5266. En de zeven goede aren, zeven jaren zijn die; dat dit de staten van de vermenigvuldiging van het ware in het uiterlijke natuurlijke betekent, staat vast uit de betekenis van de aren, namelijk in de goede zin de wetenschappelijke dingen, nr. 5212, dus de ware dingen van het uiterlijk natuurlijke, want deze worden de wetenschappelijke dingen genoemd; en uit de betekenis van de jaren, namelijk de staten, nr. 5265; wat zeven is, zie ook daar.

5265. De zeven goede koeien, zeven jaren zijn zij: dat dit de staten van de vermenigvuldiging van het ware in het innerlijk natuurlijke betekent, staat vast uit de betekenis van de koeien, namelijk in de goede zin de ware dingen van het innerlijk natuurlijke, nr. 5198;

en uit de betekenis van de jaren, namelijk de staten, nrs. 482, 487, 488, 493, 893;

dat het er zeven waren, komt omdat zeven het heilige betekent en vandaar de heiligheid toevoegt aan de zaak waarover wordt gehandeld, nrs. 395, 433, 716, 881;

en eveneens sluit het een volkomen periode van de aanvang tot het einde in, nr. 728;

vandaar komt het dat zeven koeien en zeven aren in de droom werden gezien en daarna dat er zeven jaren van overvloed der opbrengst en zeven jaren van honger zijn geweest; vandaar eveneens komt het dat de zevende dag werd geheiligd en dat het zevende jaar in de uitbeeldende Kerk het sabbatjaar was, en dat er na zevenmaal zeven jaar een jubileum was. Dat zeven de heilige dingen betekent, is vanwege de betekenis van de getallen in de geestenwereld; ieder getal sluit daar een of ander ding in; enige malen zijn mij zichtbaar getallen verschenen, enkelvoudige en samengestelde, eenmaal ook in een lange reeks en ik verwonderde mij wat zij mochten betekenen en er werd gezegd dat zij ontstonden vanuit de spraak van de engelen en dat dingen eveneens door getallen soms plegen te worden uitgedrukt; welke getallen niet verschijnen in de hemel, maar in de wereld der geesten, waar zulke dingen zich aan het gezicht voordoen; dit kenden de Oudsten, die hemelse mensen waren en met engelen spraken en vandaar vormden zij een kerkelijke berekening met getallen, waarmee zij op universele wijze de dingen uitdrukten die zij op afzonderlijke wijze met woorden uitdrukten; maar wat ieder getal had bevat, bleef niet bij de nakomelingen, alleen wat de enkelvoudige getallen betekenden, namelijk: twee, drie, zes, zeven, acht, twaalf en vandaar vierentwintig, tweeënzeventig en zevenenzeventig, vooral dat met zeven het heiligste werd aangeduid, namelijk in de hoogste zin het Goddelijke Zelf en in de uitbeeldende zin het hemelse van de liefde; vandaar komt het dat de staat van de hemelse mens werd aangeduid met de zevende dag, nrs. 84-87.

Dat getallen dingen betekenen, blijkt duidelijk uit zeer vele getallen in het Woord, zoals uit deze dingen bij Johannes:

‘Die inzicht heeft, rekene het getal van het beest; het is immers het getal des mensen, namelijk zijn getal is zeshonderdzesenzestig’, (Openbaring 13:18);

en elders bij dezelfde:

‘De engel mat de muur van het heilige Jeruzalem, honderdvierenveertig ellen, welke is de maat eens mensen, dat is, eens engels’, (Openbaring 21:17);

het getal 144 is uit 12 met zichzelf vermenigvuldigd en daaruit is 72.