Bible

 

Eliro 14

Studie

   

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:

2 Diru al la Izraelidoj, ke ili iru returne, kaj starigu sian tendaron antaux Pi-Hahxirot, inter Migdol kaj la maro, apud Baal-Cefon; tie ili starigxu tendare super la maro.

3 Faraono diros pri la Izraelidoj:Ili perdis la vojon en la lando, la dezerto ilin sxlosis.

4 Kaj Mi obstinigos la koron de Faraono, kaj li kuros post ili; kaj Mi glorigxos per Faraono kaj per lia tuta militistaro, kaj la Egiptoj sciigxos, ke Mi estas la Eternulo. Kaj ili faris tiel.

5 Kiam oni diris al la regxo de Egiptujo, ke la popolo forkuris, tiam la koro de Faraono kaj de liaj servantoj turnigxis kontraux la popolon, kaj ili diris:Kion ni faris, forliberiginte la Izraelidojn de servado al ni?

6 Kaj li jungis sian cxaron kaj prenis kun si sian popolon.

7 Kaj li prenis sescent plej bonajn cxarojn kaj cxiujn cxarojn de Egiptujo kaj la cxefojn de la tuta militistaro.

8 Kaj la Eternulo obstinigis la koron de Faraono, la regxo de Egiptujo, kaj li postkuris la Izraelidojn; sed la Izraelidojn elirigis mano alta.

9 La Egiptoj postkuris ilin, kaj cxiuj cxevaloj kaj cxaroj de Faraono kaj liaj rajdantoj kaj lia militistaro atingis ilin, kiam ili staris tendare super la maro, apud Pi-Hahxirot antaux Baal-Cefon.

10 Kiam Faraono alproksimigxis, tiam la Izraelidoj levis siajn okulojn, kaj ekvidis, ke jen la Egiptoj iras post ili; kaj ili tre ektimis, kaj la Izraelidoj ekkriis al la Eternulo.

11 Kaj ili diris al Moseo:CXu ne ekzistis tomboj en Egiptujo, ke vi prenis nin, por morti en la dezerto? kion vi faris al ni, elkondukinte nin el Egiptujo?

12 Tion ni diris ja al vi en Egiptujo:Lasu nin, kaj ni servu la Egiptojn; cxar pli bone estus por ni servi la Egiptojn, ol morti en la dezerto.

13 Tiam Moseo diris al la popolo:Ne timu; staru, kaj vidu la savon de la Eternulo, kiun Li faros al vi hodiaux; cxar la Egiptojn, kiujn vi vidas hodiaux, vi eterne neniam plu vidos.

14 La Eternulo militos por vi, kaj vi silentu.

15 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Kion vi krias al Mi? diru al la Izraelidoj, ke ili ekiru.

16 Kaj vi levu vian bastonon kaj etendu vian manon super la maron kaj disfendu gxin, por ke la Izraelidoj iru tra la mezo de la maro sur seka tero.

17 Kaj jen, Mi obstinigos la korojn de la Egiptoj, kaj ili iros post vi; kaj Mi glorigxos per Faraono kaj per lia tuta militistaro, per liaj cxaroj kaj liaj rajdantoj.

18 Kaj la Egiptoj sciigxos, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi glorigxos per Faraono, per liaj cxaroj kaj liaj rajdantoj.

19 Kaj la Dia angxelo, kiu iradis antaux la tendaro de la Izraelidoj, formovigxis kaj ekiris post ili; kaj la nuba kolono formovigxis de antaux ili kaj starigxis post ili;

20 kaj gxi aperis inter la tendaro de la Egiptoj kaj la tendaro de la Izraelidoj, kaj gxi estis nubo malluma, kaj lumis dum la nokto tiamaniere, ke unuj al la aliaj ne povis alproksimigxi dum la tuta nokto.

21 Kaj Moseo etendis sian manon super la maron; kaj la Eternulo pelis la maron per forta orienta vento dum la tuta nokto kaj faris la maron seka tero; kaj la akvo disfendigxis.

22 Kaj la Izraelidoj ekiris tra la mezo de la maro sur seka tero, kaj la akvo estis por ili muro dekstre kaj maldekstre.

23 Kaj la Egiptoj postkuris kaj venis post ili, cxiuj cxevaloj de Faraono, liaj cxaroj kaj liaj rajdantoj, en la mezon de la maro.

24 Kiam venis la matena gardotempo, la Eternulo ekrigardis la tendaron de la Egiptoj el la fajra kaj nuba kolono, kaj Li tumultigis la tendaron de la Egiptoj.

