5759. Met wie van uw knechten het wordt gevonden en hij sterve; dat dit betekent dat diegene verdoemd is die iets zodanigs doet, staat vast uit de betekenis van sterven, namelijk verdoemd worden; de geestelijke dood immers is niets anders dan de verdoemenis; dat degenen die voor zichzelf het ware en het goede, dat van de Heer is, opeisen, niet in de hemel kunnen zijn, maar dat zij buiten de hemel zijn, blijkt uit wat eerder in nr. 5758 is gezegd; en zij die buiten de hemel zijn, zijn verdoemd; maar die wet is van het gericht vanuit het ware, maar wanneer het gericht tegelijkertijd vanuit het goede plaatsvindt, dan worden zij die het ware en het goede doen en dat vanuit onwetendheid of eenvoud aan zichzelf toekennen, niet verdoemd, maar in het andere leven door een bepaalde verwoesting bevrijd; en bovendien aangezien eenieder het ware en het goede moet doen als uit zich, maar toch geloven dat het uit de Heer is, zie de nrs. 2882, 2883, 2891; wanneer hij dit zo doet, dan legt hij wanneer hij opgroeit en aanwast in inzicht en geloof, die begoocheling af en erkent tenslotte van harte dat al zijn streven om het goede te doen en het ware te denken was en is uit de Heer; vandaar ook bevestigt degene die door Jozef was gezonden, weliswaar dat gericht, maar dadelijk daarop verwerpt hij het, namelijk dat degene sterven zou bij wie de beker gevonden zou worden; hij zegt immers: Ook nu volgens uw woorden, aldus zij het; met wie het gevonden wordt, die zal mij een knecht zijn en gijlieden zult schuldeloos zijn, waarmee een milder vonnis wordt aangeduid. Maar anders is het gesteld met hen die dit niet uit onwetendheid en eenvoud doen, maar vanuit beginselen die zij met het geloof en ook met het leven hebben bevestigd; niettemin, omdat zij het goede doen, houdt de Heer vanuit Zijn barmhartigheid bij hen iets van onwetendheid en eenvoud in stand.