10062. En op de duim van hun rechterhand; dat dit het verstandelijke daaruit in de middelste hemel betekent, staat vast uit de betekenis van de duim van de hand, namelijk de macht van het goede door het ware, of het ware in zijn macht vanuit het goede en vandaar het verstandelijke, waarover hierna.

Dat dit het verstandelijke in de middelste hemel is, komt omdat met het bloed, dat werd gegeven op de duim van de hand, wordt aangeduid het Goddelijk ware voortgaande uit het Goddelijk Goede van de Heer in de hemelen, nr. 10060; hier dus het verstandelijke daaruit; want met het bloed op het rechteroorlapje wordt de doorvatting in de binnenste hemel aangeduid; vandaar wordt met het bloed op de duim van de rechterhand het verstandelijke in de middelste hemel aangeduid en wordt met de grote teen van de rechtervoet het verstandelijke in de laatste hemel aangeduid; want de dingen die van de binnenste hemel zijn, worden aangeduid met het hoofd en de dingen die van de middelste hemel zijn, worden aangeduid met het lichaam en met de dingen die van het lichaam zijn, hier dus het verstandelijke met de rechterhand en de dingen die van de laatste hemel zijn, worden aangeduid met de voeten en met de dingen die van de voeten zijn.

Dat er zo’n overeenstemming is van de hemelen met de mens, zie nr. 10030 en in de aangehaalde plaatsen daar.

In de binnenste hemel is ook de doorvatting van het ware vanuit het goede; in de middelste hemel echter is niet de doorvatting van het ware, maar het verstandelijke ervan, evenzo in de laatste hemel, zie de nrs. 9277, 9596, 9684.

Dat de duim van de rechterhand het ware vanuit het goede in zijn macht betekent en vandaar het verstandelijke in de middelste hemel, verschijnt weliswaar als iets dat te laag en te onbelangrijk is om de hemel aan te duiden, want men kan zich afvragen: waarvandaan heeft de duim zo’n grote en een zodanige betekenis?

Maar men moet weten, dat het laatste of het uiterste van enig lid hetzelfde betekent als het gehele lid en de hand de volledige macht van het lichaam en het lichaam heeft de macht door de arm en de hand.

Dat het laatste of het uiterste het al en het geheel betekent, eender als het eerste als het hoogste, zie nr. 10044.

Dat de handen de macht betekenen en dat alle macht is van het ware vanuit het goede, zie nr. 10019 en dat de rechterhand de macht van het ware uit het goede betekent en de linkerhand het ware waardoor het goede is, nr. 10061.

Dat het het verstandelijke is dat wordt verstaan, is omdat het verstandelijke is gevormd vanuit de waarheden; alles van de wil echter is gevormd vanuit het goede, want alle dingen in de wereld en in de hemel hebben betrekking op het ware en op het goede en het verstandelijke van de mens is gegeven voor de waarheden en de wil voor de goedheden; daarom wordt, omdat met de hand het ware in zijn macht wordt aangeduid, ook het verstand aangeduid.

Omdat de duim van de hand, eender als de hand, de macht betekende die van het ware uit het goede is, was het daarom in de oude tijden bij de natiën en eveneens bij het Israëlitische volk in gebruik ‘om hun vijanden de duimen van de handen en de grote tenen van de voeten af te houwen’, (Richteren 1:6,7), waardoor het wegnemen van alle macht werd uitgebeeld.

In de duim is ook de voornaamste macht van de hand, want wanneer die is afgehouwen, heeft de hand niet langer kracht in de oorlog.

Evenals de duim betekenen ook de vingers de macht, zoals bij David: ‘Jehovah leert mijn handen de gevechten en mijn vingers de oorlog’, (Psalm 144:1).

Bij dezelfde: ‘Wanneer ik de hemelen aanschouw, het werk van Uw vingers’, (Psalm 8:4).

Bij Lukas: ‘Jezus zei: Indien Ik door de vinger Gods de demonen uitwierp, zo is dan het koninkrijk Gods tot u gekomen’, (Lukas 11:20).