De Heer is volmaakte liefde uitgedrukt als volmaakte wijsheid. Hij heeft ons geschapen opdat Hij ons zou kunnen liefhebben, ons eigen liefde en wijsheid zou kunnen geven en zo met ons verenigd zou kunnen worden. Dit is de ultieme zegen, voor ons om Zijn liefde en Zijn wijsheid te ontvangen en met Hem verbonden te zijn, en alle andere vormen en betekenissen van "zegening" vloeien daaruit voort.

Deze stroom neemt echter veel verschillende vormen aan in de Bijbel, afhankelijk van wie de zegen geeft, wie deze ontvangt en wat de omstandigheden zijn. Wanneer mensen de zegen van de Heer ontvangen, illustreert het hoe zijn liefde en wijsheid in ons stromen in vormen die passen bij de geestelijke toestand die deze mensen vertegenwoordigen. Wanneer mensen de Heer zegenen, betekent dit een erkenning dat het leven en al zijn gaven van Hem afkomstig zijn, en toont het een verlangen om ze aan te nemen en samengevoegd te worden. Wanneer mensen elkaar zegenen, betekent dit het verlangen om goede verlangens en ware ideeën zoveel mogelijk te delen en samengevoegd te worden.

(Odkazy: Apocalyps Uitgelegd 340; De Apocalyps Onthuld 289; Hemelse Verborgenheden 981, 1096, 1422, 3260, 3584, 6091, 6230, 6254, 6430)

3260. Dat de woorden ‘en God zegende Izaäk, zijn zoon’ het begin van de uitbeelding van de Heer door Izaäk betekenen, kan blijken uit de betekenis van ‘God zegende’. Het was bij de Ouden, wanneer een werk begonnen zou worden, gebruikelijk om te zeggen ‘God zegene het’, en daarmee werd hetzelfde aangeduid als met deze wens ‘laat het voorspoedig en gelukkig zijn’. Vandaar wordt in meer verwijderde zin door ‘God zegene’ evenzeer als door ‘laat het voorspoedig en gelukkig zijn’ een begin aangeduid, hier het begin van de uitbeelding van Izaäk, want zij volgt onmiddellijk na het einde van de uitbeelding door Abraham, aangeduid door zijn dood.