Bible

 

Eliro 34

Studie

   

1 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Skulptu al vi du sxtonajn tabelojn kiel la unuaj; kaj Mi skribos sur la tabeloj la vortojn, kiuj estis sur la unuaj tabeloj, kiujn vi rompis.

2 Kaj estu preta por la mateno, kaj supreniru matene sur la monton Sinaj kaj starigxu antaux Mi tie sur la pinto de la monto.

3 Kaj neniu supreniru kun vi, kaj ankaux neniu montrigxu sur la tuta monto; ecx sxafo aux bovo ne pasxtigxu antaux tiu monto.

4 Kaj li skulptis du sxtonajn tabelojn kiel la unuaj; kaj Moseo levigxis frue matene kaj supreniris sur la monton Sinaj, kiel ordonis al li la Eternulo, kaj li prenis en siajn manojn la du sxtonajn tabelojn.

5 Kaj la Eternulo mallevigxis en nubo, kaj Moseo starigxis apud Li tie kaj alvokis la nomon de la Eternulo.

6 Kaj la Eternulo preteriris antaux li, kaj li ekkriis:Eternulo, Eternulo, Dio indulgema kaj kompatema, multepacienca, favorkora, kaj verema;

7 kiu konservas favorkorecon por miloj, pardonas kulpon kaj krimon kaj pekon, sed antaux kiu neniu estas senkulpa; kiu punas la kulpon de patroj sur filoj kaj nepoj, en la tria kaj kvara generacioj!

8 Kaj rapide Moseo klinigxis gxis la tero kaj faris adoron.

9 Kaj li diris:Ho, se mi akiris Vian favoron, mia Sinjoro, tiam mia Sinjoro volu iri en nia mezo, cxar tio estas popolo malmolnuka; kaj pardonu niajn kulpojn kaj niajn pekojn kaj faru nin Via posedajxo.

10 Kaj Li diris:Jen Mi faros interligon; antaux via tuta popolo Mi faros miraklojn, kiuj neniam ekzistis sur la tuta tero nek cxe iuj gentoj; kaj la tuta popolo, en kies mezo vi estas, vidos la faron de la Eternulo; cxar terura estos tio, kion Mi faros por vi.

11 Observu tion, kion Mi ordonas al vi hodiaux. Jen Mi forpelas antaux vi la Amoridojn kaj la Kanaanidojn kaj la HXetidojn kaj la Perizidojn kaj la HXividojn kaj la Jebusidojn.

12 Gardu vin, ke vi ne faru interligon kun la logxantoj de la lando, en kiun vi venos, por ke tio ne farigxu falilo inter vi;

13 sed iliajn altarojn detruu kaj iliajn statuojn rompu kaj iliajn sanktajn stangojn dishaku.

14 CXar vi ne devas adori alian dion; cxar la Eternulo, koleremulo estas Lia nomo, estas Dio kolerema.

15 Ne faru interligon kun la logxantoj de la lando; cxar, malcxastante kun siaj dioj kaj alportante oferojn al siaj dioj, ili eble vokos vin kaj vi mangxos de iliaj oferoj,

16 kaj vi prenos iliajn filinojn por viaj filoj, kaj iliaj filinoj malcxastos por siaj dioj kaj malcxastigos viajn filojn por siaj dioj.

17 Diojn fanditajn ne faru al vi.

18 La feston de macoj observu; dum sep tagoj mangxu macojn, kiel Mi ordonis al vi, en la difinita tempo de la monato Abib, cxar en la monato Abib vi eliris el Egiptujo.

19 CXio, kio malfermas unue la uteron, apartenas al mi; cxiu virseksulo el viaj brutoj, kiu malfermas unue la uteron, bovo aux sxafo.

20 Utermalferminton el azenoj elacxetu per sxafido:kaj se vi ne elacxetos, tiam rompu al gxi la kolon. La unuenaskiton el viaj filoj elacxetu. Kaj oni ne montrigxu antaux Mi kun malplenaj manoj.

21 Dum ses tagoj laboru, kaj en la sepa tago ripozu; en la tempo de la plugado kaj de la rikoltado ripozu.

22 Kaj feston de semajnoj faru al vi en la komenco de la rikoltado de tritiko, kaj feston de kolektado de fruktoj en la fino de la jaro.

23 Tri fojojn en la jaro cxiuj viaj virseksuloj aperu antaux la Sinjoro, la Eternulo, Dio de Izrael.

24 CXar Mi forpelos gentojn antaux vi kaj vastigos viajn limojn, kaj neniu deziros havi vian landon, kiam vi iros, por montrigxi antaux la Eternulo, via Dio, tri fojojn en la jaro.

25 Ne bucxversxu sur fermentintajxon la sangon de Mia ofero, kaj ne devas resti gxis mateno la ofero de la festo de Pasko.

26 La komencajxon de la unuaj produktoj de via tero alportu en la domon de la Eternulo, via Dio. Ne kuiru kapridon en la lakto de gxia patrino.

27 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Skribu al vi cxi tiujn vortojn, cxar laux cxi tiuj vortoj Mi faris interligon kun vi kaj kun Izrael.

28 Kaj li estis tie kun la Eternulo kvardek tagojn kaj kvardek noktojn; panon li ne mangxis kaj akvon li ne trinkis; kaj li skribis sur la tabeloj la vortojn de la interligo, la dek ordonojn.

