3678. Vers 6-9. En Ezau zag, dat Izaäk Jakob gezegend en hem naar Paddan-Aram gezonden had om zich van daar een vrouw te nemen, hem zegenende en hem geboden had, zeggende: Gij zult geen vrouw nemen uit de dochters van Kanaän; en Jakob gehoord had naar zijn vader en naar zijn moeder, en naar Paddan-Aram gegaan was. En Ezau zag dat de dochters van Kanaän boos waren in de ogen van Izaäk zijn vader. En Ezau ging tot Ismaël en nam Machalat, de dochter van Ismaël, de zoon van Abraham, de zuster van Nevajot, boven zijn vrouwen zich tot vrouw. Ezau zag, dat Izaäk Jakob gezegend had, betekent het denken van het goede van het natuurlijke ten aanzien van de verbinding door het goede van het ware, dat Jakob is; en hem naar Paddan-Aram gezonden had, betekent het begin van het bestaan door de erkentenissen van dit goede; om zich van daar een vrouw te nemen, betekent, op deze wijze de verbinding door de aandoening van het ware; hem zegende en hem geboden had, zeggende, betekent de overdenking en vandaar de innerlijke gewaarwording, opdat de verbinding zou plaatsvinden; gij zult geen vrouw nemen uit de dochters van Kanaän, betekent, dat het niet verbonden zou worden met de aandoeningen van het valse en boze; en Jakob gehoord had naar zijn vader en naar zijn moeder, betekent de gehoorzaamheid en de aandoening; en naar Paddan-Aram gegaan was, betekent hier, als eerder, om vervuld te worden met deze erkentenissen van het goede en ware; en Ezau zag, dat de dochters van Kanaän boos waren in de ogen van Izaäk zijn vader, betekent het vooruitzien en de voorzichtigheid van de Heer, dat de aandoeningen van dit ware, waarmee het natuurlijk goede tot dusver verbonden was, niet tot verbinding zouden leiden; en Ezau ging tot Ismaël en nam Machalat, de dochter van Ismaël, de zoon van Abraham, betekent de verbinding van dit goede met het ware uit Goddelijke oorsprong; de zuster van Nevajot, boven zijn vrouwen zich tot vrouw, betekent de aandoening van het hemels ware, meer innerlijk.