696. Er bestaat in het andere leven zo’n evenwicht bij allen en eenieder, dat het kwaad zichzelf straft, zodat in het kwade de straf van het kwade steekt; zo ook in het valse, dat op degene terugvalt, die in het valse is. Vandaar brengt eenieder de straf en de kwelling over zichzelf, en stort zich dan in de duivelse bende, die de straf ten uitvoer brengt. Nooit zendt de Heer iemand naar de hel, maar wil allen uit de hel wegleiden; nog minder brengt Hij kwellingen over iemand, maar daar de kwade geest er zelf in rent, keert de Heer alle straf en kwelling ten goede en tot enig nut; er kan nooit enig straf ontstaan, of zij heeft bij de Heer een nuttige werking ten doel, want het rijk van de Heer is een rijk van doeleinden en nutten, maar de nuttige werkingen, welke de helse geesten kunnen uitrichten, zijn uiterst gering; wanneer zij deze betrachten, worden zij niet zozeer gekweld, doch zodra de nuttige werking ophoudt, worden zij in de hel teruggezonden.