339. In de voorgaande drie hoofdstukken is voldoende aangetoond, dat de man en zijn vrouw de Oudste Kerk betekent, zodat men daaraan niet twijfelen kan; en daar nu de man en zijn vrouw de Oudste Kerk is, volgt daaruit wat zij ontving en baarde niets anders was.

Bij de Oudsten was het gewoonte namen te geven, en door namen dingen aan te duiden, en zo een geslachtstafel op te stellen; want de dingen die van de Kerk zijn, verhouden zich ook op een dergelijke wijze; het ene wordt uit het andere ontvangen en geboren en het is daarmee gesteld als met de voortplanting. Het is vandaar in het Woord gebruikelijk, om al dergelijke dingen die van de Kerk zijn, ontvangenissen te noemen, geboorten, spruiten, kinderen, knaapjes, zonen, dochters, jongelingen en zo meer. De profetische boeken zijn er vol van.