Het hoofd is het deel van ons dat het hoogst is, wat in representatieve zin betekent dat het datgene is wat het dichtst bij de Heer is. Daarom vertegenwoordigt het hoofd datgene wat het diepst in ons is, datgene wat zich in het centrum van ons wezen bevindt. In de meeste gevallen betekent dit intelligentie en wijsheid, omdat de meesten van ons in een staat van leven verkeren waarin wij geleid worden door onze gedachten en ons verstand. In het geval van de Heer echter, vertegenwoordigt het vaak zijn volmaakte liefde. En in veel gevallen wordt het hoofd gebruikt om de hele persoon voor te stellen, omdat alles in ons voortvloeit uit wat in het binnenste is.

(Odkazy: Apocalyps Uitgelegd 577; De Apocalyps Onthuld 538, 823; Hemelse Verborgenheden 7859, 9656, 10011)

538. Hebbende zeven hoofden, betekent de waanzin vanuit de vervalste en ontwijde ware dingen van het Woord.

Met het hoofd wordt de wijsheid en het inzicht aangeduid en in de tegengestelde zin de waanzin; maar met de zeven hoofden hier wordt, omdat zij van de draak waren, eigenlijk de waanzin vanuit de vervalste en ontwijde ware dingen van het Woord aangeduid; van zeven wordt immers gesproken met betrekking tot de heilige dingen en in de tegengestelde zin van de profane dingen, nr. 10; en daarom volgt dat op zijn hoofden werden gezien zeven diademen en met de diademen worden de ware dingen van het Woord aangeduid en daar dus de vervalste en ontwijde.

Dat met het hoofd de wijsheid en het inzicht wordt aangeduid, blijkt uit het volgende:

‘Ik zal u wijze en inzichtsvolle mannen geven en ze tot uw hoofden stellen’, (Deuteronomium 1:13).

‘Jehovah heeft uw ogen toegesloten, de profeten; en uw hoofden, de zienden, heeft Hij bedekt’, (Jesaja 29:10).

Met ‘het hoofd van het standbeeld van Nebukadnezar uit zuiver goud’, (Daniël 2:32), wordt ook niet iets anders aangeduid dan de wijsheid van de eerste eeuw, die was bij de mensen van de Oudste Kerk.

Met het hoofd in de tegengestelde zin wordt de waanzin en de dwaasheid aangeduid, bij David:

‘God zal het hoofd der vijanden stuk slaan, de kruin des haars van degene die in zijn schulden wandelt’, (Psalm 68:22); ook wordt niet iets anders aangeduid met ‘het hoofd van de slang dat zou worden vertreden’, (Genesis 3:15) en met ‘het hoofd slaan over veel land’, (Psalm 110:6, 7).

En verder met ‘stof op het hoofd strooien en met kaalheid aanbrengen’ en met ‘de hand op het hoofd leggen’, wanneer zij beschaamd waren of smart voelden daarover dat zij waanzinnig of tegen de wijsheid hadden gehandeld, (Jesaja 7:20; 15:2; Ezechiël 7:18; 27:30; Jeremia 2:37; 14:3, 4; Klaagliederen 2:10; 2 Samuël 13:19).

Met de zeven hoofden wordt echter de waanzin vanuit de vervalste en ontwijde ware dingen ook aangeduid in wat volgt in de (Apocalyps 13:1, 3; 17:3, 7, 9).