In algemene zin vertegenwoordigt het "geboren worden" in de Bijbel de ene geestelijke toestand die een andere voortbrengt, meestal een vorm van liefde of genegenheid die waarheid of begeerten voor het goede voortbrengt of "baart". Dit is niet moeilijk te zien: Als je van iemand houdt, geeft die liefde op natuurlijke wijze geboorte aan ideeën over hoe je goed kunt zijn voor die persoon en hem of haar gelukkig kunt maken. Daarom staan zonen en dochters in de Bijbel voor ware ideeën en verlangens naar het goede.

Op een hoger niveau vertegenwoordigt het geboren worden echter wat de Schriften "wedergeboorte" noemen, of het levenslange proces van het uitstellen van onze natuurlijke gedachten en verlangens en het omarmen van het geestelijk leven van de Heer. Dit is wat de Bijbel bedoelt als hij spreekt over "wedergeboorte" - als we ons leven van de Heer leven, zal Hij uiteindelijk onze kwade verlangens wegnemen, zodat we als engelen in de hemel "geboren" kunnen worden, vrij van kwade verlangens en duistere gedachten.

Natuurlijk zijn deze twee betekenisniveaus echt één: De Heer is de liefde zelf, en als we ons op één lijn stellen met Hem worden we zelf vormen van liefde en waarheid, uitingen van Zijn liefde, net zoals het verlangen om iets goeds te doen de uitdrukking kan zijn van je liefde voor een vriend.

(Odkazy: Apocalyps Uitgelegd 28; Hemelse Verborgenheden 1803, 2048, 2628, 3860, 4610, 5160, 5348, 8982, 9454; Apocalyps Uitgelegd 710 [2], 721 [2])

3860. Lea ontving en baarde een zoon; dat dit de geestelijke ontvangenis en baring van het uiterlijke tot het innerlijke betekent, staat vast uit de betekenis van ontvangen en baren, namelijk in de innerlijke zin wederverwekt worden; want de mens die wordt wederverwekt, wordt opnieuw ontvangen en geboren, waarom de wederverwekking een wedergeboorte wordt genoemd, maar een geestelijke; de mens wordt weliswaar als mens uit zijn ouders geboren, maar hij wordt niet mens voordat hij uit de Heer is wedergeboren: het geestelijk en hemels leven is het, dat de mens maakt, want dit onderscheidt hem van de beesten; deze ontvangenis en deze baring is het, die in het Woord wordt aangeduid door de ontvangenissen en baringen die daar worden vermeld en ook hierdoor, ‘dat Lea ontving en een zoon baarde’; dat het de verwekkingen en de geboorten van het geloof en van de liefde zijn die worden aangeduid, zie de nrs. 613, 1145, 1255, 2020, 2584, 3856.

Dat die ontvangenissen en baringen plaatsvinden vanuit het uiterlijke tot het innerlijke, wordt daarmee aangeduid, dat Lea ontving en baarde, want door Lea wordt de aandoening van het uiterlijk ware uitgebeeld, nrs. 3793, 3819 en door Ruben het ware van het geloof, dat het eerste van de wederverwekking is en het uiterlijke van waaruit zij wordt ingezet. Hoe het hiermee gesteld is zal blijken uit al die dingen die over de kinderen van Jakob uit Lea en uit Rachel volgen.