25 Kaj Li depusxis la radojn de iliaj cxaroj kaj malrapidigis ilian iradon. Tiam la Egiptoj diris:Ni forkuru for de la Izraelidoj, cxar la Eternulo militas por ili kontraux la Egiptoj.

26 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Etendu vian manon super la maron, por ke la akvo revenu sur la Egiptojn, sur iliajn cxarojn kaj iliajn rajdantojn.

27 Kaj Moseo etendis sian manon super la maron, kaj la maro revenis en la komenco de la mateno, sur sian lokon, kaj la Egiptoj kuris renkonte al gxi. Kaj la Eternulo jxetis la Egiptojn en la mezon de la maro.

28 Kaj la akvo revenis, kaj kovris la cxarojn kaj la rajdantojn de la tuta militistaro de Faraono, kiu venis post ili en la maron; ne restis el ili ecx unu.

29 Sed la Izraelidoj iris sur seka tero tra la mezo de la maro, kaj la akvo estis por ili muro dekstre kaj maldekstre.

30 Kaj la Eternulo savis en tiu tago la Izraelidojn el la mano de la Egiptoj; kaj la Izraelidoj vidis la Egiptojn mortintaj sur la bordo de la maro.

31 Kaj la Izraelidoj vidis la grandan manon, kiun la Eternulo aperigis sur la Egiptoj, kaj la popolo ektimis la Eternulon kaj ekkredis al la Eternulo kaj al Lia sklavo Moseo.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8138

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8138. 'In Pharaoh and in all his army' means the submersion into hell of those steeped in falsities arising from evil, and their encompassment there by falsities as if by waters. This is clear from what has been mentioned immediately above in 8137, that 'Pharaoh' means those who were cast into hell, as also does 'his army', 'Pharaoh' being those steeped in falsities arising from evil, and 'his army' the falsities themselves. 'Armies' are truths springing from good, see 3448, 7236, 7988, and therefore in the contrary sense they are falsities arising from evil, 3448. The expression 'encompassment by falsities as if by waters' is used because falsities that arise from evil - the kind of falsities that exist with those belonging to the Church who have championed separated faith and have led a life of evil - are seen there as waters, 8137. This also is why deluges of water mean situations in which truth is laid waste while the water present in them means falsities, 705, 739, 756, 6346, 6853.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 705

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

705. THE INTERNAL SENSE

Here the subject in particular is the Flood, which means not only the temptations that the member of the Church called Noah had to undergo before he could be regenerated, but also the desolation of those who were incapable of being regenerated. In the Word both temptations and desolations are compared to floods or deluges of waters, and are actually called such.

TEMPTATIONS

In Isaiah,

For a brief moment I forsook you, and with great compassion I will regather you. In a deluge of wrath I hid My face 1 from you for a moment, but with everlasting mercy I will have mercy on you, said Jehovah your Redeemer, for this is the waters of Noah to Me, to whom I swore that the waters of Noah should go no more over the earth. Thus have I sworn that I will not be angry with you and rebuke you. O afflicted one and storm-tossed, and receiving no comfort! Isaiah 54:7, 9, 11.

This refers to the Church that is to be regenerated, and to temptations which are called 'the waters of Noah'.

[2] Besides this the Lord Himself calls temptations 'a deluge', in Luke,

Jesus said, Every one who comes to Me, and hears My words and does them, is like a man building a house, who dug and went down deep, and laid the foundations upon rock; and when a deluge came, a stream broke against that house but was not strong enough to move it because it had been founded upon the rock. Luke 6:47-48.

The fact that 'a deluge' here is used to mean temptations may be clear to anyone.

DESOLATIONS

In Isaiah,

The Lord is causing to rise up over them the waters of the river, mighty and many, the king of Asshur and all his glory; and it is rising over all its channels, and will go over all its banks, and it will go through Judah, it will deluge it and pass through and will reach even to the neck. Isaiah 8:7-8.

Here 'the king of Asshur' stands for the delusions, false assumptions, and reasonings based on these, which desolate a person and which desolated the people before the Flood.

[3] In Jeremiah,

Thus said Jehovah, Behold, waters rising out of the north, they will be a deluging stream, and they will deluge the land and all that fills it, the city and those who dwell in it. Jeremiah 47:2-3.

This refers to the Philistines who represent people who adopt false assumptions and from them engage in reasonings about spiritual matters, which reasonings overwhelm a person as they did the people before the Flood.

The reason why in the Word both temptations and desolations are compared to floods or deluges of waters, and are actually called such, is that there is a similarity between the two, it being evil spirits who flow in with their persuasions and false assumptions which dwell with them and who activate the things of a like nature in man. With someone who is being regenerated they are temptations, but with someone who is not they are desolations.

Poznámky pod čarou:

1. literally, faces

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.