diris:Ne decas preni la panon de la infanoj kaj jxeti gxin al la hundetoj.

27 Sed sxi diris:Jes, Sinjoro; cxar ecx la hundetoj mangxas el la panpecetoj, kiuj falas de la tablo de iliaj sinjoroj.

28 Tiam responde Jesuo diris al sxi:Ho virino, granda estas via fido; estu al vi, kiel vi volas. Kaj sxia filino estis sanigita de post tiu horo.

29 Kaj transirinte de tie, Jesuo venis apud la maron de Galileo; kaj suprenirinte sur la monton, li sidigxis tie.

30 Kaj alvenis al li grandaj homamasoj, havante kun si homojn lamajn, blindajn, mutajn, kriplajn, kun multaj aliaj, kaj metis ilin apud liajn piedojn; kaj li sanigis ilin;

31 tiel ke la homamaso miris, vidante mutulojn parolantaj, kriplulojn sanaj, kaj lamulojn piedirantaj, kaj blindulojn vidantaj; kaj ili gloris la Dion de Izrael.

32 Kaj Jesuo, alvokinte al si siajn discxiplojn, diris:Mi kortusxigxas pro la homamaso, cxar jam tri tagojn ili restas cxe mi, kaj nenion havas mangxi; kaj mi ne volas forsendi ilin fastantaj, por ke ili ne lacigxu sur la vojo.

33 Kaj la discxiploj diris al li:De kie ni povas ricevi en la dezerto tiom da panoj, por satigi tiom da homoj?

34 Kaj Jesuo diris al ili:Kiom da panoj vi havas? Kaj ili diris:Sep, kaj kelkajn malgrandajn fisxojn.

35 Kaj li ordonis al la homamaso sidigxi sur la tero;

36 kaj li prenis la sep panojn kaj la fisxojn; kaj doninte dankon, li dispecigis ilin, kaj donis al la discxiploj, kaj la discxiploj al la homamasoj.

37 Kaj cxiuj mangxis kaj satigxis; kaj oni kolektis da postrestintaj fragmentoj sep korbegojn plenajn.

38 Kaj la mangxantoj estis kvar mil viroj, krom virinoj kaj infanoj.

39 Kaj forsendinte la homamasojn, li eniris en la sxipeton, kaj venis en la regionojn de Magadan.

   

Komentář

 

Whence

  

When the Bible refers to where someone or something came from, it's internally talking about their spiritual origins, or the spiritual states that led them to their current state.

Time and space are physical realities which don't exist in the same way on a spiritual plane. Instead, people in the spiritual world experience differences in spiritual state. Someone in a different spiritual state appears distant, while someone in a similar spiritual state appears close. We get some glimpses of this; we can feel "close" to someone we love even if we are halfway around the world, based on the affection we have for them (affection being a spiritual state, even in this life).

(Odkazy: Apocalypse Explained 105, 472; Apocalypse Revealed 376; Arcana Coelestia 278, 3031, 3776)

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 376

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

376. Then one of the elders answered, saying to me, "Who are these arrayed in white robes, and where did they come from?" And I said to him, "Lord, you know." (7:13-14)

This symbolizes their desire to know and wish to inquire, and the reply and instruction given.

John was asked these questions because it is common in all Divine worship for a person to first wish, desire, and pray, and for the Lord then to reply, instruct, and effect. A person does not otherwise accept anything Divine.

Now because John saw those who were arrayed in white robes, and desired to know and ask who they were, and because this was perceived in heaven, therefore he was first asked about them, and afterward informed.

The case was similar with the prophet Zechariah when he saw the many representations displayed before him, as can be seen from Zechariah 1:9, 19, 21; 4:2, 5, 11-12; 5:2, 6, 10; 6:4.

Moreover in the Word we frequently read that the Lord answers when people call on Him or cry out to Him (as in Psalms 4:1; 17:6; 20:9; 34:4; 91:15; 120:1), and that He gives to people when they ask (Matthew 7:7-8; 21:22). Yet, even so, it is the Lord who gives people to ask and what they should ask for, and the Lord knows it, therefore, beforehand. But still it is the Lord's will that a person first ask, in order that the person may do so as though on his own, and that the petition may thus be assigned to him. Otherwise, if the petition itself did not emanate from the Lord, it would not have been said in those passages that people would receive whatever they ask.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.