155. Eerder, in het derde artikel, werd aangetoond dat deze Goddelijke kracht, welke wordt verstaan onder de werking van de Heilige Geest, bij de geestelijken in het bijzonder de verlichting en de onderwijzing is, maar aan deze twee voegen zich nog twee tussenliggende werkingen toe, namelijk de innerlijke gewaarwording en de ordening. Daarom zijn er vier dingen die bij de geestelijken in orde op elkaar volgen: de verlichting, de innerlijke gewaarwording, de ordening en de onderwijzing. De verlichting is uit de Heer, en de innerlijke gewaarwording is in de mens, overeenkomstig de staat van zijn gemoed dat door leerstellige dingen is gevormd. Wanneer die leerstellige dingen waarheden zijn, wordt de innerlijke gewaarwording helder uit het licht dat verlicht; zijn het daarentegen valsheden, dan wordt zij duister, hoewel zij als helder kan verschijnen vanuit de bevestigingen, maar dit komt voort uit een dwaallicht, dat voor de louter natuurlijke blik van gelijke helderheid is. De ordening komt echter voort uit de aandoening van de liefde van de wil; de verlustiging van deze liefde ordent. Als het de verlustiging van het boze en van het daaruit voortvloeiende valse is, dan verwekt dit een ijver, die van buiten bars, ruw, gloeiend en vuurspugend is, en van binnen toorn, razernij en onbarmhartigheid. Is zij echter de verlustiging van het goede en van het daaruit voortvloeiende ware, dan is de ijver van buiten licht, glad, klinkend en brandend, en van binnen naastenliefde, genade en barmhartigheid. De onderwijzing volgt echter als werking hier vanuit, als oorzaken. Zo verandert de verlichting, die uit de Heer is, zich in verschillende soorten van licht en in verschillende soorten van warmte bij ieder overeenkomstig de staat van zijn gemoed.