3125. In het voorafgaande werd gehandeld over het onderzoek van het ware, dat verbonden moest worden met het goede in het redelijke, ten aanzien van de onschuld, ten aanzien van de naastenliefde en ten aanzien van de oorsprong; want daar de Heer Zijn redelijke uit eigen macht Goddelijk maakte, zowel ten aanzien van het ware als ten aanzien van het goede, onderzocht Hij daaromtrent het ware, dat Hij met het goede verbond.

Bij de mens echter wordt het ware nooit uit eigen macht met het goede verbonden, maar door de macht van de Heer; dit kan hieruit duidelijk zijn, dat van de Heer al het goede en ware invloeit en dat alle hervorming en wederverwekking van de Heer komt en dat de mens in het geheel niet weet, hoe hij wederverwekt wordt. Heden ten dage weet hij zelfs niet eens, dat hij wederverwekt wordt door het ware en goede, nog minder, dat het ware wordt ingewijd in en verbonden met het goede, en dat dit plaatsvindt als het ware door onderzoek, dat wil zeggen, uiterst nauwkeurig. In deze beide verzen wordt gehandeld over de innerlijke gewaarwording, van welke aard en waar vandaan het ware was en tevens over de vreugde die daarvan de oorzaak was; daarom wordt in hetgeen nu volgt gehandeld over de inwijding,