4164. Jakob ontstak en hij twistte met Laban; dat dit de ijver van het natuurlijke betekent, staat vast uit de betekenis van ontsteken of toornen en vandaar van twisten, namelijk de ijver; en uit de uitbeelding van Jakob, namelijk het goede van het natuurlijke, waarover eerder. Dat ontsteken of toornen en vandaar twisten, de ijver is, komt omdat er in de hemel of bij de engelen geen toorn is, maar in plaats van toorn ijver; want de toorn verschilt hierin van de ijver, dat in toorn het boze is, maar in ijver het goede; of hierin, dat wie in toorn is, met de ander op wie hij toornt, het boze voor heeft; maar we in de ijver is, heeft met de ander, jegens wie hij ijvert, het goede voor; daarom kan dan ook hij die in de ijver is, gelijk daarna weer goed zijn en in de daad zelf jegens de anderen goed zijn, niet echter degene die in de toorn is; hoewel de ijver in de uiterlijke vorm aan de toorn gelijk schijnt, is die niettemin in de innerlijke vorm geheel niet daaraan gelijk.