¹ Wee dien, die ongerechtigheid bedenken, en kwaad werken op hun legers; in het licht van den morgenstond doen zij het, dewijl het in de macht van hunlieder hand is.

² En zij begeren akkers, en roven ze, en huizen, en nemen ze weg; alzo doen zij geweld aan den man en zijn huis, ja, aan een iegelijk en zijn erfenis.

³ Daarom, alzo zegt de HEERE: Ziet, Ik denk een kwaad over dit geslacht, waaruit gijlieden uw halzen niet zult uittrekken, en zult zo rechtop niet gaan; want het zal een boze tijd zijn.

⁴ Te dien dage zal men een spreekwoord over ulieden opnemen; en men zal een klagelijke klacht klagen, en zeggen: Wij zijn ten enenmale verwoest; Hij verwisselt mijns volks deel; hoe ontwendt Hij mij; Hij deelt uit, afwendende onze akkers.

⁵ Daarom zult gij niemand hebben, die het snoer werpe in het lot, in de gemeente des HEEREN.

⁶ Profeteert gijlieden niet, zeggen zij, laat die profeteren; zij profeteren niet als die; men wijkt niet af van smaadheden.

⁷ O gij, die Jakobs huis geheten zijt! Is dan de Geest des HEEREN verkort? Zijn dat Zijn werken? Doen Mijn woorden geen goed bij dien, die recht wandelt?

⁸ Maar gisteren stelde zich Mijn volk op, tot vijand, tegenover een kleed; gij stroopt een mantel van degenen, die zeker voorbijgaan, wederkomende van den strijd.

⁹ De vrouwen Mijns volks verdrijft gij, elkeen uit het huis van haar vermakingen; van haar kinderkens neemt gij Mijn sieraad in eeuwigheid.

¹⁰ Maakt u dan op, en gaat henen; want dit land zal de rust niet zijn; omdat het verontreinigd is, zal het u verderven, en dat met een geweldige verderving.

¹¹ Zo er iemand is, die met wind omgaat, en valselijk liegt, zeggende: Ik zal u profeteren voor wijn en voor sterken drank! dat is een profeet dezes volks.

¹² Voorzeker zal Ik u, o Jakob! gans verzamelen; voorzeker zal Ik Israels overblijfsel vergaderen; Ik zal het te zamen zetten als schapen van Bozra; als een kudde in het midden van haar kooi zullen zij van mensen deunen.

¹³ De doorbreker zal voor hun aangezicht optrekken; zij zullen doorbreken, en door de poort gaan, en door dezelve uittrekken; en hun koning zal voor hun aangezicht henengaan; en de HEERE in hun spits.

⁸ Wee dengenen, die huis aan huis trekken, akker aan akker brengen, totdat er geen plaats meer zij, en dat gijlieden alleen inwoners gemaakt wordt in het midden des lands!

¹ But I say that so long as the heir is a child, he is no different from a bondservant, though he is lord of all;

² but is under guardians and stewards until the day appointed by the father.

³ So we also, when we were children, were held in bondage under the elemental principles of the world.

⁴ But when the fullness of the time came, God sent out his Son, born to a woman, born under the law,

⁵ that he might redeem those who were under the law, that we might receive the adoption of children.

⁶ And because you are children, God sent out the Spirit of his Son into your hearts, crying, "Abba, Father!"

⁷ So you are no longer a bondservant, but a son; and if a son, then an heir of God through Christ.

⁸ However at that time, not knowing God, you were in bondage to those who by nature are not gods.

⁹ But now that you have come to know God, or rather to be known by God, why do you turn back again to the weak and miserable elemental principles, to which you desire to be in bondage all over again?

¹⁰ You observe days, months, seasons, and years.

¹¹ I am afraid for you, that I might have wasted my labor for you.

¹² I beg you, brothers, become as I am, for I also have become as you are. You did me no wrong,

¹³ but you know that because of weakness of the flesh I preached the Good News to you the first time.

¹⁴ That which was a temptation to you in my flesh, you didn't despise nor reject; but you received me as an angel of God, even as Christ Jesus.

¹⁵ What was the blessing you enjoyed? For I testify to you that, if possible, you would have plucked out your eyes and given them to me.

¹⁶ So then, have I become your enemy by telling you the truth?

¹⁷ They zealously seek you in no good way. No, they desire to alienate you, that you may seek them.

¹⁸ But it is always good to be zealous in a good cause, and not only when I am present with you.

¹⁹ My little children, of whom I am again in travail until Christ is formed in you--

²⁰ but I could wish to be present with you now, and to change my tone, for I am perplexed about you.

²¹ Tell me, you that desire to be under the law, don't you listen to the law?

²² For it is written that Abraham had two sons, one by the handmaid, and one by the free woman.

²³ However, the son by the handmaid was born according to the flesh, but the son by the free woman was born through promise.

²⁴ These things contain an allegory, for these are two covenants. One is from Mount Sinai, bearing children to bondage, which is Hagar.

²⁵ For this Hagar is Mount Sinai in Arabia, and answers to the Jerusalem that exists now, for she is in bondage with her children.

²⁶ But the Jerusalem that is above is free, which is the mother of us all.

²⁷ For it is written, "Rejoice, you barren who don't bear. Break forth and shout, you that don't travail. For more are the children of the desolate than of her who has a husband."

²⁸ Now we, brothers, as Isaac was, are children of promise.

²⁹ But as then, he who was born according to the flesh persecuted him who was born according to the Spirit, so also it is now.

³⁰ However what does the Scripture say? "Throw out the handmaid and her son, for the son of the handmaid will not inherit with the son of the free woman."

³¹ So then, brothers, we are not children of a handmaid, but of the free woman.