1896. Dat de woorden ‘haar naam was Hagar’ het leven betekenen van de uiterlijke of natuurlijke mens, kan blijken uit hetgeen gezegd is, alsmede uit de betekenis van Hagar, namelijk een vreemdelinge of iemand die in het land van vreemdelingschap verkeert; de vreemdelingen beeldden hen uit die onderricht moesten worden en het in de vreemde verkeren het onderricht, alsmede de levensregels, zoals eerder in nr. 1463 is aangetoond. Wanneer in het Woord gezegd wordt, dat iemands naam zus of zo is, zoals hier dat haar naam Hagar was, betekent dat, dat de naam iets insluit waarop acht moet worden geslagen, want met name noemen is kennen van welke aard iemand is, zoals eerder is aangetoond in de nrs. 144, 145, 340. Ook niet het allerkleinste woordje staat in het Woord zonder oorzaak en zonder betekenis van het een of ander in de innerlijke zin.