309. Vijfde Gebod

Gij zult niet doden

Onder dit gebod: ‘Gij zult niet doden’ worden in de natuurlijke zin verstaan, geen mens te doden, en hem geen slag toe te brengen waaraan hij sterven kan, en ook zijn lichaam niet te verminken; en bovendien geen dodelijke schade te berokkenen aan zijn naam en faam, daar bij sommigen faam en leven gelijke tred houden. In de bredere natuurlijke zin worden onder moord ook vijandigheden, haatgevoelens en wraaknemingen verstaan, die de dood als doel hebben. Want de moord ligt daarin verborgen, zoals het vuur in het hout onder de as; het helse vuur is dan ook niets anders; daarom zegt men ‘van haat branden’ en ‘van wraak gloeien’. Dit zijn moorden in de intentie, maar niet daadwerkelijk, en wanneer daaraan de vrees voor de wet, voor de vergelding en de wraak ontnomen werd, dan zouden zij in de daad uitbreken, vooral wanneer in het doel een element van list of wreedheid gelegen is. Dat de haat een vorm van moord is, blijkt uit deze woorden van de Heer: ‘Gij hebt gehoord dat aan de ouden gezegd is: Gij zult niet doden, en zo wie doodt, die zal strafbaar zijn door het gericht. Doch Ik zeg u, dat zo wie ten onrechte op zijn broeder toornig is, strafbaar zal zijn door de hel van het vuur’, (Mattheüs 5:21-22).

Dit komt, omdat al wat van de bedoeling is, ook van de wil is, en dus in zichzelf van de daad.