Bible

 

Genezo 2

Studie

   

1 Kaj estis finitaj la cxielo kaj la tero kaj cxiuj iliaj apartenajxoj.

2 Kaj Dio finis en la sepa tago Sian laboron, kiun Li faris, kaj Li ripozis en la sepa tago de la tuta laboro, kiun Li faris.

3 Kaj Dio benis la sepan tagon kaj sanktigis gxin, cxar en gxi Li ripozis de Sia tuta laboro, kiun Li faris kreante.

4 Tia estas la naskigxo de la cxielo kaj la tero, kiam ili estis kreitaj, kiam Dio la Eternulo faris la teron kaj la cxielon.

5 Kaj nenia kampa arbetajxo ankoraux estis sur la tero, kaj nenia kampa herbo ankoraux kreskis, cxar Dio la Eternulo ne pluvigis sur la teron, kaj ne ekzistis homo, por prilabori la teron.

6 Sed nebulo levigxadis de la tero kaj donadis malsekecon al la tuta suprajxo de la tero.

7 Kaj Dio la Eternulo kreis la homon el polvo de la tero, kaj Li enblovis en lian nazon spiron de vivo, kaj la homo farigxis viva animo.

8 Kaj Dio la Eternulo plantis gxardenon en Eden en la Oriento, kaj Li metis tien la homon, kiun Li kreis.

9 Kaj Dio la Eternulo elkreskigis el la tero cxiun arbon cxarman por la vido kaj bonan por la mangxo, kaj la arbon de vivo en la mezo de la gxardeno, kaj la arbon de sciado pri bono kaj malbono.

10 Kaj rivero eliras el Eden, por akvoprovizi la gxardenon, kaj de tie gxi dividigxas kaj farigxas kvar cxefpartoj.

11 La nomo de unu estas Pisxon; gxi estas tiu, kiu cxirkauxas la tutan landon HXavila, kie estas la oro.

12 Kaj la oro de tiu lando estas bona; tie trovigxas bedelio kaj la sxtono onikso.

13 Kaj la nomo de la dua rivero estas Gihxon; gxi estas tiu, kiu cxirkauxas la tutan landon Etiopujo.

14 Kaj la nomo de la tria rivero estas HXidekel; gxi estas tiu, kiu fluas antaux Asirio. Kaj la kvara rivero estas Euxfrato.

15 Kaj Dio la Eternulo prenis la homon kaj enlogxigis lin en la gxardeno Edena, por ke li prilaboradu gxin kaj gardu gxin.

16 Kaj Dio la Eternulo ordonis al la homo, dirante: De cxiu arbo de la gxardeno vi mangxu;

17 sed de la arbo de sciado pri bono kaj malbono vi ne mangxu, cxar en la tago, en kiu vi mangxos de gxi, vi mortos.

18 Kaj Dio la Eternulo diris: Ne estas bone, ke la homo estu sola; Mi kreos al li helpanton similan al li.

19 Kaj Dio la Eternulo kreis el la tero cxiujn bestojn de la kampo kaj cxiujn birdojn de la cxielo, kaj venigis ilin al la homo, por vidi, kiel li nomos ilin; kaj kiel la homo nomis cxiun vivan estajxon, tiel restis gxia nomo.

20 Kaj la homo donis nomojn al cxiuj brutoj kaj al la birdoj de la cxielo kaj al cxiuj bestoj de la kampo; sed por la homo ne trovigxis helpanto simila al li.

21 Kaj Dio la Eternulo faligis profundan dormon sur la homon, kaj cxi tiu endormigxis; kaj Li prenis unu el liaj ripoj kaj fermis la lokon per karno.

22 Kaj Dio la Eternulo konstruis el la ripo, kiun Li prenis de la homo, virinon, kaj Li venigis sxin al la homo.

23 Kaj la homo diris: Jen nun sxi estas osto el miaj ostoj kaj karno el mia karno; sxi estu nomata Virino, cxar el Viro sxi estas prenita.

24 Tial viro forlasos sian patron kaj sian patrinon, kaj aligxos al sia edzino, kaj ili estos unu karno.

25 Kaj ili ambaux estis nudaj, la homo kaj lia edzino, kaj ili ne hontis.

   

Bible

 

Genezo 3:23

Studie

       

23 Kaj Dio la Eternulo eligis lin el la Edena gxardeno, por ke li prilaboradu la teron, el kiu li estis prenita.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7056

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7056. '[And he went, and] he came to meet him in the mountain of God' means a joining together within the good of love there. This is clear from the meaning of 'coming to meet' as a joining together, dealt with just above in 7054; and from the meaning of 'the mountain of God' as the good of God's love, dealt with in 6829. The situation here is that truth which goes forth directly from the Divine cannot be joined together with truth going forth in an indirect way except within good; for good is its very soil. Forms of truth are seeds which do not grow anywhere else than in good as their soil. Good is also the actual soul of truth; good must give truth its being and its life, if it is to be truth.

[2] Truth that goes forth directly from the Divine is called truth, though essentially it is good because it goes forth from Divine Good; but it is good with which all truth from God is united. It is called truth because in heaven it is seen as light, but this light is like springtime light, which is combined with a warmth that brings all things on earth to life. From this it may also be seen that truth going forth directly from the Divine cannot be joined together with truth that goes forth in an indirect way except within good, consequently unless a person is stirred by an affection for truth for its own sake, especially for the sake of what is good, and so for the sake of the life he should lead. For then the person is governed by good.

[3] Something more may be known about the nature of that joining together from the following considerations: Truth that goes forth directly from the Divine enters a person's will; this is the path it takes. But truth which goes forth from the Divine in an indirect way enters a person's understanding, and this being so, no joining together can take place unless will and understanding act as one, that is to say, unless the will desires what is good, and the understanding uses truth to endorse what is good. When therefore the two kinds of truth are joined together it seems as though the Lord is present; His presence is also felt. But when they are not joined the Lord is so to speak absent; but His absence is not felt if there is no perception and therefore knowledge of what His presence is.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.