10054. Een reuk van rust; dat dit de doorvatting van de vrede is, staat vast uit de betekenis van de reuk, namelijk de doorvatting, nrs. 3577, 4624-4634, 4748; en uit de betekenis van de rust, namelijk de vrede.

Wat de Goddelijke vrede in de hemelen is, zie de nrs. 92,93, 2780, 5662, 8455, 8665, 8722; dat de vrede in de hoogste zin de Heer is en het Goddelijk voortgaande uit Hem, aandoende het goede in de hemelen vanuit het binnenste, nrs. 3780, 8517.

Dat het brandoffer een reuk van rust voor Jehovah wordt genoemd, is omdat door het brandoffer werd uitgebeeld de vereniging van het Goddelijk Menselijke van de Heer met het Goddelijke Zelf, nr. 10053; en door die vereniging was de vrede in de hemelen verkregen.

Alle hellen immers waren door de Heer toen Hij in de wereld was, onderworpen en alle hemelen in de orde teruggebracht, nrs. 9715, 9809, 9937, 10019.

Daaruit blijkt, vanwaar het is, dat het brandoffer een reuk van rust voor Jehovah wordt genoemd, zoals meermalen elders, waar gehandeld wordt over de brandoffers en het spijsoffer, zoals in (Leviticus 1:9,13,17; 2:2,9,12; 3:5; 4:31; 6:8,14; 8:28; 23:13,18; Numeri 15:3,7,13; 28:6,8,13; 29:2,6,13).