29 Kiam Moseo estis malsupreniranta de la monto Sinaj kaj la du tabeloj de atesto estis en la manoj de Moseo dum lia malsuprenirado de la monto, Moseo ne sciis, ke la hauxto de lia vizagxo lumradiis pro tio, ke li parolis kun Li.

30 Kaj Aaron kaj cxiuj Izraelidoj ekvidis Moseon, kaj jen la hauxto de lia vizagxo lumradias; kaj ili timis alproksimigxi al li.

31 Sed Moseo vokis ilin, kaj returnigxis al li Aaron kaj cxiuj cxefoj de la komunumo, kaj Moseo ekparolis al ili.

32 Poste alproksimigxis cxiuj Izraelidoj; kaj li ordonis al ili cxion, kion diris al li la Eternulo sur la monto Sinaj.

33 Kiam Moseo cxesis paroli al ili, li metis sur sian vizagxon kovrotukon.

34 Kiam Moseo venadis antaux la Eternulon, por paroli kun Li, li formetadis la kovrotukon gxis sia eliro; kaj elirinte, li diradis al la Izraelidoj tion, kio estis ordonita al li.

35 Kaj la Izraelidoj vidis, ke la hauxto de la vizagxo de Moseo lumradias; kaj tiam Moseo denove metis la kovrotukon sur sian vizagxon, gxis li eniris, por paroli kun Li.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10617

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10617. 'And proclaimed, Jehovah, Jehovah, God, merciful and gracious' means the Divine itself, the Divine Human, and the Divine proceeding, the Source of everything good. This is clear from the meaning of 'proclaiming Jehovah' as worship of the Lord, dealt with in 440, 2724, whose Divinity consists in the Trinity of the Divine itself (called the Father), the Divine Human (called the Son), and the Divine proceeding (called the Holy Spirit), which explains the occurrence of the declaration here 'Jehovah, Jehovah, God' (the reason why 'Jehovah, Jehovah' refers to the Divine itself or the Father and to the Divine Human or the Son, while 'God' refers to the Divine proceeding, is that in respect of the Divine itself and the Divine Human the Lord is Divine Good, while in respect of the Divine proceeding He is Divine Truth; and this is why in references in the Word to Divine Good the Lord is called Jehovah, and in references to Divine Truth He is called God, see 2769, 2807, 2822, 3921(end), 4402, 9167, 10158); and from the meaning of 'merciful and gracious' as His being the Source of everything good. For 'showing mercy' means endowing with celestial good, and 'being gracious' endowing with spiritual good, both of which are dealt with in 10577. What celestial good is and what spiritual good is, see again in 10577.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10577

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10577. 'And I will be gracious to whom I am gracious, and I will show mercy to whom I show mercy' means that Divine Truth and Good will be revealed to those who are receptive. This is clear from the meaning of 'being gracious' as endowing with spiritual truth and good, in this instance revealing it, since the subject is the inner substance and the outward form of the Church, worship, and the Word; and from the meaning of 'showing mercy' as endowing with celestial truth and good, in this instance revealing it. The reason why among those who are receptive is meant is that the internal things of the Word, the Church, and worship are revealed to none but those who are receptive.

[2] The reason why 'being gracious' means endowing with spiritual truth and good, and 'showing mercy' endowing with celestial truth and good, is that grace is a term used in reference to faith and mercy is a term used in reference to love; and the good of faith is spiritual good, and the good of love is celestial good. What spiritual good and celestial good are, and what is the difference between them, see in the places referred to in 9277. Those who are in the Lord's spiritual kingdom speak of grace, whereas those who are in the Lord's celestial kingdom speak of mercy, 598, 981, 5929. Unless there were such a difference between grace and mercy both expressions - 'being gracious' and 'showing mercy' - would not have been used. For the same reason Jehovah is called both 'gracious' and 'merciful' in Exodus 34:6; Joel 2:13; Psalms 103:8; 145:8. And in Isaiah,

Therefore Jehovah will remain to show you grace, and therefore He will exalt Himself to be merciful to you. Isaiah 30:18.

[3] Because there are two realities to which all things of the Church belong, namely love and faith, and since mercy belongs to love, and grace as well as truth belongs to faith, the Word uses the terms 'mercy' and 'grace' when the Lord is being implored; but it uses 'mercy' and 'truth' when He is being described, as in the following places: In David,

Your mercy is before my eyes, and I walk in Your truth. Psalms 26:3.

In the same author,

O Jehovah, Your mercy is in the heavens, and Your truth reaches to the skies. Psalms 36:5.

In the same author,

God will send from the heavens His mercy and His truth. Great even to heaven is Your mercy, and Your truth even to the skies. Psalms 57:3, 10.

In the same author,

Let mercy and truth meet, and let righteousness and peace kiss each other. Psalms 85:10.

In the same author,

I will sing of the mercy of Jehovah forever, to generation after generation [I will make known] Your truth with my mouth. For I have said, Forever will mercy be built, in the very heavens You will make firm Your truth. Righteousness and judgement are the support of Your throne, mercy and truth will stand before Your face. Psalms 89:1-2, 14.

'Mercy' in these places means love and 'truth' faith.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.