5095. Die de koning van Egypte had; dat dit betekent, die ondergeschikt waren aan het innerlijk natuurlijke, staat vast uit de uitbeelding van Farao of van de koning van Egypte in dit hoofdstuk, namelijk de nieuwe staat van het natuurlijke, nrs. 5079, 5080, en dus nu het innerlijk natuurlijke, want dit is nieuw geworden; wat het innerlijk natuurlijke is en wat het uiterlijk, zie hiervoor nr. 5094. Hoedanig de innerlijke zin van het Woord in de historische en in de profetische dingen is, moet in het kort worden gezegd; waar in de historische zin verscheidene personen worden vermeld, zoals hier, Jozef, Farao, de vorst der trawanten, de schenker en de bakker, duiden zij in de innerlijke zin weliswaar verschillende dingen aan, maar alleen in één persoon; de oorzaak hiervan is deze dat de namen dingen betekenen, zoals hier Jozef de Heer uitbeeldt ten aanzien van het hemels geestelijke vanuit het redelijke en eveneens in het natuurlijke; Farao Hem ten aanzien van de nieuwe staat van het natuurlijke of ten aanzien van het innerlijk natuurlijke; de schenker en de bakker ten aanzien van de dingen die van het uiterlijke van het natuurlijke zijn; zodanig is de innerlijke zin; eender elders, zoals waar Abraham, Izaäk en Jakob worden genoemd; in de letterlijke zin zijn het drie personen, maar in de hoogste zin beelden zij alle drie de Heer uit: namelijk Abraham het Goddelijke Zelf, Izaäk het Goddelijk Verstandelijke en Jakob het Goddelijk Natuurlijke van Hem; ook bij de profeten, waar soms gesproken wordt met louter namen, hetzij van personen, hetzij van koninkrijken, hetzij van steden en die toch in de innerlijke zin tezamen één ding voorstellen en beschrijven; wie dit niet weet, kan gemakkelijk door de zin van de letter in verschillende dingen afdwalen en zo kan de idee van één ding worden verstrooid.