407. Met de staat van de Kerk gaat het in het algemeen zo, dat zij in de loop van de tijd van het ware van het geloof afwijkt, en tenslotte eindigt met geen geloof te hebben. Wanneer er geen geloof is, wordt gezegd dat zij verwoest is; dit was met de Oudste Kerk het geval bij hen, die Kaïnieten heetten, zo ook met de Oude kerk, welke na de vloed kwam; evenzo met de Joodse kerk, welke ten tijde van de Komst van de Heer zo verwoest was, dat zij niets wisten van de Heer, dat Hij komen zou om hen zalig te maken, nog minder iets van het geloof in Hem; evenzo met de eerste oorspronkelijke Kerk, of de Kerk na de Komst van de Heer, welke heden ten dage zozeer verwoest is, dat er niet enig geloof meer is, hoewel er altijd iets van een kern van de Kerk overblijft, welke niet erkend wordt door hen die, wat het geloof betreft, verwoest zijn, zoals ook van de Oudste Kerk een overblijfsel restte tot aan de vloed, en na de vloed werd voortgezet; het overblijfsel van die Kerk wordt Noach genoemd.