Angst voor het onbekende en angst voor verandering zijn beide gemeenschappelijke ideeën, en omvatten samen een breed spectrum van de angsten die we in het natuurlijke leven neigen te hebben. In zekere zin liggen ze ook achter de geestelijke betekenis als mensen in de Bijbel als "bang" worden beschreven.

(Odkazy: Hemelse Verborgenheden 223-224, 2215, Hemelse Verborgenheden 6849; Exodus 3:6; Genesis 3:10, 18:15)

Volgens de Schriften worden mensen beschreven als zijnde bang wanneer een meer verheven, meer interne spirituele staat in communicatie komt met een lagere, meer externe staat en toont de noodzaak aan om die staat te hervormen en te verheffen. Dat geldt voor de herders in het kerstverhaal, die eerst met angst reageerden toen engelen hen kwamen vertellen over een heel nieuw geestelijk tijdperk. Het geldt voor Mozes in het brandende struikgewas, Jakob na het visioen van de ladder, zelfs voor de discipelen die Jezus op het Meer van Galilea zagen lopen - allemaal gevallen waarin een hogere staat hen de hand reikte en hen vroeg om een nieuwe fase van geestelijk leven te omarmen.

Dit geldt ook in meer negatieve zin, wanneer staten van kwaad en vals denken in contact komen met spirituele dingen en zich bedreigd voelen door de openbaring van hun eigen ellende.

De Bijbel spreekt ook vaak over mensen die God vrezen, een verwante maar andere gedachte die elders wordt behandeld.

(Odkazy: Hemelse Verborgenheden 2543, 3718, 5534, 5647, 5662, 6569; Apocalyps Uitgelegd 677 [4])

2543. Dat de woorden ‘de mannen vreesden zeer’ betekenen, totdat zij afkerig werden, blijkt uit de betekenis hier van vrezen en uit de betekenis van de mannen. Vrezen of vrees, hoewel in schijn enkelvoudig, sluit evenals alle andere ontroeringen, vele dingen in zich, namelijk het verlies van leven, roem, eer en gewin in wereldse dingen, maar in hemelse dingen het verlies van het goede en ware en het leven daaruit; en daar vrees deze dingen bevat, bevat zij ook de afkeer van die dingen die deze dingen proberen te vernietigen en dit des te meer, naarmate de mens in de aandoening van het goede en ware is; aan de aandoening zelf is de afkeer tegenovergesteld en daarom wordt hier door vrezen het afkerig worden aangeduid. Hoe groot de afkeer van de Heer was, blijkt uit de ijver, waarmee de dingen in het nu volgende vers worden gezegd, welke ijver de leer gold, opdat die onbezoedeld zou zijn van al het redelijke en wetenschappelijke. Dat de mannen de redelijke en wetenschappelijke, of alle mogelijke verstandelijke dingen betekenen, werd aangetoond in de nrs. 158, 265, 749, 915, 1007.