984. Dat door ‘de aarde vervullen’ wordt aangeduid: bij de uiterlijke mens. Dit blijkt uit de betekenis van de aarde, namelijk dat zij de uiterlijke mens is, waarover herhaaldelijk eerder gehandeld is. Met de goedheden van de naastenliefde en de waarheden van het geloof bij de wedergeboren mens is het zo gesteld, dat zij in zijn geweten zijn ingeplant; en daar zij zijn ingeplant door het geloof, of door het horen van het Woord, zijn zij eerst in zijn geheugen, dat tot de uiterlijke mens behoort. Wanneer de mens is wedergeboren, en de innerlijke mens handelt, gaat het met de bevruchting en met de vermenigvuldiging op dezelfde manier; de goedheden van de naastenliefde vertonen zich in de neigingen, welke tot de uiterlijke mens behoren, en de waarheden van het geloof in het geheugen, en daar en hier groeien en vermenigvuldigen zij. Van welke aard de vermenigvuldiging is, kan ieder wedergeboren mens weten, want steeds komen er nieuwe bevestigingen bij, zowel uit het Woord als uit de redelijke mens, als uit de vergaarde kennis, en zo bevestigt hij zich meer en meer; dit nu is de werking van de naastenliefde, terwijl de Heer alleen door de naastenliefde werkt.