2411. Dat de woorden ‘de Mannen grepen zijn hand en de hand van zijn vrouw en de hand van zijn twee dochters’ betekenen, dat de Heer hen met macht van de boosheden afhield en zo dus de goedheden en waarheden, door Loth, zijn vrouw en zijn dochters aangeduid, versterkte, blijkt uit de betekenis van de Mannen, namelijk de Heer, waarover eerder; uit de betekenis van de hand, namelijk de macht, waarover nr. 878;

en verder uit de betekenis van Loth, namelijk het goede van de naastenliefde, waarover in de nrs. 2324, 2351, 2371, 2399;

uit de betekenis van de vrouw, namelijk het ware van het geloof, waarover in het volgende 26ste vers; en uit de betekenis van de dochters, namelijk de aandoeningen van het ware en goede, waarover de nrs. 489, 490, 491, 2362;

en tenslotte uit hetgeen gezegd is in nr. 2388, namelijk dat voor zoveel van de Heer het goede en ware invloeit, de mens van het boze wordt afgehouden, en dus dat voor even zoveel de goedheden en waarheden, door Loth, zijn vrouw en zijn twee dochters aangeduid, versterkt worden. Dit kan ook eenieder uit eigen ervaring, als hij er over nadenkt, weten, want voor zoveel hij van de lichamelijke en wereldse dingen wordt verwijderd, is hij in een geestelijke voorstelling, dat wil zeggen, wordt hij opgeheven naar de hemel, zoals geschiedt, wanneer hij in enige heilige verering is, in enige verzoeking en ook wanneer hij in onheil of in ziekte is; en dat dan de lichamelijke en wereldse dingen, dat wil zeggen, de liefden daartoe, verwijderd zijn, is bekend; dit komt, zoals gezegd, omdat van de Heer voortdurend het hemelse en geestelijke invloeit; maar het is het boze en het valse daarvan en het is het valse en het boze daarvan – die van de lichamelijke en wereldse dingen invloeien - die verhinderen dat het ontvangen wordt.