Arcana Coelestia # 82
82. Verse 1 And the heavens and the earth were finished, and all the host of them.
These words are used to mean that the individual has now become spiritual to the point of being the sixth day. 'Heaven' is his internal man, and 'earth' his external. 'The host of them' are love, faith, and cognitions of them, which previously were meant by 'the great lights and the stars'. That the internal man is called 'heaven' and the external 'earth' becomes clear from the quotations from the Word given in the previous chapter, to which the following from Isaiah may be added,
I will make man (vir) more rare than fine gold, and man (homo) than the precious gold of Ophir. Therefore I will strike the heavens with terror, and the earth will be shaken out of its place. Isaiah 13:12-13.
And elsewhere in Isaiah,
You will forget Jehovah your Maker, who stretches out the heavens and lays the foundations of the earth. But I will put My words in your mouth and hide you in the shadow of My hand, that I may stretch out heaven and lay the foundation of the earth. Isaiah 51:13, 16.
These quotations show that both heaven and earth have reference to man (homo). They refer, it is true, to the Most Ancient Church, but the more interior contents of the Word are such that whatever statement is made about the Church is a statement about the individual member of the Church. If he were not the Church, he could not be a part of the Church, just as anyone who is not a temple of the Lord cannot be that which is meant by a temple, namely the Church and heaven. This also is why the Most Ancient Church is called Man (a singular noun).
Zeechaarja 12
1
Profeta vorto de la Eternulo pri Izrael. Diro de la Eternulo, kiu etendis la cxielon, fondis la teron, kaj kreis la spiriton de la homo interne de li:
2
Jen Mi faros Jerusalemon freneziga kaliko por cxiuj popoloj cxirkauxe, kaj ecx por Judujo, kiam Jerusalem estos siegxata.
3
En tiu tempo Mi faros Jerusalemon peza sxtono por cxiuj popoloj:cxiuj, kiuj gxin levos, faros al si vundojn; kaj kolektigxos kontraux gxi cxiuj nacioj de la tero.
4
En tiu tempo, diras la Eternulo, Mi frapos cxiun cxevalon per rabio kaj gxian rajdanton per frenezeco; kaj sur la domon de Jehuda Mi malfermos Miajn okulojn; cxiujn cxevalojn de la popoloj Mi frapos per blindeco.
5
Kaj la estroj de Judujo diros en sia koro:Mia forto estas la logxantoj de Jerusalem, dank� al la Eternulo Cebaot, ilia Dio.
6
En tiu tempo Mi faros la estrojn de Judujo kiel pato kun fajro inter ligno kaj kiel brulanta torcxo inter garboj, kaj ili formangxos dekstre kaj maldekstre cxiujn popolojn cxirkauxe; kaj Jerusalem estos denove prilogxata sur sia loko, en Jerusalem.
7
Kaj antauxe la Eternulo savos la tendojn de Judujo, por ke la gloro de la domo de David kaj la gloro de la logxantoj de Jerusalem ne estu tro alta super Judujo.
8
En tiu tempo la Eternulo defendos la logxantojn de Jerusalem, kaj la plej malforta el ili estos en tiu tempo kiel David, kaj la domo de David estos kiel Dio, kiel angxelo de la Eternulo antaux ili.
9
En tiu tempo Mi decidos ekstermi cxiujn naciojn, kiuj atakas Jerusalemon.
10
Sed sur la domon de David kaj sur la logxantojn de Jerusalem Mi versxos spiriton de amo kaj de pregxoj; kaj ili rigardos tiun, kiun ili trapikis, kaj ili ploros pri li, kiel oni ploras pri solfilo, kaj ili malgxojos pri li, kiel oni malgxojas pri unuenaskito.
11
En tiu tempo estos granda plorado en Jerusalem, kiel la plorado en Hadadrimon en la valo de Megidon.
12
Ploros la lando, cxiu familio aparte:la familio de la domo de David aparte, kaj iliaj edzinoj aparte; la familio de la domo de Natan aparte, kaj iliaj edzinoj aparte;
13
la familio de la domo de Levi aparte, kaj iliaj edzinoj aparte; la familio de la SXimeiidoj aparte, kaj iliaj edzinoj aparte;
14
cxiuj ceteraj familioj cxiu familio aparte, kaj iliaj edzinoj aparte.
