119. Vandaar dat in het Woord de Heer met betrekking tot liefde met de zon vergeleken wordt en met betrekking tot geloof met de maan en ook liefde voor de Heer, vanuit de Heer, met de zon wordt aangeduid, en geloof in de Heer, vanuit de Heer, met de maan wordt aangeduid, zoals in de volgende plaatsen: En het licht van de maan zal zijn als het licht van de zon, en het licht van de zon zevenvoudig als het licht van zeven dagen. (Jesaja 30:26) Wanneer Ik u uitblus, befloers Ik de hemel en verduister Ik de sterren, de zon overdek Ik met wolken, en de maan doet haar licht niet schijnen. Al de stralende lichten aan de hemel verduister Ik om uwentwil - duisternis breng Ik over uw land (Ezechiël 32:7-8) ... e zon is bij haar opgang verduisterd en de maan laat haar licht niet schijnen. (Jesaja 13:10) ... e zon en de maan worden zwart en de sterren trekken haar glans in... De zon zal veranderd worden in duisternis en de maan in bloed. (Joel 2:2, 10, 31; 3:15) ... e zon werd zwart als een haren zak en de maan werd geheel als bloed En de sterren... ielen op de aarde. (Apocalyps 6:12-13) Terstond na de verdrukking dier dagen zal de zon verduisterd worden en de maan zal haar glans niet geven en de sterren zullen van de hemel vallen. (Mattheüs 24:29) en elders. Op deze plaatsen betekent de zon liefde, de maan geloof en de sterren de kennis van het goede en het ware. Deze worden gezegd te verduisteren, hun licht te verliezen en van de hemel te vallen wanneer zij niet meer bestaan. Dat de Heer in de hemel als een Zon gezien wordt, is ook duidelijk uit Zijn transfiguratie voor Petrus, Jacobus en Johannes, Zijn aangezicht schitterde als de Zon (Mattheüs 17:2). o verscheen de Heer voor die discipelen, toen zij aan het lichaam onttrokken waren en in het licht van de hemel verkeerden. Het was vanwege deze overeenstemming dat de ouden, die een vertegenwoordigende kerk uitmaakten, tijdens de eredienst zich tot de Zon in het oosten keerden. Hierdoor kwam het ook dat zij hun tempels een ligging naar het Oosten gaven.