273. Dat doorn en distel vloek en verwoesting betekenen, blijkt hieruit, dat oogst en vruchtboom het tegendeel beduiden, namelijk zegeningen en vermenigvuldigingen. Dat doorn, distel, doornbos, doornstruik, brandnetel een dergelijke betekenis hebben, blijkt uit het Woord, als bij Hosea:

‘Want zie, al zijn zij aan de verwoesting ontkomen, Egypte zal hen verzamelen, Mof [Memphis] hen begraven. Onkruid zal hun zilveren kostbaarheden overwoekeren, dorens zullen in hun tenten opschieten’, (Hosea 9:6). Hier staat Egypte en Mof voor hen die uit zichzelf en uit hun verzamelde kennis wijs willen worden in Goddelijke dingen.

Bij dezelfde profeet:

‘En verwoest worden de hoogten van Awen, Israëls zonde. Doornen en distels zullen hun altaren overwoekeren. En zij zullen zeggen tot de bergen: Bedekt ons, en tot de heuvelen: Valt op ons!’, (Hosea 10:8), waar de hoogten van Awen voor de eigenliefde, doorn en distel op de altaren voor de ontwijding staan.

Bij Jesaja:

‘Slaat u rouwklagend op de borst om de kostelijke velden, om de vruchtbare wijnstok, om het akkerland van mijn volk, waar doornen en distels opschieten, ja om al de huizen van vermaak in de uitgelaten veste’, (Jesaja 32:12, 13). En bij Ezechiël:

‘Maar het huis Israëls zal geen wondende doorn noch pijndoende distel meer hebben onder alle omwonenden die hen verachten’, (Ezechiël 28:24).